Ζούμε την εκτροπή των εκτροπών...

Κυρίες και κύριοι...

Τα πράγματα είναι απλά.

Ο Αριστοτέλης τα έχει πεί όλα εδώ και 2.500 χρόνια...

Χωρίζοντας τα πολιτεύματα σε 3 κατηγορίες, ο σοφός συγγενής μας, δεν τα διαχώρισε σε "καλά" ή "κακά"...

Εφόσον εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του λαού, τόσο η Μοναρχία, όσο και η Αριστοκρατία μπορούν να είναι καλά πολιτεύματα...

Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν τα πράγματα εκτρέπονται...

• Όταν ο Μονάρχης γίνει τύρρανος και εξυπηρετεί τα δικά του μόνο συμφέροντα.

• Όταν η αριστοκρατία γίνει ολιγαρχία και εξυπηρετεί τα συμφέροντα μίας τάξης.

Στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει, το πολίτευμα στο οποίο ασκεί την εξουσία ο λαός μέσω εκλογών κλπ ονομάζεται ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
Στο πολίτευμα αυτό κυβερνούν, οι πολίτες της ΜΕΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΑΞΗΣ, οι οποίοι υπακούουν εύκολα στη λογική, γι’ αυτό δεν είναι ούτε δεσποτικοί ούτε ιδιοτελείς στην άσκηση της εξουσίας.

Η παρεκτροπή της Πολιτείας ονομάζεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην οποία, την εξουσία ασκεί με ιδιοτέλεια το πλήθος των απόρων, επιδιώκοντας να εξυπηρετεί το συμφέρον των πολλών αδιαφορώντας όμως για το κοινό καλό, το συμφέρον όλων ανεξαιρέτως των πολιτών...

Βέβαια το πολίτευμα που έχουμε σήμερα πόρρω απέχει από την "Πολιτεία" του Αριστοτέλη, αλλά και από αυτό που έχουμε να νομίζουμε ότι είναι η Δημοκρατία (ο λαός στην εξουσία κλπ).
Το πολίτευμά μας είναι ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ.
Τα περι αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας τα ακούω βερεσέ, καθώς ο θεσμός των ΚΟΜΜΑΤΩΝ τα στέλνει ΟΛΑ περίπατο, αλλά αυτό είνα άλλου παππά Ευαγγέλιο.

Ας υποθέσουμε όμως ότι είχαμε κάποτε Πολιτεία.
Είναι πασιφανές ότι κάτι έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Προς την εκτροπή.
Αν δεν το βλέπουμε, το διαισθανόμαστε σίγουρα.
Τι είναι όμως αυτό το κάτι;
Πότε άλλαξε κάτι;

Μα βέβαια όταν οι βουλευτές έπαψαν να είναι μέλη της μεσαίας τάξης και να εκπροσωπούν τα συμφέροντα όλων των πολιτών.

Το γεγονός ότι οι βουλευτές έχουν ξεφύγει από τη Μέση τάξη είναι τόσο εμφανές που δε χρειάζεται καν απόδειξη, όπως επίσης είναι εμφανές ότι η Μεσαία τάξη δέχεται μεθοδευμένη και ανηλεή επίθεση και τείνει να εκλείψει, δίνοντας τη θέση της σε έναν όχλο νεόπτωχων χωρίς ταξική συνείδηση, καθώς έχει υπάρξει σημαντική προεργασία για αυτό, μέσω των ΜΜΕ και μέσω της εκπαίδευσης.

Παράλληλα, μιάς και έχουμε μπει στα νερά του Αριστοτέλη, ο όχλος των νεόπτωχων δε μπορεί να πάρει την εξουσία, καθώς είτε δεν έχει πολιτικό χώρο με τον οποίο να ταυτιστεί, είτε (και χειρότερα) η πολιτική ελίτ (που είναι πλέον μία απροκάλυπτη ολιγαρχία) του στερεί το δικαίωμα να φτιάξει ένα δικό του χώρο. Τα μέσα για τον αποκλεισμό αυτό δεν είναι άλλα από τα ΜΜΕ και όταν χρειαστεί (βλέπε περίπτωση Χρυσής Αυγής) αρκεί μία ωμή επέμβαση με χρήση των μηχανισμών του κράτους.

Ζούμε λοιπόν την εκτροπή των εκτροπών. 

Ούτε δημοκρατία έχουμε, ούτε πολιτικούς που να ανήκουν στη Μεσαία τάξη και που να εξυπηρετούν το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας έχουμε, ούτε Μεσαία τάξη έχουμε επί της ουσίας.
Γι αυτό και ο λαός στρέφεται στα άκρα (και δεν είναι τυχαίο ότι επί το πλείστον στρέφεται στο δεξί άκρο), στροφή την οποία λυσσαλέα το πολιτικό σύστημα πασχίζει να αποτρέψει.

Απορώ φίλοι μου πως το διευθυντήριο δεν έχει λάβει υπ' όψιν του τους νόμους της φυσικής, οι οποίοι λένε ότι αν δεν υπάρχει εκτόνωση των ατμών (εν προκειμένω της οργής του λαού), τότε επέρχεται η έκρηξη.

Υπάρχει βέβαια το σενάριο το οποίο λέει ότι αυτή η έκρηξη είναι ένα από τα ζητούμενα...

Υ.Γ.

Όταν με το καλό έρθει η ευλογημένη ημέρα της επανεκκίνησης, η Δημοκρατία μας θα πρέπει να στηθεί από την αρχή, σε νέες υγιείς βάσεις.

Οι Έλληνες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Κατά τον Β.Π.Π., η Ελλάς ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς ΤΕΣΣΑΡΩΝ χωρών ταυτόχρονα: - Αλβανίας - Ιταλίας - Γερμανίας - Βουλγαρίας
 ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (σε μέρες)
Ελλάς 219
Νορβηγία 61
Γαλλία 43 (Η υπερδύναμη της εποχής)
Πολωνία 30
Βέλγιο 18
Ολλανδία 4
Γιουγκοσλαβία 3
Τσεχοσλοβακία 0
Λουξεμβούργο 0
Δανία 0 (Οι Δανοί παραδόθηκαν στον μοτοσικλετιστή του Χίτλερ, ο οποίος έφερε την απαίτηση του Φύρερ προς τον Δανό βασιλέα να περάσει ο Γερμανικός στρατός. Ο Δανός βασιλιάς, σε ένδειξη υποταγής, του παρέδωσε το στέμμα του, για να το μεταφέρει ο μοτοσικλετιστής στο Βερολίνο και στον Χίτλερ….)

ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Αλβανοί 1165
Ιταλοί 8000
Βούλγαροι 25.000
Γερμανοί 50.000

 ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Ελλάδα 10%
 Σοβιετική Ένωση 2,8%
 Ολλανδία 2,2%
 Γαλλία 2%
 Πολωνία 1,8%
 Γιουγκοσλαβία 1,7%
 Βέλγιο 1,5%

Αποσπάσματα για τους Έλληνες

"Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφισαν το θάνατο.." Adolph Ηitler (Από ομιλία του στο Reichstag στις 4 Μαΐου 1941)

«Η λέξη ηρωϊσμός φοβάμαι οτι δεν αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, για την ανθρώπινη ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία των Ελλήνων και το θάρρος τους, η έκβαση του Β’ ΠΠ θα ήταν ακαθόριστη." Winston Churchill (Παραφρασμένο από μια από τις ομιλίες του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941)

"Λυπάμαι επειδή γερνώ και δεν θα ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν αποφασιστική για το Β’ ΠΠ." Joseph Stalin (Από μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31 Ιανουαρίου 1943 μετά από τη νίκη του Stalingrad και τη συνθηκολόγηση της 6ης γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατηγό Von Paulus).

"Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν, αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε στο Μussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης και έφερε έτσι μια γενική αντιστροφή ολόκληρης της πορείας του πολέμου και νικήσαμε." Sir Robert Antony Eden Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικού της Μεγάλης Βρετανίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας 1955-1957 – παράφραση από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο 24/09/1942)

"Δεν θα ήταν υπερβολή να πω οτι η Ελλάδα ανέτρεψε τα σχέδια της Γερμανίας στην ολότητά τους και την ανάγκασε να αναβάλει την επίθεση στη Ρωσία για έξι εβδομάδες. Αναρωτιόμαστε ποιά θα ήταν θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα." Sir Harold Leofric George Alexander (Βρετανός στρατηγός κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ –παράφραση από μια ομιλία του στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941)

"Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωϊκή αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας." Charles de Gaul (Από μια ομιλία του στο γαλλικό Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β’ ΠΠ).

"Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, ματωμένης αλλά ζωντανής Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ μια ήττα τόσο αξιότιμη για εκείνους που την υπέστησαν." Maurice Schumann Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας 1969-1973, μέλος της γαλλικής ακαδημίας 1974 (Από ένα μήνυμα που απηύθυνε από το BBC του Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, η ημέρα που ο Ηitler κατέλαβε την Αθήνα μετά από έξι μηνών πόλεμο ενάντια στο Μussolini και έξι εβδομάδες ενάντια στο Ηitler).

"Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε." Μόσχα, ραδιοσταθμός όταν επιτέθηκε ο Ηitler στην ΕΣΣΔ

"Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις." Benito Mussolini (Από ομιλία της 10/5/1941)

 "Στην 28η Οκτωβρίου 1940 στην Ελλάδα δόθηκε μια προθεσμία τριών ωρών για να αποφασίσει σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, αλλά ακόμα κι αν δίνονταν τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες ή τρία έτη, η απάντηση θα ήταν η ίδια. Οι Έλληνες δίδαξαν την αξιοπρέπεια στο πέρασμα των αιώνων. Όταν όλος ο κόσμος έχασε την ελπίδα του, οι Έλληνες τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αήττητο του γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντι του το υπερήφανο πνεύμα της ελευθερίας." Franklin D Roosevelt, Πρόεδρος ΗΠΑ 1933 - 1945

Η ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων... Ενάντια στην επίθεση της Γερμανίας, αφού νίκησαν τόσο βροντερά τους Ιταλούς στην προσπάθειά τους να εισβάλουν στο ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές των αμερικανών με ενθουσιασμό και κίνησε την συμπάθεια τους. Franklin D Roosevelt, Πρόεδρος ΗΠΑ 1933 - 1945

Στις 10 Απριλίου 1941, μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση με τη Γερμανία, τα βόρεια οχυρά της Ελλάδας παραδίνονται. Οι Γερμανοί εκφράζοντας το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δήλωσαν ότι είναι τιμημένοι και υπερήφανοι έχοντας ως αντίπαλό τους έναν τέτοιο στρατό και ζήτησαν να επιθεωρήσει ο Έλληνας διοικητής το γερμανικό στρατό σε μια ένδειξη τιμής και αναγνώρισης!
Η γερμανική σημαία αναρτήθηκε μόνο μετά την πλήρη απόσυρση του ελληνικού στρατού Ένας γερμανός αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσε στο διοικητή της ομάδας μεραρχιών ανατολικής Μακεδονίας, υποστράτηγο Δέδε, ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα μαχητικά αεροπλάνα Stuka δεν προκάλεσαν τον πανικό. "Οι στρατιώτες σας" είπε, "αντί της μανιώδους φυγής, όπως έκαναν στη Γαλλία και στην Πολωνία, μας πυροβολούσαν από τις θέσεις τους."

"ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ "
AΙΣΧΥΛΟΣ (πατέρας της τραγωδίας)

ΠΟΛΙΤΙΚΟ Ή ΝΟΜΙΚΟ; ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ!

Ποιό είναι το ερώτημα;

Μα η απόφαση για λήψη δράσης ενάντια στη Χρυσή Αυγή από τον πολιτικό κόσμο, ή όχι.

Αν λοιπόν η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι η απόφαση για λήψη δράσης πρέπει να είναι πολιτική και όχι νομική (δηλαδή από τη δικαστική εξουσία, η οποία παρεμπιπτόντως είναι η μόνη εξουσία που νομιμοποιείται να αναλάβει τέτοιου είδους δράση), τότε λυπάμαι, ένα μεγάλο πλήθος κόσμου δεν έχει καμία ιδέα για το τι είναι δημοκρατία.

Με απόψεις σαν και αυτές  (διαβάστε άρθρο του κυρίου Μαυρίδη στο Capital), η σημερινή αστική δημοκρατία, υποβιβάζεται σε πατσαβούρα χειρότερη από ολοκληρωτικό πολίτευμα.

Είναι αδιανόητο  στα παλίσια ενός δημοκρατικού πολιτεύματος να υποστηρίζει κανένας ότι πρέπει να αποκλείεται από την διεκδίκηση της λαϊκής ψήφου το οποίοδήποτε κόμμα, ακόμα και κόμματα σαν τη Χρυσή Αυγή. Ακόμα και αν τα κόμματα αυτά έχουν σαν ιδεολογία τους την κατάλυση της δημοκρατίας. Ακόμα και υπό τη φανταστική απειλή ότι θα "ανοίξουν τα ξερονήσια", απειλή η οποία ως σκοπό έχει α) το ξύπνημα συγκεκριμένων αντανακλαστικών της κοινωνίας και ως εκ τούτου β) την πόλωση.

Δεν είναι δυνατόν κύριοι!

• Είναι σα να ζητάνε ένα πολίτευμα με ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ, το οποίο θα αντιμετωπίζει διαφορετικά ομάδες πολιτών, ανάλογα την περίσταση και φυσικά... ανάλογα την αντίληψη, το ήθος και τις προθέσεις των κατά καιρούς κυβερνητών!!!
• Είναι σα να ζητάνε ένα πολίτευμα με ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ.
• Είναι σα να ανοίγουμε την πόρτα της δημόσιας ζωής στην τρέλλα και την αλλοφροσύνη!
   

Το αντιλαμβάνεστε;

Και να σας πω και κάτι άλλο στο φινάλε...
Επειδή κατά τα φαινόμεναυπάρχει μεγάλη σύγχυση, σας παραπέμπω στα "Πολιτικά" και τα "Ηθικά Νικομάχεια" του Αριστοτέλη για να μάθετε κάποια πράγματα για τα πολιτεύματα...

Ο Αριστοτέλης λοιπόν, ΔΕ χωρίζει τα πολιτεύματα σε καλά και κακά.
Τα χωρίζει με βάση το κατά πόσον οι άρχοντες εξυπηρετούν τα συμφέροντα του συνόλου του λαού ή όχι.
Έτσι λοιπόν και η "Πολιτεία" έχει την παρεκτροπή της, την οποία ο Αριστοτέλης την αποκαλεί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, η οποία δε νοιάζεται για το σύνολο των πολιτών, αλλά εξυπηρετεί μόνο τους φτωχούς.

Η "Πολιτεία" (την οποία και ο Ρήγας Φεραίος αναπαράγει στα γραπτά του) είναι ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ εκείνο όπου επικρατούν οι ΝΟΜΟΙ και η ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Για ΟΛΟΥΣ κύριοι. Χωρίς εξαιρέσεις. Από τον Κ. Παπούλια, έως το ζητιάνο της οδού Κοραή. Από τον ορκισμένο εχθρό της δημοκρατίας που λέγεται ΚΚΕ (αλήθεια για διαβάστε το καταστατικό του και ξεκινήστε τον ανένδοτο αγώνα ΚΑΙ ενάντιά του καθώς δεν αποδέχεται τους κανόνες της αστικής δημοκρατίας), μέχρι τον άλλο εχθρό της δημοκρατίας τη Χ.Α., ή μήπως υπάρχει επιλεκτικότητα στις ευαισθησίες;

Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι η δημοκρατία δεν αποτελεί κάποιου είδους θέσφατο (ανθρώπινο δημιούργημα είναι άλλωστε - και ως εκ τούτου εξ ορισμού ατελές), ούτε τα άλλα πολιτεύματα είναι δαιμονικά και κατακριτέα.
Οι αποκαλούμενοι "εχθροί" της δημοκρατίας ξέρετε (ΟΚ, ίσως όχι η Χρυσή Αυγή), μπορεί να είναι οραματιστές ενός καλύτερου πολιτεύματος και η δημοκρατία δεν έχει το δικαίωμα να αρνείται ούτε στους εχθρούς της το δικαίωμα να ζητάνε αλλαγή του πολιτεύματος, κατά τον ίδιο τρόπο που η κα Ρεπούση μπορεί και διατυπώνει ανεμπόδιστη (στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου που προστατεύει το σύνταγμα) τα φληναφήματά της, μερικά από τα οποία κινούνται εκτός συνταγματικών προβλέψεων.
Δεν είναι θέμα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως λανθασμένα και υποκριτικά αναφέρεται από πολλούς. Είναι θέμα ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ και ΑΝΟΧΗΣ, δύο αξίες που πηγάζουν από τη φύση της Δημοκρατίας και τη χριστιανική διδασκαλία που αποτελουν τους δύο βασικότερους πυλώνες του πολιτισμού μας.

Αυτό που ζητείται εν προκειμένω από εκείνους που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη ρητορική, είναι η δικαιολόγηση της λήψης βίαιων μέτρων από το σάπιο παρασιτικό πολιτικό σύστημα της πατρίδας μας που επιδεκαετίες σα βδέλλα ρουφά όλη τη ζωτικότητα της κοινωνίας μας, προκειμένου να αυτοπροστατευτεί και να επιβιώσει ως έχει εις τους αιώνας των αιώνων.

Την πρώτη φορά, που πέτυχε να επιβιώσει, το πέτυχε με την πρόσφατη χρεοκοπία της πατρίδας μας (PSI) και σε βάρος της υλικής ευδαιμονίας του λαού.
Τώρα, ετοιμάζεται να μας βάλει σε εμφύλιο πόλεμο και τα ΜΜΕ βοηθάνε και στηρίζουν αυτήν την προσπάθεια.

Εστι δίκης οφθαλμός ος τα πανθ' ορά.

Υ.Γ.
Αδέλφια προσοχή. Η δημοκρατία και το έθνος βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο.
Γρηγορείτε.

---

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ

ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού σαρώνοντας
η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.
ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΩΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ Η ΧΤΙΣΙΣ, ΘΑ ΦΡΙΞΕΙ.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου.
Που πρώτα θα κρατήσει τις αχτίδες του, σημάδι ότι ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.
Και μετά θα μιλήσει, να πει: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο ξινόχορτο.

- ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΕΛΕΚΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΣΚΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΤΟΜΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ.

- Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων.

- Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.


Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Αλλά πριν, ιδού θα γίνουν οι ωραίοι που ναρκισσεύτηκαν στις τριόδους Φίλιπποι και Ροβέρτοι.
Θα φορέσουν ανάποδα το δαχτυλίδι τους, και με καρφί θα χτενίσουνε
το μαλλί τους, και με νεκροκεφαλές θα στολίσουνε το στήθος τους, για να δελεάσουν τα γύναια.
Και τα γύναια θα καταπλαγούν και θα στέρξουν.
Για να έβγει αληθινός ο λόγος, ότι σιμά η μέρα
όπου το κάλλος θα παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς.
Και θα αγαναχτήσει το κορμί της πόρνης μην έχοντας άλλο τι να ζηλέψει.
Και θα γίνει κατήγορος η πόρνη σοφών και μεγιστάνων, το σπέρμα
που υπηρέτησε πιστά, σε μαρτυρία φέρνοντας.
Και θα τινάξει πάνουθέ της την κατάρα, κατά την Ανατολή το χέρι τεντώνοντας και φωνάζοντας:
εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τα χρώματα του Υμηττού στη βάση την ιερή του Νέου Αστικού μας Κώδικα.

- Βλέπω τη μικρή Μυρτώ, την πόρνη από τη Σίκινο, στημένη πέτρινο άγαλμα στην πλατεία της Αγοράς
με τις Κρήνες και τα ορθά Λεοντάρια.

- Βλέπω τους έφηβους και βλέπω τα κορίτσια στην ετήσια Κλήρωση των Ζευγαριών.

- Βλέπω ψηλά, μες στους αιθέρες, το Ερέχθειο των Πουλιών.


Λείψανα παλιών άστρων και γωνιές αραχνιασμένες τ' ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα
που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου.
Αλλά πριν, ιδού θα περάσουν γενεές το αλέτρι τους πάνω στη στέρφα γης.
Και κρυφά θα μετρήσουν την ανθρώπινη πραμάτεια
τους οι Κυβερνήτες, κηρύσσοντας πολέμους.
Όπου θα χορτασθούνε ο Χωροφύλακας και ο Στρατοδίκης.
Αφήνοντας το χρυσάφι στους αφανείς, να εισπράξουν αυτοί τον μιστό της ύβρης και του μαρτυρίου.
Και μεγάλα πλοία θ' ανεβάσουν σημαίες, εμβατήρια θα πάρουν τους δρόμους,
οι εξώστες να ράνουν με άνθη το Νικητή. Που θα ζει στην οσμή των πτωμάτων.
Και του λάκκου σιμά του το στόμα, το σκοτάδι θ' ανοίγει στα μέτρα του,
κράζοντας: εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

- Βλέπω τους Στρατοδίκες να καίνε σαν κεριά, στο μεγάλο τραπέζι της Αναστάσεως.

- Βλέπω τους Χωροφυλάκους να προσφέρουν το αίμα τους, θυσία στην καθαρότητα των ουρανών.

- Βλέπω τη διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών.

- Βλέπω τις κανονιοφόρους του Έρωτα.


Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει.
Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει
από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Αλλά πριν, ιδού θα στενάξουν οι νέοι
και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει.
Κουρεμένοι κατάδικοι θα χτυπήσουν την καραβάνα τους πάνω στα κάγκελα.
Kαι θα αδειάσουν όλα τα εργοστάσια, και μετά πάλι με την επίταξη θα γεμίσουν,
για να βγάλουνε όνειρα συντηρημένα σε κουτιά μυριάδες, και χιλιάδων λογιών εμφιαλωμένη φύση.
Και θα 'ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα.
Και θα 'χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας.
Και θα 'ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια.
Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία, που να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας
από τ' ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας, θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια.
Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει, ν' αψηλώσουν τα χόρτα,
η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει.
Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει πάνου στα χόρτα καθώς που ετάχθη.
Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!

Η Χ.Α. μπορεί να νικηθεί μόνο με αυτόν τον τρόπο...

Άλλη μία επίθεση φόβου προς τον έλληνα ψηφοφόρο άρχισε.

Έρχονται και εκλογές σε ένα εξάμηνο βλέπετε.

Για άλλη μία φορά μας σερβίρεται το σενάριο του ατυχήματος και κάποιοι μας κουνάνε το δάχτυλο προς συνετισμό και συμμόρφωση, εκτοξεύοντας μειωτικά σχόλια για το λαό μας προκειμένου να ενεργοποιήσουν για άλλη μία φορά ενοχικά σύνδρομα.
Το κούνημα του δαχτύλου δεν είναι άλλο παρά ένδειξη αλλαζονείας.
Πρόκειται για τη βεβαιότητα αυτού που το σείει ότι ο λόγος του αποτελεί θέσφατο και ο ίδιος είναι κάτοχος της πλήρους και μοναδικής αληθείας. Οποία ματαιοδοξία.

Προσωπικά και σε αντίθεση με πολλούς άλλους, εγώ προσωπικά δεν κακίζω όσους στηρίζουν την ΧΑ.
Σίγουρα ΣΦΑΛΛΟΥΝ γιατί στηρίζουν μία ομάδα που ιδεολογία της είναι το μίσος και δεν το καταλαβαίνουν, όπως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό θα γυρίσει σε βάρος όλων και φυσικά σε βάρος τους.

Σφάλλουν, αλλά το "σφάλλειν ανθρώπινο εστί" και καλό είναι κανείς να μην κατακρίνει έτσι απλά τον άλλο (για τον απλό λόγο ότι δε μπορεί να μπεί στη θέση του και φυσικά γιατί κανείς δεν είναι αναμάρτητος), αλλά να ψάχνει σε βάθος για τα αίτια του προβλήματος.

Οι μίδροι λοιπόν, οι προσβολές και τα μειωτικά σχόλια, δε θα έπρεπε να απευθύνονται ενάντια στον κοσμάκη (επαναλαμβάνω έρχονται και δημοτικές εκλογές).
Οι μίδροι θα έπρεπε να απευθύνονται στον κο Σαμαρά, τον κο Βενιζέλο και τους υπόλοιπους μεγαλόσχημους πολιτικάντηδες του "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΞΟΥ" (Θεός φυλάξοι).

Γιατί;

Γιατί απλούστατα αν κάποιος ευθύνεται κατ' αποκλειστικότητα για την άνοδο της ΧΑ δεν είναι άλλος από αυτούς τους πολιτικούς φελλούς που μας έβαλαν στην κρίση.

Αυτους που έστησαν ένα κράτος ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΧΘΡΙΚΟ προς τον πολίτη.

Αυτούς που έκαναν τους νόμους και το σύνταγμα πατσαβούρια, διαμορφώνοντάς τα αμφότερα με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Αυτούς που έστησαν μαφίες και παρακράτη και έχουν το υπέρτατο θράσος να βαπτίζουν τους εαυτούς τους "Δυνάμεις του συνταγματικού τόξου"!

Αυτούς που κοίταζαν τα δικά τους παιδιά κι έστελναν τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου στο γεροδιάβολο. Λες και όταν κυβερνάει κάποιος μία χώρα, κυβερνάει μόνο αυτούς που τον ψήφισαν και όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά εχθροί.

Ακούω να βγάζουν τις κακόηχες κορώνες τους όλοι.
Ηθικολογούν οι ανήθικοι.
Οι υπαίτιοι για χιλιάδες αυτοκτονίες συνανθρώπων μας, για την καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων ζωών, για την υποθήκευση των μελλοντικών γενεών των ελλήνων, ξελαρυγγιάζονται για μία δολοφονία. Οποία υποκρισία.

Τώρα κύριοι ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΡΓΑ.
Το αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε.
Εσείς είσαστε το φίδι και η ΧΑ το φιδάκι που πετάχθηκε από το αυγό που βγήκε από τα δικά σας σπλάχνα και φοβόσαστε ότι θα σας πάρει τη θέση κατά τον ίδιο τρόπο που ο Κρόνος εκτόπισε τον Ουρανό και ο Δίας τον Κρόνο.
Τώρα όσο κι αν φωνάζετε, φωνάζετε ενάντια στο δικό σας παιδί και οι υποκριτικές φωνές σας, ακούγονται σαν πορδές στα αυτιά του κόσμου.

Ακριβώς γιατί ο κόσμος σας έχει πάρει χαμπάρι.

Όσο για τη χαϊδεμένη μας "αριστερά", τα ίδια και χειρότερα κύριοι.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά από την ΧΑ.

