Αξίζει τον κόπο.
Σάββατο 30 Απριλίου 2011
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
Επιτέλους οι "Έλληνες" έδωσαν στον ήρωα Στηβ Λάλα υπηκοότητα!
Ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες την μεταπολεμική περίοδο ο Σταύρος (Στηβ) Λάλας, επιτέλους έλαβε το αυτονόητο δικαίωμα να αποκαλείται "Έλληνας". Τέσσερα χρόνια μετά την αποφυλάκισή του από τις αμερικανικές φυλακές και την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Στηβ (Σταύρος) Λάλας, ο Έλληνας που προσέφερε εξαιρετικά σημαντικές υπηρεσίες στη χώρα επί μία 15ετία, απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα!
Ο πρώην Ελληνοαμερικανός Σταύρος Λάλας πολέμησε με το βαθμό του λοχία στο Βιετνάμ, τη Καμπότζη και το Λάος, ακολούθως αποσπάσθηκε στη CIA και το 1977, ενώ εργαζόταν στην αμερικανική υπηρεσία επικοινωνιών στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, στρατολογήθηκε από την -τότε- ΚΥΠ, δίνοντας πληροφορίες για τη διάταξη των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και προσφέροντας άκρως πολύτιμες υπηρεσίες στο Έθνος.
Αργότερα μετατάχθηκε στο State Department, με την ιδιότητα του χειριστή των κέντρων επικοινωνιών στις πρεσβείες Βελιγραδίου (1983-85) και Κωνσταντινούπολης (1985-89), απ’ όπου συνέχισε να διοχετεύει απόρρητες πληροφορίες στην ΕΥΠ, αφού από τα χέρια του περνούσαν όλα τα σημαντικά έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και των υπηρεσιών πληροφοριών.
Tο Δεκέμβριο του 1990 μετατέθηκε στη Μονάδα Επικοινωνίας και Προγραμμάτων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Συνέχισε να παραδίδει απόρρητα σήματα και πληροφορίες στην ΕΥΠ.
Ο επιπόλαιος χειρισμός από το ελληνικό ΥΠΕΞ και η κοινοποίηση των πληροφοριών που έδινε μέχρι και σε ... Αμερικανούς, οδήγησαν στην αποκάλυψη της δράσης του, το Φεβρουάριο του 1993.
Τον Απρίλιο του 1993 κλήθηκε να ταξιδέψει στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, δήθεν για υπηρεσιακούς λόγους και όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην Ουάσιγκτον, συνελήφθη αμέσως. Καταδικάστηκε με την κατηγορία της “συνωμοσίας με σκοπό την κατασκοπεία προς όφελος συμμάχου χώρας” σε 14ετή κάθειρξη και σε καθεστώς επιτήρησης πέντε ετών. Είναι γεγονός ότι στις ΗΠΑ αναγνωρίστηκε το πατριωτικό του κίνητρο και το γεγονός ότι δεν ζημίωσε επ'ουδενί τα συμφέροντα του αμερικανικού κράτους.
Τιμή και δόξα σε έναν πραγματικό Έλληνα!
ΠΗΓΗ: Defencenet
Ο πρώην Ελληνοαμερικανός Σταύρος Λάλας πολέμησε με το βαθμό του λοχία στο Βιετνάμ, τη Καμπότζη και το Λάος, ακολούθως αποσπάσθηκε στη CIA και το 1977, ενώ εργαζόταν στην αμερικανική υπηρεσία επικοινωνιών στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, στρατολογήθηκε από την -τότε- ΚΥΠ, δίνοντας πληροφορίες για τη διάταξη των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και προσφέροντας άκρως πολύτιμες υπηρεσίες στο Έθνος.
Αργότερα μετατάχθηκε στο State Department, με την ιδιότητα του χειριστή των κέντρων επικοινωνιών στις πρεσβείες Βελιγραδίου (1983-85) και Κωνσταντινούπολης (1985-89), απ’ όπου συνέχισε να διοχετεύει απόρρητες πληροφορίες στην ΕΥΠ, αφού από τα χέρια του περνούσαν όλα τα σημαντικά έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και των υπηρεσιών πληροφοριών.
Tο Δεκέμβριο του 1990 μετατέθηκε στη Μονάδα Επικοινωνίας και Προγραμμάτων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Συνέχισε να παραδίδει απόρρητα σήματα και πληροφορίες στην ΕΥΠ.
Ο επιπόλαιος χειρισμός από το ελληνικό ΥΠΕΞ και η κοινοποίηση των πληροφοριών που έδινε μέχρι και σε ... Αμερικανούς, οδήγησαν στην αποκάλυψη της δράσης του, το Φεβρουάριο του 1993.
Τον Απρίλιο του 1993 κλήθηκε να ταξιδέψει στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, δήθεν για υπηρεσιακούς λόγους και όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στην Ουάσιγκτον, συνελήφθη αμέσως. Καταδικάστηκε με την κατηγορία της “συνωμοσίας με σκοπό την κατασκοπεία προς όφελος συμμάχου χώρας” σε 14ετή κάθειρξη και σε καθεστώς επιτήρησης πέντε ετών. Είναι γεγονός ότι στις ΗΠΑ αναγνωρίστηκε το πατριωτικό του κίνητρο και το γεγονός ότι δεν ζημίωσε επ'ουδενί τα συμφέροντα του αμερικανικού κράτους.
Τιμή και δόξα σε έναν πραγματικό Έλληνα!
ΠΗΓΗ: Defencenet
Κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση
Το νομοσχέδιο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση έχει άμεση σχέση με την Κάρτα του Πολίτη.
Πιο συγκεκριμένα, όπως κατ'επανάληψη έχουμε γράψει, η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση είναι η σπονδυλική στήλη και η Κάρτα του Πολίτη είναι το νευρικό σύστημα. Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση είναι η ηλεκτρονική κλειδαριά με την οποία θα κλειδωθούν όλα τα δικαιώματα των πολιτών και η Κάρτα του Πολίτη είναι το κλειδί με το οποίο ο πολίτης θα μπορεί να κάνει χρήση αυτών των δικαιωμάτων.
Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την Κάρτα του Πολίτη και η Κάρτα του Πολίτη είναι άχρηστη χωρίς την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
Η Κάρτα του Πολίτη όμως δεν περιλαμβάνεται στο παρόν σχέδιο νόμου. Πρόκειται προφανώς για την στρατηγική της "σαλαμοποίησης" προκειμένου να αποπροσανατολισθούν οι αντιδρώντες στην Κάρτα του Πολίτη-Ηλεκτρονική Ταυτότητα. Όπως είχε δηλώσει ο αρμόδιος υπουργός, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, θα παρουσιαστεί "επιχειρησιακό σχέδιο" για την εισαγωγή της Κάρτας του Πολίτη.
Ενώ στην χώρα μας ξεκινάει το χτίσιμο της ηλεκτρονικής φυλακής, ο Άγγλος Αναπληρωτής Πρωθυπουργός με υπερηφάνεια διακηρύσσει το γκρέμισμα της αντίστοιχης Αγγλικής φυλακής. Πιο συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2011 δήλωσε: "Η δική μας κυβέρνηση είναι αυτή που κατήργησε αυτό το πανάκριβο και αδιάκριτα προσβλητικό για τους πολίτες πρόγραμμα των ταυτοτήτων (βλ. Κάρτα του Πολίτη) και κατέστρεψε οριστικά τις βάσεις δεδομένων (βλ. Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση) και αποκατέστησε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (This is the government that abolished the expensive and intrusive Identity Cards, smashed the ID database and restored our civil liberties)"
http://id-ont.blogspot.com/2011/04/blog-post_26.html
Διαβάστε από την ιστοσελίδα της Βουλής το σχέδιο νόμου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση καθώς και την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον νόμο:
http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=31109727-4e34-45b2-9ba5-87fe7d0cd1d6
ΠΗΓΗ: id-ont.blogspot.com
Πιο συγκεκριμένα, όπως κατ'επανάληψη έχουμε γράψει, η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση είναι η σπονδυλική στήλη και η Κάρτα του Πολίτη είναι το νευρικό σύστημα. Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση είναι η ηλεκτρονική κλειδαριά με την οποία θα κλειδωθούν όλα τα δικαιώματα των πολιτών και η Κάρτα του Πολίτη είναι το κλειδί με το οποίο ο πολίτης θα μπορεί να κάνει χρήση αυτών των δικαιωμάτων.
Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την Κάρτα του Πολίτη και η Κάρτα του Πολίτη είναι άχρηστη χωρίς την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
Η Κάρτα του Πολίτη όμως δεν περιλαμβάνεται στο παρόν σχέδιο νόμου. Πρόκειται προφανώς για την στρατηγική της "σαλαμοποίησης" προκειμένου να αποπροσανατολισθούν οι αντιδρώντες στην Κάρτα του Πολίτη-Ηλεκτρονική Ταυτότητα. Όπως είχε δηλώσει ο αρμόδιος υπουργός, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, θα παρουσιαστεί "επιχειρησιακό σχέδιο" για την εισαγωγή της Κάρτας του Πολίτη.
Ενώ στην χώρα μας ξεκινάει το χτίσιμο της ηλεκτρονικής φυλακής, ο Άγγλος Αναπληρωτής Πρωθυπουργός με υπερηφάνεια διακηρύσσει το γκρέμισμα της αντίστοιχης Αγγλικής φυλακής. Πιο συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2011 δήλωσε: "Η δική μας κυβέρνηση είναι αυτή που κατήργησε αυτό το πανάκριβο και αδιάκριτα προσβλητικό για τους πολίτες πρόγραμμα των ταυτοτήτων (βλ. Κάρτα του Πολίτη) και κατέστρεψε οριστικά τις βάσεις δεδομένων (βλ. Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση) και αποκατέστησε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (This is the government that abolished the expensive and intrusive Identity Cards, smashed the ID database and restored our civil liberties)"
http://id-ont.blogspot.com/2011/04/blog-post_26.html
Διαβάστε από την ιστοσελίδα της Βουλής το σχέδιο νόμου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση καθώς και την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον νόμο:
http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=31109727-4e34-45b2-9ba5-87fe7d0cd1d6
ΠΗΓΗ: id-ont.blogspot.com
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
26 Απριλίου 1944 Η απίστευτη απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε
Ό Χίτλερ δεν πίστευε στα αυτιά του. Κάθισε βαριά στην πολυθρόνα του. Στη “φωλιά των αετών” στον πύργο και στρατηγείο του στο Berchtesgaden στα χιονισμένα βουνά των Βαυαρικών Άλπεων. Με το ένα του χέρι χάιδεψε το αγαπημένο του λυκόσκυλο την Μπλόντι. Το άλλο το έφερε στο μέτωπο του και το έτριψε. Ζήτησε λίγο ουίσκι δίχως παγάκια από τον πιστό του υπηρέτη τον Χάιντς Λίγκε. Ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Ο Υποστράτηγος Karl Heinrich Georg Ferdinand Kreipe, ο οποίος για τη Wehrmacht ήταν ένας ζωντανός θρύλος, ένας αξιωματικός που πολεμούσε από τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και που στον Δεύτερο είχε διακριθεί και παρασημοφορηθεί για τις ικανότητες και το θάρρος του στο Ανατολικό μέτωπο, απήχθη από μια ντουζίνα ντόπιους Κρητικούς και Άγγλους κομάντο. 26 Απριλίου 1944...
Θα μπορούσε εύκολα να πρόκειται για σενάριο κάποιας καλογυρισμένης Χολιγουντιανής ταινίας. Θα μπορούσε κάποιος να ακούσει ή να διαβάσει την ιστορία και να μην πιστέψει λέξη. Θα έλεγε ότι τέτοια πράγματα δεν είναι δυνατόν να συμβούν ούτε στα παραμύθια με καλό τέλος, ούτε καν στις ταινίες του Χόλιγουντ. Και όμως ότι θα διαβάσετε όχι μόνο συνέβη αλλά είναι μια καταγεγραμμένη ιστορικά, πραγματικότητα.
Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη, τσάκισε το ηθικό των Γερμανών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο πολεμούσαν εκείνη τη στιγμή, και παράλληλα αναπτέρωσε το φρόνημα των λαών που μάχονταν ενάντια στους Ναζί. Όταν η είδηση, έφτασε μέχρι το Γερμανικό Επιτελείο Στρατού στο Βερολίνο αλλά και στα αυτιά του ιδίου του Χίτλερ, πως ένας μπαρουτοκαπνισμένος Γερμανός ταξίαρχος με ανδραγαθήματα στο Ανατολικό Μέτωπο, ο οποίος λίγες ημέρες πριν, είχε προαχθεί σε υποστράτηγο, απήχθη στην Κρήτη, Μετά από αυτό το γεγονός τίποτε δεν ήταν πλέον αδύνατον.
Το σχέδιο που επεξεργάζονταν οι Άγγλοι μήνες πριν την απαγωγή του Κράιπε, ήταν απλό και συνάμα περίπλοκο. Ένα σχέδιο γεμάτο κινδύνους και με πολύ μικρά ποσοστά επιτυχίας, εάν δεν υπήρχε άψογος συντονισμός κινήσεων. Ο Διοικητής της Κρήτης ο Γερμανός στρατηγός Μύλερ, γνωστός για τα εγκλήματα και τις θηριωδίες του σε βάρος του αδάμαστου κρητικού λαού, έπρεπε να απαχθεί, να μεταφερθεί σε συμμαχικό έδαφος και να πληρώσει για τα εγκλήματα του.
Όμως η τύχη δεν όρισε να είναι ο Μύλερ ο απαχθείς. Μια ξαφνική μετάθεση του και τη θέση του ως διοικητής στο νησί ανέλαβε ο ταξίαρχος Κράιπε. Ο οποίος μάλιστα προήχθη σε υποστράτηγο.
Τα πρόσωπα άλλαξαν όχι όμως και το σχέδιο. Αντί του Μύλερ, ο Κράιπε. Οι Εγγλέζοι έτριβαν τα χέρια τους. Ο Κράιπε ήταν πολύ γνωστός ανώτατος αξιωματικός της Wehrmacht. Το χτύπημα θα έκανε μεγαλύτερο θόρυβο...
Σε καθημερινή βάση, 24 ώρες το 24ωρο από απόσταση ασφαλείας, Άγγλοι κομμάντος ντυμένοι κρητικοί, αλλά και Κρητικοί που παρίσταναν τους βοσκούς παρακολουθούσαν και κατέγραφαν το πρόγραμμα του Διοικητή του νησιού. Από την ώρα που έφευγε από το σπίτι του το πρωί μέχρι την ώρα που επέστρεφε. Που πήγαινε ποιους συναντούσε, πόση ώρα έκανε το αυτοκίνητο του από το σπίτι στο στρατηγείο, ποιος οδηγούσε, που έκοβε ταχύτητα, πόσα αυτοκίνητα συνοδείας υπήρχαν. Οι κρητικοί είχαν γίνει η σκιά του.
Ως κατοικία του στρατηγού Κράιπε είχε επιλεγεί η βίλα ‘Αριάδνη’, απέναντι από τα ερείπια της αρχαίας Κνωσσού, πέντε περίπου χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Η βίλα είχε χτιστεί από τον ίδιο τον Άγγλο αρχαιολόγο Έβανς, που διενήργησε τις ανασκαφές για το ανάκτορο του βασιλιά Μίνωα. Για συμβολικούς λόγους ο Έβανς τότε, είχε χαρίσει στην βίλα το όνομα της κόρης του μυθικού βασιλιά. Στην μικρή κωμόπολη Άνω Αρχάνες, σε απόσταση 17 περίπου χιλιομέτρων από την βίλα, βρισκόταν το στρατηγείο του Κράιπε. Κατά την συνήθειά του, ο στρατηγός πήγαινε καθημερινά στο στρατηγείο του και επέστρεφε σπίτι του λίγο πριν τις 9 το βράδυ.
Οι λύσεις ήταν δύο. Η πρώτη να γίνει η απαγωγή μέσα στη βίλα Αριάδνη το βράδυ όταν ο Κράιπε θα αναπαυόταν και η δεύτερη να γίνει κατά τη διάρκεια που ο Κράιπε θα πήγαινε στο στρατηγείο του, δηλαδή στο δρόμο-εν κινήση. Είχε επιλεγεί μάλιστα και το ιδανικό σημείο. Μια δεξιά στροφή κατηφορική ,σε μια ερημιά της διαδρομής, όπου τα αυτοκίνητα αναγκαστικά έκοβαν ταχύτητα για να μην πέσουν στον γκρεμό. Δεξιά και αριστερά της στροφής υπήρχαν και άδεια αρδευτικά χαντάκια, ιδανικά για να κρυφτούν εκεί οι απαγωγείς. Η πρώτη λύση απορρίφθηκε εξ αρχής. Η Βίλα ήταν περιφραγμένη με τριπλή σειρά ηλεκτροφόρων συρμάτων και φυλασσόταν από μια ολόκληρη διμοιρία, που χρησιμοποιούσε ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Τα περίπολα ήταν τόσο πυκνά και οι επισκέψεις διαφόρων ανώτερων αξιωματικών τόσο συχνές, τους οποίους ασφαλώς συνόδευε η δική τους ομάδα φρούρησης, ώστε η παραμικρή κίνηση θα γινόταν άμεσα αντιληπτή.
Εμπνευστής του σχεδίου ήταν ο Βρετανός ταγματάρχης Πάτρικ Φέρμορ. Ένας αξιωματικός που λάτρευε την Κρήτη και οι Κρητικοί τον εμπιστεύονταν. Τον φώναζαν μάλιστα “Πάντυ” ή “Φιλεντεμ”, επειδή αγαπούσε το κρητικό αυτό τραγούδι. Ο Φιλεντέμ λοιπόν ανέλαβε να βρεί και να οργανώσει την ομάδα απαγωγής. Επέλεξε λοιπόν τον Λοχαγό William Stanley Moss, ο οποίος μιλούσε άψογα πολλές γλώσσες και την Γερμανική και ήταν άσος στην οδήγηση. Είχε εκπαιδευτεί και σαν κομάντο. Επιλέχτηκαν ακόμη οι Μανώλης Πατεράκης, μέλος της τοπικής αντίστασης, που γνώριζε άπταιστα τα μονοπάτια και τα βουνά της Κρήτης, όπως και ο ανθυπολοχαγός Γιώργος Τυράκης από την Σάτα (γνωστός στην περιοχή ως Τυρογιώργης). Και οι δύο αυτοί Κρήτες είχαν εκπαιδευτεί στα σαμποτάζ στην Μέση Ανατολή.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εκπαίδευσης τους στη Μέση ανατολή, ο Πατεράκης είπε στον Φιλεντέμ να πάρει στην ομάδα και κάποιους άλλους κρητικούς που θα βοηθούσαν στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος. Τους Γρηγόρη Χναράκη, Αντώνη Παπαλεωνίδα και Αντώνη Ζωιδάκη –όλοι εκπαιδευμένοι στην Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operation Executive -SOE) Καΐρου, στον επιχειρησιακό κλάδο για την Ελλάδα, το Αιγαίο και την Βουλγαρία (Advance Force 133). Μετά το πέρας των προετοιμασιών, ο Φέρμορ μαζί με την αρχική ομάδα στάλθηκε μέσω Βεγγάζης στο Μπρίντεζι της Ιταλίας, ώστε λαμβάνοντας μέρος σε σύντομες καταδρομικές αποστολές να εξασκήσουν τις γνώσεις τους.
Η ομάδα έφτασε στη Κρήτη μια άσχημη νύχτα του χειμώνα του 44 και αμέσως οι αντάρτες του καπετάνιου Ζωγραφάκη, την οδήγησαν σε ασφαλή σπηλιά για να ξεκουραστεί και να ανασυνταχθεί. Στην ομάδα εντάχθηκε και ο εκπαιδευμένος σε σαμποτάζ Μιχάλης Ακουμιανάκης, γνωστός και ως Μίκυ. Την ομάδα που πλέον είχε μεγαλώσει θα βοηθούσαν στην περίπτωση που κάτι στράβωνε και δεχόταν επίθεση από Γερμανούς, οι άνδρες του καπετάνιου Μπαντουβά.
Ο Φιλεντέμ και ο Μος θα παρίσταναν τους Γερμανούς και θα σταματούσαν το opel kapitan του Κράιπε για κάποιο έλεγχο στην συγκεκριμένη στροφή. Το βράδυ πριν την απαγωγή ο Ακουμιανάκης συνάντησε την ομάδα. Μαζί του είχε σε ένα πακέτο 2 στολές στα μέτρα του Φιλεντέμ και του Μος. Του τις είχε παραδώσει ο πατριώτης Δημήτρης Μπαλαφούτης. Τις είχε ράψει ο αδερφός του, γνωστός ράφτης εκείνη την εποχή στο Ηράκλειο. Μάλιστα τα εθνόσημα των πηλικίων και κάποια διακριτικά των στολών τα κέντησε η μοδίστρα Αναστασία Ανδρικάκη, μια θαρραλέα γυναίκα που από νωρίς εντάχθηκε στην αντίσταση και στο ραφείο της είχε εγκατασταθεί το παράνομο Κέντρο Πληροφοριών των ανταρτών της περιοχής.
Λίγο πριν την απαγωγή. Φιλεντέμ και Μός ντυμένοι Γερμανοί
Στις 9.25 το βράδυ της 26η Απριλίου ο Κράιπε επέστρεφε από το στρατηγείο του. Ήταν ασυνόδευτος . Μόνο εκείνος και ο οδηγός του. Η απαγωγείς είχαν ακροβολιστεί στα καθορισμένα σημεία του δρόμου. Ο Φέρμορ με τον Μος, φορώντας στολές δεκανέα της γερμανικής Στρατιωτικής Αστυνομίας, στάθηκαν στη μέση του δρόμου, υψώνοντας ένα σήμα STOP και ανάβοντας ένα κόκκινο φανάρι, ώστε να υπονοηθεί ότι επρόκειτο για συνηθισμένο έλεγχο ασφαλείας. Πράγματι το αυτοκίνητο ελάττωσε ταχύτητα και σταμάτησε μπροστά από τον ‘έλεγχο’. Ο Φέρμορ ζήτησε σε άψογα γερμανικά την ταυτότητα του στρατηγού και την άδεια κυκλοφορίας. Και πριν καλά καλά προλάβει ο Κράιπε να ξεκουμπώσει την τσέπη του για να επιδείξει το ντοκουμέντο που του ζητήθηκε, διαμαρτυρόμενος που ο δεκανέας δεν γνώριζε τον διοικητή του, ο Φέρμορ κόλλησε το πιστόλι του στο στήθος του Γερμανού, ανακοινώνοντάς του ταυτόχρονα ότι από εκείνη την στιγμή ήταν αιχμάλωτος των Βρετανών.
Η αρχική ομάδα των απαγωγέων
Η ορντινάντσα και οδηγός του Κράιπε έκανε να αντισταθεί αλλά ένα χτύπημα στο κεφάλι από τα άλλα μέλη της ομάδας που κατέφτασαν τον έριξε αναίσθητο. Με δυσκολία έδεσαν τον Στρατηγό που χτυπιόταν και αντιστεκόταν τον φίμωσαν και τον έριξαν στο πάτωμα του αυτοκινήτου. Ο Μος πήρε θέση στο τιμόνι του Opel, δίπλα του κάθισε ο Φέρμορ στην θέση του συνοδηγού, ενώ οι Πατεράκης, ο Τυράκης και ο Σαβιολάκης πίσω και ξεκίνησαν όλοι μαζί παίρνοντας τον δρόμο για την Κνωσσό.
Ο Ακουμιανάκης πήγε στο Ηράκλειο και άρχισε να διαδίδει φήμες για την απαγωγή που θα παραπλανούσαν του Γερμανούς και θα έδιναν τον απαραίτητο χρόνο στην ομάδα να διαφύγει. Επίσης, επειδή φοβόντουσαν αντίποινα των Γερμανών σε βάρος ντόπιων κατοίκων, φρόντισαν οι ειδήσεις που θα διέδιναν να μην εμπλέκουν τους Κρήτες, αλλά μόνο ξενόφερτες βρετανικές ομάδες κομάντος.
Κάθε λεπτό που περνούσε η τύχη έπαιζε παιχνίδια στους απαγωγείς. Έτσι μετά από κάποιες στροφές στο δρόμο προς την Κνωσσό, το opel kapitan με τη σημαία του στρατηγού στα φτερά του, αλλά με τους απαγωγείς και τον στρατηγό δεμένο και φιμωμένο μέσα, έπεσε σε μπλόκο. Ο Μος αντέδρασε ψύχραιμα. Μείωσε ταχύτητα και επέτρεψε στους ελεγκτές να παρατηρήσουν την σημαία του στρατηγού στα μπροστινά φτερά, οπότε χαιρέτησαν και τους άφησαν να περάσουν. Αργότερα, ενώ έφτασαν έξω από την βίλα του Κράιπε, ο Μος κόρναρε ώστε να καταλάβουν οι σκοποί ότι δεν θα έμπαιναν μέσα, αλλά θα συνέχιζαν προς το Ηράκλειο.
Εκεί, αναγκασμένοι να διασχίσουν μια από τις κεντρικότερες λεωφόρους της πόλης, πέρασαν μπροστά από τον κινηματογράφο του Παυλικάκη, που μόλις είχε σχολάσει. Παντού περπατούσαν Γερμανοί στρατιώτες και αξιωματικοί, αλλά ο Μος διατήρησε την ψυχραιμία του και κόρναρε επανειλημμένως, ώστε να τραβηχτούν στην άκρη. Πράγματι, όσοι έβλεπαν την σημαία του αυτοκινήτου παραμέριζαν και στέκονταν προσοχή, χαιρετώντας στρατιωτικά τον υποτιθέμενο στρατηγό. Ο Φέρμορ νηφάλιος, χωμένος βαθιά στο πηλίκιο του Κράιπε, ανταπέδιδε κλίνοντας αργά το κεφάλι του.
Μόλις οι γερμανοί έμαθαν για την απαγωγή, ξεκίνησαν τις μαζικές συλλήψεις
Αλλά στην Χανιόπορτα, την δυτική έξοδο της πόλης, όπου υπήρχαν αποθήκες πυρομαχικών, η φρουρά ήταν και ενισχυμένη και σχολαστική στους ελέγχους της. Μόνο το θράσος των Βρετανών κομάντος ήταν ικανό να τους χαρίσει την σωτηρία, καθώς ο σκοπός πλησίαζε με το φανάρι του προτεταμένο. Τότε ο Φέρμορ, υποδυόμενος τον αγανακτισμένο στρατηγό που τον χασομερούν με τυπικές διαδικασίες, διαμαρτυρήθηκε για την καθυστέρηση και διέταξε τον οδηγό του (τον Μος) να συνεχίσει. Ο Γερμανός σκοπός του φυλακίου απλά παραμέρισε και στάθηκε προσοχή.
Συνολικά το αυτοκίνητο του στρατηγού με τους Άγγλους απαγωγείς και τον ίδιο τον Κράιπε δεμένο και φιμωμένο, πέρασε από 22!!! μπλόκα Γερμανών. Σε όλα οι αξιωματικοί και οι φαντάροι, παραμέρισαν και χαιρέτησαν σε στάση προσοχής και με το χέρι υψωμένο τον “Διοικητή” της Κρήτης. Κάποια στιγμή έφτασαν στον όρμο των Σεισών (σημείο που οι Γερμανοί πίστευαν ότι τα συμμαχικά υποβρύχια άφηναν ή παραλάμβαναν κόσμο και πολεμοφόδια). Εκεί άφησαν το αυτοκίνητο. Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τα αντίποινα των Γερμανών στον ντόπιο πληθυσμό, άφησαν στο αυτοκίνητο Αγγλικά διακριτικά αλλά και μια επιστολή που έλεγε ότι τον Κράιπε, είχαν απαγάγει Άγγλοι κομάντο αποκλειστικά, δίχως την βοήθεια και ανάμιξη κανενός Κρητικού. Στη συνέχεια με τα πόδια και τον Στρατηγό δεμένο , προχώρησαν προς τα απάτητα βουνά του ορεινού όγκου της Κρήτης.
Το πρωί της 27ης Απριλίου όταν οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν τι είχε συμβεί, ξεκίνησαν να ψάχνουν κάθε σημείο της Μεγαλονήσου.
Κάθε χωριό, πόρτα πόρτα, κάθε σπηλιά, κάθε στάνη. Γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν λυσσασμένα το νησί. Παράλληλα απείλησαν τους αδάμαστους Κρητικούς, ότι δεν θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα, ότι θα ξεκινήσουν μαζικές εκτελέσεις και ότι θα κάψουν τα πάντα εάν δεν βρισκόταν ο στρατηγός.
Η ομάδα των απαγωγέων είχε φτάσει πλέον στον Ψηλορείτη. Κρύφτηκαν σε μια σχεδόν αόρατη ακόμη και από πολύ κοντά, σπηλιά και περίμεναν να νυχτώσει. Τον Ουρανό της Κρήτης έσκιζαν συνεχώς Γερμανικά αεροπλάνα που περιπολούσαν από ψηλά, ενώ στα παράλια περιπολικά σκάφη χτένιζαν κάθε όρμο και κάθε παραλία. Την ίδια στιγμή γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν τα πάντα. Ο αρχικός ενθουσιασμός των απαγωγέων έδωσε τη θέση του στην αγωνία. Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη φάση του εγχειρήματος. Τη φάση της Διαφυγής.
Χωρίς την βοήθεια των κρητικών και στην φάση της απαγωγής αλλά και στη φάση της διαφυγής το σχέδιο θα είχε καταρρεύσει. Από τα Ανώγεια ο καπετάν Μιχάλης Ξυλούρης, είχε τους άνδρες του σε επαγρύπνηση και ενημέρωνε τους απαγωγείς για την κάθε Γερμανική κίνηση. Τους διαμήνυσε να περιμένουν μέχρι να βραδιάσει οπότε θα σταματούσαν τις πτήσεις τα αεροπλάνα και να πάνε να τον συναντήσουν στο κρησφύγετο του, όπως και έγινε.
Το επόμενο πρωινό έπρεπε να ξεκινήσουν για τον όρμο με τον κωδικό Χ25, σημείο όπου θα τους παραλάμβανε συμμαχικό υποβρύχιο. Ο Χ25 είναι ο κολπίσκος στον Άγιο Παύλο, στα νότια του νομού Ρεθύμνου. Όμως οι Γερμανοί συνέχιζαν σαν λαγωνικά να κυνηγούν τη λεία τους. Ο κλοιός έσφιγγε επικίνδυνα. Και ο χρόνος τελείωνε, αφού είχαν αρχίσει ήδη οι συλλήψεις και ο φόβος κάποιος που κάτι ήξερε, να σπάσει ήταν μεγάλος. Έπρεπε να βιαστούν. Θα περπατούσαν βράδυ και θα κρύβονταν το πρωί.
Η ομάδα με οδηγούς τους αντάρτες του καπετάν Πετρακογιώργη, διέσχισαν τον χιονισμένο Ψηλορείτη. Μια απίστευτα δύσκολη πεζοπορία στο πυκνό σκοτάδι μέσα στα χιόνια δίπλα σε γκρεμούς. Η εξάντληση, η κούραση και η πείνα, έκανε σε κάθε βήμα, τα πόδια τους όλο και πιο βαριά. Όταν έφτασαν στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη η ομάδα του Πετρακογιώργη αποχώρησε.
Η πορεία στον χιονισμένο Ψηλορείτη. Ο Κράιπε είναι ο δεύτερος στη φωτό.
Στην περιοχή της Φανερωμένης, μπήκαν στην τελευταία φάση του σχεδίου. Ο όρμος Χ25 ήταν μόνο κάποια χιλιόμετρα μακριά. Όμως και οι Γερμανοί είχαν προσδιορίσει που περίπου θα βρισκόταν η ομάδα και είχαν ρίξει όλες τους τις δυνάμεις στο κατόπι τους. Η επιχείρηση έμοιαζε καταδικασμένη.
