Κάνω αναδημοσίευση ενός άρθρου από την εφημερίδα του Επταλόφου το οποίο με συγκλόνισε :
"Θεέ μου , απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ, θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλωνα πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω...το δικό μου χώρο. Νά έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούν οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί...
Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα και αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στεναχωρημένη, αντί να με αγνοεί. Θέλω τ' αδέρφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νιώθω ότι η οικογενειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη πότε-πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Α, και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους χαρούμενους. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά.
Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που το διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: "τι συμβάινει;"
Αυτή απάντησε : "Διάβασε αυτήν την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε: "Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοι!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:
"Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!..."
ΠΗΓΗ: There is a way
"Θεέ μου , απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ, θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλωνα πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω...το δικό μου χώρο. Νά έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούν οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί...
Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα και αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στεναχωρημένη, αντί να με αγνοεί. Θέλω τ' αδέρφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νιώθω ότι η οικογενειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη πότε-πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Α, και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους χαρούμενους. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά.
Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που το διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: "τι συμβάινει;"
Αυτή απάντησε : "Διάβασε αυτήν την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε: "Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοι!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε:
"Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!..."
ΠΗΓΗ: There is a way
3 σχόλια:
Συγκλονιστικό κείμενο. Σου φέρνει ένα σφίξιμο στην καρδιά. Συγχαρητήρια για το ιστολόγιό σου, πρόκειται για εξαιρετική δουλειά. Καλό απόγευμα και Καλή Σαρακοστή.
Ευχαριστώ πολύ.
Καλή Σαρακοστή και καλή Ανάσταση.
Συνυπογράφω το σχόλιο της παραπάνω επισκέπτριας.
Ανέβασα τη φωτο με παραπομπή εδώ: http://o-nekros.blogspot.com/2011/03/blog-post_12.html.
Καλή σαρακοστή, αδελφέ, καλό αγώνα και καλή ανάσταση.
Ένας ερασιτέχνης μπλογκοναύτης, χωρίς αξιώσεις.
Δημοσίευση σχολίου