Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

ΑΛΦΑ - EUROBANK (ΘΕΤΙΚΑ - ΑΡΝΗΤΙΚΑ)




Θετικά.

  • Μεγάλο Ενεργητικό (Δάνεια και λοιπά περιουσιακά στοιχεία).
  • Μεγάλο Παθητικό (Καταθέσεις και Ίδια Κεφάλαια).
  • Μεγάλο δίκτυο καταστημάτων (κυρίως στο εξωτερικό, αφού εντός συνόρων, τα αλληλοκαλυπτώμενα καταστήματα μοιραία θα κλείσουν).
    • Η πιθανή επέκταση της νέας τράπεζας στο εξωτερικό, ίσως να φέρει περισσότερα έσοδα από το εξωτερικό προς την πατρίδα μας. Δεδομένων των συνθηκών, η περαιτέρω επέκταση πρόκειται για υπεραισιόδοξο σενάριο (υπενθυμίζω ότι η Eurobank προέβη σε ΑΠΟΕΠΕΝΔΥΣΗ στην Πολωνία).
  • Τεράστια πελατειακή βάση.
  • Σταδιακά, λόγω των περήφημων οικονομιών κλίμακας (Λιγότερο προσωπικό θα απαιτείται για να εξυπηρετεί τους πελάτες των 2 συγχωνευόμενων τραπεζών - Λιγότερα πάγια θα δεσμεύονται, άρα δεν θα υπάρχει το αντίστοιχο έξοδο, μία διαφημιστική εκστρατεία αντί για 2, Προμήθειες κ.λ.π.) τα κέρδη της νέας τράπεζας θα παρουσιάσουν αύξηση.
  • Εισροή κεφαλαίων € 500 εκ. από το Κατάρ, τα οποία ναι μεν ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να μπούν στο κύκλωμα της οικονομίας, πλην όμως θα συνεισφέρουν εμμέσως θετικά στην οικονομία της πατρίδας μας.
  • Σπάει σταδιακά η φούσκα του εδώ και χρόνια ΥΠΕΡΔΙΟΓΚΩΜΕΝΟΥ τραπεζικού συστήματος, το οποίο φέρει κι αυτό μέρος της ευθύνης για τη σημερινή μας κατάντια. Μάλιστα την αρχή την κάνει μία τράπεζα η οποία με την εξαιρετικά επιθετική της πολιτική οδήγησε τη σχετική κούρσα (Eurobank).
  • Ψυχολογία.
    • Στο ΧΑΑ (Κυρίως).
    • Για την πραγματοποίηση επενδύσεων στη χώρα μας.

Αρνητικά

  • Απολύσεις
    • Στο νέο σχήμα θα περισσέψουν τουλάχιστον 5.000 άτομα, τα οποία αργά ή γρήγορα θα βρεθούν στο δρόμο (πόσοι να είναι οι συνταξιοδοτούμενοι οι οποίοι δε θα αντικατασταθούν;).
    • Αν ο μέσος καθαρός μισθός των τραπεζοϋπαλλήλων (προσοχή - δε γίνεται λόγος για τα υψηλά κεφάλια, αλλά μέχρι το επίπεδο του Διευθυντή Καταστήματος) εκτιμάται στα € 1.500 - 1.700, αμέσως αμέσως € 110 εκ. - € 120 εκ. το χρόνο φεύγουν από το οικονομικό κύκλωμα.
  • Αρνητικές επιπτώσεις στις αμοιβές των τραπεζικών υπαλλήλων.
    • Με τους 5.000 ανέργους τραπεζικούς υπαλλήλους να αναζητούν δουλειά, οι υπόλοιπες τράπεζες θα καλέσουν τους υπαλλήλους τους και θα τους επιβάλλουν μείωση μισθών με τον σιωπηλό εκβιασμό της επαπειλούμενης ανεργείας.
  • Τα αυξημένα (;) κέρδη τόσο της νέας τράπεζας, όσο και των άλλων τραπεζών που θα επωφεληθούν νομίζετε ότι θα "πέσουν" ξανά στην αγορά; Εγώ όχι.
    • Άσε που σχεδόν όλοι αυτοί οι τραπεζικοί υπάλληλοι έχουν κι από ένα στεγαστικό δάνειο κατα μέσον όρο € 80.000 (δηλαδή μιλάμε για τουλάχιστον € 400 εκ.!!!), το οποίο οι περισσότεροι δε θα μπορέσουν να καλύψουν, με αποτέλεσμα η νέα τράπεζα να γράψει στο άμεσο μέλλον αξιόλογες ζημιές.
  • Οι εργοδοτικές εισφορές μοιραία θα μειωθούν, καθώς αφενός οι εργαζόμενοι στον τομέα θα μειωθούν, αφετέρου πολλοί θα υποστούν μείωση μισθών. Το γεγονός αυτό θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα στα ήδη προβληματικά ταμεία. Ποιός θα κληθεί να δώσει λύσεις; Το κράτος, μέσω της ενίσχυσης των ταμείων με τεράστια χρηματικά ποσά. Από που θα αντληθούν αυτά τα ποσά; Μα φυσικά από τον έλληνα φορολογούμενο.
  • Πολλά καταστήματα θα μείνουν ξενοίκιαστα.
    • Αν εκτιμήσουμε ότι τουλάχιστον 200 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα θα ξενοικιαστούν και ότι το μέσο ενοίκιο αυτών ανέρχεται σε € 3.000, τότε τουλάχιστον € 7 εκ. περίπου θα βγούν από το κύκλωμα της αγοράς.
  • Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το ΑΕΠ θα μειωθεί κατ' ελάχιστον κατά € 120 εκ. αφού εν προκειμένω δε λαμβάνουμε υπ' όψιν τους διάφορους πολλαπλασιαστές.
    • Πιστεύετε ότι τα αυξημένα (;) κέρδη της νέας τράπεζας θα καλύψουν την πτώση του ΑΕΠ από τα όσα περιγράφηκαν παραπάνω; Προσωπικά δεν το νομίζω.
    • Πιστεύετε ότι οι φόροι επί των αυξημένων (;) κερδών της νέας τράπεζας θα μπορέσουν να καλύψουν τις απώλειες εσόδων του κράτους που θα προέρχεται από την παραπάνω μείωση του ΑΕΠ; Αμφιβάλλω!
    • Νομίζετε ότι τα μερίσματα που θα προκύψουν από τον περιορισμό των μισθών και των ενοικίων θα μπούν στην ελληνική οικονομία όπως θα έμπαιναν αν τα εισέπρατταν οι μισθωτοί και οι ενοικιαστές;
      • 17% θα πάνε στο Κατάρ
      • 40% πάνω κάτω θα πάνε στους διάφορους ξένους μετόχους
      • Το υπόλοιπο 43% θα πάει στους έλληνες μετόχους και ίσως ένα κομμάτι από αυτά τα μερίσματα ξαναμπεί στο οικονομικό κύκλωμα.
  • Για την αύξηση μαμμούθ του ΜΚ πέραν των χρημάτων του Κατάρ και των ξένων μετόχων, τα υπόλοιπα πρέπει να καλυφθούν από έλληνες μετόχους. Μήπως, λέω μήπως, τα χρήματα αυτά πρέπει να βγούν από το κύκλωμα της οικονομίας; Με απλά λόγια, μήπως θα στερέψει ακόμα περισσότερο η αγορά από ρευστό, τη στιγμή μάλιστα που οι βρύσες του τραπεζικού δανεισμού όχι απλάέχουν κλείσει, αλλά όλες σχεδόν οι τράπεζες προσπαθούν να "μαζέψουν" πίσω όσο περισσότερα δάνεια μπορούν (αρνητική πιστωτική επέκταση); Ή μήπως νομίζετε ότι η νέα τράπεζα θα ανοίξει τους κρουνούς; Αν το πιστεύετε αυτό, απατάστε πλάνην.
  • Επιχειρήσεις που έχουν εγκεκριμένα όρια Επιχειρηματικών Δανείων και στις δύο τράπεζες θα κληθούν να μειώσουν τα υπόλοιπά τους στη νέα τράπεζα. Νομίζετε ότι στη νέα τράπεζα τα όρια θα διαμορφωθούν αυτόματα σε 1+1; Να μην είσαστε σίγουροι. Ρωτήστε τους πελάτες Eurobank και Εργασίας, ή Άλφα και Ιωνικής τι αντιμετώπισαν όταν αυτά τα ζεύγη τραπεζών συγχωνεύθησαν. Εκτώς από τους "δυνατούς" πελάτες, οι υπόλοιποι είδαν 1+1 να κάνει 1,5 ή και μερικές φορές 1. Είναι λογικό, αφού θα υπάρξει επαναξιολόγησή τους και η νέα τράπεζα ίσως κρίνει ότι δε μπορεί να "ανεχθεί" κίνδυνο 1+1=2.
    • Πιστεύετε ότι όταν η νέα τράπεζα καλέσει τον επιχειρηματία να "κλείσει" το 25% π.χ. των δανειακών του υπολοίπων, αυτός θα μπορέσει, δεδομένων των συνθηκών, να απευθυνθεί σε κάποια άλλη τράπεζα και με τη χρηματοδότηση από αυτήν να κλείσει την άλλη και έτσι να καταφέρει να διατηρήσει το δανεισμό του στα ίδια επίπεδα χωρίς πρόβλημα; Επιτρέψτε μου να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.
  • Εξυπηρέτηση πελατών...
    • Ετοιμαστείτε για μεγάλες τριβές.

Επιφυλάξεις

  • Τα περι φρεναρίσματος του αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος δεν τα πολυκαταλαβαίνω, καθώς το 17% της νέας τράπεζας θα το έχει ένα ισλαμικό fund.
    • Την Εμπορική ποιός την έχει;
    • Τη Γενική;
    • Τη Marfin;
    • Στην Πειραιώς δεν συμμετέχουν Τσέχοι (!), Άραβες και Ρώσοι;
    • Άσε που το 50% των κωδικών του χρηματιστηρίου αφορά σε ξένους, οι οποίοι κατέχουν χονδρικά το 50% των εισηγμένων στο ΧΑΑ μετοχών (τραπεζών τε και λοιπων εταιρειών). Άρα για ποιόν αφελληνισμό μιλάμε;
  • Διατραπεζική αγορά: Γιατί να ανοίξει στη νέα τράπεζα όπως κάποιοι ευελπιστούν;
    • Η διατραπεζική αγορά (οι άλλες τράπεζες δηλαδή) κοιτάει δείκτες και όχι τα στοιχεία του Ενεργητικού και του Παθητικού αυτόνομα. Η νέα τράπεζα τι καλύτερο θα έχει την επόμενη ημέρα από τη συγχώνευση; Προς το παρόν, τα € 500 εκ. που βάζει το Κατάρ θα μπαλώσουν τρύπες και θα βελτιώσουν (όχι όμως τραγικά) τους δείκτες της νέας τράπεζας. "Ξεκλείδωμα" της διατραπεζικής αγοράς δεν προβλέπεται. Σε βάθος 2-3 ετών (και εφόσον δεν υπάρξουν τραγικές εξελίξεις για την πατρίδα μας - πράγμα σχεδόν απίθανο) ίσως να υπάρξει ικανή βελτίωση δεικτών και υπό τη δύσκολη (το σωστότερο θα ήταν "απίθανη") προϋπόθεση ότι σημαντικό μέρος της αυξημένης (;) κερδοφορίας δε θα διανείμεται ως μέρισμα...
  • Πιστωτική επέκταση.
    • Πλάκα μου κάνεις;

Υπάρχουν σίγουρα κι άλλα θετικά στοιχεία, όπως κι άλλα αρνητικά.

Θα επιθυμούσα τη δική σας συνδρομή φίλοι αναγνώστες, ώστε να προσεγγίσουμε ακόμα καλύτερα την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την κουρτίνα της σκηνής του έργου που παρακολουθούμε (έντρομοι), αλλά και πίσω από τις αμετροέπειες των πολιτικών μας (και του κυρίου Προβόπουλου), οι οποίοι σπεύδουν να μας πείσουν ότι το συγκεκριμένο γεγονός μόνο θετικές επιπτώσεις μπορεί να φέρει στις ζωές μας.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ






Η περίοδος που ζούμε προσφέρεται για προβληματισμό και στοχασμό (όχι σαν αυτόν του ΓΑΠ)...



Σε συνέχεια αναρτήσεων με προβληματισμούς για το αν είναι (ήταν) προτιμότερη η χρεοκοπία της Ελλάδας, έρχεται και η σημερινή, με την οποία προσπαθώ να εντοπίσω τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης (τόσο για την πατρίδα μας, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο).

Τοις πταίει λοιπόν;

Αρχίζω και απαριθμώ λοιπόν (ξεκινώντας από την κορωνίδα των αξιών μου η οποία είναι τα παιδιά και η παιδεία που λαμβάνουν) και κρατάω για το τέλος την αιτία που θέλω να εστιάσω την προσοχή μου.





  • Η σταθερή υποβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας σε βαθμό που να μπαίνει κανείς σε βάσιμες υποψίες ότι πρόκειται για μεθοδευμένο σχέδιο σε βάθος χρόνου.


  • Η διάβρωση της νοοτροπίας και του φρονήματος της νεολαίας μέσω της λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κιόλας. Η νεολαία μετά από μερικά χρόνια παύει να είναι νεολαία και καθίσταται η ραχοκοκαλιά του κοινωνικού ιστού. Η διαβρωμένη νοοτροπία δυστυχώς όμως δεν πεθαίνει με την ωρίμανση ενός ανθρώπου, αλλά δυστυχώς τον ακολουθεί στις περισσότερες περιπτώσεις εφ' όρου ζωής. Η Ε.Ο.Ν. (νεολαία του Μεταξά) μοιάζει σαν Παρθεναγωγείο μπροστά στις σημερινές κομματικές νεολαίες.


  • Οι διεφθαρμένοι και άπληστοι πολιτικοί,


α. Οι μη έχοντες συνήθως συναίσθηση των όσων αντιμετωπίζει ένας απλός πολίτης στην καθημερινότητά του



β. Οι συνήθως μη έχοντες κολλήσει ένσημα από την εργασία τους, όντας 1.γόνοι γνωστών πολιτικών οι οποίοι κατα κάποιο τρόπο μεταβιβάζουν την κομματική τους πελατεία στα παιδιά τους σα να μεταβιβάζουν ένα κοπάδι πρόβατα. Αξιοσύνη; υπό του μηδενός. 2. γόνοι - γαμπροί - νύφες πλουσίων οικογενειών, οι οποίες χρησιμοποιούν την ισχύ τους προκειμένου να βάλουν τους δικούς τους ανθρώπους στη Βουλή και γιατί όχι στην κυβέρνηση 3. συνδικαλιστές. Όσο μεγαλύτερο το συνδικάτο, τόσο μεγαλύτερη η θέση που θα καταλάβει. Βουλευτής και υπουργός είναι το ανώτατο. 4. πολιτευτές - μέλη νεολαιών - κομματικών οργανώσεων και λοιποί μανδαρίνοι ειδικευμένοι στην αφισοκόλληση τις φασαρίες (βλ. τραμπουκισμούς) και τη στείρα ρητορική. Μέχρι και αρχηγοί κομμάτων μπορούν να προκύψουν μέσα από τις σχολικές κομματικές οργανώσεις. 5. προσωπικοί φίλοι - γνωστοί των αρχηγών των κομμάτων από γυμναστήρια ή λοιπές κουμπαριές.



γ. οι οποίοι όντας εθισμένοι σαν ναρκομανείς 1. στην εξουσία και την αίσθηση ανωτερότητας την οποία γεννάει η εξάρτηση του απλού πολίτη από την ισχύ που τους έχει παραχωρήσει το σύστημα, 2. στα αισχρά προνόμια και τη χλιδή μέσα στην οποία ζούν, 3. την ατιμωρησία η οποία εξελίχθηκε σε ασυδοσία, 4. την ματαιοδοξία που γεννάει η προβολή από τα ΜΜΕ, 5. τη συναναστροφή με την αριστοκρατία του πλούτου με ό,τι αυτό συνεπάγεται



δ. οι όντας στις πλείστες περιπτώσεις ιδιαίτερα ρηχοί, γεγονός το οποίο αδυνατίζει έτι περισσότερο τις αντιστάσεις τους έμπροσθεν του πειρασμού, δε διστάζουν προκειμένου να εξυπηρετήσουν το δικό τους συμφέρον, αφενός να νομοθετήσουν υπέρ των συμφερόντων τους (βλ. Νόμος περί ευθύνης υπουργών, επιδόματα, προνόμια, ειδικοί σύμβουλοι, χρηματοδότηση των κομμάτων, συντάξεις κλπ κλπ), αφ'ετέρου δε, να εξυπηρετήσουν συμφέροντα αλλότρια από αυτά του λαού τον οποίο τυπικά υπηρετούν, ή να επιδοθούν σε πολιτικές μακροπρόθεσμα καταστροφικές για το λαό και το κράτος.







  • Η σάπια λειτουργία των κομμάτων στο εσωτερικό τους.


α. Με τις φατρίες και τους Δελφίνους,



β. Την φασιστική νοοτροπία της "κομματικής πειθαρχίας",



γ. Την επί της ουσίας φίμωση ή και ακόμα τον εξοστρακισμό του όποιου αντιλόγου.







  • Η ενσωμάτωση σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας της σάπιας ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΗΣ νοοτροπίας των κομμάτων και των όσων τα στελεγχώνουν, η οποία συνιστά επί της ουσίας ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ για πολίτες και πολιτικούς, αφού ο μεν πολίτης αγοράζει ένα ρουσφέτι (συνήθως μία θεσούλα στο δημόσιο) με αμοιβή τις οικογενειακές ψήφους, ο δε πολιτικός εξαγοράζει την πολιτική του επιβίωση τοποθετώντας αναξίως τις περισσότερες φορές τους ψηφοφόρους του σε μία θεσούλα, στην οποία μισθοδοτούνται χωρίς να δουλεύουν. Κανένας από τους δύο εκπορνευόμενους δεν συναισθάνεται το κακό που γίνεται μακροπρόθεσμα σε βάρος της πατρίδας και των μελλοντικών γενεών.






  • Η επί της ουσίας προβληματική λειτουργία της Δημοκρατίας μας, την οποία υποβοηθούν εκτώς από τη στρεβλή λειτουργία των κομμάτων και τη σάπια νοοτροπία πολιτών και πολιτικών, η ανασφάλεια την οποία αισθάνεται ο πολίτης, η απουσία εμπιστοσύνης σε πολιτεία, δικαιοσύνη και τους λοιπούς θεσμούς του κράτους, η νέκρωση των κοινωνιών της υπαίθρου μέσω της διαστροφικής επιβαλλόμενης αστυφιλίας κλπ.






  • Η αποχή των πολιτών από τα κοινά. Υπενθυμίζω ότι το ΣΥΝΤΑΓΜΑ δεν έχει αλλάξει ποτέ στο άρθρο του που αναφέρει ότι η ψήφος ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ.


α. Η συμμετοχή 50% του εκλογικού σώματος που είδαν τα μάτια μας μόνο ΤΡΑΓΙΚΗ μπορεί να χαρακτηριστεί και κατάντια της ελληνικής Δημοκρατίας.



β. Αποτέλεσμα της τραγικά μικρής συμμετοχής, είναι ένα ποσοστό της τάξεως του 18% του συνόλου του εκλογικού σώματος να εκλέγει κυβέρνηση και να διατυμπανίζει προς τους ιθαγενείς ότι έχει επιτύχει ποσοστό 36% να σχηματίζει ισχυρή αυτοδύναμη κυβέρνηση και να ερμηνεύει την αποχή (μέσω των φερεφώνων - συνεργατών της - βλ. ΜΜΕ, Λαζόπουλο κλπ) ως πολιτική πράξη.



γ. Αντίστοιχα οι συγκεντρώσαντες το 18% του εκλογικού σώματος βαυκαλίζονται (και προσπαθούν να μας πείσουν κι εμάς) ότι έλαβαν ποσοστό της τάξεως του 32%.



δ. Αν η παραπάνω προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και την κατά το δοκούν ερμηνείας των συνθηκών δεν αποτελεί κοροϊδία (στην καλύτερη των περιπτώσεων) και χρήση Γκαιμπελικών μεθόδων προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού εγώ είμαι ο Χότζας.





