Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

ΖΗΣΕΙ - ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ



Σχόλιο επί της ανησυχίας διαφόρων για την τύχη του Ευρώ (Διαβάστε σχετικό άρθρο του Capital.gr με τίτλο ΕΥΡΩ ή ΘΑΝΑΤΟΣ)...

----------------------

Δε θα φοβηθώ αν το Ευρώ θα ζήσει, ή θα ξεψυχήσει.


Δεν αξίζει σε καμία περίπτωση τον κόπο.

Ο φόβος στον οποίο μας υποβάλλουν πολιτικοί και οι ΜΜΕδες απλά φυλάει τα έρμα (http://ainatem.blogspot.com/2011/11/blog-post_04.html ). Σκοπό έχει τον αποπροσανατολισμό μας και την λήψη αποφάσεων σε βάρος μας. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.

Ας κοπιάσει λοιπόν η Δραχμή, ο Φοίνιξ, τα Υπέρπυρα και όποιο άλλο νόμισμα θέλει είτε σήμερα, είτε σε έξι μήνες.

Τι θα πάθουμε;
Μήπως όμως τελικά η χρεοκοπία μας και η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα είναι η λύση και η πραγματική επανεκκίνηση (http://ainatem.blogspot.com/2011/11/blog-post_10.html);
Μήπως όλον αυτόν τον καιρό μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια;

Τι θα χάσω;
Την ευδαιμονία μου; Νομίζω ότι απλά έχουμε αντιστρέψει την πυραμίδα των αξιών μας, βάζοντας την κορυφή (ύλη) σαν βάση και τη βάση (όλες τις άλλες αξίες - οι οποίες στην πλειψηφία τους είναι ΑΟΡΑΤΕΣ - ΑΥΛΕΣ) να κοιτάει τον ουρανό. Απόδειξη των λεγομένων μου η ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ παράφραση του "Ελευθερία ή Θάνατος" από τον αρθρογράφο και το "κορυφαίο" επιχείρημα ότι "πρόκειται για το μεγαλύτερο στοίχημα που έχουν των αγορών το οποίο φαίνεται καθημερινά στο ταμπλό". ΕΥΡΩ, ΣΤΟΙΧΗΜΑ, ΑΓΟΡΕΣ, ΤΑΜΠΛΟ. Να οι αξίες του σημερινού πολιτισμού.

Όσο δε την θέλω τη φτώχεια, άλλο τόσο δεν τη φοβάμαι φίλοι μου.
Όλοι οι πρόγονοί μου άλλωστε στη φτώχεια έζησαν ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ χωρίς καμμία αμφιβολία.

Και συνεχίζω να ρωτάω:
Ξέρει κάποιος οικονομολόγος, δημοσιογράφος, πολιτικός, διανοητής κλπ κλπ τη λύση στην κρίση;
Δε νομίζω. Η απόδειξη βρίσκεται στο γεγονός ότι από το 2008 και μέχρι σήμερα ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ πάνε ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ.

Ποιόν λοιπόν θα ακούσω και θα εμπιστευτώ;
ΚΑΝΕΝΑΝ. Τα περί "θέσεων μάχης" και τα περί "Γης της Επαγγελίας" του κυρίου Μαυρίδη τα ακούω λοιπόν βερεσέ.

Ποιόν και τι θα φοβηθώ;
ΚΑΝΕΝΑΝ και ΤΙΠΟΤΑ. ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ. Μην το ξεχνάτε.

ΚΑΝΩ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, προσπαθώντας να επέμβω και να αλλάξω τα πράγματα εκεί που έχω τις δυνάμεις να το κάνω.

Χωρίς κανέναν φόβο.



Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΛΟΥΣ. Η ΖΩΗ (ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ) ΘΕΛΕΙ ΓΕΝΝΑΙΟΥΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: