Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Ανοίγει ο δρόμος για την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους

Ανοίγει ο δρόμος για την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους αναφέρει το άρθρο του capital.

Μερικές πικρές διαπιστώσεις θα κάνω:

  • Γιατί ανοίγει ο δρόμος; Το σκεφτήκατε καλά;
  • Μα επειδή η Ιρλανδία συμφώνησε να δανειστεί τα 85 δις (ή όσα τέλος πάντων αποφασίστηκε) με διάρκεια 7,5 έτη με δυνατότητα παράτασης μέχρι τα 11 έτη.
  • Δηλαδή ο δρόμος ανοίγει για την Ελλάδα μας, η οποία δανείστηκε για 3 μόλις χρόνια, ΑΠΟ ΣΠΟΝΤΑ !!!
  • Δηλαδή ο δρόμος ανοίγει επειδή κάποιος υπεράσπισε με επιτυχία τα εθνικά του συμφέροντα.
    • Επειδή κάποιος έχει αίσθηση του μέτρου.
    • Επειδή κάποιος ξέρει ότι ένα τέτοιο δάνειο ΔΕΝ ξεπληρώνεται εντός τριών ετών!
    • Επειδή κάποιος ξέρει ότι για να πληρωθεί ένα τέτοιο δάνειο μέσα σε τρία χρόνια θα πρέπει να εξοντώσει τους συμπατριώτες του και ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ,είτε γιατί νοιάζεται για το λαό του είτε γιατί νοιάζεται για την πολιτική του καριέρα (ο λόγος ΔΕ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ)!
  • Δυστυχώς όμως, αυτός ο κάποιος δεν είναι Έλληνας αλλά Ιρλανδός!

  • Θα μου πείτε ότι στην περίπτωση της Ιρλανδίας η Γερμανία έχει περισσότερα να χάσει απ' ό,τι στην περίπτωση της Ελλάδας.
  • Θα μου πείτε ότι τώρα είναι εμφανής η εξάπλωση της επιδημίας και σε Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία.
  • Θα μου πείτε ότι η Γερμανία είναι πλέον αναγκασμένη να βάλει νερό στο κρασί της κλπ.

Ποιά είναι η αποψή μου;

  • Δεν πιστεύω ότι τα παραπάνω επιχειρήματα είναι ισχυρά.
  • Πιστεύω ότι κάποιοι που κρατάνε το μέλλον της πατρίδας μας στα χέρια τους (όχι μόνο σήμερα), είναι μαθητευόμενοι μάγοι.
  • Πιστεύω ότι κάποιοι που κρατάνε το μέλλον της πατρίδας μας στα χέρια τους, τοποθετήθηκαν χωρίς πολλή σκέψη και μελέτη στη θέση τους, ενώ θα μπορούσαν να τοποθετηθούν τουλάχιστον Ισάξιοί τους ΚΑΙ παράλληλα με απίστευτα μεγαλύτερη εμπειρία στα "πεδία των μαχών".
  • Πιστεύω ότι κάποιοι που κλήθηκαν να κάνουν τις όποιες διαπραγματεύσεις εμφανίστηκαν με "κατεβασμένα βρακιά", με πλήρη αδιαφορία για τις συνέπειες που θα προέκυπταν στην κοινωνία της πατρίδας τους ως συνέπεια των διαπραγματεύσεων στις οποίες θα συμμετείχαν και με λεξιλόγιο απαρτιζόμενο από μία μονοσύλλαβη λέξη: Τη λέξη ΝΑΙ την οποία αναπαρήγαγαν σε κάθε ευκαιρία.
  • Πιστεύω ότι πολλές λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων έχουν επιμελώς κρατηθεί κρυφές από το κοινό.
  • Πιστεύω τέλος ότι πρέπει να ζητηθούν ευθύνες για την ανικανότητα διαπραγμάτευσης και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να υπάρξει δίκη επί εσχάτη προδοσία (χαλαρά) των διαπραγματευτών αλλά επίσης, τόσο εκείνων που εισηγήθηκαν την τοποθέτησή τους στην συγκεκριμένη καρέκλα, όσο κι εκείνων που έκαναν αποδεκτή τη συγκεκριμένη εισήγηση, Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει δόλος όταν βάζει κάποιος να διαπραγματευτεί ένα παιδί του Δημοτικού με έναν απόφοιτο του Πανεπιστημίου! Αν δεν υπάρχει δόλος, τότε υπάρχει εγκληματική βλακεία. Το ίδιο μου κάνει.

Αυτά τα ολίγα και τα συγχαρητήριά μου στους αγαπητούς (με πάσα ειλικρίνεια) φίλους Ιρλανδούς.

Υ.Γ.

  • Θα ήθελα επίσης να μάθω όταν με το καλό υπογραφεί η δανειακή σύμβαση, τους όρους του δανείου.
  • Για κάθε όρο ο οποίος θα είναι ευνοϊκότερος για τους Ιρλανδούς, άλλη μία ευθύνη επιπλέον στο "κατηγορητήριό" μου.
  • Γιατί; Γιατί βαίνει σε βάρος των παιδιών μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: