Ζούμε την εκτροπή των εκτροπών...

Κυρίες και κύριοι...

Τα πράγματα είναι απλά.

Ο Αριστοτέλης τα έχει πεί όλα εδώ και 2.500 χρόνια...

Χωρίζοντας τα πολιτεύματα σε 3 κατηγορίες, ο σοφός συγγενής μας, δεν τα διαχώρισε σε "καλά" ή "κακά"...

Εφόσον εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του λαού, τόσο η Μοναρχία, όσο και η Αριστοκρατία μπορούν να είναι καλά πολιτεύματα...

Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν τα πράγματα εκτρέπονται...

• Όταν ο Μονάρχης γίνει τύρρανος και εξυπηρετεί τα δικά του μόνο συμφέροντα.

• Όταν η αριστοκρατία γίνει ολιγαρχία και εξυπηρετεί τα συμφέροντα μίας τάξης.

Στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει, το πολίτευμα στο οποίο ασκεί την εξουσία ο λαός μέσω εκλογών κλπ ονομάζεται ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
Στο πολίτευμα αυτό κυβερνούν, οι πολίτες της ΜΕΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΑΞΗΣ, οι οποίοι υπακούουν εύκολα στη λογική, γι’ αυτό δεν είναι ούτε δεσποτικοί ούτε ιδιοτελείς στην άσκηση της εξουσίας.

Η παρεκτροπή της Πολιτείας ονομάζεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην οποία, την εξουσία ασκεί με ιδιοτέλεια το πλήθος των απόρων, επιδιώκοντας να εξυπηρετεί το συμφέρον των πολλών αδιαφορώντας όμως για το κοινό καλό, το συμφέρον όλων ανεξαιρέτως των πολιτών...

Βέβαια το πολίτευμα που έχουμε σήμερα πόρρω απέχει από την "Πολιτεία" του Αριστοτέλη, αλλά και από αυτό που έχουμε να νομίζουμε ότι είναι η Δημοκρατία (ο λαός στην εξουσία κλπ).
Το πολίτευμά μας είναι ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ.
Τα περι αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας τα ακούω βερεσέ, καθώς ο θεσμός των ΚΟΜΜΑΤΩΝ τα στέλνει ΟΛΑ περίπατο, αλλά αυτό είνα άλλου παππά Ευαγγέλιο.

Ας υποθέσουμε όμως ότι είχαμε κάποτε Πολιτεία.
Είναι πασιφανές ότι κάτι έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Προς την εκτροπή.
Αν δεν το βλέπουμε, το διαισθανόμαστε σίγουρα.
Τι είναι όμως αυτό το κάτι;
Πότε άλλαξε κάτι;

Μα βέβαια όταν οι βουλευτές έπαψαν να είναι μέλη της μεσαίας τάξης και να εκπροσωπούν τα συμφέροντα όλων των πολιτών.

Το γεγονός ότι οι βουλευτές έχουν ξεφύγει από τη Μέση τάξη είναι τόσο εμφανές που δε χρειάζεται καν απόδειξη, όπως επίσης είναι εμφανές ότι η Μεσαία τάξη δέχεται μεθοδευμένη και ανηλεή επίθεση και τείνει να εκλείψει, δίνοντας τη θέση της σε έναν όχλο νεόπτωχων χωρίς ταξική συνείδηση, καθώς έχει υπάρξει σημαντική προεργασία για αυτό, μέσω των ΜΜΕ και μέσω της εκπαίδευσης.

Παράλληλα, μιάς και έχουμε μπει στα νερά του Αριστοτέλη, ο όχλος των νεόπτωχων δε μπορεί να πάρει την εξουσία, καθώς είτε δεν έχει πολιτικό χώρο με τον οποίο να ταυτιστεί, είτε (και χειρότερα) η πολιτική ελίτ (που είναι πλέον μία απροκάλυπτη ολιγαρχία) του στερεί το δικαίωμα να φτιάξει ένα δικό του χώρο. Τα μέσα για τον αποκλεισμό αυτό δεν είναι άλλα από τα ΜΜΕ και όταν χρειαστεί (βλέπε περίπτωση Χρυσής Αυγής) αρκεί μία ωμή επέμβαση με χρήση των μηχανισμών του κράτους.

Ζούμε λοιπόν την εκτροπή των εκτροπών. 

Ούτε δημοκρατία έχουμε, ούτε πολιτικούς που να ανήκουν στη Μεσαία τάξη και που να εξυπηρετούν το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας έχουμε, ούτε Μεσαία τάξη έχουμε επί της ουσίας.
Γι αυτό και ο λαός στρέφεται στα άκρα (και δεν είναι τυχαίο ότι επί το πλείστον στρέφεται στο δεξί άκρο), στροφή την οποία λυσσαλέα το πολιτικό σύστημα πασχίζει να αποτρέψει.

Απορώ φίλοι μου πως το διευθυντήριο δεν έχει λάβει υπ' όψιν του τους νόμους της φυσικής, οι οποίοι λένε ότι αν δεν υπάρχει εκτόνωση των ατμών (εν προκειμένω της οργής του λαού), τότε επέρχεται η έκρηξη.

Υπάρχει βέβαια το σενάριο το οποίο λέει ότι αυτή η έκρηξη είναι ένα από τα ζητούμενα...

Υ.Γ.

Όταν με το καλό έρθει η ευλογημένη ημέρα της επανεκκίνησης, η Δημοκρατία μας θα πρέπει να στηθεί από την αρχή, σε νέες υγιείς βάσεις.