Βρισκόμαστε ήδη στις 2 Μαΐου. Οι κομάντος ανακάλυψαν ότι ήταν αποκλεισμένοι από παντού. Οι Γερμανοί είχαν στήσει μπλόκα σε όλη την γύρω περιοχή και τα περίπολά τους ‘χτένιζαν’ κυριολεκτικά κάθε σπιθαμή γης. Επιπλέον, το πυροβολικό του εχθρού βομβάρδιζε τις ρεματιές και τα χωριά, ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα διαφυγής των Βρετανών. Γιατί, παρά τις ενισχυμένες υποψίες για συμμετοχή ντόπιων, οι Γερμανοί πίστευαν ότι μόνο Βρετανοί κομάντος ήταν μπλεγμένοι στην υπόθεση της απαγωγής. Το απόβραδο οι άνδρες του Φέρμορ έβλεπαν με πικρία και πόνο ψυχής τους καπνούς από τις φλόγες που κατέκαιαν τα χωριά Λοχριά, Καμάρες και Μαργαρικάρι. Προσπαθούσαν με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί να εκβιάσουν τους κομάντος σε παράδοση ή να στρέψουν, έστω, τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους.
Ο αρχηγός του ΕΑΜ της περιοχής Μιχάλης Παττακός, ήρθε σε επαφή με τους αντάρτες και τους έδωσε πυρομαχικά και τρόφιμα. Τους είπε επίσης ότι οι αντάρτες του είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό για να μπορέσει η ομάδα να διαφύγει. Έτσι και έγινε. Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν όταν τα ξημερώματα της 4ης Μαΐου δέχτηκαν επίθεση από τους αντάρτες σε πολλά σημεία. Έπρεπε να ανασυνταχθούν και απέσυραν τα περίπολα τους από τη Φανερωμένη. Οι ομάδα των Εγγλέζων ξεγλίστρησε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Στις 4 Μαΐου, βρισκόντουσαν στο χωριό Άη Γιάννης, σχετικά ασφαλείς. Όχι όμως κοντά στον όρμο Χ25 αλλά στον όρμο Χ75 στην περιοχή του Ροδακινιού. Εκεί έστειλαν μήνυμα στο Κάιρο να τους παραλάβει σκάφος. Στον όρμο Χ75 στην Περιστεριά. Η κρυπτογραφημένη απάντηση ήρθε από το στρατηγείο του Καίρου. Τα ξημερώματα της 15ης Μαΐου, ένα σκάφος ML θα τους παραλάμβανε από τον όρμο Χ75. Μετά μαζί με το “πακέτο” θα επιβιβάζονταν σε υποβρύχιο και από εκεί θα πήγαιναν Κάιρο.
Η βοήθεια των ντόπιων ήταν τεράστια. Στη φωτό ο καπετάν Μπαντουβάς
Το μεσημέρι της 13ης Μαΐου και ενώ κατευθύνονταν σε συγκεκριμένο σημείο όπου θα διανυκτέρευαν μέχρι το ξημέρωμα του ραντεβού, οι αντάρτες ενημέρωσαν τους Άγγλους ότι μια τεράστια Γερμανική φάλαγγα είναι λίγα χιλιόμετρα πίσω τους στην περιοχή της Αργυρούπολης. Αμέσως οι αντάρτες ακροβολίστηκαν στις ρεματιές και τα περάσματα του βουνού. Την στιγμή που η φάλαγγα πλησίαζε, ο Γρηγόρης Μοράκης, που είχε λάβει θέση αντίθετα από τους απαγωγείς, πέταξε μια χειροβομβίδα ώστε να αποσπάσει την προσοχή των Γερμανών και να μπορέσουν οι απαγωγείς με τον στρατηγό να φύγουν.
Το βράδυ της 15ης, με το πρώτο σκοτάδι άρχισαν να κατεβαίνουν προς την ακτή, από διαφορετικά σημεία ο καθένας, έχοντας στραμμένη την προσοχή τους προς τα γερμανικά φυλάκια της Πλακιάς και του Φραγκοκάστελλου, αλλά και προς την θάλασσα, όπου περιπολούσαν ακταιωροί του εχθρού. Αυτοί που θα φυγαδεύονταν ξάπλωσαν στην παραλία, ενώ οι άνδρες προκάλυψης έλαβαν θέσεις στα γύρω βράχια με τα όπλα έτοιμα να δράσουν αν χρειαζόταν. Λίγες στιγμές αρότερα ένας φακός από το σημείο των απαγωγέων έκανε σινιάλο στο συμμαχικό σκάφος για την ακριβη τοποθεσία τους και που θα τους παραλάβει...
Το επόμενο βράδυ ο Γερμανός Στρατηγός βρισκόταν αιχμάλωτος των συμμάχων στο Κάιρο. Ο Κράιπε οδηγήθηκε στην Αγγλία και από εκεί στον Καναδά, όπου παρέμεινε έγκλειστος σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στα Βραχώδη Όρη μέχρι το 1947, οπότε απελευθερώθηκε...
Η επιχείρηση, όσο καλά και να είχε σχεδιαστεί δεν θα μπορούσε ποτέ μα ποτέ να πραγματοποιηθεί, εάν δεν συμμετείχαν οι κρητικοί. Εάν οι Κρητικοί δεν εφοδίαζαν την ομάδα με τρόφιμα, εάν δεν την καθοδηγούσαν ανάμεσα σε απάτητα βουνά και στενά περάσματα, εάν δεν πολεμούσαν και εάν δεν μπέρδευαν τους Γερμανούς με τα τεχνάσματα τους, ο στρατηγός Κράιπε θα συνέχιζε να είναι διοικητής της Μεγαλονήσου και ο ίδιος ο Χίτλερ θα απολάμβανε πιο ήρεμος τις ημέρες του στη φωλιά του αετού...
Πηγή: OnAlert
Θα μπορούσε εύκολα να πρόκειται για σενάριο κάποιας καλογυρισμένης Χολιγουντιανής ταινίας. Θα μπορούσε κάποιος να ακούσει ή να διαβάσει την ιστορία και να μην πιστέψει λέξη. Θα έλεγε ότι τέτοια πράγματα δεν είναι δυνατόν να συμβούν ούτε στα παραμύθια με καλό τέλος, ούτε καν στις ταινίες του Χόλιγουντ. Και όμως ότι θα διαβάσετε όχι μόνο συνέβη αλλά είναι μια καταγεγραμμένη ιστορικά, πραγματικότητα.
Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη, τσάκισε το ηθικό των Γερμανών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο πολεμούσαν εκείνη τη στιγμή, και παράλληλα αναπτέρωσε το φρόνημα των λαών που μάχονταν ενάντια στους Ναζί. Όταν η είδηση, έφτασε μέχρι το Γερμανικό Επιτελείο Στρατού στο Βερολίνο αλλά και στα αυτιά του ιδίου του Χίτλερ, πως ένας μπαρουτοκαπνισμένος Γερμανός ταξίαρχος με ανδραγαθήματα στο Ανατολικό Μέτωπο, ο οποίος λίγες ημέρες πριν, είχε προαχθεί σε υποστράτηγο, απήχθη στην Κρήτη, Μετά από αυτό το γεγονός τίποτε δεν ήταν πλέον αδύνατον.
Το σχέδιο που επεξεργάζονταν οι Άγγλοι μήνες πριν την απαγωγή του Κράιπε, ήταν απλό και συνάμα περίπλοκο. Ένα σχέδιο γεμάτο κινδύνους και με πολύ μικρά ποσοστά επιτυχίας, εάν δεν υπήρχε άψογος συντονισμός κινήσεων. Ο Διοικητής της Κρήτης ο Γερμανός στρατηγός Μύλερ, γνωστός για τα εγκλήματα και τις θηριωδίες του σε βάρος του αδάμαστου κρητικού λαού, έπρεπε να απαχθεί, να μεταφερθεί σε συμμαχικό έδαφος και να πληρώσει για τα εγκλήματα του.
Όμως η τύχη δεν όρισε να είναι ο Μύλερ ο απαχθείς. Μια ξαφνική μετάθεση του και τη θέση του ως διοικητής στο νησί ανέλαβε ο ταξίαρχος Κράιπε. Ο οποίος μάλιστα προήχθη σε υποστράτηγο.
Τα πρόσωπα άλλαξαν όχι όμως και το σχέδιο. Αντί του Μύλερ, ο Κράιπε. Οι Εγγλέζοι έτριβαν τα χέρια τους. Ο Κράιπε ήταν πολύ γνωστός ανώτατος αξιωματικός της Wehrmacht. Το χτύπημα θα έκανε μεγαλύτερο θόρυβο...
Σε καθημερινή βάση, 24 ώρες το 24ωρο από απόσταση ασφαλείας, Άγγλοι κομμάντος ντυμένοι κρητικοί, αλλά και Κρητικοί που παρίσταναν τους βοσκούς παρακολουθούσαν και κατέγραφαν το πρόγραμμα του Διοικητή του νησιού. Από την ώρα που έφευγε από το σπίτι του το πρωί μέχρι την ώρα που επέστρεφε. Που πήγαινε ποιους συναντούσε, πόση ώρα έκανε το αυτοκίνητο του από το σπίτι στο στρατηγείο, ποιος οδηγούσε, που έκοβε ταχύτητα, πόσα αυτοκίνητα συνοδείας υπήρχαν. Οι κρητικοί είχαν γίνει η σκιά του.
Ως κατοικία του στρατηγού Κράιπε είχε επιλεγεί η βίλα ‘Αριάδνη’, απέναντι από τα ερείπια της αρχαίας Κνωσσού, πέντε περίπου χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Η βίλα είχε χτιστεί από τον ίδιο τον Άγγλο αρχαιολόγο Έβανς, που διενήργησε τις ανασκαφές για το ανάκτορο του βασιλιά Μίνωα. Για συμβολικούς λόγους ο Έβανς τότε, είχε χαρίσει στην βίλα το όνομα της κόρης του μυθικού βασιλιά. Στην μικρή κωμόπολη Άνω Αρχάνες, σε απόσταση 17 περίπου χιλιομέτρων από την βίλα, βρισκόταν το στρατηγείο του Κράιπε. Κατά την συνήθειά του, ο στρατηγός πήγαινε καθημερινά στο στρατηγείο του και επέστρεφε σπίτι του λίγο πριν τις 9 το βράδυ.
Οι λύσεις ήταν δύο. Η πρώτη να γίνει η απαγωγή μέσα στη βίλα Αριάδνη το βράδυ όταν ο Κράιπε θα αναπαυόταν και η δεύτερη να γίνει κατά τη διάρκεια που ο Κράιπε θα πήγαινε στο στρατηγείο του, δηλαδή στο δρόμο-εν κινήση. Είχε επιλεγεί μάλιστα και το ιδανικό σημείο. Μια δεξιά στροφή κατηφορική ,σε μια ερημιά της διαδρομής, όπου τα αυτοκίνητα αναγκαστικά έκοβαν ταχύτητα για να μην πέσουν στον γκρεμό. Δεξιά και αριστερά της στροφής υπήρχαν και άδεια αρδευτικά χαντάκια, ιδανικά για να κρυφτούν εκεί οι απαγωγείς. Η πρώτη λύση απορρίφθηκε εξ αρχής. Η Βίλα ήταν περιφραγμένη με τριπλή σειρά ηλεκτροφόρων συρμάτων και φυλασσόταν από μια ολόκληρη διμοιρία, που χρησιμοποιούσε ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Τα περίπολα ήταν τόσο πυκνά και οι επισκέψεις διαφόρων ανώτερων αξιωματικών τόσο συχνές, τους οποίους ασφαλώς συνόδευε η δική τους ομάδα φρούρησης, ώστε η παραμικρή κίνηση θα γινόταν άμεσα αντιληπτή.
Εμπνευστής του σχεδίου ήταν ο Βρετανός ταγματάρχης Πάτρικ Φέρμορ. Ένας αξιωματικός που λάτρευε την Κρήτη και οι Κρητικοί τον εμπιστεύονταν. Τον φώναζαν μάλιστα “Πάντυ” ή “Φιλεντεμ”, επειδή αγαπούσε το κρητικό αυτό τραγούδι. Ο Φιλεντέμ λοιπόν ανέλαβε να βρεί και να οργανώσει την ομάδα απαγωγής. Επέλεξε λοιπόν τον Λοχαγό William Stanley Moss, ο οποίος μιλούσε άψογα πολλές γλώσσες και την Γερμανική και ήταν άσος στην οδήγηση. Είχε εκπαιδευτεί και σαν κομάντο. Επιλέχτηκαν ακόμη οι Μανώλης Πατεράκης, μέλος της τοπικής αντίστασης, που γνώριζε άπταιστα τα μονοπάτια και τα βουνά της Κρήτης, όπως και ο ανθυπολοχαγός Γιώργος Τυράκης από την Σάτα (γνωστός στην περιοχή ως Τυρογιώργης). Και οι δύο αυτοί Κρήτες είχαν εκπαιδευτεί στα σαμποτάζ στην Μέση Ανατολή.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εκπαίδευσης τους στη Μέση ανατολή, ο Πατεράκης είπε στον Φιλεντέμ να πάρει στην ομάδα και κάποιους άλλους κρητικούς που θα βοηθούσαν στην πραγματοποίηση του εγχειρήματος. Τους Γρηγόρη Χναράκη, Αντώνη Παπαλεωνίδα και Αντώνη Ζωιδάκη –όλοι εκπαιδευμένοι στην Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operation Executive -SOE) Καΐρου, στον επιχειρησιακό κλάδο για την Ελλάδα, το Αιγαίο και την Βουλγαρία (Advance Force 133). Μετά το πέρας των προετοιμασιών, ο Φέρμορ μαζί με την αρχική ομάδα στάλθηκε μέσω Βεγγάζης στο Μπρίντεζι της Ιταλίας, ώστε λαμβάνοντας μέρος σε σύντομες καταδρομικές αποστολές να εξασκήσουν τις γνώσεις τους.
Η ομάδα έφτασε στη Κρήτη μια άσχημη νύχτα του χειμώνα του 44 και αμέσως οι αντάρτες του καπετάνιου Ζωγραφάκη, την οδήγησαν σε ασφαλή σπηλιά για να ξεκουραστεί και να ανασυνταχθεί. Στην ομάδα εντάχθηκε και ο εκπαιδευμένος σε σαμποτάζ Μιχάλης Ακουμιανάκης, γνωστός και ως Μίκυ. Την ομάδα που πλέον είχε μεγαλώσει θα βοηθούσαν στην περίπτωση που κάτι στράβωνε και δεχόταν επίθεση από Γερμανούς, οι άνδρες του καπετάνιου Μπαντουβά.
Ο Φιλεντέμ και ο Μος θα παρίσταναν τους Γερμανούς και θα σταματούσαν το opel kapitan του Κράιπε για κάποιο έλεγχο στην συγκεκριμένη στροφή. Το βράδυ πριν την απαγωγή ο Ακουμιανάκης συνάντησε την ομάδα. Μαζί του είχε σε ένα πακέτο 2 στολές στα μέτρα του Φιλεντέμ και του Μος. Του τις είχε παραδώσει ο πατριώτης Δημήτρης Μπαλαφούτης. Τις είχε ράψει ο αδερφός του, γνωστός ράφτης εκείνη την εποχή στο Ηράκλειο. Μάλιστα τα εθνόσημα των πηλικίων και κάποια διακριτικά των στολών τα κέντησε η μοδίστρα Αναστασία Ανδρικάκη, μια θαρραλέα γυναίκα που από νωρίς εντάχθηκε στην αντίσταση και στο ραφείο της είχε εγκατασταθεί το παράνομο Κέντρο Πληροφοριών των ανταρτών της περιοχής.
Λίγο πριν την απαγωγή. Φιλεντέμ και Μός ντυμένοι Γερμανοί
Στις 9.25 το βράδυ της 26η Απριλίου ο Κράιπε επέστρεφε από το στρατηγείο του. Ήταν ασυνόδευτος . Μόνο εκείνος και ο οδηγός του. Η απαγωγείς είχαν ακροβολιστεί στα καθορισμένα σημεία του δρόμου. Ο Φέρμορ με τον Μος, φορώντας στολές δεκανέα της γερμανικής Στρατιωτικής Αστυνομίας, στάθηκαν στη μέση του δρόμου, υψώνοντας ένα σήμα STOP και ανάβοντας ένα κόκκινο φανάρι, ώστε να υπονοηθεί ότι επρόκειτο για συνηθισμένο έλεγχο ασφαλείας. Πράγματι το αυτοκίνητο ελάττωσε ταχύτητα και σταμάτησε μπροστά από τον ‘έλεγχο’. Ο Φέρμορ ζήτησε σε άψογα γερμανικά την ταυτότητα του στρατηγού και την άδεια κυκλοφορίας. Και πριν καλά καλά προλάβει ο Κράιπε να ξεκουμπώσει την τσέπη του για να επιδείξει το ντοκουμέντο που του ζητήθηκε, διαμαρτυρόμενος που ο δεκανέας δεν γνώριζε τον διοικητή του, ο Φέρμορ κόλλησε το πιστόλι του στο στήθος του Γερμανού, ανακοινώνοντάς του ταυτόχρονα ότι από εκείνη την στιγμή ήταν αιχμάλωτος των Βρετανών.