Μία προδοτική μαφία είναι, η οποία εκτελεί συμβόλαια, με την ακούσια συμμετοχή των (χρήσιμων ηλιθίων) ιδεαλιστικών αμνοεριφίων που πιστεύουν σε αυτήν, τη στηρίζουν και την ψηφίζουν, έχοντας μέσα τους μίσος ταξικό και όχι φυλετικό. Το μίσος όμως είναι μίσος κύριοι.

Αν λοιπόν ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (και φίλος των Μασόνων) κος Δένδιας θέλει να φτιάξει τους νόμους, όπως ευαγγελίζεται, ας αρχίσει, ως όφειλε τόσο καιρό, από την πραγματική προστασία του πολίτη και της δημοκρατίας από τη ΜΑΣΤΙΓΑ του ελλεεινού πολιτικού προσωπικού, που κατατρώει τα θεμέλια του κράτους, του έθνους και του πολιτεύματος εδώ και πολλές δεκαετίες. Αν τα καταφέρει, η ΧΑ θα σβήσει αυτόματα. Διαφορετικά, ό,τι κι αν κάνει είναι γροθιά στο μαχαίρι.

Ο φασισμός δε θα σβήσει με φασιστικές και αντιδημοκρατικές μεθόδους. Κάθε τέτοια μεθόδευση μόνο προς όφελος της ΧΑ θα είναι.

Ο φασισμός θα σβήσει μόνο με (ειλικρινή) επίθεση φιλίας προς τον πολίτη.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΗΚΕΣ.

Δεύτερη ημέρα χωρίς δασκάλα στην τάξη του γιού μου.

- Είμαι έλληνας νομοταγής πολίτης.

- Αγαπάω την πατρίδα μου. Σέβομαι το αίμα που έχυσαν οι πρόγονοί μου στα χώματα αυτά. Ανησυχώ για το μέλλον της πατρίδας, του έθνους και της δημοκρατίας.

- Ψήφισα σε όλες τις εκλογές που έγιναν μετά την ενηλικίωσή μου, χωρίς να πουλήσω την ψήφο μου σε κανέναν πολιτικάντη για κανένα ρουσφέτι.
- Υπηρέτησα στο στρατό 18 μήνες.
- 25 χρόνια τώρα δηλώνω ακριβώς όσα παίρνω και πληρώνω με συνέπεια και αγόγγιστα ολους τους φόρους μου (και τους αντισυνταγματικούς), γιατί το θεωρώ πατριωτικό μου καθήκον.
- Ζητάω απόδειξη για τις αγορές που κάνω και κυρήσσω παντού την αναγκαιότητα να ζητάμε τις αποδείξεις.
- Έκανα δύο παιδιά που θα προσφέρουν μελλοντικά στην πατρίδα κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο πρόσφερα κι εγώ σε αυτήν...
- κλπ κλπ

Θεωρητικά και με βάση το σύνταγμα της πατρίδας μας, εκτός από υποχρεώσεις (στις οποίες είμαι συνεπής στο ακέραιο), έχω και κάποια δικαιώματα. Θα μου πείτε "τι ψάχνεις καημένε"; Τι σύνταγμα και παραμύθια μας τσαμπουνάς; Κάτσε στα αυγά σου και κάνε τουμπεκί.
Όχι κύριοι. Δεν είναι έτσι.
Ειδικά τώρα, πρέπει να ξελαριγγιαζόμαστε.
Ειδικά τώρα πρέπει να απαιτούμε τα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΑ.

Παρά το γεγονός ότι έχω κάποια δικαιώματα (τα οποία καταπατούνται με αισχρότατο τρόπο σε καθημερινή βάση εδώ και πολλά χρόνια από τη ΜΑΦΙΑ του πολιτικού συστήματος της πατρίδας μου), δε θα φωνάξω για αυτά. Θα φωνάξω όμως για τα δικαιώματα των παιδιών μου και όλων των άλλων παιδιών της πατρίδας μου...

Το έχω πει πολλές φορές και δε θα βαρεθώ να το λέω συνέχεια: Όταν μία κοινωνία βρίσκεται σε κρίση (όπως η δική μας αυτή τη στιγμή), το πρώτο, σημαντικότερο και ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ μέλημα των κάθε κυβερνώντων (χωρίς καμία απολύτως φειδώ στα χρήματα - ας κοπούν από οπουδήποτε αλλού) δεν μπορεί να είναι άλλο από την παιδεία και τις μελλοντικές γενιές.

Είναι μόνο οι μελλοντικές γενιές που έχουν τη δύναμη να μας βγάλουν από το τέλμα και είναι οι μελλοντικές γενιές - ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ - απέναντι στις οποίες έχουμε τεράστια ευθύνη, η οποία κατά τα φαινόμενα δεν μας συνθλίβει αρκετά ώστε να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις και μέχρι βαθμού αυτοθυσίας, για να τους προσφέρουμε έστω την ελπίδα για ένα αξιοπρεπές μέλλον.

Εδώ φαίνεται και η αξία και το ποιόν των κυβερνητών.

Τώρα όμως τι βλέπετε;
Η σχολική χρονιά έχει αρχίσει και υπάρχουν τάξεις χωρίς δασκάλους!
Είναι παραπάνω από προφανές ότι αυτή τη στιγμή γίνονται πειράματα σε βάρος της παιδείας (έστω και αυτής της προβληματικής), από πανάσχετους και άθλιους μισάνθρωπους μαθητευόμενους μάγους, προκειμένου να εξοικονομηθούν μερικά εκαττομύρια ευρώ, τα οποία θα έπρεπε να εξοικονομηθούν από οπουδήποτε αλλού εκτός από το χώρο της παιδείας.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΘΗΚΕΣ.

Δε νομίζετε όμως ότι έχουμε δανειστεί αρκετά από τις μελλοντικές γενιές;
Δε νομίζετε όμως ότι έχουμε στερήσει ήδη από τις μελλοντικές γενιές ένα αξιοπρεπές μέλλον;

Αδιαφορώ για τα όσα καταμαρτυρεί ο κάθε μπάμιας δημοσιογραφίσκος στους εκπαιδευτικούς, με προφανή σκοπό το διαμελισμό της κοινωνίας μας και την αποδυνάμωσή της (κι ας έχει δίκιο σε όσα τους καταμαρτυρεί).
Τους δίνω άφεση αμαρτιών.

Αδιαφορώ για τις ελλείψεις σε πάσης φύσεως εκπαιδευτικό υλικό.
Συγχωρώ την πολιτεία για την πιθανή έλλειψη βιβλίων και υπολογιστών.

Αδιαφορώ ακόμα και συγχωρώ κάθε υπεύθυνο, για το αν έχουν δύχτια τα τέρματα και οι μπασκέτες, αν έχουν λάμπες οι αίθουσες, αν υπάρχει κυλικείο και αν έχει υγιεινά φαγητά, αν υπάρχει σχολικός φύλακας, κλπ κλπ.

Απαιτώ όμως μία δασκάλα για το παιδί μου.

Απαιτώ μία δασκάλα για το παιδί μου κι ας είναι ανίκανη.

Απαιτώ μία ανθρώπινη ύπαρξη μέσα στην σχολική αίθουσα, η οποία απλά να μιλάει στο παιδί μου κι αυτό να αισθάνεται την ασφάλεια ότι υπάρχει κάποιος τον οποίο μπορεί να εμπιστευθεί και να απευθυνθεί όταν έχει πρόβλημα.

 ΑΠΑΙΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΕΙ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΣΕ ΑΥΤΗΝ. ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ - ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΟ ΠΟΛΙΤΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟΙΒΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ.

Κάθε μέρα που θα περνάει χωρίς δάσκαλο στην τάξη του γιού μου θα ξεφωνίζω όλο και δυνατότερα.

Χωματερές παιδικών ψυχών.

Εχτές λοιπόν έγινε ο αγιασμός στο Δημοτικό.

Σήμερα πήγα το γιό μου στο σχολείο.

Μετά την προσευχή κυρίες και κύριοι, τουλάχιστον 4 τάξεις μπήκαν στις αίθουσες ΧΩΡΙΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ.

Αυτό που αισθάνθηκα ήταν ότι τα παιδιά ήταν σκουπίδια και οι τάξεις ήταν χωματερές.
Θα προτιμούσα να μην έχουν βιβλία, παρά το δάσκαλο ή τη δασκάλα τους.

ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ.
Μπορεί να είναι υπεύθυνοι για χίλια στραβά, τα οποία πρέπει να διορθωθούν άμεσα, όμως δε φταίνε γι αυτό.

Ξέρετε οι καλοί μας κυβερνήτες φρόντισαν να μην έχουν βγεί οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών. ΑΚΟΜΑ.
Τι κάνανε από τον Ιούνιο μέχρι το Σεπτέμβριο; Παίζανε τις κουμπάρες ή αυνανίζονταν;

Φίλες και φίλοι...
Όταν μία κοινωνία βρίσκεται σε κρίση, το πρώτο, σημαντικότερο και ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ μέλημα των κυβερνώντων (χωρίς καμία απολύτως φειδώ στα χρήματα - ας κοπούν από οπουδήποτε αλλού) δεν μπορεί να είναι άλλο από την παιδεία και τις μελλοντικές γενιές.

Είναι μόνο οι μελλοντικές γενιές που έχουν τη δύναμη να μας βγάλουν από το τέλμα και είναι οι μελλοντικές γενιές - ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ - απέναντι στις οποίες έχουμε τεράστια ευθύνη, η οποία κατά τα φαινόμενα δεν μας συνθλίβει αρκετά ώστε να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις και μέχρι βαθμού αυτοθυσίας, για να τους προσφέρουμε έστω την ελπίδα για ένα αξιοπρεπές μέλλον.

Όταν λοιπόν αποδεκνύεις ΕΜΠΡΑΚΤΑ ότι αντιμετωπίζεις το μελλοντικό πολίτη κυριολεκτικά σαν σκουπίδι, εκτός από ανίκανος, είσαι και επικίνδυνος και σου αξίζει να πας στο γεροδιάβολο κι ακόμα παραπέρα.

ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Και ξαναερχόμαστε στο γνωστό θέμα...

Κατά πόσο φταίει ο λαός για όλα όσα ζούμε,
κατά πόσο είναι διεφθαρμένος ή όχι
και φυσικά αν έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν...

Μέσα από μία διεργασία η οποία ξεκινάει από το 1821 (στην οποία το γεγονός ότι ανέκαθεν η πατρίδα μας δεν υπήρξε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος παρά προτεκτοράτο ΔΕΝ πρέπει να παραβλεφθεί διότι παίζει σημαντικότατο ρόλο) και συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό μέχρι τις μέρες μας, παγιώθηκαν και εξακολουθούν να παγιώνονται κάποιες καταστάσεις.

Οι πολιτικοί έγιναν μία κλειστή κάστα ισχυρά εναγκαλισμένη με την αριστοκρατία του πλούτου, κάστα η πόρτα της οποίας ανοίγει μόνο από μέσα και με εξαιρετικά αυστηρό casting. Κύριες αξίες του κλειστού αυτού club:
α) ο νεποτισμός,
β) η συνενοχή και
γ) η απουσία ηθικών φραγμών.

Η στρατολόγηση των νέων μελών που πρέπει να δουλέψουν για τη στήριξη και τη διαιώνιση της κάστας γίνεται με πολύ απλούς τρόπους:
α) Μέσα από το κολλέγιο Αθηνών (οι φανεροί και αφανείς αυριανοί ηγέτες, τα παιδιά των σημερινών αρχηγών - ανεξαρτήτως πολιτικής αποχρώσεως),
β) Μέσα από το "φοιτητικό κίνημα",
γ) Μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα.
Και οι τρείς παραπάνω "θεσμοί", έχουν τη δύναμη να αλλοτριώνουν συνειδήσεις, ή απλά να εντοπίζουν τους ήδη αλλοτριωμένους χαρακτήρες.

Οι ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΟΙ από τη φυσιολογική ανθρώπινη κλίση άνθρωποι αυτοί, στελεχώνουν τα κόμματα σε όλες τις βαθμίδες τους.

Σε δεύτερη φάση, αυτοί οι άνθρωποι επειδή χαίρουν της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ των κομμάτων τους, τοποθετούνται ως υποψήφιοι στα πάσης φύσεως ψηφοδέλτια.

Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, προορίζονται για ευρωβουλευτές, βουλευτές, υπουργοί, περιφερειάρχες, περιφερειακοί σύμβουλοι, νομάρχες, νομαρχιακοί σύμβουλοι, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι και μέλη σε πάσης φύσεως συνδικαλιστικούς φορείς κλπ. Θέσεις υπάρχουν δόξα τω Θεώ!

Επειδή όμως τα μέλη είναι περισσότερα από τις θέσεις, πρέπει με κάποιον τρόπο όλοι να έχουν την ανταμοιβή που τους αξίζει.
Ανταμοιβή για ποιό πράγμα;
Για τη συμμετοχή τους στο κόμμα και τους αγώνες για τις "αξίες" του κόμματος.
Έτσι λοιπόν, οι αποτυχημένοι πολιτευτές, θα τοποθετηθούν σε θέσεις ευθύνης στις οποίες πρέπει να τοποθετούνται ΟΧΙ ΟΙ ΑΞΙΟΙ, αλλά ΟΙ ΕΜΠΙΣΤΟΙ.
Μιλάμε για πάσης φύσεως οργανισμούς. ΔΕΚΟ, υπουργεία, Ανεξάρτητες αρχές, κλπ κλπ.