  • Η επάνδρωση της κυβέρνησης και των υψηλών θέσεων του κρατικού μηχανισμού με αποκλειστικά κομματικά κριτήρια. Ως Υπουργοί και Γενικοί Γραμματείς των Υπουργείων, των ΔΕΚΟ, των διαφόρων Υπηρεσιών του δημοσίου δεν τοποθετούνται οι άριστοι και οι έχοντες υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό, αλλά άτομα που πολλές φορές δεν έχουν εργαστεί στη ζωή τους, χωρίς σπουδές και μόρφωση, με μοναδικό κριτήριο τη συνεισφορά τους στο κόμμα και την πίστη τους σε αυτό.



α. Αποτέλεσμα των παραπάνω βλέπουμε στις μέρες της κρίσης που διανύουμε, καθώς ΟΛΟΙ οι υπουργοί αποδεικνύονται ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ των περιστάσεων, αφού δεν μπόρεσαν ούτε στο ελάχιστο να κάνουν μία διαπραγμάτευση της προκοπής υπέρ της πατρίδας μας, παρά (εκ του αποτελέσματος κρίνοντας) έσκυψαν δουλικά το κεφάλι τους (σαν το Χατζηαβάτη) και απάντησαν "Όπως επιθυμείτε Εφέντη μου".







  • Η διεστραμμένη λειτουργία του (κομματικά ελεγχόμενου) συνδικαλιστικού κινήματος.


α. Ο εργοδότης είναι εχθρός.



β. Το κεφάλαιο είναι εχθρός.



γ. Ο εχθρός πρέπει να πολεμηθεί με κάθε τρόπο.



δ. Αποτέλεσμα αυτής της τρελλής νοοτροπίας είναι οι ίδιοι οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης να δημιουργούν ανέργους.







  • Η επι της ουσίας ύπαρξη ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ, οι οποίες με νύχια και με δόντια, με θεμιτές και αθέμιτες μεθόδους προσπαθούν να κρατήσουν τα κεκτημένα τους και η παντελής (ή μάλλον καλύτερα ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ) απραξία του κράτους όταν τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούν οι συντεχνίες αυτές για τον "αγώνα" τους ζημιώνουν με τον οποιονδήποτε τρόπο άλλους συμπολίτες τους.






  • Ο εναγκαλισμός του κράτους με το συνδικαλιστικό κίνημα και τις συντεχνίες και η δημιουργία εμποδίων στην υγιή επιχειρηματικότητα (Ναι υπάρχει και αυτή). Βλέπετε, οι ψήφοι που αντιπροσωπεύουν τα συνδικάτα και οι συντεχνίες είναι πολλές και οι πολιτικοί δε μπορούν παρά να αλληθωρίζουν προς το μέρος τους, κάνοντας πλήθος (νομοθετικών) εκπτώσεων υπέρ τους.






  • Οι Κοτσαμπάσηδες στην Ελλάδα (στο εξωτερικό γνωστοί ως φεουδάρχες).


α. Στους παραπάνω κατατάσσονται τα μεγάλα "τζάκια", ήτοι οι οικογένειες εκείνες που αποτελούν ρυθμιστές της οικονομικής αλλά και της πολιτικής ζωής του τόπου.



β. Λόγω της ισχύος τους και τον εναγκαλισμό τους με τους πολιτικούς πετυχαίνουν 1. Να βρίσκονται στο απυρόβλητο σε ό,τι έχει να κάνει με τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους (π.χ. παρά τις πολεοδομικές παραβάσεις, ή τις αμέτρητες ώρες απλήρωτων υπερωριών των υπαλλήλων τους δεν υπόκειται σε σοβαρό έλεγχο από την Πολεοδομία ή την Επιθεώρηση Εργασίας αντίστοιχα κλπ). 2. Να εξοντώνουν τους τίμιους, εργατικούς, μερακλήδες, υγιώς σκεπτώμενους επιχειρηματίες, οι οποίοι χωρίς τις πλάτες των πολιτικών έχουν ιδιαίτερα μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας και αναγκαστικά οι τιμές τους δε μπορούν να είναι ανταγωνιστικές. 3. Να τους ανατίθενται έργα, τα οποία με βάση την παρεχόμενη ποιότητα, ταχύτητα και κυρίως τιμή δε θα έπρεπε να τους ανατεθούν. 4. Να περνάνε στα χέρια τους δημόσια περιουσιακά στοιχεία "φιλέτα" χωρίς να καταβάλλουν το πρέπων αντίτιμο.





  • Τα ΜΜΕ που ανήκουν στα παραπάνω μεγάλα τζάκια και οι υποταγμένοι - δουλοπρεπείς - υπηρέτες - τσιράκια μεγαλοδημοσιογράφοι, οι οποίοι προτιμούν να χάσουν την αξιοπρέπειά τους από το να χάσουν τα προνόμιά τους. Μεταξύ άλλων τα ΜΜΕ προσφέρουν αφειδώς στον πολίτη:


α. Απροκάλυπτη προσπάθεια χειραγώγησης της Σκέψης του κόσμου (όχι απλά της κοινής γνώμης),



β. Διχόνοια,



γ. Σύγχυση,



δ. Φόβο, τρόμο και ανασφάλεια, με την προβολή πλήθουν δυσάρεστων ειδήσεων και την "απόκρυψη" επί της ουσίας κάθε αισιόδοξης νότας.




ε. Προώθηση μίας διεστραμένης (Δυτικής Προελεύσεως) δυιστικής θεώρησης των πραγμάτων, στην οποία υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο, εχθροί και φίλοι, νικητές και νικημένοι.


στ. Φίμωση - γελοιοποίηση - εξουδετέρωση των φωνών εκείνων που δεν εξυπηρετούν τα σωστά συμφέροντα και προώθηση εκείνων που πάνε με τα νερά που πρέπει.


ζ. Πόλεμο με απροκάλυπτη χρήση Γκεμπελικών μεθόδων ενάντια σε κάθε τι παραδοσιακό (πλήν της κουζίνας), εθνικό, ορθόδοξο, συντηρητικό,



Βέβαια η δράση φέρνει αντίδραση και η αλήθεια είναι ότι ελληνική blogοσφαιρα κυριαρχείται πλέον από εκφραστές (σε όλο το εύρος του φάσματος - από ήπιους μέχρι φανατικούς) της παράδοσης, της φιλοπατρίας, της ορθόδοξης πίστης.



Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι προωθείται αυτή τη στιγμή που διαβάζετε την παρούσα ανάρτηση, μία ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ νομοθετική ρύθμιση για την άρση της Ανωνυμίας των Bloggers (αντίστοιχο εγχείρημα απέτυχε στην ΚΙΝΑ), στην οποία συμμετέχει άκουσον άκουσον ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ του ΣΚΑΙ (Πάσχος Μανδραβέλης)!!! Από πότε οι δημοσιογράφοι (αυτοί ντε που προστατεύουν τον πολίτη μέσω του ελέγχου που ασκούν στην εξουσία) συμμετέχουν σε νομοπαρασκευαστικές ομάδες; Ζήσαμε για να το δούμε και αυτό.



η. Έκπτωση ηθών δια της ύπουλης μεθόδου του ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΥ,



θ. Συστηματικό εξορισμό της "υψηλής τέχνης" και των αντιπροσώπων της οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν άποψη και να επηρεάσουν τις μάζες εν καιρώ κρίσης από τη ζωή των πολιτών.



Η πολυπολιτισμική σούπα των απροσώπων και χωρίς ρίζες (και άρα χωρίς συνοχή - δηλαδή χωρίς δύναμη για αντίσταση - απέναντι σε έναν κοινό αντίπαλο) πολιτών έχει μπεί στη φωτιά και σιγοκαίει λοιπόν εδώ και καιρό. Αίσθησή μου είναι ότι στις μέρες μας η σούπα αυτή παίρνει την πρώτη βράση....



Όλα όσα περιγράφονται παραπάνω, ισχύουν στην υπερβολή τους στην πατρίδα μας, αλλά κατά το μάλλον ή ήττον ισχύει εμφανώς ή αφανώς σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη μας και απλά δεν αποκαλύπτεται σε εμάς εδώ στην Ελλάδα για πολλούς και διάφορους λόγους. Σίγουρα άλλα κράτη λειτουργούν περισσότερο εύρυθμα και προς όφελος του πολίτη, όμως δεν είναι όλα τέλεια και ρόδινα. Πιστέψτε με.




________________________________________



Προσέξτε όμως τι άφησα για το τέλος:



Το μεγαλύτερο λάθος της ανθρωπότητας ξέρετε ποιό είναι;



Το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις επέτρεψαν σε αυτό που τόσο αόριστα και απρόσωπα αποκαλούμε "ΑΓΟΡΕΣ" να αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη από τα ίδια τα κράτη, έτσι ώστε να μπορεί πλέον να επεμβαίνει στη λειτουργία τους και να επιβάλλει όρους. Οι όροι βέβαια δεν είναι τίποτε άλλο από έναν μηχανισμό αυτοσυντήρησης των "ΑΓΟΡΩΝ", προκειμένου να διαιωνιστεί η λειτουργία τους και να πολλαπλασιαστεί με κάθε δυνατό τρόπο η ισχύς τους και οι παχυλές αμοιβές των υπαλλήλων - διαχειριστών τους, των οποίων η φιλοδοξία και η απληστία (άρα και η απανθρωπιά) δεν έχουν μέτρο. Επαναλαμβάνω: "Με κάθε δυνατό τρόπο".



Η απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας, σε γενικές γραμμές, εντάσσεται στα παραπάνω πλαίσια.



Δε λέω, οι διάφοροι οίκοι (επενδυτικοί - αξιολόγησης - υπερτράπεζες - χρηματιστηριακές - funds και δεν ξέρω τι άλλου είδους οίκοι υπάρχουν) και οι αναλυτές τους κάνουν τη δουλειά τους (και έχουν κάθε δικαίωμα) και προσπαθούν να την κάνουν καλά, υπερασπιζόμενοι τα λεφτά που διαχειρίζονται - και φυσικά τις παχυλές αμοιβές τους. Είναι άλλωστε βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης να αναζητεί (ματαίως) βεβαιότητες, ασφάλεια και σιγουριά. Πέραν όμως των όσων αντικειμενικών στοιχείων μπορούν οι απανταχού της οικουμένης αναλυταράδες να χρησιμοποιήσουν για τις αναλύσεις τους, πιστεύω ότι φτάνουν πλέον σε υψηλά επίπεδα διαστροφής, αφ' ενός μεν υπεραναλύοντας, αφ' ετέρου δε χρησιμοποιώντας και τραβηγμένες - αυθαίρετες παραδοχές για να στηρίξουν τα συμπεράσματά τους (εδώ κατά την άποψή μου υπάρχει εμφανής ΔΟΛΟΣ, με την έννοια ότι προσπαθούν να εκβιάσουν καταστάσεις προκειμένου να αποκομίσουν κέρδη πάνω από κάθε λογική έννοια) με αποκλειστικό σκοπό να κερδοσκοπήσουν. Πείτε μου αν είναι δυνατόν να γίνει πρόβλεψη για το 2050!!! Το είδαμε όμως και αυτό και όχι από καμία τυχαία τράπεζα, αλλά από τη Citibank.



Ρωτάω όμως:





  • Επιτρέπεται οι "αγορές" και το απρόσωπο κεφάλαιο να έχουν μεγαλύτερη ισχύ από ολόκληρα κράτη;


  • Είναι ή δεν είναι η οικονομική επιστήμη Κοινωνική Επιστήμη, άρα σκοπός της είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών των ανθρωπίνων κοινωνιών με στόχο την ευημερία τους, να πάρει η ευχή να πάρει;


  • Είναι ή δεν είναι η Πολιτική Επιστήμη Κοινωνική Επιστήμη; άρα σκοπός της είναι η εξυπηρέτηση των ανθρωπίνων κοινωνιών με στόχο την ευημερία τους;


  • Επιτρέπεται οι πολιτικοί (βλέπε και ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ) να μην έχουν προβλέψει την προστασία των λαών τους (γιατί τι άλλο είναι οι πολιτικοί παρά υπηρέτες του συμφέροντος του λαού) ενάντια σε αυτό το συνεχώς γιγαντούμενο και αχόρταγο κερδοσκοπικό ΚΤΗΝΟΣ; Δε νομίζω ότι πρόκειται για κάτι ακατόρθωτο.


  • Επιτρέπεται οι πολιτικοί, να συντηρούν και να ενισχύουν το δαιδαλώδες - υπερπολύπλοκο χρηματοοικονομικό σύστημα, αντί να του βάζουν αυστηρούς όρους λειτουργίας και εμπόδια σε κάθε προσπάθεια κερδοσκοπίας; Ως χαρακτηριστικότερα παραδείγματα σας φέρνω το περίφημο Τ+10 στην αγορά των ομολόγων και φυσικά το short shelling.


  • Επιτρέπεται οι πολιτικοί να ευνοούν τις πολυεθνικές εταιρείες σε βαθμό που σχεδόν να μη φορολογούνται και να καλούνται οι απλοί πολίτες σε καιρό κρίσης (και όχι μόνο) να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά συνεισφέροντας από το υστέρημά τους και την προσωπική τους περιουσία;


  • Επιτρέπεται (όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων) οι πολιτικοί να δίνουν προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των "αγορών" και όχι των πολιτών; Αν η προτεραιότητά τους είναι να εξασφαλίσουν έναν παχυλό μισθό συνοδευόμενο από έναν πομπώδη τίτλο μετά την αποχώρησή τους από την πολιτική, τότε η απάντηση είναι αναμφίβολα ΝΑΙ.


  • Το καταλαβαίνουν οι "Αγορές" και οι "Οίκοι", ότι στο παγκοσμιοποιημένο πλέον χωριό μας, όλοι εξαρτώμαστε από όλους και ότι η καρκινική τους αδηφάγος συμπεριφορά αργά ή γρήγορα θα καταφάει και τους ίδιους;


Η κρίση θα φέρει τη λύση.

Αφήστε τον Έλληνα επιτέλους να δουλέψει (ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ)




Του Αγη Βερούτη

Στα τριάντα χρόνια που πέρασαν από την έναρξη της εξουσίας των σοσιαληστών, ή την έναρξη της “κατά Πάγκαλο” Δημοκρατίας, η οικονομία μας έχει εκφυλιστεί και μαζί της και η κοινωνία μας. Το 1981 η βιομηχανία της Ελλάδας συμμετείχε με 23% μερίδιο στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (σήμερα έχει αποδεκατιστεί στo 13%), ενώ το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών του 1981 ήταν θετικό. Η σημασία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών για μια οικονομία συνοψίζεται σε μια λέξη: Ανταγωνιστικότητα.

Ας δούμε πρώτα όμως λίγο τα μακροοικονομικά με απλά Ελληνικά, γιατί πολλή συζήτηση γίνεται τελευταία ως τα μακροοικονομικά να αποτελούσαν αποκρυφιστική τέχνη για ολίγους.
Το περίφημο Πρωτογενές Πλεόνασμα που πολλοί κόπτονται ότι θα λύσει τα προβλήματα της οικονομίας μας δεν είναι τίποτε άλλο από το συμμάζεμα του κράτους έτσι ώστε τα έξοδά του χωρίς τους τόκους των δανείων που τρέχουν, να είναι λιγότερα από τα έσοδά του. Απλή αριθμητική δείχνει πως αυτό θα είναι ένα ακόμα αδιέξοδο στην πραγματική οικονομία, μιας και ασχολείται μόνο με το κράτος και όχι με τη συνολική οικονομία της Χώρας.

Τι σημαίνει το να επικεντρώσουμε επί πραγματικού μόνον στο Πρωτογενές Πλεόνασμα χωρίς να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας: μείωση των εξόδων με ταυτόχρονη αύξηση των εσόδων του κράτους από φόρους.

Πρώτον, εύκολα και γρήγορα πέφτει το ψαλίδι στις κρατικές επενδύσεις (δρόμοι, σχολεία, οπλικά συστήματα), μετά έρχεται η μείωση στη μισθοδοσία δημοσίων υπαλλήλων με το ενιαίο μισθολόγιο και ελάχιστες απολύσεις που ίσως γίνουν, και κατόπιν μείωση των συντάξεων με ελάττωση των μεγάλων συντάξεων και των επικουρικών συν κατάργηση όσων συντάξεων αποδίδονται αχρεωστήτως όπως π.χ. ψευδοαναπήρων και νεκρών. Άντε και λίγο μείωση των δαπανών υγείας που πληρώνουμε τα αναλώσιμα των νοσοκομείων 5 φορές πάνω από το κανονικό, άντε και λίγο συμμάζεμα στους δήμους που είχαν ξεφύγει τελείως με τις υπερτιμολογήσεις και τα εικονικά έργα, και κόψιμο των κοινωνικών επιδομάτων όπως π.χ. σε πολύτεκνους που έχουν το υψηλό εισόδημα άνω των 700 ευρώ το μήνα, και ψιλοσυμμαζευτήκαμε στα έξοδα σαν κρατική μηχανή. Προσοχή όμως, δεν εξορθολογίσαμε πού ξοδεύουμε τους φόρους μας και τί παίρνουμε πίσω σαν φορολογούμενοι για αυτούς, απλά μειώνουμε αδιακρίτως τα έξοδα όπου μπορούμε.

Στο μεταξύ, χωρίς ριζική μεταβολή του μηχανισμού συλλογής των φόρων, η αύξηση των κρατικών εσόδων προέρχεται από τις γνωστές πηγές που δεν μπορούν παρά να αποδώσουν τους φόρους, όσο υπερβολικοί ή άδικοι και αν είναι: έμμεσοι φόροι όπως παράλογα υψηλός ΦΠΑ στα πάντα-όλα και ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά, τέλη κυκλοφορίας σε αυτοκίνητα (όσα δεν παραδώσουν πινακίδες), τέλη στα κινητά τηλέφωνα και ΦΠΑ επί αυτών, και φυσικά φόροι στα ακίνητα είτε απευθείας, είτε μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, και τέλος φόροι στους μισθωτούς και τις επιχειρήσεις και όσο αντέξουν. Αφήνω απέξω το φόρο σε συντάξεις, διότι αυτός είναι παρακρατούμενος από το κράτος, οπότε είναι μάλλον μείωση εξόδων παρά αύξηση εσόδων.

Προσθέτουμε σε αυτά και 2-3 περαιώσεις προηγούμενων χρήσεων (στυλ πληρώνεις ειδεμή ερχόμαστε και σου βγάζουμε διπλάσια πρόστιμα), 2-3 ρυθμίσεις ημιυπαιθρίων και αυθαιρέτων, και τον ισοσκελίσαμε τον προϋπολογισμό πατριώτες! Έσοδα Ελληνικού Δημοσίου ίσον Δαπάνες!

Μετά από τα παραπάνω φυσικά η οικονομία θα είναι σε κατάσταση σοκ, θα ψυχορραγεί ο ιδιωτικός τομέας και το ΑΕΠ θα έχει μειωθεί σημαντικά. Το ίδιο θα μειωθεί και το καθαρό εισόδημα όλων πλην φοροφυγάδων, ενώ το έλλειμμα πλέον θα περιορίζεται στο ύψος των τόκων του συνολικού χρέους που θα έχει φτάσει ως τότε στα 400 δισ. ευρώ. Ακόμη και αν το μέσο επιτόκιο έχει μειωθεί στο 3,5% (απίθανο ειδικά με την αύξηση των spreads σε Ισπανία και Ιταλία) εμείς στην Ελλάδα του Πρωτογενούς Πλεονάσματος θα έχουμε ετήσιο έλλειμμα 14 δισ. ευρώ, ενώ το μέγεθος της οικονομίας μας ίσως έχει πέσει στα 200 δισ. ευρώ, δίνοντας και πάλι όμως 7% έλλειμμα, ακόμη και αν όλο θα είναι από τους τόκους που θα οφείλουμε.

Φυσικά χωρίς τις απαραίτητες ενέργειες για την πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο (όπως δεν έχουμε δει καμία τέτοια ενέργεια να γίνεται εδώ και δυο χρόνια από την κυβέρνηση, αλλά ούτε και από την προηγούμενη που θα επανίδρυε το κράτος), ο απλός Έλληνας της μεσαίας τάξης θα βελάξει σε τέσσερις γλώσσες από τα πρόστιμα, τις τακτοποιήσεις και τις περαιώσεις, τα καρεκλοκενταυρόσημα και τα φακελάκια στους γιατρούς για να μη πεθάνει σαν το σκυλί στο αμπέλι και να λάβει τελικά τις υπηρεσίες υγείας που έχει ήδη χρυσοπληρώσει με τους φόρους και τις εισφορές του, ή από τα φακελάκια σε παντοιοτρόπως δημοσίους λειτουργούς για να μπορεί να συνεχίζει να υπάρχει ως Έλληνας.

Νομοτελειακά κανένας λογικός ιδιώτης δανειστής δεν θα διακινδυνεύσει να μας δανείσει σε αυτή την κατάσταση. Όταν η Ευρώπη βαρεθεί τις λαμογιές μας και διακόψει τη χρηματοδότηση των "μη πρωτογενών" πλέον ελλειμμάτων μας, η χώρα πιθανότατα θα πραγματοποιήσει στάση πληρωμών προς τους δανειστές της, και θα βυθιστεί στο σκοτάδι, ο Λαός στην εξαθλίωση και την πείνα, και πιθανόν τον εμφύλιο ανάμεσα στους προνομιούχους που τους θρέφει η κοινωνία, και τα υποζύγια που απομυζώνται. Τα previews τα είδαμε στο Σύνταγμα στις 29 Ιουνίου. Αυτά λοιπόν περί του παραμυθιού της δήθεν λύσης του Πρωτογενούς Πλεονάσματος από το σωτήριο έτος 2014.

Ας δούμε τώρα ένα άλλο μακροοικονομικό μέγεθος που είναι πραγματικά σημαντικό για την οικονομία, το Ισοζύγιο Πληρωμών, που καθορίζει τις ανάγκες μιας οικονομίας σε εξωτερικό δανεισμό.

Μπορεί δηλαδή το κράτος να έχει έλλειμμα (πρωτογενές ή μη), αλλά η χώρα να παράγει πλούτο, οπότε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του ελλειμματικού ή σπάταλου κρατικού μηχανισμού με εσωτερικό δανεισμό, όπως εδώ και πολλά χρόνια συμβαίνει στην Ιαπωνία χωρίς να ανοίγει μύτη. Αντίθετα, αν ένα κράτος έχει μηδενικό έλλειμμα ή ακόμα και Πρωτογενές Πλεόνασμα, αλλά η χώρα έχει αρνητικό Ισοζύγιο Πληρωμών, τότε το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της δεν είναι βιώσιμο, και θα στηρίζεται προσωρινά σε αύξηση του ιδιωτικού χρέους μέχρι να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης η οικονομία, ή να καταρρεύσει με κατακόρυφη μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της.

Το Ισοζύγιο Πληρωμών αποτελείται από: α) το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, β) το Ισοζύγιο Κεφαλαιακών Μεταβιβάσεων και γ) το Ισοζύγιο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών. Το Ισοζύγιο Πληρωμών αφορά τον ειδικό λογαριασμό στον οποίο καταγράφονται το ύψος και η εξελικτική πορεία όλων των οικονομικών συναλλαγών που εκτελεί η χώρα μας με άλλες χώρες του κόσμου.

Σε αυτό καταγράφεται η εισροή και εκροή κεφαλαίων (εισπράξεων και πληρωμών σε συνάλλαγμα) από και προς τη χώρα μας. Το Ισοζύγιο Πληρωμών έχει ιδιαίτερη σημασία για την συνολική οικονομία μιας χώρας καθώς κάθε μια συναλλαγή που αυτό εμπεριέχει επηρεάζει τη διαμόρφωση μεγεθών όπως του εθνικού εισοδήματος (σύνολο, όχι μόνο του κρατικού μηχανισμού) και της εθνικής δαπάνης, ενώ παράλληλα απεικονίζει τη διεθνή οικονομική θέση της χώρας μας. Επειδή όμως το Ισοζύγιο Πληρωμών εμπεριέχει χρηματοοικονομικές και κεφαλαιακές συναλλαγές (όπως π.χ. τη λανθασμένη πώληση ενός κοινωφελούς δικτύου ύδρευσης, ηλεκτροδότησης ή τηλεπικοινωνιών σε κάποιον ιδιώτη που θα το ξεζουμίσει και μετά θα το παρατήσει χωρίς να κάνει στο μεταξύ τις απαραίτητες επενδύσεις εκσυγχρονισμού του), που μπορεί να χαρακτηρίζονται από μοναδικότητα ή μεγάλη μεταβλητότητα από χρόνο σε χρόνο, το Ισοζύγιο Πληρωμών αντικατοπτρίζει την εικόνα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με κάποια στρέβλωση.

Όμως το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών που εμπεριέχεται στο Ισοζύγιο Πληρωμών είναι μια ποσότητα που πραγματικά δείχνει αν μια οικονομία παράγει πλούτο ή φτώχεια.

Το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών είναι δείκτης ευρωστίας μιας οικονομίας, καθώς απεικονίζει τη διαφορά ανάμεσα στις παραγωγικές εξαγωγές μιας χώρας και τις εισαγωγές της.

Με απλά λόγια αν μια χώρα είναι “ανταγωνιστική” τότε εξάγει περισσότερα από όσα εισάγει, και έχει θετικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, ανεξάρτητα αν μετά επενδύει αυτά τα χρήματα σε οικονομίες άλλων χωρών, όπως πχ κάνει η Κίνα και η Γερμανία. Το ισοζύγιο αυτό απεικονίζει το θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα στο άθροισμα από α) το Εμπορικό Ισοζύγιο (εισαγωγή ή εξαγωγή σε πρώτες ύλες, καύσιμα, εμπορεύματα και πάγια), β) το Ισοζύγιο Υπηρεσιών (εισαγωγή ή εξαγωγή συναλλάγματος από τουριστικά, ταξιδιωτικά, ναυτιλία και μεταφορικά), γ) το Ισοζύγιο Εισοδημάτων (μισθοί, τόκοι, αμοιβές, μερίσματα), και δ) το Ισοζύγιο Τρεχουσών Μεταβιβάσεων όπως πχ οι πληρωμές ή εισπράξεις προς και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και ε) Λοιπούς Τομείς όπως τα μεταναστευτικά εμβάσματα και τις πληρωμές της Γενικής Κυβέρνησης.

Πολύ απλά, αν μια οικονομία είναι ανταγωνιστική, δηλαδή μπορεί να παράγει και να διαθέτει εγκαίρως και αξιόπιστα αγαθά όπως είναι οι πρώτες ύλες, τα προϊόντα, οι υπηρεσίες και η ενέργεια, σε συμφερότερες τιμές (σχέση ποιότητας - τιμής) από ότι άλλες οικονομίες, τότε μπορεί να πουλήσει σε άλλες οικονομίες περισσότερα αγαθά από όσα χρειάζεται να εισάγει. Παράγει δηλαδή πλούτο ή αλλιώς πλεονάσματα που βρίσκουν το δρόμο της προς τους πολίτες της, ανεβάζοντας το βιοτικό τους επίπεδο και αυξάνοντας τις περιουσίες τους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οικονομίες που διακατέχονται από παθογένειες όπως τον κρατισμό, τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δεύτερης, μακροπρόθεσμα παράγουν φτώχεια, δηλαδή έχουν αρνητικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών στο βάθος του χρόνου. Αυτό συμβαίνει διότι οι παθογένειες αυτές αυξάνουν το κόστος παραγωγής και διάθεσης των αγαθών είτε αυξάνοντας το φορολογικό βάρος με πολυδάπανους και πολυάνθρωπους μηχανισμούς κρατικού ελέγχου της παραγωγής, είτε με ανυπέρβλητα εμπόδια και καθυστερήσεις στις παραγωγικές επενδύσεις με αποτέλεσμα την πολύ χαμηλότερη κεφαλαιακή τους απόδοση.

Αν για παράδειγμα το κράτος νομοθετήσει φορολογία στο αγροτικό καύσιμο δεκαπλάσια από όσο της Βραζιλίας (το έκανε), υποχρεώσει στην καταβολή εργοδοτικών εισφορών ίσων με το ημερομίσθιο στους αλλοδαπούς εργάτες που ασχολούνται με την συλλογή και αποθήκευση των πορτοκαλιών (και αυτό το έκανε), υποχρεώσει στην προκαταβολή του ΦΠΑ για τις εξαγωγές (το κάνει) τότε τα πορτοκάλια της Αργολίδας που δεν μπορούν να πωληθούν στην Ελληνική αγορά, θα μείνουν να σαπίζουν στα δέντρα (και αυτό γίνεται), ενώ οι Γερμανοί εταίροι μας θα αγοράζουν τα πορτοκάλια τους και την πορτοκαλάδα τους από τη Βραζιλία, σε τιμή που δεν θα περιέχει τις στρεβλώσεις της Ελληνικής οικονομίας.

Μετά από λίγα χρόνια αυτής της αντιμετώπισης, ο αγρότης που δεν θα λαμβάνει εισόδημα από αυτά θα ξεριζώσει τα δέντρα (ήδη το κάνει) για να πουλήσει ως οικόπεδο τον πορτοκαλαιώνα. Η ζημιά που έχει γίνει είναι πλέον οριστική για την οικονομία, και η επιρροή του στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών πραγματική και μόνιμη. Αν δε, συμβεί και ό,τι συμβαίνει με το καλαμπόκι, που ενώ φυτρώνει παντού εμείς το εισάγουμε, τότε η ζημιά στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών είναι διπλή: μια φορά για όσο δεν εξάγουμε, και άλλη μια για όσο εισάγουμε.

Όταν δηλαδή το κράτος εμπλέκεται σε τέτοιο βαθμό στην παραγωγική διαδικασία, όπου είναι συμφερότερο (είπαμε σχέση ποιότητος - τιμής) να εισάγεις κάτι παρά να το παράγεις, τότε η οικονομία παράγει φτώχεια, εφόσον δεν έχει κάποιο άλλο προϊόν ή υπηρεσία ή πρώτη ύλη που να εξάγει για να υποκαταστήσει τις αξίες των εισαγόμενων.