Η αρχική ομάδα των απαγωγέων
Η ορντινάντσα και οδηγός του Κράιπε έκανε να αντισταθεί αλλά ένα χτύπημα στο κεφάλι από τα άλλα μέλη της ομάδας που κατέφτασαν τον έριξε αναίσθητο. Με δυσκολία έδεσαν τον Στρατηγό που χτυπιόταν και αντιστεκόταν τον φίμωσαν και τον έριξαν στο πάτωμα του αυτοκινήτου. Ο Μος πήρε θέση στο τιμόνι του Opel, δίπλα του κάθισε ο Φέρμορ στην θέση του συνοδηγού, ενώ οι Πατεράκης, ο Τυράκης και ο Σαβιολάκης πίσω και ξεκίνησαν όλοι μαζί παίρνοντας τον δρόμο για την Κνωσσό.
Ο Ακουμιανάκης πήγε στο Ηράκλειο και άρχισε να διαδίδει φήμες για την απαγωγή που θα παραπλανούσαν του Γερμανούς και θα έδιναν τον απαραίτητο χρόνο στην ομάδα να διαφύγει. Επίσης, επειδή φοβόντουσαν αντίποινα των Γερμανών σε βάρος ντόπιων κατοίκων, φρόντισαν οι ειδήσεις που θα διέδιναν να μην εμπλέκουν τους Κρήτες, αλλά μόνο ξενόφερτες βρετανικές ομάδες κομάντος.
Κάθε λεπτό που περνούσε η τύχη έπαιζε παιχνίδια στους απαγωγείς. Έτσι μετά από κάποιες στροφές στο δρόμο προς την Κνωσσό, το opel kapitan με τη σημαία του στρατηγού στα φτερά του, αλλά με τους απαγωγείς και τον στρατηγό δεμένο και φιμωμένο μέσα, έπεσε σε μπλόκο. Ο Μος αντέδρασε ψύχραιμα. Μείωσε ταχύτητα και επέτρεψε στους ελεγκτές να παρατηρήσουν την σημαία του στρατηγού στα μπροστινά φτερά, οπότε χαιρέτησαν και τους άφησαν να περάσουν. Αργότερα, ενώ έφτασαν έξω από την βίλα του Κράιπε, ο Μος κόρναρε ώστε να καταλάβουν οι σκοποί ότι δεν θα έμπαιναν μέσα, αλλά θα συνέχιζαν προς το Ηράκλειο.
Εκεί, αναγκασμένοι να διασχίσουν μια από τις κεντρικότερες λεωφόρους της πόλης, πέρασαν μπροστά από τον κινηματογράφο του Παυλικάκη, που μόλις είχε σχολάσει. Παντού περπατούσαν Γερμανοί στρατιώτες και αξιωματικοί, αλλά ο Μος διατήρησε την ψυχραιμία του και κόρναρε επανειλημμένως, ώστε να τραβηχτούν στην άκρη. Πράγματι, όσοι έβλεπαν την σημαία του αυτοκινήτου παραμέριζαν και στέκονταν προσοχή, χαιρετώντας στρατιωτικά τον υποτιθέμενο στρατηγό. Ο Φέρμορ νηφάλιος, χωμένος βαθιά στο πηλίκιο του Κράιπε, ανταπέδιδε κλίνοντας αργά το κεφάλι του.
Μόλις οι γερμανοί έμαθαν για την απαγωγή, ξεκίνησαν τις μαζικές συλλήψεις
Αλλά στην Χανιόπορτα, την δυτική έξοδο της πόλης, όπου υπήρχαν αποθήκες πυρομαχικών, η φρουρά ήταν και ενισχυμένη και σχολαστική στους ελέγχους της. Μόνο το θράσος των Βρετανών κομάντος ήταν ικανό να τους χαρίσει την σωτηρία, καθώς ο σκοπός πλησίαζε με το φανάρι του προτεταμένο. Τότε ο Φέρμορ, υποδυόμενος τον αγανακτισμένο στρατηγό που τον χασομερούν με τυπικές διαδικασίες, διαμαρτυρήθηκε για την καθυστέρηση και διέταξε τον οδηγό του (τον Μος) να συνεχίσει. Ο Γερμανός σκοπός του φυλακίου απλά παραμέρισε και στάθηκε προσοχή.
Συνολικά το αυτοκίνητο του στρατηγού με τους Άγγλους απαγωγείς και τον ίδιο τον Κράιπε δεμένο και φιμωμένο, πέρασε από 22!!! μπλόκα Γερμανών. Σε όλα οι αξιωματικοί και οι φαντάροι, παραμέρισαν και χαιρέτησαν σε στάση προσοχής και με το χέρι υψωμένο τον “Διοικητή” της Κρήτης. Κάποια στιγμή έφτασαν στον όρμο των Σεισών (σημείο που οι Γερμανοί πίστευαν ότι τα συμμαχικά υποβρύχια άφηναν ή παραλάμβαναν κόσμο και πολεμοφόδια). Εκεί άφησαν το αυτοκίνητο. Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τα αντίποινα των Γερμανών στον ντόπιο πληθυσμό, άφησαν στο αυτοκίνητο Αγγλικά διακριτικά αλλά και μια επιστολή που έλεγε ότι τον Κράιπε, είχαν απαγάγει Άγγλοι κομάντο αποκλειστικά, δίχως την βοήθεια και ανάμιξη κανενός Κρητικού. Στη συνέχεια με τα πόδια και τον Στρατηγό δεμένο , προχώρησαν προς τα απάτητα βουνά του ορεινού όγκου της Κρήτης.
Το πρωί της 27ης Απριλίου όταν οι Γερμανοί συνειδητοποίησαν τι είχε συμβεί, ξεκίνησαν να ψάχνουν κάθε σημείο της Μεγαλονήσου.
Κάθε χωριό, πόρτα πόρτα, κάθε σπηλιά, κάθε στάνη. Γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν λυσσασμένα το νησί. Παράλληλα απείλησαν τους αδάμαστους Κρητικούς, ότι δεν θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα, ότι θα ξεκινήσουν μαζικές εκτελέσεις και ότι θα κάψουν τα πάντα εάν δεν βρισκόταν ο στρατηγός.
Η ομάδα των απαγωγέων είχε φτάσει πλέον στον Ψηλορείτη. Κρύφτηκαν σε μια σχεδόν αόρατη ακόμη και από πολύ κοντά, σπηλιά και περίμεναν να νυχτώσει. Τον Ουρανό της Κρήτης έσκιζαν συνεχώς Γερμανικά αεροπλάνα που περιπολούσαν από ψηλά, ενώ στα παράλια περιπολικά σκάφη χτένιζαν κάθε όρμο και κάθε παραλία. Την ίδια στιγμή γερμανικά αποσπάσματα χτένιζαν τα πάντα. Ο αρχικός ενθουσιασμός των απαγωγέων έδωσε τη θέση του στην αγωνία. Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη φάση του εγχειρήματος. Τη φάση της Διαφυγής.
Χωρίς την βοήθεια των κρητικών και στην φάση της απαγωγής αλλά και στη φάση της διαφυγής το σχέδιο θα είχε καταρρεύσει. Από τα Ανώγεια ο καπετάν Μιχάλης Ξυλούρης, είχε τους άνδρες του σε επαγρύπνηση και ενημέρωνε τους απαγωγείς για την κάθε Γερμανική κίνηση. Τους διαμήνυσε να περιμένουν μέχρι να βραδιάσει οπότε θα σταματούσαν τις πτήσεις τα αεροπλάνα και να πάνε να τον συναντήσουν στο κρησφύγετο του, όπως και έγινε.
Το επόμενο πρωινό έπρεπε να ξεκινήσουν για τον όρμο με τον κωδικό Χ25, σημείο όπου θα τους παραλάμβανε συμμαχικό υποβρύχιο. Ο Χ25 είναι ο κολπίσκος στον Άγιο Παύλο, στα νότια του νομού Ρεθύμνου. Όμως οι Γερμανοί συνέχιζαν σαν λαγωνικά να κυνηγούν τη λεία τους. Ο κλοιός έσφιγγε επικίνδυνα. Και ο χρόνος τελείωνε, αφού είχαν αρχίσει ήδη οι συλλήψεις και ο φόβος κάποιος που κάτι ήξερε, να σπάσει ήταν μεγάλος. Έπρεπε να βιαστούν. Θα περπατούσαν βράδυ και θα κρύβονταν το πρωί.
Η ομάδα με οδηγούς τους αντάρτες του καπετάν Πετρακογιώργη, διέσχισαν τον χιονισμένο Ψηλορείτη. Μια απίστευτα δύσκολη πεζοπορία στο πυκνό σκοτάδι μέσα στα χιόνια δίπλα σε γκρεμούς. Η εξάντληση, η κούραση και η πείνα, έκανε σε κάθε βήμα, τα πόδια τους όλο και πιο βαριά. Όταν έφτασαν στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη η ομάδα του Πετρακογιώργη αποχώρησε.
Η πορεία στον χιονισμένο Ψηλορείτη. Ο Κράιπε είναι ο δεύτερος στη φωτό.
Στην περιοχή της Φανερωμένης, μπήκαν στην τελευταία φάση του σχεδίου. Ο όρμος Χ25 ήταν μόνο κάποια χιλιόμετρα μακριά. Όμως και οι Γερμανοί είχαν προσδιορίσει που περίπου θα βρισκόταν η ομάδα και είχαν ρίξει όλες τους τις δυνάμεις στο κατόπι τους. Η επιχείρηση έμοιαζε καταδικασμένη.
Βρισκόμαστε ήδη στις 2 Μαΐου. Οι κομάντος ανακάλυψαν ότι ήταν αποκλεισμένοι από παντού. Οι Γερμανοί είχαν στήσει μπλόκα σε όλη την γύρω περιοχή και τα περίπολά τους ‘χτένιζαν’ κυριολεκτικά κάθε σπιθαμή γης. Επιπλέον, το πυροβολικό του εχθρού βομβάρδιζε τις ρεματιές και τα χωριά, ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα διαφυγής των Βρετανών. Γιατί, παρά τις ενισχυμένες υποψίες για συμμετοχή ντόπιων, οι Γερμανοί πίστευαν ότι μόνο Βρετανοί κομάντος ήταν μπλεγμένοι στην υπόθεση της απαγωγής. Το απόβραδο οι άνδρες του Φέρμορ έβλεπαν με πικρία και πόνο ψυχής τους καπνούς από τις φλόγες που κατέκαιαν τα χωριά Λοχριά, Καμάρες και Μαργαρικάρι. Προσπαθούσαν με αυτό τον τρόπο οι Γερμανοί να εκβιάσουν τους κομάντος σε παράδοση ή να στρέψουν, έστω, τον ντόπιο πληθυσμό εναντίον τους.
Ο αρχηγός του ΕΑΜ της περιοχής Μιχάλης Παττακός, ήρθε σε επαφή με τους αντάρτες και τους έδωσε πυρομαχικά και τρόφιμα. Τους είπε επίσης ότι οι αντάρτες του είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό για να μπορέσει η ομάδα να διαφύγει. Έτσι και έγινε. Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν όταν τα ξημερώματα της 4ης Μαΐου δέχτηκαν επίθεση από τους αντάρτες σε πολλά σημεία. Έπρεπε να ανασυνταχθούν και απέσυραν τα περίπολα τους από τη Φανερωμένη. Οι ομάδα των Εγγλέζων ξεγλίστρησε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Στις 4 Μαΐου, βρισκόντουσαν στο χωριό Άη Γιάννης, σχετικά ασφαλείς. Όχι όμως κοντά στον όρμο Χ25 αλλά στον όρμο Χ75 στην περιοχή του Ροδακινιού. Εκεί έστειλαν μήνυμα στο Κάιρο να τους παραλάβει σκάφος. Στον όρμο Χ75 στην Περιστεριά. Η κρυπτογραφημένη απάντηση ήρθε από το στρατηγείο του Καίρου. Τα ξημερώματα της 15ης Μαΐου, ένα σκάφος ML θα τους παραλάμβανε από τον όρμο Χ75. Μετά μαζί με το “πακέτο” θα επιβιβάζονταν σε υποβρύχιο και από εκεί θα πήγαιναν Κάιρο.
Η βοήθεια των ντόπιων ήταν τεράστια. Στη φωτό ο καπετάν Μπαντουβάς
Το μεσημέρι της 13ης Μαΐου και ενώ κατευθύνονταν σε συγκεκριμένο σημείο όπου θα διανυκτέρευαν μέχρι το ξημέρωμα του ραντεβού, οι αντάρτες ενημέρωσαν τους Άγγλους ότι μια τεράστια Γερμανική φάλαγγα είναι λίγα χιλιόμετρα πίσω τους στην περιοχή της Αργυρούπολης. Αμέσως οι αντάρτες ακροβολίστηκαν στις ρεματιές και τα περάσματα του βουνού. Την στιγμή που η φάλαγγα πλησίαζε, ο Γρηγόρης Μοράκης, που είχε λάβει θέση αντίθετα από τους απαγωγείς, πέταξε μια χειροβομβίδα ώστε να αποσπάσει την προσοχή των Γερμανών και να μπορέσουν οι απαγωγείς με τον στρατηγό να φύγουν.
Το βράδυ της 15ης, με το πρώτο σκοτάδι άρχισαν να κατεβαίνουν προς την ακτή, από διαφορετικά σημεία ο καθένας, έχοντας στραμμένη την προσοχή τους προς τα γερμανικά φυλάκια της Πλακιάς και του Φραγκοκάστελλου, αλλά και προς την θάλασσα, όπου περιπολούσαν ακταιωροί του εχθρού. Αυτοί που θα φυγαδεύονταν ξάπλωσαν στην παραλία, ενώ οι άνδρες προκάλυψης έλαβαν θέσεις στα γύρω βράχια με τα όπλα έτοιμα να δράσουν αν χρειαζόταν. Λίγες στιγμές αρότερα ένας φακός από το σημείο των απαγωγέων έκανε σινιάλο στο συμμαχικό σκάφος για την ακριβη τοποθεσία τους και που θα τους παραλάβει...
Το επόμενο βράδυ ο Γερμανός Στρατηγός βρισκόταν αιχμάλωτος των συμμάχων στο Κάιρο. Ο Κράιπε οδηγήθηκε στην Αγγλία και από εκεί στον Καναδά, όπου παρέμεινε έγκλειστος σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στα Βραχώδη Όρη μέχρι το 1947, οπότε απελευθερώθηκε...
Η επιχείρηση, όσο καλά και να είχε σχεδιαστεί δεν θα μπορούσε ποτέ μα ποτέ να πραγματοποιηθεί, εάν δεν συμμετείχαν οι κρητικοί. Εάν οι Κρητικοί δεν εφοδίαζαν την ομάδα με τρόφιμα, εάν δεν την καθοδηγούσαν ανάμεσα σε απάτητα βουνά και στενά περάσματα, εάν δεν πολεμούσαν και εάν δεν μπέρδευαν τους Γερμανούς με τα τεχνάσματα τους, ο στρατηγός Κράιπε θα συνέχιζε να είναι διοικητής της Μεγαλονήσου και ο ίδιος ο Χίτλερ θα απολάμβανε πιο ήρεμος τις ημέρες του στη φωλιά του αετού...
Πηγή: OnAlert
Τρίτη 19 Απριλίου 2011
Πασχαλινές ευχές
Αγαπητοί φίλοι της blogo-γειτονιάς, εν όψη της γιορτής του Πάσχα (= Πέρασμα - για όσους δεν το γνωρίζουν) και επειδή το blog θα μείνει για αρκετές μέρες ανενεργό, σας εύχομαι:
- Πρώτα πρώτα Καλή Ανάσταση,
- Να χαίρεστε όλοι τις οικογένειές σας και όσους αγαπάτε.
- Υγεία να έχετε.
- Αγάπη στις καρδιές σας.
- Ομόνοια, Αλληλεγγύη, Φιλαλληλία, Συμπόνια, Αυταπάρνηση, Ταπεινοφροσύνη, Υπομονή (Αρετές που σαν έθνος έχουμε απωλέσει προ καιρού και οι οποίες θα μας χρειαστούν σύντομα - και θα μας σώσουν αν τις ανακτήσουμε).
- Γρήγορο νου, Σόφρωνα λογισμό (κοινώς ανοιχτά μάτια).
- Φρόνημα αγωνιστικό.
- Ενάντια στον εγωισμό, τα πάθη, την ύλη.
- Ενάντια στην ραθυμία, το ρεμβασμό και την ακηδία της ψυχής.
- Ενάντια στις λαθεμένες νοοτροπίες και το λαθεμένο τρόπο ζωής που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάντια.
- Ενάντια στο εύκολο, το εύπεπτο, το γρήγορο, το βολεμένο.
- Ενάντια στην απελπισία και το φόβο που τόσο έντεχνα και μεθοδικά φυτεύονται μέσα μας.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ
Ο Χριστός
- με τη ζωή Του μας δίδαξε ότι η ΟΥΣΙΑ της ζωής και εν γένει της υπάρξεώς μας δε βρίσκεται στα χειροπιαστά (την ύλη δηλαδή), αλλά στα αόρατα (τα οποία συνοψίζονται στη λέξη ΑΓΑΠΗ) και
- με το θάνατο και την Ανάστασή Του μας δίδαξε την ΕΛΠΙΔΑ.
Την Αγάπη και την Ελπίδα προσπαθούν με κάθε τρόπο να αφαιρέσουν από τις ψυχές μας και να μας μετατρέψουν σε ανθρώπους κενούς,
χωρίς κανόνες ηθικής και εσωτερικές αντιστάσεις, δήθεν ελεύθερους από φραγμούς, στερεότυπα και προκαταλήψεις, δούλους όμως επί της ουσίας των παθών μας,
χωρίς ρίζες, παρελθόν, παρόν και φυσικά μέλλον. Στάχια (μονάδες δηλαδή) έτοιμα για θερισμό αντί για μέλη δέντρων που αντέχουν στις καιρικές συνθήκες και δεν ξεριζώνονται με τίποτα,
ΧΩΡΙΣ ΨΥΧΗ,
με μοναδική αξία την κάθε είδους κατανάλωση, ακόμα και αυτής της ίδιας της ύπαρξής μας.
ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ 2003: ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το καλοκαίρι του 2003 ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Κούρος, δημοσίευσε το ακόλουθο άρθρο στο περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ». Τότε πολλοί ήταν εκείνοι που το θεώρησαν «συνομωσιολογικό». Ξέρετε ποιοι, τα παπαγαλάκια του συστήματος που προσπαθούν να εμφανίσουν ως «γραφική» και «εξωπραγματική» κάθε αποκάλυψη. Σήμερα, επτά χρόνια μετά, είναι απλώς η πραγματικότητα. Διαβάστε το…
[ Το άρθρο αναδημοσιεύεται στο tsantiri με άδεια και επιθυμία του συγγραφέα ]
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2003 Από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΡΟ
Κάθε ισχυρό κράτος (μητροπολιτικό) διαθέτει γεωπολιτικούς σχεδιασμούς που στην πράξη αποσκοπούν να θέσουν υπό την επιρροή του άλλα μικρότερα κράτη, από άποψη οικονομίας, στρατιωτικής ισχύος και τεχνολογικής ανάπτυξης. Τα κράτη αυτά που εντάσσονται στη σφαίρα επιρροής των μητροπολιτικών ονομάζονται «περιφερειακά». Κάθε μητροπολιτικό κράτος που σχεδιάζει γεωπολιτικά (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά, πολιτιστικά), σχεδιάζει, φυσικά, για την καλύτερη προώθηση των συμφερόντων του και χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίπτωση τον οικονομικό, τον πολιτικό, τον στρατιωτικό ή τον πολιτιστικό μοχλό για να αλώσει κάποιο περιφερειακό κράτος και να το θέσει στη σφαίρα επιρροής του. Η Ελλάδα, ως κράτος περιφερειακό υφίσταται πιέσεις από διάφορα μητροπολιτικά κράτη, αλλά κυρίως από τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και την Κίνα. Καθένα από αυτά τα κράτη που λογίζονται ως μητροπολιτικά, σχεδιάζουν γεωπολιτικά για να προωθήσουν τα ποικίλα συμφέροντα τους στον ελλαδικό χώρο. Κατά καιρούς βγαίνουν διάφορα σενάρια στο φως της δημοσιότητας. Σενάρια που εκπονούνται από τους σχεδιαστές της εξωτερικής πολιτικής κάθε κράτους ή από διάφορα think tank που ερευνούν επάνω στα γεωπολιτικά δεδομένα.
Οι κυριότερες μέχρι στιγμής πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα, είναι στον πολιτιστικό τομέα, στον οικονομικό και στον πολιτικό. Ο στρατιωτικός τομέας δεν υφίσταται τον ίδιο βαθμό πίεσης διότι η στρατιωτική δυνατότητα της Ελλάδας θεωρείται ικανή.
Τα γεωπολιτικά σχέδια των μητροπολιτικών χωρών εκπονούνται σε δεδομένη στιγμή για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα σε βάθος χρόνου. Γνωρίζοντας τις ιδιαίτερες αδυναμίες του ελληνικού λαού αυτά τα σχέδια λαμβάνουν κατά κύριο λόγο υπόψη τον οικονομικό τομέα (π.χ. ορατά τα αποτελέσματα του πρόσφατου χρηματιστηριακού κραχ) και τον πολιτιστικό. Ο πολιτιστικός τομέας είναι πολύ σημαντικός για την διατήρηση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας και γι’ αυτό οι πιέσεις προς αυτή την πλευρά είναι διαρκείς και συνεπείς για τουλάχιστον δύο δεκαετίες και θα συνεχίσουν για αρκετές δεκαετίες ακόμα, έως ότου ομογενοποιηθούμε μέσα στη δίνη της παγκοσμιοποίησης. Η εσωτερική αντίσταση του ελληνικού λαού ίσως ήταν αυτή που ανάγκασε τον σπουδαίο γεωπολιτικό σχεδιαστή Σ. Χάντιγκτον να μας τοποθετήσει πολιτισμικά στην πλευρά της Ανατολής όταν κατασκεύαζε τον γεωπολιτικό χάρτη που διαχώριζε την Ανατολή από τη Δύση. Ο Χάντιγκτον δεν είναι ο μοναδικός σχεδιαστής γεωπολιτικών μοντέλων στις Η.Π.Α. Είναι αρκετά τα κέντρα που σχεδιάζουν και προωθούν τα σχέδια τους ανάλογα με τις εκάστοτε επικρατούσες πολιτικές ισορροπίες. Ένα άλλο σενάριο είχε εκπονηθεί από το αμερικανικό Ίδρυμα Στρατηγικών Ερευνών RAD και είχε δεί το φως της δημοσιότητας το 1998, το οποίο μιλούσε για ελληνοτουρκικό πόλεμο που θα ξεσπούσε το 2003. Αφορμή γι’ αυτόν τον πόλεμο θα ήταν επεισόδια που θα ξεσπούσαν στην περιοχή της Θράκης, τα οποία θα δώσουν την αφορμή στα τουρκικά στρατεύματα να εισβάλουν στο ελληνικό έδαφος για να προασπίσουν τους μουσουλμάνους δημιουργώντας μια ζώνη ασφαλείας. Αυτός ο σχεδιασμός για ουδέτερη ζώνη στη Θράκη υπήρχε από το 1945 και είχε εκπονηθεί από γερμανικά γεωπολιτικά κέντρα και όπως φαίνεται αυτούς τους σχεδιασμούς τους υιοθέτησαν σήμερα οι Αμερικανοί. Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφορούσαν διάφοροι χάρτες αμερικανικής πάλι υποστηρίξεως που έφεραν την Μακεδονία αποκομμένη από τον ελληνικό κορμό και ενσωματωμένη στα Σκόπια. Μάλιστα το ίδιο το Σύνταγμα των Σκοπίων μιλούσε ξεκάθαρα για τις στρατηγικές βλέψεις αυτές των Σκοπιανών. Σήμερα φαίνεται πως έχουν ατονήσει λόγω των εξελίξεων. Τα ίδια πάνω κάτω σχέδια για τη Μακεδονία έχουν και οι Βούλγαροι εθνικιστές παρόλο που εδώ και αρκετά χρόνια τα έχουν απεμπολήσει λόγω της δεινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει. Εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια κυκλοφορούν χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας που έχουν προσαρτημένη όλη την Ήπειρο. Μάλιστα, στα διάφορα διπλωματικά γραφεία οι Αλβανοί πολιτικοί κυκλοφορούσαν απόψεις για διεκδικήσεις και δικαιώματα επί της αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα. Ένα άλλο σχέδιο που εκπονήθηκε πάλι σε αμερικανικά γραφεία αφορούσε στη δημιουργία των Ηνωμένων Βαλκανικών Κρατών, κατά το αμερικανικό πρότυπο. Ένα σχεδίασμα που θα απέκοπτε τα Βαλκάνια από την υπόλοιπη Ευρώπη, θα απέκοπτε οριστικά τη Ρωσία από το Αιγαίο και θα ελεγχόταν εξ’ ολοκλήρου από τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων. Ένα τελευταίο σενάριο για το μέλλον του ελληνικού χώρου και του ελληνικού έθνους έχει τεθεί υπό την αιγίδα του διαβόητου Τζ. Σόρος, ο οποίος για περισσότερο από μια δεκαετία δραστηριοποιείται στον χώρο των Βαλκανίων με τα διάφορα ιδρύματα του και τις χρηματιστηριακές του επιχειρήσεις. Το σχέδιο αυτό έχει αρκετές δεκαετίες (;) ορίζοντα υλοποίησης και προβλέπει: Α. αγορά εδαφών που θα φτάσουν το 30% των εκτάσεων. Β. εξαγορά των ελληνικών τραπεζών; Γ. εκμηδένιση της ελληνικής βιομηχανίας ; Δ. μείωση της αγροτική παραγωγής στο ελάχιστο δυνατό όριο Ε. εξαγορά των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και μεταβολή της Ελλάδας σε κέντρο τουρισμού φθηνού επιπέδου Στ. λαθρομετανάστες θα καταλάβουν τους ακατοίκητους χώρους της ελληνικής υπαίθρου Ζ. Έλληνες εργάτες και διανοούμενοι θα διευκολύνονται να μεταναστεύσουν στις βαλκανικές και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Η. έλεγχος των εσόδων από την πορνεία και τα ναρκωτικά.
Αυτό είναι το «μαύρο» σενάριο των νέων αμερικανικών γεωπολιτικών σχεδιασμών, αλλά δεν θα κλείσουμε μ’ αυτό. Θα κλείσουμε με την άποψη του καθηγητή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Ι. Μάζη ο οποίος αποδέχεται ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για να αισιοδοξούμε. Ο Ι. Μάζης θεωρεί ότι όταν λυθούν σοβαρά γεωπολιτικά ζητήματα που αφορούν πρώτα απ’ όλα το ξεμπέρδεμα της κατάστασης στην Μέση Ανατολή, την ασφαλή επιβίωση του Ισραήλ, την εξασφάλιση του Ανατολικού Αιγαίου ως ασφαλούς διόδου των πετρελαίων της Κασπίας, τον εκδυτικισμό της Τουρκίας, γεγονότα που έχουν δρομολογηθεί σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, τότε στην χώρα μας θα υπάρξει ηρεμία και θα λυθούν τα μεγάλα προβλήματα που σήμερα την ταλανίζουν. Είδομεν. *Το κείμενο δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι του 2003 στο περιοδικό «Γυναίκα»
ΠΗΓΗ: tsantiri.gr
Σαν σήμερα: Η πρώτη άλωση της Πόλης το 1204
Σαν σήμερα οι "σταυροφόροι" της Δ΄ "σταυροφορίας", υπό την ηγεσία του Δόγη της "Γαληνοτάτης αυτοκρατορίας της Βενετίας" Ερρίκου Δάνδολου, κατέλαβαν τη Βασιλεύουσα και κατέλυσαν την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για 60 περίπου χρόνια (1204 - 1261).
Ας κάνουμε μία βόλτα στο internet για να μάθουμε μερικά πράγματα για το ιδιαίτερα σημαντικό αυτό γεγονός:
- Wikipedia: Η Δ΄ σταυροφορία
- ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: Η πρώτη Άλωση της Πόλης από τούς Φράγκους πριν 800 χρόνια
- Μυριόβιβλος: Η Έφοδος, η Κατάληψη και η Λεηλασία της Πόλης
- Portaaurea.gr: Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ 1204
Για να έχουμε μία περισσότερο σφαιρική άποψη του γεγονότος, δεν πρέπει να παραλήψουμε να αναφερθούμε και στην Αυτοκρατορία της Νικαίας και τους ηρωικούς Αυτοκράτορές της με κορυφαίο τον Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη, η οποία "διαδέχτηκε" την καταλυθείσα Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι την ανασύστασή της.
Τόσο η πρώτη Άλωση, όσο και η Φραγκοκρατία και τέλος η ανασύσταση της Αυτοκρατορίας από τους αυτοκράτορες της Νικαίας είναι ιστορικές περίοδοι "παραμελημένες", οι οποίες χρήζουν σοβαρής μελέτης από εμάς.
Πρόκειται για τη δική μας ιστορία.
Για τους δικούς μας προγόνους.
Κυριακή 10 Απριλίου 2011
Ολόκληρη η συνέντευξη-ποταμός του Μίκη Θεοδωράκη στον Γιώργο Παπαδάκη
Γιώργος Παπαδάκης : Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες, θα έλεγα, του πλανήτη και δεν είμαι υπερβολικός, αφού το όνομά του είναι γνωστό στα πέρατα του κόσμου, γνωστό παντού. Μπορεί να μην ξέρουν την Ελλάδα πού ακριβώς βρίσκεται, αλλά ξέρουν πάρα πολύ καλά τι είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Μια σημαντική προσωπικότητα, όχι μόνο για την… για την τεράστια μουσική, την οποία έχει γράψει και που οφείλουμε, αν θέλετε, τη μουσική μας παιδεία σε ένα Μίκη Θεοδωράκη, σ’ ένα Μάνο Χατζηδάκι, εμείς οι Έλληνες. Άσχετο αν μετά μαντρώνουμε τα παιδιά μέσα σ’ ένα τηλεοπτικό στούντιο για να τα κάνουμε όλα τραγουδιστές. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, πονεμένη όχι. Ο καθένας την επιλέγει κι έχει το δικαίωμα να την επιλέξει. Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι γνωστός και για τις απόψεις του, για τους αγώνες του, που ποτέ δεν τους έκρυψε και ποτέ δεν τους σταμάτησε. Κι αν και τα χρόνια περνάνε, εκείνος παλικαράκι με μία σπίθα νεανική, φτάνει στην ιδρυτική διακήρυξη της «ΣΠΙΘΑΣ». Για ν’ ακούσουμε ένα μικρό απόσπασμα.
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν έχω σκοπό στο σχηματισμό ενός κόμματος, ούτε ενός οργανωμένου λαϊκού κινήματος με οργανώσεις, μέλη και ηγεσία. Το μοναδικό μου κίνητρο είναι να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα και μια ζύμωση ιδεών, ανεξάρτητα και μακριά από το υπάρχον πολιτικό, κομματικό κατεστημένο, με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη που αισθάνεται την ανάγκη να αντιδράσει στο σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλλει με τις όποιες δυνάμεις του στην έξοδο της πατρίδας μας από τη βαθιά κρίση, στην οποία μας οδήγησε η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και οι εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα, εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι.Γιώργος Παπαδάκης : Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, είναι μεγάλη τιμή, χαρά και συγκίνηση για μένα, αλλά και για σας, είμαι απολύτως σίγουρος… φιλοξενούμε τον Μίκη Θεοδωράκη. Κύριε Θεοδωράκη, καλημέρα σας.