Ως εδώ, μπορεί να πει κανείς, ότι είναι καλώς καμωμένα, ρήση με την οποία φυσικά και δε συμφωνώ γιατί έχει ήδη καταργηθεί η αξιοκρατία.

Να όμως που έρχονται κάποιοι επιπλέον παράγοντες...

Ο πολιτικός ο οποίος κατά κύριο λόγο είναι ανεπάγγελτος, δε μπορεί να απολέσει την ιδιότητά του και να βγεί στο στίβο της ζωής.
Το γιατί είναι απλό: Είναι ανίκανος να ανταπεξέλθει σε έναν αγώνα χωρίς σημαδεμένη τράπουλα. Ακόμα δε κι αν μπορεί εχει τόσο εθιστεί στα μεγάλα σαλόνια και τη ματαιοδοξία που δε μπορεί να τα αποχωριστεί, σε βαθμό μάλιστα ισοδύναμο με την ανικανότητα του ναρκομανή να αποχωριστεί την ΠΡΕΖΑ του.

Στην περίπτωση που το ίδιο το κόμμα δε θέλει να φτιάξει ένα ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ με τη δημιουργία ΝΕΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΤΖΑΚΙΩΝ τα οποία, θα εξυπηρετούν τους σκοπούς του (...), η συνέχεια στο σενάριο έχει ως εξής: Έρχεται ο Χ μεγαλοκαρχαρίας - εγχώριος ή ξένος (ονόματα δε λέμε) και με πολύ κομψό τρόπο, του προτείνει να στηρίξουν (επ' αμοιβαίο συμφέρον βρε αδελφέ) ο ένας τον άλλον.
ΝΤΑΡΕ - ΑΒΕΡΕ (πάρε - δώσε). "Θα μου κανονίσεις αυτή τη δουλειά (π.χ. θα δεχτείς την εξωφρενικά υπερτιμολογημένη προσφορά που θα κάνω για το τάδε έργο) κι εγώ με τη σειρά μου θα σε στηρίξω να εκλέγεσαι όσο εσύ το επιθυμείς", ή "θα στηρίξω το κόμμα σου" και συναφείς υποσχέσεις.

ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ οι παγκόσμιες αρχές της Μαφίας.

Ο μεγαλόσχημος πολιτικός (γιατί στους μεγαλόσχημους θα απευθυνθεί ο Χ καρχαρίας και όχι στη μαρίδα), έχοντας έτοιμο το μηχανισμό και το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση, λειτουργώντας σαν κανονικός ΝΟΝΟΣ (χωρίς υπερβολή) δίνει την εντολή: "Θα γίνει αυτό".
Οι "έμπιστοι" θα σκιστούν να υπακούσουν, αλλιώς θα εκβληθούν έξω από τον κομματικό "παράδεισο" εις το πυρ το εξώτερο.
Η "κομματική πειθαρχία" που επικαλούνται κατά καιρούς οι ΜΥΣΤΕΣ της δημοκρατίας, όπως και τα μουλωχτά φωτογραφικά νομοσχέδια που περνάνε νύχτα και καταργούνται την άλλη νύχτα είναι οι εξυπηρετήσεις προς αυτούς που πρέπει. Είτε είναι οι καρχαρίες που τους στηρίζουν, είτε οι "έμπιστοι".

Το έγκλημα κατά κάθε έννοιας δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και ηθικής, κατά της δημοκρατίας, της πατρίδας και του λαού έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
Εσχάτη προδοσία!
Μία φορά προδότης πάντα προδότης.

Συνενοχή.
Ο "Νονός" γίνεται αυτόματα συνένοχος με τον καρχαρία και φυσικά γίνεται του χεριού του (καθώς επίσης και όλων των υπόλοιπων σαρκοφάγων που θα το μάθουν και θα μπούν στο παιχνίδι). Το ίδιο ισχύει και με τον "έμπιστο" του κόμματος, ο οποίος αφού υπάκουσε (για τον οποιονδήποτε λόγο), έγινε δέσμιος.
Όλοι υπέγραψαν το συμβόλαιο με το Διάβολο και πρέπει να το τηρήσουν στο εξής, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την καταστροφή της πατρίδας και του έθνους. Τη δημοκρατία και την αξιοκρατία πάντως την καταλύουνε ούτως ή άλλως.

Έτσι...
- ΚΑΠΟΙΟΣ (αλήθεια ποιός μπορεί να είναι αυτός ο κάποιος;) ΑΝΕΧΘΗΚΕ ΤΗ ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΣΕ ΠΛΕΙΣΤΕΣ ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ (προς όφελος επιλεγμένων μονάδων) με αποτέλεσμα την εξόντωση του υγιούς ανταγωνισμού, τη στρέβλωση της οικονομίας και φυσικά της κοινωνίας... Ένα το κρατούμενο!
Αναλογιστείτε μάλιστα κύριοι πόσο βαρύ είναι αυτό το κρατούμενο.
- Κάποιος ανέχθηκε την ΥΠΕΡ-υπερκοστολόγηση του ιατρικού εξοπλισμού και των αναλωσίμων.
- Κάποιος επέβαλλε στα ταμεία να έχουν τα αποθεματικά τους (τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Τις δικές μου και τις δικές σας) σε ΑΤΟΚΟΥΣ λογαριασμούς στις τράπεζες, μετά τους επέτρεψε (επέβαλλε) να τοποθετούν τα αποθεματικά τους στο ΧΑΑ και τέλος τους επέβαλε να έχουν τα αποθεματικά τους σε Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία εν μία νυκτί και χωρίς ουδεμία αντίρρηση και αντίσταση κουρεύτηκαν 70% !
- Κάποιος ανέχθηκε την υπερτιμολόγηση στην κατασκευή του εθνικού δικτύου αυτοκινητοδρόμων.
- Κάποιος ανέχθηκε και υπέγραψε τις λεόντειες συμβάσεις της Αττικής οδού και του Διεθνούς αεροδρομίου.
- Κάποιος πήρε τα υποβρύχια που γέρνουν και με εξωφρενικό αντίτιμο.
- Κάποιος έκανε τις αγορές των πολεμικών αεροπλάνων στις πιό ακριβές τιμές παγκοσμίως και χωρίς τον σωστό εξοπλισμό.
- Κάποιος ανέχθηκε και ανέχεται να λειτουργούν τα κανάλια χωρίς άδεια.
- Κάποιος έδωσε ένα σκασμό λεφτά για το στέγαστρο Καλατράβα, το C4Ι και για ακίνητα που για χρόνια έμειναν άδεια κουφάρια, λεηλατήθηκαν από τους γύφτους και τέλος χαρίστηκαν στον μέγιστο έλληνα ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗ.
- Κάποιος χάρισε € 2 δις στη Siemens, αλλά για να κάνει εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους, κούρεψε ελαφρά τη καρδία τις συντάξεις του κόσμου.
- Κάποιος ανέχθηκε, επέτρεψε, εξυπηρέτησε την διάθεση των ευρωπαϊκών ενισχύσεων σε άσχετα άτομα, σε άσχετες δραστηριότητες, σε Cayenne αντί για τρακτέρ.
- Κάποιος ανέχθηκε τους συνωστισμούς των ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης.
- Κάποιος έσβησε τη λέξη "εθνικής" από τον τίτλο κάθε υπουργείου.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου.

Αν αναζητήσουμε λοιπόν αυτόν τον "κάποιον" στον οποίο αναφερόμαστε παραπάνω, σε καμία περίπτωση δε θα καταλήξουμε σε έναν Δημόσιο Υπάλληλο που κάθεται πίσω από ένα γκισέ, ούτε στον προϊστάμενό του, ούτε κάν στο διευθυντή της υπηρεσίας του.

Η παραπάνω ανοχή, έχει πολιτικό προϊστάμενο.
Ο πολιτικός προϊστάμενος είναι, κάθε φορα, ένας από τους "έμπιστους" που περιγράψαμε παραπάνω.
Όλοι οι "έμπιστοι" τοποθετήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη του κόμματος το οποίο δεν είναι ένας απρόσωπος οργανισμός, παρά έχει οργανόγραμμα, διοίκηση και πρόεδρο.
Ένας αρχηγός κόμματος, ή ένας μεγαλόσχημο στέλεγχος θεωρείτε ότι δε θα ελάμβανε γνώση όλων των παραπάνω;
Ένας ηθικός και σοβαρός άνθρωπος, τίμιος και αξιοπρεπής πατριώτης, που να ενδιαφέρεται για την πατρίδα του, το λαό του και την προσωπική του υστεροφημία, θεωρείτε ότι θα έδειχνε ανοχή σε θέματα όπως τα παραπάνω;
Θεωρείτε ότι θα ανεχόταν να είναι μέλος μίας συμμορίας που καταδειναστεύει μία χώρα κι έναν ολόκληρο λαό;
Ένας άνθρωπος με τέτοιες αξίες, φίλοι μου, θα τα είχε βροντήξει, όπως κάποια στιγμή τα βρόντηξε ο Μαυρογιαλούρος στη γνωστή σε όλους μας ταινία και θα είχε ξεσκεπάσει τους πάντες και τα πάντα. Αλλά σε ποιόν πολιτικό περισσεύει αξιοπρέπεια και θάρρος για να προβεί σε ένα τέτοιο διάβημα;
Σε κανέναν!
Είναι όλοι σκλάβοι των παθών τους και της Μαφίας.

Ο λαός δεν είχε καμία απολύτως συμμετοχή σε αυτό το όργιο, όσο κι αν κάποια παχύδερμα συνθηματολογούν ότι όλοι συμμετείχαν.
Ο λαός εξουσιοδότησε κάποιους να διαχειριστούν τις τύχες της πατρίδας του.

Η κατάχρηση της εξουσίας αυτής είναι αμάρτημα που βαραίνει τον ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟ.
- Τους διεφθαρμένους - εκπορνευόμενους πολιτικούς ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΤΣΙΠΑ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΙ ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ (που κάθε λαός, ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, διαθέτει) της ευκολίας, του φόβου και της ανάγκης για επιβίωση και ευημέρευση μέσα σε ένα περιβάλλον που χωρίς υπερβολή ισχύει ο νόμος της ζούγκλας και του ισχυρού, μοίραζαν θεσούλες για να εξασφαλίσουν την ψήφο του λαού και κατ' επέκταση την πολιτική τους επιβίωση.
- Αυτούς που φρόντισαν να αποψιλώσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από κάθε εξουσία, καθιστώντας τον μία διακοσμητική μαριονέττα που δε θα μπαίνει εμπόδιο (ή και συνετέρος) στα σχέδιά τους,
- Αυτούς που έπαιξαν χίλιες φορές με τα εκλογικά συστήματα προσαρμόζοντάς τα στις ανάγκες τους.
- Αυτούς που φρόντισαν για την επιβίωση των κομμάτων μέσα από την κρατική επιχορήγησή τους.
- Αυτούς που έστησαν το κράτος και τους μηχανισμούς του με τέτοιο τρόπο ώστε να καθιστούν δέσμιους τους πολίτες στις ορέξεις τους.
- Αυτούς που έστησαν το διεστραμένο και διεφθαρμένο κρατικό τέρας, το οποίο εχθρεύεται κάθε υγιή προσπάθεια προόδου και προκοπής.
- Αυτούς που φρόντισαν να ορίσουν ρητά και κατηγορηματικά στις διατάξεις του συντάγματος ότι οι μεν βουλευτές έχουν το ακαταλόγιστο, οι δε υπουργοί το ανεύθυνο, με αποτέλεσμα διάφορα φρούτα (βλ. Μαντέλης) να βρίσκονται μόνιμα στο απυρόβλητο και να μας λένε ευθαρσώς και ανερυθρίαστα "Ναι τα πήρα. Είχα ανάγκες. Σπούδαζα τα παιδιά μου στο εξωτερικό".
ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ;
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ;
ΑΣ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΝΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΝΑ ΛΕΜΕ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΜΩΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (πολιτικών τε και καρχαριών) ΟΠΩΣ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΑΘΗΝΩΝ με τα δίδακτρα πληρωμένα από το αδικοχυμένο αίμα του ελληνικού λαού, ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΔΩ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΙΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΑΡΑΚΩΝ ΤΟΥ) ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝΤΑΣ ΩΣ ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΙΩΝΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΑΝΗ ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Και σκεφτείτε και αυτό: Πόσοι είναι σε αριθμό οι συμμετέχοντες στο όργιο; Μετρήστε το 80 - 90% των πολιτικών (μιλάμε για 10.000 άτομα το πολύ) και το 0,5% του πληθυσμού το οποίο κατά κανόνα συγκεντρώνουν το 90% του πλούτου (μιλάμε για 50.000 άτομα και πολλά λέμε). Θέλετε να το διπλασιάσουμε το νούμερο; Οι ενορχηστρωτές και συμμετέχοντες στο όργιο, οι απόλυτα διεφθαρμένοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 120.000 ΑΤΟΜΑ, οι περισσότεροι δε, είναι γνωστοί σε όλους μας.
Δε μπορώ λοιπόν εξαιτίας αυτών των 120.000 ανθρώπων, να βάζω στο ίδιο τσουβάλι τους υπόλοιπους 10.880.000 πατριώτες μου.
- Είναι ΑΔΙΚΟ και ΑΝΗΘΙΚΟ.
- Είναι μίζερο και μισάνθρωπο.
- Είναι παραδοχή ήττας, φυγομαχία, ρίψη της ασπίδας.
- Είναι αισχρός ραγιαδισμός. Ύψιστη δουλοπρέπεια από έναν λαό που πρέπει να διατηρεί την περηφάνια του σε κάθε περίσταση.
Και ξέρετε δεν είναι κακό να είναι ένας λαός περήφανος για αυτό που ήταν και ακόμα γι αυτό που είναι.
Και οι γερμανοί είναι περήφανοι και έχουν σφάξει το μισό πλανήτη.
Και οι αμερικάνοι είναι περήφανοι και από το τέλος του Β΄ΠΠ δεν έχουν πάψει να βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με ολόκληρο τον πλανήτη.
Και οι Ολλανδοί είναι περήφανοι και τι ήταν; Έμποροι σκλάβων.
Εμείς είμαστε απλά μικροί.
- Είναι ισοδύναμο με σκύψιμο του κεφαλιού, αποδοχή του φταιξίματος και ως εκ τούτου αποδοχή της εξοντωτικής - παραδειγματικής τιμωρίας που μας επιβάλλεται.
ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.