Αυτή λοιπόν είναι η κρατικίστικη οικονομία που διαμόρφωσαν 30 χρόνια κομματοκρατίας και παρασιτοκρατίας. Το βάρος συντήρησης των παρασίτων κατέστησε τις τιμές των Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών μη συμφέρουσες. Αν εκεί όπου κάποιος χρειάζεται δέκα ευρώ για να παράξει ένα προϊόν στην Ελλάδα, μπορεί να το εισάγει με κόστος τρία, με τα μεταφορικά μέσα, πόσο ηλίθιος θα πρέπει να είναι για να το "παίξει" παραγωγός;

Όταν μάλιστα έχει αθέμιτο ανταγωνιστή του το ίδιο το κράτος, ποιές είναι οι πιθανότητες να επιβιώσει; Όταν εταιρίες που ανήκουν στο δημόσιο δεν έχουν ποτέ καταθέσει ισολογισμό, ενώ για μια μικρή ΑΕ θέλεις δημοσίευση σε 3 εφημερίδες με κόστος 2000 ευρώ το χρόνο για ρουσφέτι στους εκδότες, και άλλα 1500 ευρώ το χρόνο για παράβολα στη νομαρχία πώς ανταγωνίζεσαι τους ξένους; Όταν τα δημοτικά σου τέλη εμπεριέχουν κόστος συλλογής σκουπιδιών με 300 ευρώ τον τόνο, που η οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρία στην Αμερική το κάνει με τελική τιμή στο δήμο τα 50 δολάρια τον τόνο (33 ευρώ δηλαδή) πώς διατηρείς την παραγωγή σου στην Ελλάδα; Πως θα ανταγωνιστεί ο Έλληνας επιχειρηματίας τους ξένους ομόλογούς του, με τις ασφαλιστικές εισφορές για το προσωπικό που απασχολεί στην επιχείρησή του να είναι οι υψηλότερες στην υφήλιο, και ταυτόχρονα ένα κράτος διεφθαρμένο, δυσκίνητο και πανάκριβο; Ε, λοιπόν δεν θα το κάνει απλά διότι δεν μπορεί!

Όταν η Ελληνική αυτοκινητιστική βιομηχανία έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα τη δεκαετία του ‘80, βρήκε απέναντι της τους κρατικούς λειτουργούς που είχανε πιθανόν συμφέροντα κοινά με τους εισαγωγείς, με αποτέλεσμα την καταβαράθρωσή της. Οι τουριστικές επενδύσεις αντιμετωπίζουν τον ΓΟΚ της διαφθοράς. Οι αγροτική παραγωγή δήθεν επιδοτείται για να παράγει άχρηστα ή απούλητα προϊόντα επειδή το λέει η ΕΕ, ενώ οι παραδοσιακοί καρποί της Ελληνικής γης βαρύνονται με εξοντωτική αύξηση του κόστους παραγωγής για τη συντήρηση ατέρμονων και αναποτελεσματικών αντιπαραγωγικών κρατικών μηχανισμών που εμποδίζουν την εξαγωγή τους.

Όλες αυτές οι καταστροφικές παρεμβάσεις του κρατισμού στην παραγωγική οικονομία ίσως έφτασαν στον κολοφώνα τους με την ουσιαστική απαγόρευση της βιομηχανικής και βιοτεχνικής παραγωγής στο λεκανοπέδιο Αττικής από το 1986. Εκεί δηλαδή που βρίσκεται σχεδόν το 45% του Ελληνικού πληθυσμού υπάρχει ακόμα ένας ηλίθιος νόμος που απαγορεύει την παραγωγή. Ο ίδιος νόμος που καταδικάζει στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα μπορούσαν να απασχολούνται στην βιομηχανική και την βιοτεχνική παραγωγή, και όλους εκείνους που με τις υποστηρικτικές υπηρεσίες τους θα έβγαζαν μια φέτα ψωμί παραπάνω.

Ακόμα και ένα ιδιωτικό νοσοκομείο αν θελήσει να ανοίξει κάποιος θα βρει απέναντι το κράτος με τους υπαλληλίσκους του να προφασίζονται την "όχληση" στη γειτονιά για να τον σταματήσουν ή να του αποσπάσουν γρηγορόσημα και φακελάκια.

Η καταστροφή που επέφεραν στην Ελληνική οικονομία οι πολιτικές του ρεβανσισμού, του κρατισμού, των "δικών μας παιδιών" και του "είπαμε να βγάλει το κατιτίς του αλλά όχι και 500 εκατομμύρια" είναι αναστρέψιμες. Η αναστροφή τους οφείλει να γίνει ως κληρονομιά στα παιδιά μας, για να έχουν μια μικρή ελπίδα ότι δεν θα είναι για πάντα σκλάβοι. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει το κράτος επιτέλους να πάψει να είναι εμπόδιο στην παραγωγή, και να επιτρέψει στον Έλληνα να δουλέψει, χωρίς να τον βαραίνει με αβάστακτη φορολόγηση ενόσω επιτρέπει στις πολυεθνικές που εκείνος ανταγωνίζεται στην ίδια την αγορά του, να εξάγουν αφορολόγητα τα κέρδη τους με το transfer pricing πληρώνοντας μόνο ΦΠΑ στην Ελλάδα.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι όσο συνεχίζουμε να λειτουργούμε με γραφειοκρατικά εμπόδια και εξοντωτική φορολόγηση, ενώ ανενόχλητοι και ατιμώρητοι συνεχίζουν οι διεφθαρμένοι να χαίρονται τους καρπούς της παρανομίας τους, η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιτύχει την ανταγωνιστικότητα που χρειάζεται για να επιζήσει στο μέλλον. Και θα πεθάνει. Στην αλληλένδετη παγκόσμια οικονομία του 21ου αιώνα, η Ελλάδα θα ανθελληνιστεί και θα πεθάνει.

Αν όμως η ίδια οικονομία απελευθερωθεί από τις στρεβλώσεις που της φορτώθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια από τους ανεπάγγελτους πολιτικούς, και ξαναγίνει ανταγωνιστική, χωρίς όρια στις άδειες των ταξί ή των συμβολαιογράφων, ή οποιουδήποτε από τα άλλα 350 κλειστά επαγγέλματα που παρασιτοβιούν εις βάρος του Έλληνα, όταν οι νόμοι θα υπακούσουν στη λογική, και οι δημόσιοι λειτουργοί θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, όταν ο Έλληνας θα μπορεί να παράγει πλούτο χωρίς τεχνηέντως δημιουργημένα εμπόδια και διόδια, τότε η οικονομία θα παράγει πλεονασματικό πλούτο, το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών θα είναι θετικό, και αυτό θα προσελκύσει επενδύσεις εκτινάσσοντας το Ισοζύγιο Πληρωμών.

Αν αντί να κυνηγάμε το Πρωτογενές Πλεόνασμα της μιζέριας και της φοροαφαίμαξης, και να βυθιζόμαστε ολοένα και βαθύτερα στο βούρκο της χρεοκοπίας, αποφασίσουμε να αφήσουμε τον Έλληνα επιτέλους να δουλέψει, όπως κάνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες όπου έχει μεταναστεύσει, τότε είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι θα προκόψουμε και ως χώρα, και ως κοινωνία, και ως οικονομία.

agissilaos@gmail.com

Πηγή: capital.gr

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Για ποιά Δημοκρατία μιλάμε; IV




Οριστικά στον κάλαθο των αχρήστων παραπέμπεται η δικαστική έρευνα για το μαύρο πολιτικό χρήμα καθώς, όπως αποδεικνύεται, ο σκόπελος της παραγραφής δεν μπορεί να παρακαμφθεί.

Έτσι, με το σκεπτικό ότι ήδη το αδίκημα της δωροδοκίας, για το οποίο η Βουλή άσκησε ποινική δίωξη στον πρώην υπουργό Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο, είναι παραγεγραμμένο με βάσει τις διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργού και δεν μπορεί να παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο, το Δικαστικό Συμβούλιο του Αρείου Πάγου έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του πρώην υπουργού.

Οι αρεοπαγίτες δεν έκαναν τίποτα πέραν του αναμενόμενου, άλλωστε είχαν προηγηθεί μέσα σε λίγες οι σχετικές απόψεις δυο ανώτερων δικαστικών λειτουργών, του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του αρμόδιου Πενταμελούς Δικαστικού Συμβουλίου του Αρείου Πάγου Νικ. Μαύρου, όπως και του αρεοπαγίτη ανακριτή Βασ. Λαμπρόπουλου που τάχθηκαν υπέρ της παραγραφής του αδικήματος της παθητικής δωροδοκίας, το οποίο αποδίδεται στον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας για την υπόθεση των υποβρυχίων τύπου 214.

Οι αρεοπαγίτες λοιπόν αποφάσισαν ομόφωνα ότι ως προς το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας πρέπει να παύσει οριστική η δίωξη σε βάρος του Τσοχατζόπουλου, λόγω παρόδου της αποσβεστικής προθεσμίας, καθώς έχουν παρέλθει δύο και πλέον κοινοβουλευτικές σύνοδοι της Βουλής χωρίς να κινηθεί καμιά διαδικασία σε βάρος του.

Το ξέπλυμα

Το ζητούμενο είναι πλέον η στοιχειοθέτηση του αδικήματος του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Οι αρεοπαγίτες εκτιμούν πως το αδίκημα του ξεπλύματος που αποδίδεται στον Τσοχατζόπουλο, δεν μπορεί να εκδικαστεί από το Ειδικό Δικαστήριο, αλλά από τα Τακτικά Δικαστήρια. Παραπέμπουν έτσι την υπόθεση προς κρίση στο αρμόδιο συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών προκειμένου να αποφασιστεί η παραπομπή της υπόθεσης στα τακτικά δικαστήρια. Νομικοί εκτιμούν πάντως πως ούτε το αδίκημα του ξεπλύματος μπορεί να σταθεί στα δικαστήρια δεδομένου ότι απορροφάται από το αδίκημα της δωροδοκίας και ως εκ τούτου είναι κι αυτό παραγεγραμμένο.