Μίκης Θεοδωράκης : Καλημέρα σας!
Γιώργος Παπαδάκης : Είναι μεγάλη χαρά και τιμή που με εμπιστευόσαστε για δεύτερη φορά για να μιλήσουμε. Ξέρετε κάτι; Απ’ όλες τις δουλειές που ‘χω κάνει, έχω φυλάξει κάνα δυο τρία πράγματα. Μια τηλεφωνική συνέντευξη με τον Μάνο Χατζιδάκι στην κρατική τηλεόραση και η συνέντευξη με σας πριν από 15… 15 χρόνια ακριβώς. Σας ξαναβρίσκω και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή, κύριε Θεοδωράκη. Μίκης Θεοδωράκης : Τώρα κάνετε πάλι μία πρωτιά, γιατί είστε ο πρώτος που με καλείτε να μιλήσω σε κανάλια ελληνικά.
Γιώργος Παπαδάκης : Δεν σας έχουνε καλέσει; Θέλω να ξεκινήσω απ’ αυτό, πριν πούμε για την τρόικα…
Μίκης Θεοδωράκης : Ποτέ! Αυτό το λέω έτσι για σας, για να σας ευχαριστήσω…
Γιώργος Παπαδάκης : Είναι τιμή, τιμή μεγάλη, τιμή μεγάλη!
Μίκης Θεοδωράκης : Να σας ευχαριστήσω…Γιώργος Παπαδάκης : Καλώς τη δεχτήκαμε, κύριε Θεοδωράκη, είναι η τρόικα εδώ, ήρθε.
Μίκης Θεοδωράκης : Μα ακριβώς, ήθελα να σας πω ότι η παρουσία της τρόικα εδώ είναι παράνομη και οποιεσδήποτε ενέργειες κάνει η τρόικα είναι παράνομες κι απορώ πώς δεν έχει παρέμβει, ακόμα η ελληνική δικαιοσύνη. Κι είναι παράνομη, γιατί στηρίζεται επάνω σε μία απόφαση της κυβέρνησης, η οποία είναι άκυρη. Είναι άκυρη, διότι όταν πρόκειται για δάνειο… κρατικό δάνειο είναι υποχρεωμένο να περνάει απ’ τα 3/5 της Βουλής και να επικυρώνεται απ’ τα 3/5 της Βουλής, πράγμα το οποίο δεν έγινε και να υπογραφεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που επίσης δεν έγινε. Δηλαδή, έχουμε τώρα μία σύμβαση η οποία ούτε λίγο… όχι πολύ, μας δεσμεύει. Μας δίνει την ελληνική, την εθνική μας αυτοδυναμία με μία υπογραφή του κυρίου Παπακωνσταντίνου και μόνο. Και στη σύμβαση αυτή ο κύριος Κασιμάτης, που είχατε προχθές, την έχει χαρακτηρίσει ως την πρώτη και μοναδική στον κόσμο. Στη σύμβαση αυτή τη δανειακή που έγινε τώρα, τη δανειοληπτική, ενώ σε όλες τις άλλες τα δάνεια τα οποία κάναμε εξαιρούνταν, τουλάχιστον τα εθνικά μας μνημεία, λέω μόνο ένα: Τούτη τη φορά στη σύμβαση μέσα υπάρχουν κι έχουν μπει στο σφυρί η Ακρόπολη, η Ολυμπία, η Επίδαυρος, τα εθνικά μας μνημεία δηλαδή. Μάλιστα, την Ακρόπολη την έχουν εκτιμήσει στις 100 χιλιάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, εάν εμείς δε μπορούμε να πληρώσουμε τα 100 δισεκατομμύρια μπορεί αυτός που μας τα ‘χει δανείσει να την πάρει, να την αγοράσει, να την κάνει δική του ή μπορεί να την πουλήσει σε κάποιον άλλον. Μπορεί να πουλήσει παραδείγματος χάριν στους Τούρκουςκαι μία μέρα να ξυπνήσουμε με την τουρκική σημαία πάνω στην Ακρόπολη. Αυτό που σας λέω δεν είναι σενάριο φαντασίας. Για το θέμα της εθνικής κυριαρχίας δε μπορεί να την παραδώσει ούτε και οι 300 της Βουλής. Αν ακόμα γίνει δημοψήφισμα κι όλος ο ελληνικός λαός ψηφίσει ότι δίνουμε την εθνική μας κυριαρχία, δεν έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό ούτε ο ελληνικός λαός. Και το κάνουν τώρα αυτοί. Έχουν δώσει την εθνική κυριαρχία. Δεν έχουμε εξωτερική πολιτική, δε μπορούμε να έχουμε οικονομικές σχέσεις με κανέναν άλλο και μας έχουν υποθηκεύσει όλο τον πλούτο της χώρας. Τον επίγειο, τον υπόγειο και τον υποθαλάσσιο, τα πάντα. Και είδατε, ξεκινούν με τα 50 δισεκατομμύρια τώρα.. ξεκινούν με 50 ωραία φιλέτα, όπως τα λένε, τα φιλέτα. Όλα αυτά, λοιπόν, αποτελούν ένα σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας που αυτός προβλέπεται και απαγορεύεται ρητώς από το τελευταίο άρθρο το 120 του Συντάγματος. Επομένως, εμείς τώρα σαν ανεξάρτητοι δεν αναγνωρίζουμε το σημερινό σύστημα, το θεωρούμε παράνομο, έχει πραξικόπημα. Αυτοί μας κυβερνούν πραξικοπηματικά. Κάποιοι άλλοι κάναν’ πραξικόπημα με τανκς και λοιπά, αναθεωρώντας ορισμένα άρθρα του Συντάγματος. Αυτοί αναίρεσαν όλο το Σύνταγμα γι αυτό είμεθα απ’ έξω.Γιώργος Παπαδάκης : Ξέρετε, έκανε εντύπωση η σκληρότητα με την οποία τοποθετηθήκατε και εξακολουθείτε να τοποθετήστε και μάλιστα θα ‘λεγε κάποιος ότι κάνατε έντονη, ιδιαίτερα έντονη την παρουσία σας. Ποτέ δεν είχατε σιωπήσει, αλλά κάνοντας τέτοιους σκληρούς χαρακτηρισμούς. Αυτοί οι άνθρωποι τώρα που βρίσκονται στην κυβέρνηση, αν θα μπορούσαν να αμυνθούν, θα σας έλεγαν ότι “Μας θεωρείτε προδότες, κύριε Θεοδωράκη;”.
Μίκης Θεοδωράκης : Αυτή τη λέξη την είπατε εσείς. Από τις πράξεις αυτές βγαίνουνε συμπεράσματα. Και δε μπορώ εγώ να πω τη λέξη αυτή, για να μου πείτε ότι είπα εγώ προδότη οποιονδήποτε. Αλλά οι πράξεις κρίνουν τους ανθρώπους. Οι Έλληνες άκουσαν αυτά τα οποία είπα. Ας κρίνουν τι είναι ο καθένας. Εγώ πάντως αυτή τη στιγμή, θεωρώ ότι ζούμε σε μία κατάσταση πραξικοπηματική, στην οποία συμμετέχει όλο το σύστημα. Και η μόνη λύση είναι μία επαναστατική κυβέρνηση η οποία θα γίνει με ειρηνική επανάσταση και πρέπει να την κάνει όλος ο ελληνικός λαός.
Μίκης Θεοδωράκης : Εμείς δεν βγαίνουμε από αυτό το αδιέξοδο διότι οι τόκοι μας θα φτάσουν σε όλα τα ύψη και θα φτάσουμε σε σημείο να μην μπορούμε να πληρώνουμε. Θα είμεθα όπως είπε προχτές ένας Τούρκος, εχθές το είπε, “Οι Έλληνες σε λίγο θα γυρεύουν ελεημοσύνη” και είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.
Γιώργος Παπαδάκης : Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας το είπε, δεν το είπε…Εκφωνητής : Ο Αντιπρόεδρος…
Γιώργος Παπαδάκης : Ο Πρόεδρος; Ο Αντιπρόεδρος ναι, ναι, ο Αντιπρόεδρος…
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν το ‘πε τυχαίως.
Γιώργος Παπαδάκης : Ο Αντιπρόεδρος το είπε και δεν είναι ο οποιοσδήποτε…
Μίκης Θεοδωράκης : Ο Αντιπρόεδρος είπε ότι οι Έλληνες θα…
Γιώργος Παπαδάκης : Αντιπρόεδρος…
Μίκης Θεοδωράκης : Κι εγώ θέλω να του απαντήσω αυτό από εδώ, ότι εμείς ποτέ… θα κόψουμε το χέρι μας, αλλά δε θα γυρέψουμε ποτέ ελεημοσύνη από κανέναν. Αλλά εκεί μας οδηγούν. Και μία επαναστατική κυβέρνηση μόνο μπορεί, τι να κάνει; Όλα αυτά να τα θεωρήσει ως μη γενόμενα. Θα καταργήσουμε όλες τις συμβάσεις τις οποίες έχουν κάνει.
Γιώργος Παπαδάκης : Επαναστατική κυβέρνηση η οποία θα προέρχεται από κάποια…
Μίκης Θεοδωράκης : Από το λαό.
Γιώργος Παπαδάκης : Από το λαό, λέτε.
Μίκης Θεοδωράκης : Πρέπει να γίνει ένα παλλαϊκό, πανεθνικό μέτωπο. Θα γίνει ειρηνική επανάσταση, πρέπει να γίνει. Η οποία να βγάλει μια κυβέρνηση επαναστατική, να μας βγάλει από αυτό το αδιέξοδο, να θεωρούμε ως μη γενόμενα όλες αυτές τις συμβάσεις, τα δάνεια, τα δάνεια απελθόντα, οι τόκοι πρέπει να κηρυχθούν ειδεχθή, όπως έκανε και ο Ισημερινός, να μην τα πληρώσουμε. Και επίσης, αυτή η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους, καταργώντας όλους τους νόμους που έχουν κάνει οι ίδιοι, για να μην τιμωρεί ο ένας τον άλλο, να τιμωρηθούν όλοι όσοι έχουν ληστέψει το δημόσιο και όλοι όσοι αυτή την στιγμή, παραβαίνουν τους θεσμούς του κράτους.
Γιώργος Παπαδάκης : Κύριε Θεοδωράκη, είμαι και εγώ ένα κομμάτι της γενιάς, ένα ταπεινό μόριο αυτής της γενιάς, η οποία με τη μουσική σας με τα τραγούδια σας μας ξεσηκώσατε, όπου πιστέψαμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο, δε τα καταφέραμε, δεν αλλάξαμε τον κόσμο, δεν την αλλάξαμε την κοινωνία, έχουμε σοβαρές ευθύνες για αυτό, είχαμε πρότυπα, είχαμε πρόσωπα, που ήτανε φάροι, οδηγοί μας. Αυτή την στιγμή οι νέοι άνθρωποι πού να πιστέψουν; Ποια είναι τα πρότυπα τους, ποιοι είναι οι φάροι; Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα μπορούσαν να ακουμπήσουν, να θεωρήσουν σαν βοήθημα την σκέψη τους, τον προβληματισμό τους για να προχωρήσουν μπροστά; Οι πολιτικοί μας; Έχουν κλείσει τα αυτιά τους οι νέοι άνθρωποι. Αλλά και τα κόμματα έχουν κλείσει τις πόρτες στους νέους ανθρώπους. Οι νέοι άνθρωποι έχουν πάψει να ενδιαφέρονται. Και δεν έχουν πάψει να ενδιαφέρονται γιατί είναι Έλληνες…
Μίκης Θεοδωράκης : Εγώ δεν νομίζω ότι έχουν πάψει να ενδιαφέρονται.
Γιώργος Παπαδάκης : Πείτε το.
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν υπάρχει αυτή την στιγμή, παρότι η φωνή μας όλο μεγαλώνει, η οποία να μπορέσει να συγκινήσει ανθρώπους οι οποίοι έχουν πέσει σε ένα λήθαργο. Διότι η θεωρία του σοκ και του δέους, η οποία εφαρμόζεται στη χώρα μας και εφαρμόστηκε σε μια σειρά άλλες χώρες, με το Δ.Ν.Τ, λέει όταν κάνουμε ένα σοκ με πολλά, με πολλές, όχι μια πράξη, δηλαδή να απολύσουμε τους υπαλλήλους μιας εταιρίας μόνο, ενός δημοσίου, αλλά κάνουμε πολλά, όπως γίνονται τώρα, αλλεπάλληλα χτυπήματα μας δίνουν συνέχεια. Ο λαός τα χάνει τελείως. Αλλά, σε όλο το διάστημα που προηγήθηκε από την δεκαετία του ‘50 ακόμα, από τη δεκαετία του ‘50, όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, όλοι, όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, τα κόμματα πλην της Αριστεράς, έχει τις ευθύνες της, βέβαια, αλλά δεν κυβέρνησε
όμως, όλοι αυτοί οδήγησαν την Ελλάδα σε αυτό τον κατήφορο το σημερινό. Φτάσαμε σε ένα αδιέξοδο.Γιώργος Παπαδάκης : Βέβαια και η Αριστερά.
Μίκης Θεοδωράκης : Πραγματικά αδιέξοδο. Και ο κόσμος δεν μπορεί να το πιστέψει αυτό το πράγμα, αυτό, είναι πολύ σοβαρό αυτό που λέγω. Διότι δεν υπάρχει άλλη λύση, η μόνη λύση, τη λέω, είναι ειρηνική επανάσταση. Ειρηνική επανάσταση δε γίνεται από μια μέρα στην άλλη, κύριε Παπαδάκη. Και εγώ δεν πιστεύω ότι θα γίνει αύριο, μεθαύριο. Θα περάσουν δύο και τρία και τέσσερα χρόνια, αλλά αυτό θα γίνει τελικά. Και αυτό θα κάνουμε τελικά. Εγώ δεν ξέρω αν θα είμαι ζωντανός μέχρι τότε. Αλλά εγώ όμως ξύπνησα, μία μέρα στις 21 του Απριλίου και είδα ότι έγινε πραξικόπημα και μπήκα στην παρανομία και έκανα την πρώτη οργάνωση αντιστασιακή εναντίον των συνταγματαρχών, ακριβώς όταν είδα ότι εδώ είναι παραβίαση του συντάγματος και πραξικόπημα, αλλά άλλου τύπου, με τα γάντια και με τις γραβάτες, το ίδιο κάνουν αυτή την στιγμή. Και καλώ πάλι τον κόσμο να ενωθεί σε ένα παλλαϊκό, πανεθνικό μέτωπο για να μπορέσουμε να καθαρίσουμε τον τόπο από την «Κόπρο του Αυγείου», που μας κυβερνά αυτή την στιγμή. Όχι μόνο αυτή, όχι η κυβέρνηση, όλοι οι παρατρεχάμενοι, ένα σύστημα ολόκληρο. Και εμείς είμαστε οι μόνοι που είμαστε έξω από το σύστημα αυτό. Δε θέλουμε να έχουμε καμία σχέση. Και βλέπετε και εγώ, δε με καλούν και καλά κάνουν και δε με καλούν. Με καλέσατε εσείς, ελπίζω να μη μετανιώσετε για αυτά που ακούσατε.
Γιώργος Παπαδάκης : Κάθε άλλο παρά. Τι λέτε, κύριε Θεοδωράκη, νομίζω ότι είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί κάποιος, όταν ακούει μια προσωπικότητα όπως εσείς, μπορεί να ενισχύσει τα επιχειρήματά του και έστω διαφορετικές απόψεις να ‘χει.
Μίκης Θεοδωράκης : Με είπατε προσωπικότητα, όχι. Εγώ είμαι ένας απλός Έλληνας
πατριώτης, τίποτα άλλο. Εγώ αγαπώ την πατρίδα μου.
Γιώργος Παπαδάκης : Και μου κάνει εντύπωση, κύριε Θεοδωράκη,
Μίκης Θεοδωράκης : Τίποτε άλλο. Την πατρίδα μου αυτή τη στιγμή την ξεφτιλίζουν, την ξεφτιλίζουν διεθνώς. Για να την φτάσουν στο Δ.Ν.Τ, οι ίδιοι, αυτό. Άρχισαν να μας λένε ότι είμαστε τεμπέληδες, ότι είμαστε κοπρίτες, ότι τα φάγαμε όλοι και άρχισαν να ανεβαίνουν τα spread και μας οδήγησαν οι ίδιοι στο Δ.Ν.Τ. Συνωμοσία είναι όλη αυτή, ολόκληρη. Είναι μια συνωμοσία για να μπορέσουν να μας κλέψουν τον πολύτιμο, γιατί έχουμε ένα πολύτιμο πλούτο κάτω από την χώρα μας, από τη γη μας.