Η απορία των περισσοτέρων είναι η εξής: Μα δεν έχει ευθύνη ο λαός που τους εξουσιοδότησε ψηφίζοντάς τους ξανά και ξανά; Δεν είναι κι αυτός διεφθαρμένος, αφού οι πολιτικοί είναι σάρκα από τη σάρκα του;
Πρώτα πρώτα με βάση τα όσα περιγράφησαν παραπάνω, το επιχείρημα ότι οι πολιτικοί είναι σάρκα από τη σάρκα του λαού καταρρέει.

Για το αν έχει ευθύνη; Ναι έχει, αλλά, κατά την άποψή μου, αν η ευθύνη τοποθετηθεί σε μία πλάστιγγα, η ευθύνη θα βαρύνει το λαό κατά 30%, τους δε πολιτικούς κατά 70%.
Ο λαός έδωσε μία κουτάλα σε κάποιους. Αν αυτοί την έβαλαν στο μέλι ενώ δεν έπρεπε, το αμάρτημα βαραίνει κατά κύριο λόγο αυτόν που έβαλε την κουτάλα στο μέλι κι όχι αυτόν που του την έδωσε.

Αν θέλετε, ο λαός μπορεί να κατηγορηθεί για υπερβολική αφέλεια, ευπείθεια, μ@λα@κεία, αδράνεια, αδιαφορία, ακηδία, νωθρότητα, αμβλυμμένη κρίση, αμβλυμμένα αντανακλαστικά και ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟ ΦΟΒΟ και την ΑΝΑΓΚΗ.

Και εξηγώ αμέσως το γιατί οι πολιτικοί έχουν το 70% της ευθύνης...

1. Αν κάποιος τίμιος, ηθικός και άξιος εμφανιστεί και διεκδικήσει την εξουσία, το club έχει τη δύναμη να τον εξαφανίσει. Οι τρόποι είναι γνωστοί: α) Αποκλεισμός, β) Διασυρμός, β) Φίμωση, γ) Εξαγορά, δ) θανάτωση. Οι επιλογές του λαού σε ό,τι έχει να κάνει με τα κόμματα εξουσίας, ήταν είναι και θα παραμείνουν 2. Το πολύ 3. Αυτό είναι ξεκάθαρο και παγιωμένο.

2. Τα στελεγχωμένα από ρηχούς, απαίδευτους, δουλοπρεπείς και χωρίς συναίσθηση του υψηλού σκοπού τους υπαλλήλους ΜΜΕ (TV, ραδιόφωνο, εφημερίδες, αλλά όχι ακόμα πλήρως το internet) τα οποία είναι - εντελώς τυχαία - ιδιοκτησίες των "νέων τζακιών" ή των κοτσαμπάσηδων που χορεύουν το ταγκό με τους πολιτικούς, χρησιμοποιούν όλες τις γνωστές και άγνωστες μεθόδους επηρεασμού των μαζών... Από την ΥΠΕΡΠΡΟΒΟΛΗ και την ΑΠΟΘΕΩΣΗ των εκλεκτών του συστήματος, την αποχαύνωση μέσω της σκόπιμης προώθησης ελεεινών ανθρωπίνων προτύπων και προτύπων ζωής (υλισμός, καταναλωτισμός, μηδενισμός, εγωισμός, σεξουαλική ασυδοσία), με παράλληλη απόρριψη και χλευασμό κάθε παράδοσης και κάθε αξίας, τον αποπροσανατολισμό, την υπερπληροφόρηση (σε βαθμό που ο πολίτης να τα χάνει και να μπερδεύεται), την γελιοποίηση και τη συκοφάντηση όσων το σύστημα αξιολογεί ως επικίνδυνους, την ελεεινή αυτομεμψία (αυτή που παρατηρούμε στο παρόν άρθρο) και αυτοκατάκριση, μέχρι φυσικά και το ΦΟΒΟ (με κορυφαίο παράδειγμα τις τελευταίες εκλογές). Άντε να ψηφίσεις με σωστό κριτήριο φίλε μου.

3. Η σκόπιμη, συστηματική και σε βάθος χρόνου υποβάθμιση της παρεχόμενης ΠΑΙΔΕΙΑΣ, παρέχει τρομερή στήριξη στο σύστημα, αφού από το σχολείο δε βγαίνουν συνειδητοποιημένοι πολίτες.

4. Η ανήθικη συστηματική αποδόμηση της όποιας κοινωνικής αλληλεγγύης και η εφαρμογή του διαίρει και βασίλευε είναι βασικό όπλο στη φαρέτρα του πολιτικού συστήματος.

5. Τις τακτικές της ΜΑΦΙΑΣ που περιγράψαμε παραπάνω δε νομίζω ότι θα τις εφάρμοζε ο λαός. Ο απλός μέσος άνθρωπος δε μπορεί να κατανοήσει (πόσο μάλλον να ενταχθεί σε) τέτοιου είδους μηχανισμούς. Ο (κάθε) λαός δε ρέπει προς το κακό (τουτέστιν τη διαφθορά), αλλά προς την αντίθετη μεριά. Προς το αγαθό. Είναι οι καταστάσεις (που άλλοι έχουν τη δύναμη να διαμορφώσουν - και γι αυτό φέρουν στο ακέραιο και κατ' αποκλειστικότητα την ευθύνη) που αναγκάζουν το λαό να διαπραγματευτεί, ή αν το επιθυμείτε, να υποκύψει στην όποια διαφθορά.

Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να αποδίδουμε τις ευθύνες δίκαια.

Κι όπως ανέφερε ένας φίλος στο Capital... "Δεν ισχύει πλέον η ρήση ότι οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν. Οι λαοί πλέον έχουν τους ηγέτες ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ".
Ερμηνεύστε το.

Κλείνω με μία περικοπή από το Ευαγγέλιο και τα λόγια του Χριστού: "Ουαί τω κόσμω από των σκανδάλων. ανάγκη γαρ εστίν ελθείν τα σκάνδαλα. ΠΛΗΝ ΟΥΑΙ ΤΩ ΑΝΘΡΩΠΩ ΕΚΕΙΝΩ ΔΙ ΟΥ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΕΡΧΕΤΑΙ". Κατά Ματθαίον Κεφ. ιη΄ Στ. 7.

ΧΑΡΑΤΣΙ. Τι είναι πραγματικά.

Αν η αγορά ενός ακινήτου είναι η τοποθέτηση ενός χρηματικού ποσού € Χ (το οποίο έχει ήδη φορολογηθεί μία φορά όταν αυτό αποκτήθηκε) σε γη, δε βλέπω το λόγο γιατί πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά το κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία, από το κεφάλαιο που μένει στην τράπεζα υπο τη μορφή μετρητών, ή ακόμα και από το κεφάλαιο το οποίο μετατρέπεται σε ένα χαρτοφυλάκιο επενδυτικών προϊόντων ή μετοχών.


Ποιά η διαφορά;

Μεταβιβάσιμοι τίτλοι δεν είναι και τα συμβόλαια των ακινήτων του κόσμου;

Γιατί οι μορφές του κεφαλαίου να αντιμετωπίζονται αντιδιαμετρικά στο θέμα της φορολόγησης; Τι παραπάνω έχει η ακίνητη περιουσία από τις άλλες μορφές κεφαλαίου;

Γιατί το κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία να υπόκειται σε χίλιες φορολογήσεις (με επαχθέστερη όλων, τη φορολόγηση στην κατοχή) πέραν από α) τη δικαιολογημένη και αποδεκτή φορολόγηση του εισοδήματος που προκύπτει από τα ενοίκια ή από την εν γένει εκμετάλλευσή της, β) την επίσης δικαιολογημένη και αποδεκτή φορολόγηση της όποιας υπεραξίας που πιθανά θα προκύψει αν η αξία μεταπώλησης ενός ακινήτου είναι μεγαλύτερη από αυτήν της αγοράς του και γ) τα ανταποδοτικά Δημοτικά τέλη, ενώ από την άλλη μεριά το κεφάλαιο υπό τη μορφή κατάθεσης στην τράπεζα να φορολογείται με μόλις ένα 15% επί του τόκου στις καταθέσεις ή 0,2% επί των πωλήσεων στο χρηματιστήριο και τέλος;

Για σκεφτείτε να ζήταγε η "κυβέρνηση" χαράτσι επί των καταθέσεών σας, επί των Αμοιβαίων Κεφαλαίων σας, ή επί της χρηματιστηριακής αξίας του χαρτοφυλακίου σας!

Προσοχή δε μιλάω για φορολόγηση των συναλλαγών, των τόκων, ή της υπεραξίας. Μιλάω για τη φορολόγηση του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.

ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ.
ΜΙΑ ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Σκεφτείτε το.


Γιατί η οποιαδήποτε αγοραπωλησία ακινήτου να χρειάζεται συμβολαιογράφο και δικηγόρο (με τα σχετικά τσουχτερά έξοδα);

Όταν αγοράζω ένα Αμοιβαίο Κεφάλαιο, όταν αγοράζω μία μετοχή, όταν αγοράζω ένα οποιοδήποτε προϊόν δε βάζω συμβολαιογράφο και δικηγόρο. Γιατί στα ακίνητα;

Γιατί ακόμα δεν έχει φτιαχτεί το ρημάδι το ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ;

Το γιοφύρι της Άρτας να ήταν θα είχε ολοκληρωθεί περίπου πριν τους Βαλκανικούς πολέμους.

Αν δεν κάνω λάθος δεν υπάρχει άλλη χώρα στη γη χωρίς κτηματολόγιο.


Η ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
Βέβαια αγαπητοί αναγνώστες, δεν πρέπει να ξεχνάμε το πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης το οποίο δεν έχει τεθεί σε αδράνεια.

Η επίθεση στην ακίνητη περιουσία είναι σχεδιασμένη, προκειμένου να ισοπεδώσει την τιμή άλλου ενός παραγωγικού συντελεστή μετά από την ισοπέδωση της αμοιβής της εργασίας (και που είσαι ακόμα).

Κατ' επέκταση θα μειωθούν τα ενοίκια με αποτέλεσμα (θεωρητικά φυσικά) να μειωθεί ένα βασικό στοιχείο του κόστους παραγωγής, να μειωθούν οι τιμές των εμπορευμάτων, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα (!) και να αρχίσει η πολυπόθητη ανάκαμψη της οικονομίας.

Επαναλαμβάνω, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ.

Ο τρόπος επίτευξης του εν λόγω στόχου είναι παντελώς αδιάφορος στους ξένους επικυρίαρχους της πατρίδας μας, αλλά όσο αδιάφορος είναι στους ξένους, δυστυχώς, άλλο τόσο αδιάφορος είναι και στους ντόπιους έπαρχους.

Θεωρήστε μάλιστα δεδομένο (εκ του ορατού δια γυμνού οφθαλμού αποτελέσματος), ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως επιστημονικός σχεδιασμός και κανένα απολύτως σοβαρό πλάνο, ούτε από τους ξένους προφέσορες, ούτε από τα ντόπια copy-paste δουλικά τους.

Όλα γίνονται στα τυφλά με τυφλούς οδηγούς. Ούτε καν μονόφθαλμους.

Και όπως όλοι γνωρίζουμε, αν ένας τυφλός πάρει σαν οδηγό του έναν άλλο τυφλό και οι δύο μαζί θα πέσουν μέσα σε χαντάκι (Μτθ. ΙΕ΄ 14).

Είναι προφανές ότι όλοι μαθαίνουν σε βάρος μας! Κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε ΟΛΟΙ !

Ο χαρακτηρισμός μας ως πειραματόζωα δεν είναι καθόλου άστοχος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

Ο Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής Νεάς Σμύρνης (Ελευθερίου Βενιζέλου 135β - απέναντι σχεδόν από την ομώνυμη στάση του τράμ), διοργανώνει την ερχόμενη Κυριακή 2 Ιουνίου και ώρα 10 π.μ. - 1 μ.μ. εθελοντική αιμοδοσία..

Η αιμοληψία θα πραγματοποιήθεί στην αίθουσα κάτω από το ναό.

Αυτή η ελάχιστη προσφορά προς το συνάνθρωπό μας, είναι καθήκον όλων μας.

Χωρίς καμία υπερβολή, αφιερώνοντας 10 λεπτά από το χρόνο μας και δίνοντας 300 γραμμάρια από το αίμα μας, μπορούμε να σώσουμε μία ζωή. 

Όποιος είναι υγιής, μένει κοντά και έχει το χρόνο ας έρθει.

Διαδώστε το.

Είναι το χρηματιστήριο ο καθρέπτης των όσων συμβαίνουν σε μία ΚΟΙΝΩΝΙΑ;

Ανεπιτυχέστερη παρομοίωση - ότι το χρηματιστήριο είναι ο καθρέπτης των όσων συμβαίνουν σε μία ΚΟΙΝΩΝΙΑ - δεν έχω διαβάσει ποτέ μου.

Ερμηνείες ότι το χρηματιστήριο προεξοφλεί τα θετικά ή τα αρνητικά ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ "μηνύματα" τα ακούω βερεσέ εδώ και πολύ καιρό.

Θυμάμαι πολύ καλά άλλωστε τα λόγια των κ.κ. Σημήτη - Παπαντωνίου για τη σχέση ελληνικής οικονομίας - χρηματιστηρίου (φυσικά πρίν το σκάσιμο της φούσκας - μετά μας έλεγαν "Ας προσέχατε").

Διαβάζουμε σε διάφορα "σοβαρά" άρθρα "...Υπάρχουν ΣΗΜΑΔΙΑ εξόδου από την κρίση". "Υπάρχουν ΣΗΜΑΔΙΑ ουσιαστικής βελτίωσης του οικονομικού ΚΛΙΜΑΤΟΣ..." και "...Μία κοινωνία που προσπαθεί να πιαστεί από το σωσίβιο της ανάπτυξης, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΒΕΒΑΙΟ ότι θα καταφέρει να ανέβει στο πλοίο και θα σωθεί".

Μιλώντας για ΚΛΙΜΑ δε μιλάμε για τίποτε άλλο παρά για ΑΕΡΑ φίλοι μου.

Όλα αυτά όμως κυρίες και κύριοι, είναι απλοί ΟΙΩΝΟΙ.

Είναι οι συζυγίες των άστρων, είναι τα σπλάχνα των σφαχτών, είναι το πέταγμα των πουλιών που "διαβάζουν" κι "ερμηνεύουν" οι κάθε λογής ΟΙΟΝΟΣΚΟΠΟΙ.

Ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις. Το κόμμα το βάζει ο εκάστοτε αρθρογράφος - γκουρού.

Τι βλέπω στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

1. Ανεργεία 28%, η οποία στους νέους φτάνει στο τραγικό 65% !

Το καταλαβαίνει κανείς ότι μοιραία και χωρίς επιστροφή, το έθνος μας έχει καταδικαστεί σε συρρίκνωση είτε γιατί δε μπορούμε πλέον να κάνουμε και να αναθρέψουμε παιδιά, είτε γιατί θα πεθαίνουμε σαν τα σκυλιά στο αμπέλι ελλείψει ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης της προκοπής, είτε λόγω της αναγκαστικής μετανάστευσης όσων νέων θέλουν να κάνουν πραγματικότητα τα όνειρά τους;

Ούτε ένα - έστω και κροκοδείλιο - δάκρυ δεν έχω δει να έχει κυλίσει στο μάγουλο κανενός.

Αλλά άσε. Ξέρω! Όταν θα έρθει η ώρα, θα αναπληρωθούμε από άλλους των οποίων οι πρόγονοι δεν έχυσαν το αίμα τους για αυτήν εδώ τη ρημάδα την ΠΑΤΡΙΔΑ.

2. Οι μισθοί έχουν γκρεμιστεί (και θα συνεχίσουν να γκρεμίζονται) χωρίς όμως να έχει γίνει τίποτα για όλα τα άλλα - ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ από τους μισθούς - κριτήρια της ανταγωνιστικότητας για τα οποία θα έπρεπε να έχει ληφθεί μέριμνα πρώτα πρώτα και όχι στο τέλος.

3. Η ύφεση παραμένει ύφεση όσο κι αν μας την ωραιοποιούν οι κυβερνώντες (βαπτίζοντας μάλιστα την μείωση του ρυθμού της ύφεσης ως "Ανάπτυξη").

Ούτε στα καλύτερα όνειρά μας δεν πρόκειται να δούμε ανάπτυξη μέσα στο 2014.

Αυτό το βλέπει το ΧΑΑ; ή μήπως αφού ο ανεμοδείκτης δείχνει π.χ. Μαΐστρο, όλοι κινούνται Βορειοδυτικά;

4. Οι φόροι παραμένουν φόροι ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΑΛΙΟ.

Φανταστείτε μάλιστα να μην είχαν παραδεχτεί οι πάντες ότι έχουν γίνει λάθως διαγνώσεις και μας έχουν χορηγηθεί λάναθασμένες συνταγές...

5. Οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές και τομές παραπέμπονται στις ελληνικές Καλένδες προκειμένου να επιβιώσει το σάπιο πολιτικό σύστημα.

6. Ο εκφασισμός του πολιτεύματος και της πολιτικής ζωής του τόπου μας εκτοξεύεται μέρα με τη μέρα και μάλιστα από τα κόμματα του επιλεγόμενου "Συνταγματικού Τόξου".

Οποία υποκρισία κυρίες και κύριοι!

Υποκρισία μάλιστα η οποία είναι τόσο αισχρά απροκάλυπτη που από την αηδία και τη σιχασιά, ο κόσμος σιγά σιγά στρέφεται στην (επικίνδυνη) Χρυσή Αυγή για να ακούσει επιτέλους το χαρακτηρισμό Γίδια να εκτοξεύεται ενάντια στα γίδια που τόσες δεκαετίες μα κυβερνούν και να αγαλλιάσει η ψυχή του.

Αναρωτιέμαι όμως, είναι δυνατόν να νομίζουν αυτοί που υποκρίνονται ότι ο λαός είναι τόσο ηλιθιος που δεν τους καταλαβαίνει;

Ποιοί νομίζουν ότι είναι; ο Μινωτής, η Παξινού ή ο Κουν;

Φάτε αδέλφια μου "Συναταγματικό τόξο", θαυμάστε και χαρείτε υπηρέτες της νομιμότητας και της δημοκρατίας που κάνουν ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ επιστρατεύσεις και ετοιμάζεται να ψηφίσει έναν αισχρό λογοκριτικό νόμο υπό το μανδύα του "αντιρατσισμού".

7. Οι τάχα μου "σοβαροί" σωτήρες μας (αυτοί της εσωτερικής τρόικας ντε - αυτοί που μας βάλανε μέσα στα προβλήματα και θα μας βγάλουν από αυτά με τη σύνεση, την υπευθυνότητά τους και την αταλάντευτη προσήλωσή τους στον ιερό σκοπό τους) αποδεικνύονται κάθε μέρα - μαζί με την αντιπολίτευση - υπερβολικά μικρότεροι των περιστάσεων. Ηθικοί νάνοι, ή μάλλον ακόμα καλύτερα Γκόλουμ. Τι φως να περιμένει να δεί κανείς στο τούνελ με αυτόν το συρφετό στο τιμόνι;

Και για να επιστρέψω... Όλα αυτά τα περι προεξόφλησης μηνυμάτων μέσω του ΧΑΑ είναι φθηνές δικαιολογίες κάποιων που τρώνε το κανναβούρι σε σπόρο και βάζουν τις μάζες των αφελών, των αδαών και των κινούμενων από τα κατώτερα πάθη της αδιαφορίας, της πλεονεξίας και της τεμπελιάς, να καπνίζουν τα φύλλα της κανναβουριάς και μέσα στη μαστούρα τους να κάνουν αυτό που "πρέπει", δηλαδή αυτό που τους υπαγορεύουν οι διάφοροι πλουμιστοί, (δήθεν) σοβαροί σύμβουλοι τύπου Μπάμπη, το λόγο των οποίων πρέπει από πάνω να αντιμετωπίζουμε και ως ΘΕΣΦΑΤΟ. ΦΕΥ !

Η αλήθεια είναι αλλού. Όπως επίσης και το χρήμα (όχι όμως ο πλούτος - τον οποίο δε χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα).

Το χρήμα βρίσκεται στον προσωπικό μας μόχθο.
Στη βιοπάλη.
Στη μουτζούρα και το χώμα.

Η αλήθεια βρίσκεται στη συμμετοχή.
Στην αλληλεγγύη.
Στο "τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν ΣΗΜΕΡΟΝ".

Υ.Γ.

Από τον καιρό που το limit up ήταν 8% και παρατηρούσα τις τραπεζικές μετοχές τη μία ημέρα να κάνουν +8% και την άλλη ημέρα -8% αποφάσισα ότι το χρηματιστήριο στερείται σοβαρότητας και δεν ασχολήθηκα καθόλου με τα "μηνύματα" της οικονομίας και της κοινωνίας που αυτό "προεξοφλεί".

Μάλλον κερδισμένος βγήκα από αυτή μου την επιλογή. Τόσο στον τραπεζικό μου λογαριασμό, όσο και στην ψυχική μου υγεία.

Μεγάλες αλήθειες από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη

«Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:


Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.

Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλίνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων. Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων και ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.

Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας.

Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;

Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.

Πέρασε ο καιρός, αλλάξαμε. Ξεχάσαμε. Χωριστήκαμε σε κόμματα και τα ψηφίσαμε τυφλά, διχαστήκαμε με τρόπο αταίριαστο στην ιστορία και την παράδοσή μας. Σε μια σταλιά τόπο, λέγαμε «οι άλλοι». Πήραμε τα χειρότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και τα κάναμε αξιώματα.

Να πάει στο καλό τέτοιος εαυτός, να μην ξανάρθει. Καθόλου μην τον κλάψουμε, καθόλου μη μας λείψει. Στον αγύριστο!

Πέρασαν χρόνια. Το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλλας, που έγινε μάνταμ. Η κοπέλα θα γυρίσει φτωχή στο Μπάγκιο Σίτι ή στη Μανίλα. Θα αγκαλιάσει τη μάνα της, θα φιλήσει το παιδί της. Εμείς, πού επιστρέφουμε;

Τι μένει όταν ο σερ και η μάνταμ, έκπληκτοι, χάνουν το αυτοκίνητο, την υπηρέτρια, το λούσο και το σπίτι τους; Τι κρατιέται αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, κάτω από την επιφάνεια που βουλιάζει; Πού ακριβώς βρίσκεται ανεξίτηλα χαραγμένος ο βαθύς Χαρακτήρας που μας επιτρέπει, όταν όλα αλλάζουν, να λέμε ακόμη «Εμείς»;

Μπορούμε σήμερα να αποφασίσουμε ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί, ποιοι είμαστε. Τι είναι σημαντικό και τι όχι. Τι αξίζει να προσπαθήσουμε μέχρι τέλους. Ποια λόγια αξίζει να πούμε προτού φύγουμε, πώς αξίζει να σταθούμε και απέναντι σε τι, προτού πεθάνουμε. Κι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε, ακόμη και νηστικοί, άνεργοι και άστεγοι. Ήταν όμως αδύνατον να το κάνουμε χορτάτοι και υποταγμένοι, με έναν εαυτό-καταναλωτή, εξαρτημένο και ευχαριστημένο.

Μείναμε σε σκηνές, στο ύπαιθρο, για χρόνια. Χάσαμε για πάντα τα σπίτια, τα χωριά και τις ζωές μας. Περιμέναμε κάθε μέρα, για χρόνια, αγνοούμενους που δεν γύρισαν. Για δεκαετίες, ακούγαμε αεροπλάνο και στρέφαμε έντρομοι τα μάτια στον ουρανό. Χιαστί ταινίες στα παράθυρα, μη σπάσουν από τον βομβαρδισμό που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ξαναρχίσει. Τα παιδιά που έβγαλαν το σχολείο διαβάζοντας με το κερί στα αντίσκηνα, χειμώνες στη σειρά, βρίζονταν στην Ελλάδα από τους Ελλαδίτες, γιατί τους έτρωγαν τις θέσεις στα πανεπιστήμια. Η Μεγάλη Μαμά τίποτα δεν κατάλαβε. Κι ακόμη δεν καταλαβαίνει. Γιατί, μπορεί η Κύπρος να είναι ελληνική, όμως, πόσο λίγο κυπριακή είναι η Ελλάδα! Πόσο λίγο ελληνική είναι η Ελλάδα!

Επιτρέψαμε στους μικρούς πολιτικούς ενός αδύναμου και απροστάτευτου τόπου, να συμπεριφέρονται σαν άρχοντες αυτοκρατορίας. Να υπηρετούν κόμματα και τσέπες, σαν να μην υπάρχει απειλή, κίνδυνος και γκρεμός, σαν να είναι αδύνατον από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μπουκιά στο στόμα κροκοδείλων. Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απʼ έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;

Όταν κλαίγαμε το ʼ74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε, κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε, για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε, για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω...

Η κοινωνία μας, αυτή η διαλυμένη, πιέζοντας ασταμάτητα την όποια επίσημη πολιτική ηγεσία, αλλά και πέρα απʼ αυτήν, θα αναπτύξει μηχανισμούς στήριξης των ανέργων, θα φροντίσει τα παιδιά της. Όχι από ελεημοσύνη. Από αλληλεγγύη. Και με τη γνώση πως, αν ο διπλανός δεν ζει καλά, κανείς δεν ζει καλά. Γιατί, ότι ποτέ μας κράτησε σʼ αυτόν τον τόπο, ήταν ένας ιδιόμορφος, ποιητικός, παράλογα ωραίος κοινωνικός ιστός, που αυτοπροστατεύεται και που μας προστατεύει. Αυτός είναι που ανάγκασε τους βουλευτές να πουν, για μια έστω στιγμή, «Όχι».