Πηγή: capital.gr

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Οι οπαδικοί σύνδεσμοι είναι πηγές διαφθοράς. Οι κομματικές νεολαίες τι είναι;



Τάδε έφη Γερουλάνος:




  • “Οι σύνδεσμοι είναι πηγές διαφθοράς. Θα καταργηθούν και θα γίνουν λέσχες, που θα πρέπει να σχετίζονται άμεσα με τις ομάδες. Καμία λέσχη δεν θα πάρει άδεια πριν τον Αύγουστο του 2012”,

  • “Θα πάψουν οι σύνδεσμοι να λειτουργούν όπως σήμερα και δεν νομίζω ότι θα χυθούν και πολλά δάκρυα από τους αγνούς φιλάθλους”.
    Μπράβο στον κο Γερουλάνο για τα λόγια του. Βέβαια το τελικό μπράβο θα το πάρει από το αποτέλεσμα των έργων του. Δεν στέκομαι όμως στον κο Γερουλάνο και τις δηλώσεις του...

Στηριζόμενος στη φράση του κυρίου Γερουλάνου ότι "Οι σύνδεσμοι είναι πηγές διαφθοράς,¨θα θέσω μία ουτοπική - δεδομένων των συνθηκών - ιδέα δανειζόμενος αποσπάσματα από παλαιότερη ανάρτησή μου.



--------------------------------------------------------------------------------


Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια αναφέρει ότι η ηθική αρετή δημιουργείται από το έθος (= συνήθεια - συμπεριφορά που επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα - εξ' ου και η λέξη έθιμο) και καλή και πετυχημένη πολιτεία και καλός και πετυχημένος νομοθέτης είναι αυτοί που κάνουν καλούς τους πολίτες τους ασκώντας τους να αποκτούν συγκεκριμένες συνήθειες. Η απόκτηση δε των καλών εκείνων συνηθειών κατά τον Αριστοτέλη είναι το παν και πρέπει να αποκτούνται από τη νεότητά μας.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ (κατα μερικούς επιστήμονες η λέξη προέρχεται από το άνω θρώσκω = κοιτάω ψηλά)

Εξ ορισμού, η ανθρώπινη φύση κοιτάει ψηλά. Με βάση δε τη χριστιανική πίστη προορισμός της είναι να ομοιωθεί (κατά χάρην) με τον ίδιο Το Θεό!

Με βάση τα παραπάνω λοιπόν, οι άνθρωποι και οι ανθρώπινες κοινωνίες πρέπει να κοιτάνε ψηλά, να εντοπίζουν στόχους (ηθικούς πρώτα και στη συνέχεια υλικούς) και κατόπιν να στήνουν τις δομές εκείνες που θα οδηγούν στην επίτευξή τους. Με βάση την Αριστοτέλειο λογική θα πρέπει η πολιτεία να μεριμνάει για τη δημιουργία καλών πολιτών, φροντίζοντας πρωτίστως για την ηθική τους ολοκλήρωση από τη νεότητά τους δηλαδή μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Η ελληνική πολιτεία από τη μεριά της τι κάνει για να δημιουργήσει καλά έθη στα αυριανά ενεργά (;) μέλη της;

Φροντίζει να εντάσσει στην κομματικοποίηση και τη λογική της αγέλης τα παιδιά ήδη από το γυμνάσιο, με τη σύσταση των 15μελών συμβουλίων με το πρόσχημα ότι τάχα μαθαίνουν τη λειτουργία της δημοκρατίας, Και καλά στο γυμνάσιο, όπου τα πράγματα είναι σχετικά αθώα... Στο λύκειο όμως κάνουν την εμφάνισή τους οι κομματικές οργανώσεις (μη μου ζητήσετε τα ονόματά τους, ούτε θέλω να τα θυμάμαι) και τα παιδιά αντί να μαθαίνουν τη Δημοκρατία, μαθαίνουν τη ΔΙΑΙΡΕΣΗ και τη ΔΙΑΣΠΑΣΗ. Μαθαίνουν πως να μηχανορραφούν και να δολοπλοκούν, πως να λένε μεγάλα (ψεύτικα) λόγια προκειμένου να ψαρέψουν ψήφους από το κοινό τους κλπ κλπ. Μέγιστα παραδείγματα πολιτικών που αναδείχθηκαν από Μαθητικές νεολαίες είναι οι κ.κ. Τσίπρας και Σπηλιωτόπουλος.

Το παραπάνω φαινόμενο λαμβάνει οργιώδεις διαστάσεις στα Πανεπιστήμια...

Μέσα στα πανεπιστήμια οι περισσότεροι φοιτητές πολιτικοποιούνται εντατικά προκειμένου, όταν το κόμμα τους αργά ή γρήγορα "έρθει στα πράγματα", να βολευτούν σε μία θέση στο δημόσιο. Η δε θέση αυτή θα είναι τόσο πιο ψηλή όσο πιό ψηλά θα έχουν ανέλθει στην τοπική ιεραρχία της πανεπιστημιακής κομματικής κοινότητας (υπουργός - βουλευτής - Γενικός γραμματέας σε υπουργείο - Διοικητής σε καμία ΔΕΚΟ - ειδικός σύμβουλος βουλευτών - απλοί δημόσιοι υπάλληλοι . Ως εκ τούτου η προσπάθειά των φοιτητών περιορίζεται στα κομματικά, αντί στην απόκτηση της γνώσης της επιστήμης που σπουδάζουν. Όσοι μάλιστα δεν έχουν εξ αρχής τους στόχους αυτούς, αναγκάζονται να προσαρμοστούν (συντασσόμενοι στο πνεύμα της διαφθοράς) προκειμένου κι αυτοί να μπορέσουν μελλοντικά "να γλύψουν κανένα κόκκαλο". Να που και πως γεννιέται η πραγματική διαφθορά.



--------------------------------------------------------------------------------


Μήπως λοιπόν πρέπει να ασχοληθούν οι διάφοροι υπουργοί και πρωτίστως αυτή της ΠΑΙΔΕΙΑΣ (πρώην Εθνικής Παιδείας) με την κατάργηση και αυτών των "συνδέσμων" προκειμένου να μην καλλιεργείται εφεξής η διαφθορά στην πατρίδα μας;

Μήπως πρέπει όλοι οι πολιτικοί ηγέτες να θέσουν επι τάπητος το θέμα της αλλαγής της λειτουργίας των νεολαιών τους αλλά και εν γένει των ίδιων των κομμάτων τους, αντί να ονειρεύονται αλλαγές του πολιτεύματος από προεδρευομένη σε προεδρική (βλ. Σαμαράς);

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Ιωάννης Καποδίστριας. Υπόδειγμα έλληνα.



ΠΗΓΗ: Θέματα Ελληνικής Ιστορίας

11 Ιανουαρίου 1828 ο Καποδίστριας απεβιβάσθη στην Αίγινα. Ο Γ. Τερτσέτης στα «Απόλογα για τον Καποδίστρια» περιγράφει συνομιλία του Κυβερνήτη με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη:

«Είναι καιροί πού πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο. Είδα πολλά είς την ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα τί παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδή… «Ζήτω ο κυβερνήτης ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας!» εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά κατεβασμένα από τις σπηλιές. Μαυροφορεμένες γυναίκες, γέροντες μου εζητούσαν να αναστήσω τους πεθαμένους τους, μανάδες μου έδειχναν εις το βυζί τα παιδιά τους και μου έλεγαν να τα ζήσω και ότι δεν τους απέμειναν παρά εκείνα κι εγώ και με δίκαιο μου εζητούσαν όλα αυτά, διότι εγώ ήλθα και σεις με προσκαλέσατε να οικοδομήσω, να θεμελιώσω κυβέρνησιν και κυβέρνησις και ως πρέπει ζει, ευτυχεί τους ζωντανούς, ανασταίνει και αποθαμένους διατί διορθώνει την ζημία του θανάτου και της αδικίας. Δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχη συνείδησι, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας.

“…Ώς ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει είς πολλούς κινδύνους ακόμη ή ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε είς τα δάκτυλα την επικράτειάν μας. Τ’ Ανάπλι, την Αίγιναν, Πόρο, Ύδρα, Κόρινθο, Μέγαρα, Σαλαμίνα. Ο Ιμπραΐμης κρατεί τα κάστρα και το μεσόγειο της Πελοποννήσου, ο Κιουτάγιας την Ρούμελη, πολλά νησιά βασανίζονται από αυτεξούσιο στρατό καί από πειρατείαν, τα δύο μεγάλα πολεμικά καράβια μας είναι αραγμένα ξαρμάτωτα εις τον Πόρο, η Αθήνα έφαγε πέρυσι τους ανδρειότερους των Ελλήνων. Που το θησαυροφυλάκιον του έθνους; Ακούω επουλήσατε και την δεκατία του φετεινού έτους πρίν σπαρθή ακόμα το γέννημα, ο τόπος είναι χέρσος, σπάνιοι οι κάτοικοι; σκόρπιοι είς τα βουνά και εις τα σπήλαια. Το δημόσιο είναι πλακωμένο από δυο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, άλλα τόσα ζητούν οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη είς τους Άγγλους δανειστάς, ανάγκη να την ελευθερώσωμε με την ίδια απόφασι ως την ελευθερώσαμε καί από τα άρματα του Κιουτάγια και του Αιγυπτίου.

Δεν λυπούμαι, δεν απελπίζομαι, προτιμώ αυτό το σκήπτρο του πόνου καί των δακρύων παρά άλλο. Ο θεός μου τάδωσε, το παίρνω, θέλει να με δοκιμάση. Είμαι από τη φυλή σας, είς ένα μνήμα μαζί με σας θα θαφτώ, ό,τι έχω, ζωή,περιουσία, φιλίες είς την Ευρώπην, κεφάλαια γνώσεων αποκτημένα από τόσα θεάματα και ακροάματα συμβάντων του κόσμου είς τάς ημέρας μου, τα αφιερώνω είς την κοινήν πατρίδα…

Κατεβαίνω πολεμιστής είς το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων πού είναι φυτευμένες είς ψυχές πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, τοφιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης."

Έλενα Παναρίτη: "I'm not Greek, I'm American"



Διαβάστε αγαπητοί φίλοι το βιογραφικό της βουλευτού επικρατείας κας Έλενας Παναρίτη όπως αυτό είναι δημοσιευμένο στο site της Βουλής των Ελλήνων:



Ελένη (Έλενα) Ιωάννου Παναρίτη ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ


Στοιχεία Επικοινωνίας




Προσωπικά Στοιχεία
Τόπος και Ημερομηνία γέννησης
: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969.
Επάγγελμα: Οικονομολόγος / Κοινωνική επιχειρηματίας.
Σπουδές:



  • Πτυχίο Οικονομικής Επιστήμης από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος,


  • Μεταπτυχιακά Διπλώματα σε Διεθνή Οικονομικά και Ευρωπαϊκές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Ιταλία και στις ΗΠΑ.