Γιώργος Παπαδάκης : Για τον ορυκτό πλούτο λέτε;
Μίκης Θεοδωράκης : Και από κει… Μεγάλο ορυκτό πλούτο. Και όταν κάποιος εκεί έβγαλε βιβλίο, ο Μπάτσης, με τον ορυκτό πλούτο, ξέρεις τι τον κάνανε το 1953; Τον τουφεκίσανε μαζί με τον Μπελογιάννη. Και τον κρύψαν’ τον ορυκτό πλούτο. Θέλουν να μας εξαφανίσουν σαν λαό, ώστε να έρθουν οι ίδιοι να τα εκμεταλλευτούν αυτά. Γιατί δεν κάνουνε το Α.Ο.Ζ., η κυβέρνηση; Την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, που τα κάνανε όλα τα κράτη, και η Τουρκία το έκανε. Και τελειώνουμε πια με υφαλοκρηπίδες και λοιπά. Το Αιγαίο είναι δικό μας, τελείως. Και μπορούμε αμέσως να κάνουμε γεωτρήσεις και εμείς.
Μίκης Θεοδωράκης : Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί είναι εκείνο το Καστελόριζο στη μέση και μας λέει ο κύριος Νταούτογλου, ότι αυτό ανήκει στη Μεσόγειο; Μας δουλεύει κιόλας. Γιατί το κάνουν αυτό πια όταν η Κύπρος μας προτείνει να κάνουμε Α.Ο.Ζ. μαζί, ώστε να μπει το Καστελόριζο στη μέση και να τελειώσει αυτή η υπόθεση; Γιατί αυτά είναι δικά μας, αυτά, όλα δικά μας. Γιατί αύτη τη στιγμή, γιατί αύτη τη στιγμή έχει επιβάλει το ΝΑΤΟστην ελληνική αεροπορία, πολεμική αεροπορία, να μην πετά πάνω από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου; Τογνωρίζετε αυτό; Τι σκέφτονται αυτοί οι πιλότοι, όταν δεν έχουν δικαίωμα να περάσουν πάνω από την Ικαρία, πάνω από την Χίο; Όταν ο Ερντογάν ήρθε εδώ πέρα και σπίτι μου εδώ πέρα πάνω, να παραπονεθεί στον κύριο Παπανδρέου ότι παραβιάστηκαν λέει τα τουρκικά δικαιώματα επειδή πέρασαν πλοία, αεροπλάνα πάνω από τη Μυτιλήνη και λοιπά. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Αυτά δεν είναι προδοσίες; Και πώς θέλετε να σκέφτονται οι πιλότοι, οι άνθρωποι των πλοίων μας, οι πλοίαρχοι, όταν κάνουν βόλτες οι φρεγάτες οι τουρκικές και φτάνουν στο Σούνιο και έχουν εντολή αυτοί να μην τους πειράξουν καθόλου; Τι είναι αυτά όλα τα πράγματα; Σε αυτή την ακτή… σε αυτό το παλλαϊκό μέτωπο που θα γίνει, οπωσδήποτε θα είναι και ο στρατός μαζί, θα είναι και η αστυνομία μαζί, θα είναι όλοι όσοι είναι πατριώτες. Και είναι όλοι πατριώτες. Και δεν θα έχουμε ούτε δεξιούς, ούτε αριστερούς, ούτε κεντρώους. Θα είμαστε όλοι Έλληνες πατριώτες. Αυτή τη στιγμή προέχει η σωτηρία της Ελλάδας. Για αυτό βγήκα και εγώ στο κουρμπέτι.
Γιώργος Παπαδάκης : Κύριε Θεοδωράκη, μου κάνει εντύπωση το πάθος και ο δυναμισμός με τον όποιο εκφράζετε τις απόψεις σας, ειλικρινά. Όχι γιατί σας θεωρώ μεγάλο, ποτέ δεν σας θεωρούσα μεγάλο σε ηλικία, το μέγεθός σας είναι άλλο. Αλλά ειλικρινά, μου κάνει εντύπωση ότι σε μια περίοδο όπου ο Μίκης Θεοδωράκης απολαμβάνει τη δόξα του, απολαμβάνει την αναγνώριση, παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα και με αυτό το πάθος και το δυναμισμό φτάνει με πάρα πολύ σκληρές απόψεις, ομολογουμένως, πάρα-πάρα πολύ σκληρές απόψεις, θα τις χαρακτήριζαν κάποιοι, να καλεί τους Έλληνες σε αντίσταση.
Μίκης Θεοδωράκης : Μα, κύριε Παπαδάκη, ξέρετε από πότε αγωνίζομαι εγώ;
Γιώργος Παπαδάκης : Ξέρω.
Μίκης Θεοδωράκης : Και η γιαγιά μου, από το 1940. Από το 1940, την ημέρα που έγινε 28 Οκτωβρίου, 5 Νοεμβρίου, πήγα στα σύνορα και εγώ, να πολεμήσω. Και από τότε πολεμάω συνέχεια, σε αυτή την έρημη τη χώρα. Και ανεβαίνουμε πάνω και μας κατεβάζουν. Λοιπόν, τουλάχιστον όταν είχαμε τους Γερμανούς, το καταλάβαινα αυτό. Ήτανε εχθροί μας, τους έβλεπα. Πολεμούσα. Δεν είχα αυτό το πάθος το σημερινό. Και δεν έχω πάθος μόνο, έχω και αηδία. Όταν είχαμε τη Χούντα επίσης, το ίδιο πράγμα έκανα. Αλλά σήμερα είναι εκλεγμένη κυβέρνηση από το λαό και είναι μάζες που ακολουθούν από πίσω. Και δεν ακούν αυτή την φωνή. Δε βλέπουν ότι όλα αυτά είναι προδοτικά που γίνονται γύρω της και είναι παράνομα. Αυτό είναι το κάτι που μου δίνει πάθος και δεν έχω και πολύ καιρό μπροστά μου. Εγώ ήλπιζα με τους αγώνες που έκανα και εγώ και η γενιά μου με αμέτρητες θυσίες, νεκρούς, τραυματίες. Για σκεφτείτε, από το ‘40 μέχρι τώρα τι πέρασε η Ελλάδα. Είναι δυνατόν να έχω αυτό το τέλος; Είναι να βλέπω τη χώρα μου να τη βρίζει όλη η Ευρώπη, όλη η ανθρωπότητα; Να μας λένε τεμπέληδες, να μας λένε ανίκανους, να μας λένε το ένα, να μας λένε το άλλο. Εμάς που δουλεύουμε πιο πολύ από κάθε άλλο; Που έχουμε φιλότιμο, που έχουμε αυτή την ιστορία. Ή να βλέπω μέσα τους δικούς μας, εκείνοι οι οποίοι θέλουν να κατεδαφίσουν και την ιστορία, όπως κατεδαφίσανε και τον πολιτισμό; Πού είναι η δεκαετία του ’60, κύριε Παπαδάκη, αυτό που λέγατε και εσείς προηγμένως. Είπατε για τον Χατζηδάκι, δεν είπατε για κανέναν άλλον πολιτικό. Τον Χατζηδάκι αναφέρατε. Πού είναι ο Χατζηδάκις αυτή τη στιγμή; Εσείς τον αναφέρατε μοναχά. Ενώ ο Χατζηδάκις θα έπρεπε να είναι στα χείλη όλων. Είναι μια μεγάλη δωρεά που έκαναν άνθρωποι, άνθρωποι όλης της διανόησης. Πάει αυτό το, για αυτό μου λέτε τώρα πώς θα παλέψει η νεολαία.
Μίκης Θεοδωράκης : Πού είναι αυτή η κουλτούρα που δώσαμε το 1960; Και μετά κατεδαφίζουν την ιστορία μας και τώρα κατεδαφίζουν την οικονομία μας, κατεδαφίζουν το λαό μας. Πώς θέλετε λοιπόν να είμαι ήσυχος εγώ; Σας ρωτώ.
Γιώργος Παπαδάκης : Κύριε Θεοδωράκη, θα μας επιτρέψετε να κάνουμε μια μικρή διακοπή και θα επανέλθουμε να ολοκληρώσετε. Δε μιλάω τόση ώρα, δε νιώθω τηνανάγκη να ρωτήσω, θέλω μόνο να σας ακούσω και σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δίνετε αυτή την ευκαιρία. Και θέλω να πω κάτι. Σήμερα θα πω στον ΑΝΤ1 να αφαιρέσει από το μισθό μου τη σημερινή ημέρα, γιατί εσείς μου κάνετε ένα μεγάλο δώρο. Σήμερα δε δουλεύω, σήμερα απεργώ και σας ακούω. Σε λίγο μαζί. Θα μας επιτρέψετε, αντί για λόγια, να σας πω ότι έχουμε κατακλειστεί από τηλεφωνήματα φίλων αυτής της εκπομπής, μας κάνουν να νιώθουμε πάρα πολύ όμορφα, που ο Μίκης Θεοδωράκης δέχτηκε και μας εμπιστεύτηκε για να μιλήσει. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι με αυτά που ακούμε, από έναν άνθρωπο με τον οποίο μεγαλώσαμε με τη μουσική του. Μαριάννα;
Μαριάννα Πυργιώτη : Εεε… Υπάρχει μία συγκίνηση, που νομίζω ότι την αισθανόμαστε όλοι όσοι ακούμε το Μίκη Θεοδωράκη, για ένα και μοναδικό λόγο: Δεν ξέρω, εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ο πατέρας μου δεξιός άνθρωπος, μας έβαζε στη χούντα και ακούγαμε τους απαγορευμένους τότε δίσκους του Μίκη Θεοδωράκη. Και δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, ότι η μεγαλύτερη συγκίνηση που έχω νιώσει σαν Ελληνίδα, ήταν όταν ανέβαινε ο Οδυσσέας Ελύτης για να πάρει το Νόμπελ και ακουγόταν η μουσική του Θεοδωράκη, το “Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ”. Δηλαδή, αυτές τις στιγμές δεν μας τις παίρνει κανείς. Για μένα, δε θέλω να πω τίποτα, θέλω μόνο να ακούω.
Παρουσιαστής Α : Και εγώ, Γιώργο, θέλω να σε ευχαριστήσω γιατί, αυτό που σου ‘πα και στο διάλειμμα, είμαι πολύ συγκινημένος αυτή τη στιγμή, γιατί μου ‘δωσες τη δυνατότητα να ακούσω ένα διάλογο, που πιστεύω ότι δε θα ακούσω πολλές φορές στη ζωή μου.
Μαριάννα Πυργιώτη : Δεν υπάρχουνε κουβέντες!
Παρουσιαστής Β : Και απόψεις οι οποίες είναι άκρως ελληνικές…
Μαριάννα Πυργιώτη : Ε, δεν… Είναι κάτι που έρχεται απ’ τα παλιά, δηλαδή ξαναθυμάσαι το ότι είσαι Έλληνας, ας πούμε και ότι δεν είσαι ο δανεισμένος, χρεωμένος, χρεοκοπημένος και κατεξευτελισμένος. Ξανά αισθάνεσαι αυτό… αυτό που είπα.
Παρουσιαστής Α : Μαριάννα, ένιωσα εγώ όπως τα παιδιά νιώθανε στη χούντα…
Μαριάννα Πυργιώτη : Νιώθουν ακόμα.
Γιώργος Παπαδάκης : Εγώ θέλω να πω στα κορίτσια, να γιατί αισθάνομαι ενοχές απέναντί σας.
Μαριάννα Πυργιώτη : Κατάλαβες; Δεν έχει γενιά ο Ελληνισμός αυτός.
Γιώργος Παπαδάκης : Δεν καταφέραμε να περάσουμε σε σας, εμένα η δική μου η γενιά, δεν καταφέραμε…
Μαριάννα Πυργιώτη : Αποτύχαμε παταγωδώς εμείς.
Γιώργος Παπαδάκης : Να περάσουμε αυτά που νιώσαμε. Και εγώ για τον κύριο Θεοδωράκη…
Μαριάννα Πυργιώτη : Εκείνη η γενιά δεν απέτυχε.
Γιώργος Παπαδάκης : Θέλω να του πω αυτό που νιώθω. Και θα το πω έτσι όπως το αισθάνομαι εδώ και χρόνια. Μίκη, σε ευχαριστώ! Γιατί για εμάς είσαι ο Μίκης! Είσαι ο Μίκης που ήσουνα πρωτοπόρος σε όλα. Να συνεχίσουμε, όμως. Να συνεχίσουμε…Μίκης Θεοδωράκης : Θέλω να σου πω δυο λόγια όμως.
Γιώργος Παπαδάκης : Ναι.
Μίκης Θεοδωράκης : Ακόμα για την πατρίδα μου την Κρήτη.
Γιώργος Παπαδάκης : Ναι.
Μίκης Θεοδωράκης : Γιατί ήμουνα εκεί κάτω τώρα, εκεί στην Κρήτη. Ντρέπομαι σαν Κρητικός, γιατί η Σούδα και γενικά οι βάσεις που υπάρχουν στην Κρήτη, έγιναν βάσεις εξορμήσεως θανάτου. Έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην καταστροφή του Ιράκ. Μεγάλο ρόλο στην καταστροφή του Αφγανιστάν. Σας ρωτώ: Είχαμε εμείς οι Έλληνες καμία διαφορά με τους Ιρακινούς; Που πήγαμε και τους σκοτώσαμε; Ξέρετε πόσες χιλιάδες πτήσεις ξεκίνησαν και πόσοι πύραυλοι ξεκίνησαν από την Κρήτη και ξεκινάν ακόμα; Και τώρα έχουμε τη Λιβύη. Σας ρωτώ και πάλι, έχουμε εμείς τίποτα που να χωρίσουμε με τους Λιβύους; Που ξεκινάνε τα αεροπλάνα και τα υποβρύχια και τα αεροπλάνα από τη Σούδα; Και έχουμε και το αεροπλανοφόρο το γαλλικό στα δικά μας νερά! Εγώ είπα, κάλεσα το Γιώργο Παπανδρέου. Έχει δυνατότητα να κλείσει τη βάση της Κρήτης. Την έκλεισε ο πατέρας του με το ίδιο άρθρο στη συμφωνία που κάναμε με το ΝΑΤΟ, έκλεισε τη βάση της Νέας Μάκρης. Γιατί δεν μιμείται τον πατέρα του, να κλείσει τη βάση της Σούδας; Και αν δεν την κλείσει αυτός, εγώ κάλεσα τους Κρητικούς να ξεσηκωθούνε όλοι με ένα σύνθημα: Να κλείσουν τώρα οι βάσεις της Κρήτης. Να φύγουν πια αυτοί, εμείς δεν είμαστε υπαίτιοι για τη δολοφονία. Γιατί αυτά που λένε, όλα τα αστεία, που πάνε να σώσουν τους Λιβύους! Ποιοι τώρα, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί; Αυτοί οι οποίοι… Δε μου λέτε κάτι, τα όπλα με τα οποία πολεμάει ο Καντάφι, που τα ‘φτιαξε; Στη Σαχάρα; Ποιος τα πούλησε; Οι Γάλλοι τα πούλησαν, οι Γερμανοί! Οι Άγγλοι τα πούλησαν!
Γιώργος Παπαδάκης : Να ξεπουλήσουνε θέλουνε.
Μίκης Θεοδωράκης : Και πάνε τώρα και τα καταστρέφουνε για να ξαναγοράσουν πάλι όπλα. Και γιατί πάνε; Πάνε να πάρουν τα πετρέλαια της Λιβύης. Και σκοτώνουν αμάχους! Και έχω και τον κύριο και τον κύριο, φίλο μου, τον κύριο Βενιζέλο. Ότι αυτά που κάνουμε εμείς τα κάνουμε για να σώσουμε… Τι να σώσετε; Τους αμάχους; Σκοτώνουν τους αμάχους! Εσείς σκοτώνετε τους αμάχους!