Το «Όχι» της Κυπριακής Βουλής, είναι σημαντικότερο απʼ ότι κάποιοι χαιρέκακοι μπορούν να υποψιαστούν. Κι ας επιστρέψει η Βουλή εκλιπαρώντας τους Τροϊκανούς, κι ας πέσει στα γόνατα, κι ας τους γλύψει τα πόδια, μετά. Κι ας χάσουμε περισσότερα. Γιατί, για μια στιγμή έστω, έμοιασε η Δημοκρατία να έχει νόημα, ένα νόημα ξεχασμένο εδώ και δεκαετίες. Έμοιασαν, έστω και για μια στιγμή, οι εκπρόσωποι να εκπροσωπούν πράγματι. Η στιγμή καταγράφεται και μένει, δημιουργώντας προηγούμενο, παρά την όποια κατάληξη. Και το γεγονός πως το προηγούμενο δημιουργήθηκε από μισή μερίδα τόπο, αγαπητοί λογικοί λογιστές, το κάνει ακόμη σημαντικότερο. Τίποτα «δικό σας» δεν θα μείνει ποτέ στην Ιστορία, να σηματοδοτεί, να καθορίζει, ή έστω να θυμίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό. Αφήστε μας να το χαρούμε. Δεν μας προσφέρονται συχνά τέτοιες χαρές.

Αυτό το «Όχι», φαίνεται να είχε και χειροπιαστά αποτελέσματα: Εκτός από τη δυνατότητα μη φορολόγησης των μικροκαταθετών, εκτός από το χρονικό περιθώριο που έδωσε για τη νομοθετική ρύθμιση του περιορισμού των συναλλαγών και τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης, που μπορούν να παίξουν σημαντικά θετικό ρόλο στο μέλλον, έδωσε και τη δυνατότητα, έστω σπασμωδικά, έστω την τελευταία στιγμή, έστω με απογοητευτικό αποτέλεσμα, να μετρηθούν οι δυνάμεις και οι «φιλίες», τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Βοήθησε να καθαρίσει το τοπίο, να τελειώσουμε με ψευδαισθήσεις, να καταλάβουμε ξανά το πόσο μόνοι είμαστε, το πόση ευθύνη έχουμε. Θα ήμασταν αφελείς αν πιστεύαμε πως με ένα «Ναι» θα σώζαμε κάτι, ας πούμε τη Λαϊκή Τράπεζα ή την Κύπρου (αλήθεια, πόσο «δική μας» μπορεί να είναι μια τράπεζα;) και μαζί τις δουλειές, ή τους κόπους μιας ζωής που τους εμπιστευτήκαμε. Ξέρουμε καλά πως ότι έμεινε εκτεθειμένο (το γιατί είναι μια άλλη κουβέντα, που ελπίζω πως θα γίνει), ούτως ή άλλως, και με τα «Ναι» και με τα «Όχι», θα κατασπαραχθεί.

Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει “plan B”. Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης, από ανθρώπους βουτηγμένους στην κατανάλωση, στο εφήμερο, στο συμφέρον, στο νεοπλουτισμό και στο τίποτε, μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς “Όχι”. Έστω και για μια στιγμή. Ένα “Όχι” καταστροφικό και λυτρωτικό μαζί, που εσείς, αγαπητοί Ελλαδίτες μνημονιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με πρόσχημα το καλό μας, δεν θα πείτε ποτέ. Θα προτιμήσετε να καταστραφούμε εξίσου, λέγοντας “Ναι”.

Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. Χάνουμε ξανά τη ζωή όπως τη χτίσαμε, όπως νομίζουμε πως τη διαλέξαμε, όπως νομίσαμε πως μας ανήκει. Και φοβόμαστε. Είναι ανθρώπινο. Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε... Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.

Θα τα καταφέρουμε, το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, δεν φοβόμαστε τίποτε. Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη. Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει.»

ΠΑΜΕ να μάθουμε τι έγινε το 1821

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

ΠΑΜΕ σαν άλλοτε!
Το ΚΚΕ, αντί να ζητήσει συγγνώμην για την άθλια θέση που κράτησε από το 1924 έως το 1949 υπέρ της αποσχίσεως της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα, έβαλε τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ να ξαναγράψουν την ιστορία του 1821 με μαρξισμό και θράσος. Σε μία εποχή που η οικονομική κρίση καθιστά απαραίτητη την εθνική ομοψυχία, οι νοσταλγοί του Στάλιν ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους εθνοαποδομητές άλλων ιδεολογιών και συμπλέουν με τους διεθνείς κερδοσκόπους-χρηματιστές, οι οποίοι θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία των Βαλκανίων εις βάρος των εθνικών μας δικαίων.

Η προκήρυξη των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές βρίθει ιστορικών λαθών και φανατισμού. Για τον μεν φανατισμό ας λάβουν τα μέτρα τους οι γονείς των παιδιών και οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας. Αλλά για τις ιστορικές ανακρίβειες καλόν είναι να θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα στον λίγο χώρο που διαθέτουμε:

Αμφισβητούν τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την ημερομηνία κηρύξεως της Εθνεγερσίας. Ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο κληρικός Αμβρόσιος Φραντζής και άλλοι που παρέστησαν στη σύσκεψη του Αιγίου (Βοστίτσας) στα τέλη Ιανουαρίου 1821 βεβαιώνουν ότι ήταν ομόφωνη απόφαση της Φιλικής Εταιρίας να αρχίσει η εξέγερση στον Μωριά την ημέρα του Ευαγγελισμού. Οι ίδιοι οι πρωτεργάτες ήθελαν να τονίσουν τη σύνδεση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας και να επικαλεσθούν την ευλογία της Παναγίας. Όμως μετά από 400 χρόνια δουλείας το καζάνι έβραζε και η έκρηξη έγινε λίγες ημέρες πριν από την καθορισμένη ημερομηνία.

Από τις 14-16 Μαρτίου γύρω από τα Καλάβρυτα συνάπτονται συγκρούσεις Ελλήνων με φοροεισπράκτορες των Τούρκων, ενώ στην  Αγία Λαύρα είναι κλεισμένοι οι πρόκριτοι με τον Αρχιεπίσκοπο της Πάτρας Γερμανό και τον Επίσκοπο Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιο. Στις 17 Μαρτίου η Μονή πανηγυρίζει, διότι εκεί φυλάσσεται η κάρα του Αγίου Αλεξίου. Την πανηγυρική εκείνη ημέρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός λειτουργεί και κηρύσσει την Επανάσταση.
Την ίδια ημέρα και οι Μανιάτες κηρύσσουν την Επανάσταση στην Αρεόπολη. Ο Γερμανός κατεβαίνει με το άλογο προς την Πάτρα και ανήμερα του Ευαγγελισμού ευλογεί ξανά το λάβαρο στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Την επόμενη ημέρα ο ίδιος μαζί με τον Προκόπιο και τους προκρίτους αποστέλλουν τη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στους Προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων.

Για τα γεγονότα της Αγίας Λαύρας μαρτυρίες έχουμε από τον Γάλλο Πρόξενο Πουκεβίλ, τον Κανέλλο Δεληγιάννη, από δημοσιεύματα γαλλικών και αγγλικών εφημερίδων ( LΕ CONSTITUTIONNNEL, LONDON TIMES) του Ιουνίου 1821 κ.ά.. Για τα γεγονότα της Πάτρας γράφουν πάλι ο Πουκεβίλ, ο Σπυρίδων Τρικούπης κ.ά. Το 1872 η Επιτροπή Εκδουλεύσεων της Βουλής των Ελλήνων ανεκήρυξε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ως τον πρώτο που κήρυξε την Επανάσταση και ουδείς διαμαρτυρήθηκε, δεδομένου ότι ζούσαν αρκετοί από τους αγωνιστές του 1821.

Γράφει το ΠΑΜΕ ότι ήταν ταξική επανάσταση. Όχι, ήταν εθνική και θρησκευτική. Το ξεκαθαρίζει ο Θ. Κολοκοτρώνης γράφοντας ότι «η επανάσταση η εδική μας δεν ήταν σαν τες άλλες», εννοώντας ότι δεν έμοιαζε με την εμφύλια Γαλλική Επανάσταση. Το γράφουν σαφώς και όλα τα επίσημα κείμενα του Αγώνος ξεκινώντας από την προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη: ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.
Περίεργη είναι η εμμονή σε ναύτες που μιλούσαν αρβανίτικα. Οι Αρβανίτες  είναι δίγλωσσοι Έλληνες που κατέβηκαν από το Άρβανον της Β. Ηπείρου. Μετά την Άλωση οι Αρβανίτες που κατέφυγαν στην Βενετική Δημοκρατία δηλώνουν ότι είναι nationis graecae,  δηλαδή ελληνικής εθνικότητος. Η διαφορετική  διάλεκτος δεν αλλοιώνει την ελληνική  συνείδηση. Αυτό το βλέπουμε και με τους τουρκόφωνους Έλληνες της Καππαδοκίας και με τους Σλαβόφωνους Μακεδονομάχους που αγωνίσθηκαν υπέρ του Ελληνισμού.

Κ.Χ. 16.3.2013 - Εφ. Δημοκρατία 19/3/2013

ΠΗΓΗ

Εθνικά θέματα. Οι χειρισμοί των κατά καιρούς κυβερνήσεων. Το επίπεδο της δημοκρατίας μας.

Έχω να αναφερθώ σε δύο θέματα, όχι τόσο άσχετα με το ΤΑΙΠΕΔ το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της επικαιρότητας, αλλά περισσότερο σχετικά με τους χειρισμούς των εθνικών θεμάτων από τις κατά καιρούς κυβερνήσεις και με την ποιότητα της Δημοκρατίας μας:


1. Η Real αποκαλύπτει ότι τα κοιτάσματα (αυτά που θα περάσουν στο ΤΑΙΠΕΔ και από εκεί στους δανειστές μας) ήταν γνωστά από του 1997 (http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=216602&catID=1 ) αφού είχαν πραγματοποιηθεί έρευνες σε ολόκληρο το Αιγαίο. Από το 1997 έχουν περάσει 16 χρόνια και έχουν κυβερνήσει τον τόπο, τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ και θεωρώ δεδομένο ότι ΟΛΟΙ έλαβαν γνώση για τη συγκεκριμένη έκθεση.

Δεκαέξι χρόνια κανένας δεν έκανε τίποτα (θα μπορούσαμε αυτή τη στιγμή να έχουμε εξέδρες με full παραγωγή και αρκετά δισεκατομμύρια εσόδων στο κρατικό ταμείο).

Δεκαέξι χρόνια κανένας δεν είπε τίποτα στο λαό, αντιθέτως κοινοποίησαν με μυστικότητα τα αποτελέσματα των ερευνών αριστερά και δεξιά σε εταίρους, συμμάχους και πετρελαιάδες!

• Κάποιοι (ΓΑΠ, Πάγκαλος κλπ) μας είπαν με έμφαση ότι δεν υπάρχουν κοιτάσματα, χαρακτηρίζοντας κάποιους αφελείς κλπ κλπ.
• Κάποιοι άλλοι (κυβέρνηση Κ.Καραμανλή) δεν έκαναν τίποτα - μήπως έκανε και τίποτα ο χοντρός που μας τον προτείνουν και για πρόεδρο της δημοκρατίας τρομάρα του;
• Κάποιοι άλλοι τέλος (οι σημερινοί) κάνουν του κόσμου τις ανοησίες στο θέμα της ΑΟΖ, των ενόπλων δυνάμεων και στις σχέσεις με την Τουρκία.

Θα έλεγα ότι κάποιοι πρέπει να δικαστούν επί εσχάτη προδοσία.

2. Για ποιό λόγο το πόρισμα του Λογιστηρίου του Κράτους για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και του ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ (για το οποίο υπάρχουν συμβόλαια κλπ κλπ, η δε απαίτηση ΔΕΝ σβήνεται και μπορεί να εκχωρηθεί και αυτή στο ΤΑΙΠΕΔ για να το τιτλοποιήσει) δεν ανακοινώθηκε στους έλληνες πολίτες; Δεν είναι κάτι που πρέπει να έχουμε γνώση (όπως τις εικόνες της εξαθλίωσης που το ΕΣΡ απαγόρευσε να προβάλλοναι);

Γιατί τέτοιο σκοτάδι;

Γιατί θα χειριστεί το θέμα ο κος Αβραμόπουλος (ΥΠ.ΕΞ);

Να υπενθυμίσω σε όσους σπεύσουν να πουν τίποτα για την παλαιότητα του δανείου, ότι το 1964 επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου και με Κ. Μητσοτάκη υπουργό οικονομικών, η Ελλάδα ανέλαβε - κατ' απαίτηση των σημερινών εταίρων μας - να αποπληρώσει εντός 45 ετών, ήτοι μέχρι το 2009 (τυχαίο; Δε νομίζω) στο ακέραιο ΟΛΑ τα δάνεια από το 1881 και εντεύθεν.

Τα δάνεια ΔΕ σβήνουν.
Μόνο πληρώνονται κατόπιν διακανονισμού.

------------------------------------------------------------------------------

Στη Δημοκρατία (αν δεν κάνω λάθος) πρέπει να υπάρχει ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΑΛΗΘΕΙΑ.

Γιατί;

Γιατί ο πολίτης πρέπει να ξέρει τι κάνει αυτός που έχει ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙ για να τον κυβερνά.

