Ο Φόβος φυλάει τα έρμα

"Χρειάστηκε να απειλήσουμε με δημοψήφισμα για να δεχτεί ο Σαμαράς κυβέρνηση εθνικής ενότητας" Τάδε έφη ΓΑΠ.

Αναμφισβήτητη απόδειξη της ποιότητας του ανδρός. Απόδειξη κάτω από το οποιοδήποτε πρίσμα κι αν κρίνουμε τη φράση και την πράξη του.

Τι θα έκανα αν ήμουν στο υπουργικό συμβούλιο;

Θα του άνοιγα το παράθυρο (ελπίζω το συμβούλιο να γινόταν σε ψηλό όροφο) και θα του έλεγα να διαλέξει αν θα έβγαινε από εκεί μόνος του ή με τη βία.

--------------------------------------------

Η (άσχημη) συνέχεια στις ζωές μας.

Άσχημη, γιατί τα ίδια επικίνδυνα μυαλά κουβαλάνε όλοι οι πολιτικοί που στη συνέχεια θα μας κυβερνήσουν, αν και διατηρώ ελπίδες ότι σε βάθος όχι πολλών ετών, με την ακούσια "βοήθεια" της κρίσης και της ξένης εποπτείας, θα εξαφανιστούν έστω και προσωρινά πολλοί φελλοί από το πολιτικό προσκήνιο της πατρίδας μας (βλ. παλαιότερη ανάρτηση). 

Αφού λοιπόν θα έχουν εγκριθεί από την κυβέρνηση "εθνικής σωτηρίας", όποια κι αν είναι αυτή, τα μέτρα  (τα απαραίτητα - και όχι μόνο αυτά) και χωρίς καμία αντίδραση από το λαό - ο οποίος θα τελεί υπό καθεστός υψηλότατου ΦΟΒΟΥ - τότε θα προκηρυχθούν εκλογές.

Και μην ξεχνάτε τι λέει η λαϊκή σοφία: "Στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος" και ο λύκος δεν είναι ο λαός μας, παρά είναι το κοπάδι με τα φοβισμένα πρόβατα. Το σπόρο του  φόβου φρόντισαν και μας φύτεψαν εδώ και καιρό οι ντόπιοι άρχοντες και πρόσφατα με μία επίδειξη πυγμής οι Γερμανογάλλοι - και στο εξής θα φροντίζουν επιμελώς να καλλιεργούν με διάφορα τεχνάσματα - καθώς ΟΡΙΣΑΝ ως μοναδικό ερώτημα στο  (ματαιωμένο πλέον) δημοψήφισμα, το αν θέλουμε ή όχι το ΕΥΡΩ (και την Ε.Ε.). Φοβάσαι έλληνα ναι ή όχι να φύγεις από το Ευρώ και την Ε.Ε. και να μετατραπείς σε Ινδία και χειρότερα;

Το σχέδιο αποδεικνύεται ότι ήταν αριστοτεχνικά σχεδιασμένο σε βάρος του ελληνικού λαού από αυτούς που κινούν τα νήματα και δίνουν τις εντολές τους στον ΓΑΠ, όποιοι κι αν είναι τελικά αυτοί.

Από τη στιγμή λοιπόν που ο Γιωργάκης μίλησε για δημοψήφισμα, όποια και να ήταν η τροπή των εξελίξεων θα ήταν εις βάρος των ελλήνων.

• Είτε λοιπόν θα φτάναμε να βγούμε χρεοκοπημένοι από το Ευρώ και να ζήσουμε στιγμές τρομερής εξαθλίωσης, με τη χρεοκοπία μας να προκαλεί ενδεχομένως σοβαρές συνέπειες στο σύνολο της Ευρώπης και όχι μόνο,
• είτε θα μέναμε στο Ευρώ - όπως έχει αποφασιστεί πλέον ξεκάθαρα - χρεοκοπημένοι επί της ουσίας, αλλά όχι τυπικά.

Στο εξής θα βλέπουμε αμήχανοι, φοβισμένοι (αφού μάλιστα "τσιμπήσαμε" το δόλωμα του φόβου) και άφωνοι να μας υποβιβάζουν με γρήγορους ρυθμούς το βιωτικό μας επίπεδο, να μας αποψιλώνουν από τις περιουσίες μας κομψά και να πουλάνε τον εθνικό μας πλούτο για ένα κομμάτι ψωμί.

Γιατί;

• Γιατί μας έχουν εκπαιδεύσει να αναζητούμε ασφάλεια και βεβαιότητες στη ζωή μας, την οποία ονειρευόμαστε ότι θα κυλήσει χωρίς προβλήματα μέσα σε μία υλική ευδαιμονία, την οποία έχουμε διδαχθεί (λανθασμένα) να τοποθετούμε στην κορυφή των προτεραιοτήτων και ίσως ίσως στην κορυφή του συστήματος αξιών μας.
• Γιατί μας έχουν εκπαιδεύσει ακόμα να νομίζουμε ότι θα ζήσουμε εις τους αιώνας των αιώνων.
• Γιατί ενώ έχουμε διδαχθεί τα παραπάνω δεν έχουμε διδαχθεί την αλήθεια, ότι δηλαδή στη ζωή δεν υπάρχουν βεβαιότητες και ως εκ τούτου δεν έχουμε συμφιλιωθεί με το άγνωστο, το απρόβλεπτο και αν επεκτείνουμε το συλλογισμό μας, ακόμα και με τον ίδιο το θάνατο (που αποτελεί την μόναδική βεβαιότητα).  
• Γιατί ο ΦΟΒΟΣ πλέον μας έχει κυριέψει - παραλύσει και έτσι θα περάσει κάθε τι που το διευθυντήριο (όποιο κι αν είναι αυτό - είτε η Γαλλογερμανική Ε.Ε., είτε οι ΗΠΑ, είτε οι διάφορες αφανείς λέσχες) προστάζει. Και ο φόβος αγαπητοί μου φίλοι δρα διασπαστικά σε μία κοινωνία. Πρώτα κλείνει τους πάντες μέσα στο καβούκι τους και αφού γίνει αυτό, έρχεται η αποξένωση, η διάσπαση της κοινωνίας, το τέλος της εμπιστοσύνης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης.

Όσο λοιπόν παίρνουμε τις όποιες αποφάσεις μας κάτω από το πρίσμα του φόβου, τόσο χειρότερες θα είναι για εμάς και τα παιδιά μας.