  • Δίπλωμα του εκπαιδευτικού προγράμματος «Παγκόσμιες Χρηματοοικονομικές Αγορές και Κρίσεις» από το Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ.


  • Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία.

Ξένες γλώσσες: Άριστη γνώση Αγγλικής, Ισπανικής, Γαλλικής και Ιταλικής. Βασική γνώση Γερμανικής.
Κοινοβουλευτικές Δραστηριότητες: Εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 2009.
Πολιτικές / Κοινωνικές Δραστηριότητες:




  • Συγγραφέας του βιβλίου «Prosperity Unbound», το οποίο εκδόθηκε και στα Ελληνικά με τον τίτλο «Ευημερία δίχως Όρια». Το βιβλίο πραγματεύεται μια νέα μεθοδολογία για τη μετατροπή της άτυπης οικονομίας στους κόλπους της επίσημης οικονομίας. Το έργο της αναγνωρίζεται διεθνώς σαν μια από τις πιο επιτυχημένες πρακτικές εφαρμογές των θεσμικών οικονομικών στα δικαιώματα ιδιοκτησίας.


  • Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα.


  • Είναι κοινωνική επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, μία ειδική συμβουλευτική εταιρεία που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.


  • Είναι, επίσης, πρόεδρος του Κύκλου των Κοινοβουλευτικών της Μεσογείου για την Αειφόρο Ανάπτυξη (Circle of Mediterranean Parliamentarians for Sustainable Development – COMPSUD), μια ανοικτή και ευέλικτη δομή (σημείωση του Α.Π.: πρόκειται για ΜΚΟ) με στόχο την υποστήριξη του διαλόγου μεταξύ των μελών των Κοινοβουλίων (των Μεσογειακών και Βαλκανικών χωρών), των πολιτικών και των άλλων κοινοτικών εταίρων σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος στη Μεσόγειο και την εξασφάλιση των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.


  • Διδάσκει οικιακά χρηματοοικονομικά και μεταρρύθμιση των αγορών ακινήτων στη Σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, στη Σχολή Ανώτερων Διεθνών Σπουδών (SAIS) του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο INSEAD της Γαλλίας και αλλού.


  • Κατά τη διάρκεια της εργασίας της στην Παγκόσμια Τράπεζα ως οικονομολόγος, για πάνω από μία δεκαετία, πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως η μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της διεθνούς βέλτιστης πρακτικής και καινοτομίας.


  • Έχει δημοσιεύσει σειρά άρθρων σε διεθνή περιοδικά και βιβλία, κυρίως στα θέματα των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, της άτυπης οικονομίας και της δημιουργίας αγορών στον τομέα των δύσκολα ρευστοποιήσιμων ακίνητων περιουσιακών στοιχείων.

ΠΗΓΗ: ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Διαβάστε το άρθρο του Guardian με τίτλο "Greece in panic as it faces change of Homeric proportions" στο οποίο εν ολίγοις η παραπάνω αναφερθείσα Βουλευτής αρνείται την ελληνικότητά της:


And for a Greek politician involved in pushing through some of the most abruptly painful economic measures in the country's history, she does not seem especially Greek. When I observe how many Apple computers are in her office, she replies: "That's because I'm not Greek, I'm American." Her speech is American-accented and peppered with "darn" and "have a nice day". When asked to describe how Greece needs to change its economy, her answer revolves around changing its institutions and its structures – in other words, making Greece less Greek. Castigating the bureaucracy, she says: "It's not a kibbutz, it's a big country!"


  • Γι αυτούς που αρνούνταν την ελληνικότητά τους θυμάμαι ότι οι αρχαίοι έλεγαν ότι εμήδισαν και οι νεότεροι ότι ετούρκεψαν.

  • Αν λοιπόν η εν λόγω κυρία δεν είναι ελληνίδα, όπως η ίδια ευθαρσώς δηλώνει, τι ζητάει στη Βουλή της πατρίδας μας;

  • Αν η εν λόγω κυρία δεν είναι ελληνίδα, πως θα υπηρετήσει τον ελληνικό λαό;

  • Αν η εν λόγω κυρία δεν είναι ελληνίδα, μήπως απλά έχει σκοπό της να τρώει και να πίνει σε βάρος των ηλιθίων ελλήνων; Γιατί δε συνεχίζει την καριέρα της στα Πανεπιστήμια όπου διδάσκει Οικιακά Χρηματοοικονομικά (!!!), ή στην Παγκόσμια τράπεζα; Γιατί δεν συνεχίζει την επιχειρηματική της δραστηριότητα ως κοινωνική επιχειρηματίας (πρώτη φορά το ακούω αυτό το πράγμα), γιατί δε συνεχίζει να προεδρεύει στην ΜΚΟ COMSUD;

  • Αν λοιπόν η κυρία δεν είναι ελληνίδα τι περιμένει ο έλλην πρωθυπουργός μας και δεν τη στέλνει από εκεί που τη μάζεψε; Δε θέλουμε άλλους μη έλληνες να μας πίνουν το αίμα. Αρκετούς τέτοιους έχουμε και αρκετούς επιτρόπους θα μας βάλει η Τρόικα, η Γερμανία και η Ε.Ε. γενικότερα στα πλαίσια της εκχώρησης της Εθνικής μας κυριαρχίας. Η κα Παναρίτη ας μας αδειάσει τη γωνιά και να πάει στη Washington DC και την Massachusetts Ave όπου δηλώνει ως διεύθυνση στο site της. Δε θα μας λείψει καθόλου. Είναι γεγονός ότι διαθέτουμε αρκετούς πιό ικανούς από αυτήν έλληνες επιστήμονες οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν τα ίδια και περισσότερα από αυτήν. Να είναι σίγουρη τόσο αυτή όσο και οι δημοσιογράφοι του Guardian ότι και αυτοί (οι έλληνες επιστήμονες) ξέρουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές Apple και επιπρόσθετα δε θα αρνηθούν ποτέ την καταγωγή τους και την πατρίδα τους.
  • Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

    Τα ψεύτικα τα λόγια τα ΠΟΛΥ μεγάλα...





    Ο Α. Σαμαράς θέλει να "ξαναχτίσει" την ελληνική Πολιτεία (Capital.gr)

    Επιλέγω αποσπάσματα από το παραπάνω άρθρο...

    Για τον Αντώνη Σαμαρά το ελληνικό πολιτικό μοντέλο έχει τελειώσει προ πολλού. Με το ξέσπασμα της κρίσης δε, αυτό το τέλος έγινε απότομα και οδυνηρά αντιληπτό, σε συνδυασμό με την ανάδειξη των μεγάλων ευθυνών του πολιτικού προσωπικού...

    Μόνο που, κατά την άποψή του, η προσπάθεια δεν πρέπει να περιορισθεί σε κάποιες αλλαγές, αλλά στο «ξανακτίσιμο» της ελληνικής Πολιτείας –στη «νέα Μεταπολίτευση», όπως λέει. Για τον λόγο αυτό, στη δική του Συνταγματική πλατφόρμα κυριαρχεί ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας...

    Για πολλά στελέχη της Λ. Συγγρού μία τέτοια συζήτηση έχει άρωμα αμερικανικού μοντέλου (ως προς τη νομοθετική λειτουργία), ενώ οι αυξημένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας θα οδηγήσουν, όπως λένε, σε αλλαγή της μορφής του πολιτεύματος –από προεδρευομένη, σε προεδρική Δημοκρατία...



    --------------------------------------------------------------------------------


    Σχόλιο:

    Πολύ όμορφα όλα αυτά και κατα βάθος συμφωνώ, αλλά...

    Να πεί κάποιος συνταγματολόγος στον Αντωνάκη, ότι το ΣΥΝΤΑΓΜΑ της πατρίδας μας είναι από τα λεγόμενα ΑΥΣΤΗΡΑ συντάγματα, γεγονός το οποίο μεταφράζεται σε ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ (επαναλαμβάνω: ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ) αλλαγής του πολιτεύματος από Προεδρευόμενη σε Προεδρική, άμεση κλπ και δεν προβλέπει (επαναλαμβάνω: ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ) συντακτική βουλή, συντακτική εθνοσυνέλευση και τα τοιαύτα.

    Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ της πατρίδας μας αφ' ενός απαγορεύει την αλλαγή που αναφέραμε, αφ'ετέρου δε, θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτεύματος ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΓΚΑΘΙ του, το οποίο δεν είναι άλλο από τα ΚΟΜΜΑΤΑ - συμμορίες (βλ. παλαίοτερη ανάρτησή μας με τίτλο ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ = ΣΥΣΤΑΣΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ). Ας εστιάσει τη ματιά του ο κος Σαμαράς στην καθιέρωση της απλής αναλογικής (σχεδόν την απαγορεύει το Σύνταγμα), στη δημιουργία αμυντικών μηχανισμών της Δημοκρατίας ενάντια στη διαφθορά, στη δημιουργία συνειδητοποιημένων ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ στα κοινά πολιτών μέσα από την παιδεία και τους άλλους θεσμούς του κράτους και ακόμα περισσότερο στην προβληματική λειτουργία των κομμάτων, η οποία επί της ουσίας μας έχει οδηγήσει στην κατάντια που ζούμε και ας αφήσει τα όνειρα να γίνει νέος ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ή καλύτερα νέος ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ.

    Από τη στιγμή λοιπόν που το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ορίζει αυτά που ορίζει, έχω την εντύπωση ότι κάποιος κοιμάται χωρίς το σεντόνι του (όνειρα φαντάσματα, του κ... ξεσκεπάσματα), ή λέει για να λέει και να κερδίζει εντυπώσεις.

    Υ.Γ.

    Μην ανησυχείτε! Η κρίση θα κάνει τη δουλειά της υπέρ του έθνους μας.
    Η οικονομική κατάρρευσή μας είναι η μονάδική ελπίδα μας για να σωθούμε πραγματικά.
    Όταν θα έχουμε καταστραφεί, τότε μόνο θα δούμε φως στον ορίζοντα.