Γιατί ο πολίτης πρέπει να έχει μία πλήρη άποψη για την ικανότητα και το έργο των κυβερνήσεων την ώρα που θα βρεθεί μπροστά στην κάλπη.

Μήπως τελικά δε ζούμε σε ένα δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης;

Μήπως πρέπει να το διεκδικήσουμε;

Σχόλιο επί άρθρου στο Capital.gr

Πρόκειται για το άρθρο του κυρίου Γ. Καισάριου με τίτλο "Ο αόρατος ρατσισμός"

------------------------------------------------------------------------------

Τα σέβη μου.

Γιώρο καλύτερα να περιορίσεις τα άρθρα σου σε αυτό ακριβώς που είσαι άριστος.

Την οικονομική ανάλυση.

Στο παρόν θέμα είσαι έξω από τα νερά σου. Η οπτική σου είναι μονόπλευρη και περιορισμένη. Απορώ...

Ένας σοβαρός αναλυτής (ο οποίος θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να γνωρίζει άριστα την ιστορία και τις ιδιαιτερότητες της ευρύτερης περιοχής) δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει παραλληλισμό της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, ούτε του στρατεύματος της Ελλάδας με το στράτευμα των ΗΠΑ, και φυσικά δε μπορείς να φέρεις ως παράδειγμα τον Ομπάμα και να μιλάς ότι και εδώ θα μπορούσαμε να έχουμε πρωθυπουργό με Βούλγαρικη, Ρουμάνικη, Αλβανική, Τουρκική, Σκοπιανή, Πακιστανική, Ινδική, Κινέζικη καταγωγή.

Εδώ φίλε Γιώργο είναι Βαλκάνια. Εδώ είναι το μέρος που από την αυγή της ιστορίας σκάνε τα κύματα από όλες τις θάλασσες κι όλες οι καταιγίδες από τα 4 σημεία του ορίζοντα. Δεν είναι μία αποκομμένη ήπειρος με τον Ατλαντικό από τη μία και τον Ειρηνικό από την άλλη, χωρίς εχθρούς στα βόρεια και νότια σύνορα. Ούτε το έθνος μας είναι ένα συνονθύλευμα εθνών που η ανάγκη τα έφερε και τα ένωσε σε μία μακρινή χώρα.

Εδώ φίλε Γιώργο όπου κι αν πατάει το 43 νούμερο παπούτσι σου, περπατάνε ΕΛΛΗΝΕΣ για πάνω από 4.000 χρόνια και αυτές οι πέτρες (που δε βολεύονται κάτω απ' τα ξένα βήματα) και αυτά τα χώματα, για να ελευθερωθούν και να ζούν επ' αυτών ελεύθερα και να διαχειρίζονται επ' αυτών ελεύθερα τις μοίρες και τις ζωές τους ΕΛΛΗΝΕΣ, έχουν ποτιστεί με αίμα ΕΛΛΗΝΙΚΟ. Και αυτό δε σβήνει και δεν αλλάζει με τίποτα.

Αν το κομμάτι γης που σε πείσμα των καιρών εξακολουθεί να φέρει το όνομα Ελλάς βρισκόταν 3.000 km πιό βορειοδυτικά και συνόρευε π.χ. με την Ελβετία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, ή έστω την Τσεχία και όχι με την Τουρκία, τη Βουλγαρία, τα Σκόπια και την Αλβανία, το άρθρο θα είχε νόημα.

Υπενθυμίζω εδώ ότι:

• οι Βούλγαροι είναι προαιώνιοι άσπονδοι "φίλοι" μας και το κουσούρι τους αυτό δεν αλλάζει στους αιώνες των αιώνων όπως έχει αποδείξει περίτρανα η ιστορία (να σου θυμίσω το 40;), 
• οι Αλβανοί γείτονες δήλωσαν ευθαρσώς μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε ότι ονειρεύονται την Αλβανία μέχρι την Πρέβεζα!!! Δεν πρέπει να ξεχνάμε μάλιστα ότι έχουν υπογράψει στρατιωτικές συμφωνίες με τους φίλους μας τους τούρκους, τους νοικιάζουν δε λιμάνια λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα χωρικά μας ύδατα για τα πολεμικά τους πλοία!!! 
• οι Σκοπιανοί ονειρεύονται τη "F.Y.R.Ο.M" μέχρι τη Θεσσαλονίκη και 
• οι Τούρκοι ονειρεύονται τα πάντα όλα δικά τους (άντε μισά μισά αν με πιάνεις).

Αν το κομμάτι γης που σε πείσμα των καιρών εξακολουθεί να φέρει το όνομα Ελλάς δεν ήταν η πύλη εισόδου εκατομμυρίων (χωρίς υπερβολή) λαθρομεταναστών, οι οποίοι εντελώς τυχαία είναι ΟΛΟΙ μωαμεθανοί (και όλοι γνωρίζουμε τι πρεσβεύει το ισλάμ κι ας κάνεις τα στραβά ματάκια Γιώργο μου), το άρθρο θα είχε νόημα.

Να υπενθυμίσω στο κοινό, ότι οι φίλοι μας Πακιστανοί την περίοδο της χούντας δια στόματος Ζία Ουλ Χακ είχαν δηλώσει ότι σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας οι Πακιστανοί ΦΥΣΙΚΑ θα έπαιρναν το μέρος των Τούρκων. Την άλλη μέρα βέβαια ο Παπαδόπουλος τους έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. Άσε που πριν λίγο διάβασα για κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Τουρκίας - Πακιστάν.

Το θέμα δεν είναι καθόλου ρατσιστικό κατ' εμέ, δεν έχει να κάνει με το έκτρωμα της ΧΑ, ούτε με αντιλήψεις περί περιουσίου λαού ή ανωτερότητας του έθνους. Ο ελληνικός λαός άλλωστε δεν υπήρξε ποτέ ρατσιστής. Έχει συμβιώσει μάλιστα (κατά καιρούς και κατά τόπους) με σχετική αρμονία με πλήθος άλλων λαών. Είναι θέμα αυτοπροστασίας και επιβίωσης 100%. Και σε τελική ανάλυση, ποιός μπορεί να αρνηθεί στο οποιοδήποτε έθνος της γης το δικαίωμα στην "αυτοάμυνα", ειδικά σε περίεργους καιρούς όπως οι σημερινοί; Βλέπετε κάτι το αθέμιτο στην προσπάθεια αυτή; Ποιός όμως νομίζει ότι ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος; Ποιός νομίζει τέλος ότι όλα τα δάχτυλα μπορούν να είναι ίσα;

Αυτό το παραμύθι (στο οποίο κατά παράδοξο τρόπο συμπράττουν η "αριστερά" και οι "τεχνοκράτες") με τον ανθελληνισμό των ίδιων των ελλήνων σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού μας, με πρόσχημα τον ανθρωπισμό, την ισονομία και συναφείς προφάσεις πρέπει να πάψει. Εκτός από τις μειοψηφίες και όλους τους "άλλους" έχει και ο λαός μας δικαιώματα ξέρετε.

Στο κάτω κάτω αυτό που θέλουμε εμείς οι "γραφικοί", οι "οπισθοδρομικοί", οι ορατοί και αόρατοι "ρατσιστές", οι "σωβινιστές", οι "εθνικιστές", οι "ελληνάρες", οι "σκοταδιστές", οι "ταλιμπάν", οι "μουτζαχεντίν", (και τα όσα άλλα χλεβαστικά επίθετα μπορείτε να μας κολλήσετε οι σοβαροί, αντικειμενικοί, πολιτικά ορθοί, υπεύθυνοι, ανοικτόμυαλοι, καλοί κ' αγαθοί σχολιαστές, ακολουθώντας 100% γκαιμπελικές τακτικές) είναι να προστατέψουμε τον εαυτό μας, να διατηρήσουμε ΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ την ταυτότητά μας και να εξασφαλίσουμε ένα μέλλον για τα παιδιά μας (μέλλον το οποίο διαγράφεται ιδιαίτερα ζοφερό με την υπαιτιότητα μάλιστα εκείνων που σήμερα πλασσάρονται ως σωτήρες) χωρίς να βλάψουμε απολύτως κανέναν (η ΧΑ παίζει σε άλλο ταμπλο - δεν το συζητάω. Όμως όλη αυτή η μανιώδης χλεύη απέναντι σε κάθε τι ελληνικό από τα ΜΜΕ - ξυπνάει αντανακλαστικά και οδηγεί τον κόσμο κατευθείαν στην αγκαλιά της ΧΑ).

Και όσοι κόπτεστε για τα δικαιώματα των μη ελλήνων το γένος, ξεκινήστε από το να ελέγχετε τον αναθεματισμένο δυτικό πολιτισμό και τον αναθεματισμένο καπιταλισμό, ο οποίος βλέπει τις ανθρώπινες υπάρξεις αποκλειστικά σαν αριθμούς, εξαθλιώνει και θυσιάζει ολόκληρα κράτη και ολόκληρους λαούς στο Μολώχ του κέρδους και οδηγεί στη λύση της μετανάστευσης εκατομμύρια ανθρώπων (αλλά τι ζητάω ο τρελλός; τον υπηρέτη να κατηγορήσει το αφεντικό του!!!).

Διεκδικήστε, σε ό,τι έχει να κάνει με τα εντός των συνόρων μας, πρώτα πρώτα την προστασία του μετανάστη από τον κακό εργοδότη, από το εχθρικό (απέναντι σε έλληνες και μετανάστες) κράτος, από τους πραγματικούς ρατσιστές. Αυτά είναι που καίνε τους μετανάστες και όχι η είσοδος ή μη των παιδιών τους στο στράτευμα.

Δώστε τους αγάπη, προστασία και παιδεία και θα δείτε ότι σε λίγο καιρό θα νιώσουν όχι απλά έλληνες αλλά "ελληνάρες" (όπως προβλέπει η παράγραφος 2 του άρθρου 16 του Συντάγματος). Όταν γίνει αυτό, τότε καλώς να ορίσουν στις ΕΔ του τόπου ΜΑΣ σαν αδέλφια ΜΑΣ.

Τέλος έχω να πώ ότι αν δεν υπάρχει συναίσθηση του χρέους απέναντι στους προγόνους μας... είμαστε άξιοι της μοίρας μας και οι θυσίες τους από το Λεωνίδα μέχρι το Διάκο, τον Καραϊσκάκη, το Μελά και την εθνική αντίσταση έγιναν εις μάτην.

Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη

των ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα ανδρειωμένη
Χαίρε, Ω χαίρε ελευθεριά.

Επιστολή Ιωαννίδη στον πρόεδρο της ΔΟΕ Ζακ Ρόγκ

Eξοχότατε κ. Πρόεδρε,

Με μεγάλη έκπληξη και μεγάλη λύπη πληροφορηθήκαμε την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΟΕ να αφαιρέσει το άθλημα της πάλης από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων του 2020.
Το άθλημα της πάλης είναι συνδεδεμένο με την Ελλάδα και τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες.
Από την εποχή των Αργοναυτών του Ιάσονα, που τελούσαν αγώνες πάλης, μέχρι την Τροία και τα έπαθλα του Αχιλλέα και αργότερα στην Αρχαία Ολυμπία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, το άθλημα της πάλης έχει καταξιωθεί και συνδεθεί στη συνείδηση των λαών όχι μόνο με τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και τον παγκόσμιο.

Η πάλη ξεκίνησε την ιστορική της αγωνιστική διαδρομή στους 18ους Ολυμπιακούς Αγώνες το 708 π.Χ. με πρώτο Ολυμπιονίκη τον Λάκωνα Ευρύβατο και διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια των Αγώνων της αρχαιότητας μέχρι την κατάργησή τους.

Από το 1896, με την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το άθλημα εντάχθηκε στο επίσημο Ολυμπιακό πρόγραμμα με την ονομασία ελληνορωμαϊκή πάλη.

Η ελευθέρα πάλη εμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1904, ενώ μέχρι σήμερα και τα δύο στυλ παραμένουν στο πρόγραμμα όλων των Ολυμπιακών αγώνων. Από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας του 2004, μάλιστα, εντάχθηκε στο πρόγραμμα και η γυναικεία πάλη.

Το άθλημα έχει τεράστια παγκόσμια απήχηση, πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι στη Διεθνή Ομοσπονδία της πάλης μετέχουν ως μέλη 180 χώρες. Αποτελεί ένα τεχνικό και ευγενικό άθλημα, στο οποίο αθλούνται εκατομμύρια αθλητές και αθλήτριες σε όλο τον κόσμο. Η ιστορία, η παράδοση και η κοινωνική αποδοχή που την χαρακτηρίζουν δεν πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό της θεαματικότητας των ΜΜΕ και της εμπορευματοποίησης.

Εκφράζοντας τα αισθήματα όλων των Ελλήνων αλλά και τον σεβασμό του λαού μας στην ιστορία του αθλήματος, επιθυμούμε τη συνέχιση του αθλήματος της πάλης στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων.

------------------------------------------------------------------------

Δικές μας σημειώσεις:

1. Πρόκειται για μέγιστη ΥΒΡΙ. Ας κρατήσουν το Μπάντμιντον και το γκόλφ, το μπητς βόλλεϋ, την ποδηλασία BMX, και το Κέρλινγκ (στους χειμερινούς). 
2. Ζήτω το εμπόριο
3. Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ' άνδρας ήγαγες μαχησόμενους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής!!!

.