Γιώργος Παπαδάκης : Κύριε Θεοδωράκη, μιλήσατε για την αντίσταση των Ελλήνων κατά των Γερμανών. Ξέραμε τον αντίπαλο, ήτανε ο Γερμανός. Μιλήσατε για τη αντίσταση κατά της χούντας. Ξέραμε ήταν η χούντα των Συνταγματαρχών! Σήμερα καλείτε το λαό σε αντίσταση, ενάντια σε αυτούς τους οποίους ψήφισε πριν από δύο χρόνια. Δεν είναι λάθος;
Μίκης Θεοδωράκης : Ναι, αλλά, αλλά τους καταψήφισε, αγαπητέ μου, κύριε Παπαδάκη. Σήμερα η κυβέρνηση κυβερνά με 20%.
Γιώργος Παπαδάκης : Ο κανένας είναι πρώτος.
Μίκης Θεοδωράκης : Τυπικά είναι ψηφισμένοι, γιατί έτσι γίνεται. Τυπικά. Ουσιαστικά όμως… Αν είχαμε ένα προεδρικό σύστημα, όπως παλιά, θα επενέβαινε ο Πρόεδρος ότι υπάρχει ασυμφωνία του λαού σήμερα με την κυβέρνηση. Έχουν 20%; Ταδύο κόμματα μαζί δεν φτάνουν τα 40% σήμερα. Και τα 20% παίρνουνε, παίρνουνε αποφάσεις για 3 και 4 γενιές μπροστά. Με τι δικαίωμα το κάνουν αυτό; Τουλάχιστον, εφόσον έχουν το 20%, έπρεπε να έχουν, να φροντίσουν οι ίδιοι να έχουν τη συμπαράσταση όλων των άλλων. Ο ίδιος ο Παπανδρέου να πάει και να πει “Ναι, έχω αυτή τη δυσκολία σήμερα. Ναι μεν είμαι κυβέρνηση, αλλά αυτή τη στιγμή ξέρω και εγώ ότι δεν εκπροσωπώ το σύνολο του ελληνικού λαού”. 2.000.000 έφυγαν από τη Νέα Δημοκρατία. 1.000.000 έφυγε από το ΠΑΣΟΚ.
Μίκης Θεοδωράκης : 50% ήτανε η αποχή και λοιπά. Τι μείνανε; Ποιοι κυβερνούνε σήμερα; Και αυτοί μας δεσμεύουνε για 15 και για 20 χρόνια; Με τι δικαίωμα το κάνουνε αυτό;
Γιώργος Παπαδάκης : Δεν είναι όμως…Μίκης Θεοδωράκης : Σας ρωτώ.
Γιώργος Παπαδάκης : Δεν είναι όμως ότι, πρόβλημα ότι δεν πηγαίνουν και στην Αριστερά; Μια Αριστερά κατακερματισμένη;
Μίκης Θεοδωράκης : Τι σημασία έχει αυτό;
Γιώργος Παπαδάκης : Λέω ότι δεν πηγαίνουν και στην Αριστερά αυτοί που φεύγουν.
Μίκης Θεοδωράκης : Αυτοί, αυτοί είναι λευκοί. Αυτοί φεύγουν, είναι ανεξάρτητοι. Γιατί και η Αριστερά δε βρήκε ακριβώς τον παλμό εκείνον. Να καταλάβει, δηλαδή, ότι αυτή τη στιγμή δε λύνονται τα πράγματα μέσα απ’ τη Βουλή ή μέσα από τις ομιλίες που κάνουνε. Εγώ εκάλεσα την Αριστερά να εγκαταλείψει τη Βουλή. Γιατί δίνει έτσι μια νομιμοφάνεια στις αποφάσεις που παίρνει η κυβέρνηση. Να ‘ρθει μαζί μας, να βγούμε στους δρόμους, να οργανώσουμε το λαό. Γιατί μόνο ο ενωμένος λαός μπορεί να νικήσει σήμερα. Όλοι. Και ξέρετε πόσοι είναι αυτοί; Γιατί έχουμε το κίνημα των ανεξάρτητων πολιτών; Και γυρίζουμε. Έχουμε αυτή τη στιγμή 200, 300 Σπίθες σε όλη την Ελλάδα. Και αυξάνονται καθημερινά. Και οι Σπίθες είναι απλώς οι πυρήνες. Εδώ 200, εεε… Σπιθίτες ξεκίνησαν από το “Μινιόν”, από κάτω από τα χαφτία και στα 2.000 φτάσανε στη… ε, πώς το λένε, στη… στο Σύνταγμα. Ο λαός σήμερα, ολόκληρος ο λαός θέλει να βρει μια τέτοια λύση.
Μίκης Θεοδωράκης : Θέλει να βρει ένα οδηγό. Αλλά είμαστε διασπασμένοι. Εμείς είμαστε μία νέα κίνηση. Πού είναι τα κόμματα της Αριστεράς; Πού είναι όλοι αυτοί οι οποίοι είναι εναντίον του μνημονίου; Να ενωθούμε όλοι μαζί και να δώσουμε μία λύση. Και η λύση δεν είναι αυτή, να πληρώνουμε αυτούς τους τόκους και αυτούς τους φόρους και λοιπά. Ο Ισημερινός με 5.000.000 και κάτω από την κοιλιά της Αμερικής, είπε “Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!”. Το θεωρώ ειδεχθές τους τόκους. Και έκανε μια συμφωνία και πλήρωσε τα μισά ή το 1/3, δεν ξέρω. Γιατί δεν κάνουμε και εμείς το ίδιο; Περιμένει κάτι τέτοια ο λαός. Αλλά εμείς αυτή τη στιγμή όσοι και να ‘μαστε, όπως είπες, ιστορικοί και να συγκινούμε με τα παλιά μας, με τη μουσική μας, όλα αυτά και λοιπά. Έχουν ακούσει εμένα τα λόγια μου; Πέντε ομιλίες έκανα. Ας αφήσουν να κάνω μια ολόκληρη ομιλία σε έναν μεγάλο σταθμό. Μία! Να μιλήσω μισή ώρα μόνο. Όπως μίλησα τώρα σε σας 10 λεπτά. Και δε μ’ αφήνουνε! Πώς θέλετε λοιπόν ο κόσμος να ακούσει και να τους ακολουθήσει η νεολαία; Ναι, εγώ αυτή τη στιγμή βγαίνω μπροστά. Όπως βγήκα και πολλές άλλες φορές. Μην ξεχνάτε ότι ήμουν αρχηγός στο Λαμπράκειο. Είχα 300.000 ανθρώπους. Και αυτή τη στιγμή μπορεί να έχω 300.000 ανθρώπους πλάι μου. Αλλά πώς; Ξέρετε ότι αυτή η σιωπή που έχω γύρω μου, το σιδηρούν παραπέτασμα της σιωπής, είναι το πιο απεχθές απ’ ό,τι σε όλη τη ζωή μου;
Γιώργος Παπαδάκης : Νιώσατε αυτό τον αποκλεισμό;
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν υπάρχει; Βλέπετε το όνομά μου πουθενά στις εφημερίδες; Βλέπετε ποτέ στα κανάλια εμένα να μιλάω; Βουβός είμαι; Έχει πολλούς σαν και μένα η Ελλάδα; 86 χρονών, με τέτοια πείρα, τη μεγάλη; Αντί να με παίρνουν να μιλάω, να λέω τη γνώμη μου και λοιπά; Και με έχουν κλείσει τελείως, με έχουν φιμώσει! Με έχουν φιμώσει τελείως! Και μέσα από αυτά πολεμάω εγώ αυτή τη στιγμή! Πηγαίνω στη συνοικία που βρίσκομαι στην Κρήτη, πηγαίνω στη Θεσσαλονίκη. Έχουμε 6.000 στη Θεσσαλονίκη. 6.500 στην Κρήτη. Τοξέρατε εσείς αυτό;
Γιώργος Παπαδάκης : Όχι.
Μίκης Θεοδωράκης : Τοείπε κανείς αυτό το πράγμα; Για να ήτανε κανείς καλλιτέχνης, να ήτανε κανείς απ’ όλους αυτούς τους φίλους του συστήματος και να είχε 2.000, 3.000. Ξέρετε ότι όταν μίλησα εγώ στην πρώτη το 19… το Δεκέμβρη, είχαμε 370.000 αναρτήσεις εις τις ιστοσελίδες. 370.000.
Γιώργος Παπαδάκης : Τοείδα. Αυτό το είδα, όντως.
Μίκης Θεοδωράκης : Τοξέρετε; Λοιπόν, πού είναι αυτό; Φάνηκε αυτό στα κανάλια; Γιατί ο κόσμος αυτό είναι σήμερα. Τοκανάλι είναι! Οι εφημερίδες είναι.
Γιώργος Παπαδάκης : Τουναντίον, σας ασκήθηκε και κριτική και κάποιοι είπαν “Μα, τι θέλει να κάνει ο Μίκης Θεοδωράκης; Κόμμα δικό του;”. Έτσι είπαν κάποιοι.Μίκης Θεοδωράκης : Δεν έχω το δικαίωμα ακόμα, ακόμα και στην ηλικία που είμαι να μιλήσω. Ποιοι είναι αυτοί τώρα; Γιατί τους αναφέρετε; Είναι άξιοι να τους αναφέρετε αυτούς τους ανθρώπους; Όταν υπάρχει άνθρωπος σήμερα να λέει σε έναν οποιονδήποτε
Γιώργος Παπαδάκης : “Γιατί μιλάς”.
Μίκης Θεοδωράκης : Όχι σε μένα. “Τι θέλει αυτός;”. Όλοι έχουμε δικαίωμα. Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να μιλήσει.
Γιώργος Παπαδάκης : Εγώ σας λέω ότι…
Γιώργος Παπαδάκης : Εδώ σας λέω ότι μου ζητάνε αύριο να μην κάνω εκπομπή, οι φίλοι τηλεθεατές και να ξαναπαίξουμε το κομμάτι, το κομμάτι αυτό της συζήτησης της οποίας είχαμε σήμερα. Και ξέρετε κάτι; Ακόμα και άνθρωποι οι οποίοι λένε “Είμαι δεξιός, είμαι ΠΑΣΟΚ, είμαι αριστερός, θέλω να ακούω τέτοιες φωνές. Θέλω να ακούω ανθρώπους πνευματικούς να έχουν άποψη έστω και αν σε κάποια σημεία μπορεί να μην συμφωνώ απολύτως ή να συμφωνώ απολύτως”. Αυτό που είπατε προηγουμένως. Ποιος έχει το δικαίωμα να στερήσει σε έναν Μίκη Θεοδωράκη την δυνατότητα να μιλήσει; Όταν μάλιστα το αποφασίζει εκείνος. Γιατί εμένα η είδηση ξέρετε πού ήτανε; Ήταν η είδηση, η είδηση για μένα ήταν ότι αποφασίσατε να μιλήσετε. Από εκεί και πέρα ήμουνα σίγουρος τι θα λέγατε, κύριε Θεοδωράκη.
Μίκης Θεοδωράκης : Κύριε Παπαδάκη, αν έκανα κόμμα αυτή τη στιγμή, ξέρετε τι όνομα θα του έδινα; Πατρίδα, αυτό μας λείπει αυτή την στιγμή. Έγιναν τέτοια λάθη, τέτοια κακοποίηση, ας πούμε, της εθνικότητάς μας, της ιστορίας μας, της πατρίδας μας και λοιπά. Βλέπετε πώς προοδεύουν οι άλλοι λαοί, πώς είναι οι Γερμανοί, πώς είναι οι Γάλλοι γύρω στην πατρίδα τους και λοιπά. Πόσοι είμαστε; 10.000.000, αυτό είπα εγώ και αυτό δε με ενδιαφέρει αν είναι δεξιός, αν είναι κεντρώος ή αν είναι άκρο δεξιός. Δε θέλω τους φασίστες μόνο, αυτούς δεν θέλω. Οι φασίστες και οι χουντικοί είναι για μένα
απαγορευμένοι, για μένα, για την Ελλάδα κάνουν κακό, στην ανθρωπότητα κάνουν κακό. Όλοι οι άλλοι είμαστε πατριώτες, είμαστε όλοι μαζί και εγώ κάνω έκκληση σε όλους αυτούς μαζί, όλους και στους δεξιούς και στους κεντρώους και στους αριστερούς.
Γιώργος Παπαδάκης : Η απαισιοδοξία σας για το ότι δεν οδηγούν πουθενά οι σημερινές κινήσεις είναι εμφανής, αλλά όμως τα γεγονότα τρέχουν. Κάθε τρεις και λίγο θα έρχεται ένα κλιμάκιο της Τρόικα, κάθε τρεις και λίγο όλοι αυτοί οι οποίοι θα θέλουν να εξασφαλίσουν τις δόσεις του δανείου θα ζητάνε και νέες θυσίες από τον ελληνικό λαό. Τα πράγματα θα γίνονται ακόμα πιο σκληρά για τον ελληνικό λαό.
Μίκης Θεοδωράκης : Ξέρετε τι είναι, να σας πω ένα παράδειγμα: Ξέρετε αυτό το μαγκανοπήγαδο, που γυρίζει γύρω-γύρω. Ο ελληνικός λαός έχει μεταληφθεί σε ένα μουλάρι με παρωπίδες, ο οποίος γυρίζει γύρω στο μαγκανοπήγαδο, δηλαδή όσο γυρίζουμε, όσο χρεωνόμαστε, τόσο μεγαλύτερους τόκους θα έχουμε. Ξεκινήσαμε, ας πούμε, δεν ξέρω πόσο, από την χούντα, πάρα πολύ λίγο, το χρέος μας ανέβηκε στο 32 του ΑΕΠ επί Καραμανλή, το παρέλαβε ο Ανδρέας στο 32%, το πήγε στο 112%, 70 μονάδες επάνω, οι άλλοι το πήγαν 132 μονάδες και ο Γεωργάκης το έφτασε 145 σήμερα. Εάν φτάσει στις 150 και πάνω, δεν ξεχρεωνόμαστε ποτέ, ποτέ! Θα είμαστε υποχρεωμένοι να είμεθα ένα μαγκανοπήγαδο μουλάρια, ένας λαός μουλάρι με παρωπίδες να γυρίζει γύρω-γύρω σε όλη του τη ζωή. Αυτή τη ζωή εμείς θα δώσουμε στα παιδιά μας. Έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό; Δεν υπάρχει καμία πράξη άλλη, τρέχει, το ξέρω, τρέχει η ζωή… τα κάνει αυτά, πρέπει να κάνουμε επαναστατικές πράξεις.
Μίκης Θεοδωράκης : Σταματάμε κύριοι! Ποιοι είναι αυτοί, ποιοι είναι αυτοί οι τραπεζίτες, τα λεφτά μας, οι τόκοι, αυτά τα οποία πληρώνουμε τόκους, που φέτος θα πληρώσουμε 45 δισεκατομμύρια για τόκους, φέτος για τόκους. Ξέρετε που πάνε στις τράπεζες τις Γερμανικές και σε αυτές και ξέρετε μέσα στο μνημόνιο τι λέει; Δεν συμψηφίζονται, οι Γερμανοί μας χρωστάνε χρήματα, είμαστε η μόνη χώρα που δεν πλήρωσε, σε όλους τους άλλους έδωσε χρήματα. Εδώ χάρη τους προδότες, γιατί είναι προδότες όλοι όσοι κυβέρνησαν, δε διεκδίκησαν αυτά που έπρεπε να πάρουμε. Είχαμε 1.000.000 νεκρούς από τους Γερμανούς, είχαμε καταστροφές, μας χρωστάνε οι Γερμανοί τόσα που μπορούμε να εξοφλήσουμε. Αυτή τη στιγμή, ας πούμε, αν οποιοσδήποτε λαός, οποιοσδήποτε οι Κινέζοι, από ιδιοτροπία Κινέζικη, οι Ιαπωνέζοι πούνε “Σας δίνουμε δάνειο με 1%” ή “Σας δίνουμε ένα δάνειο 300 δισεκατομμύρια, να δώσετε σε 300 χρόνια”, δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε, το μνημόνιο το απαγορεύει αυτό. Τίποτα δε μας… δεν έχουμε εξωτερική πολιτική, πώς μας δέσανε έτσι σε ένα χαρτί ο κύριος Παπακωνσταντίνου, έχει συνείδηση ο Παπακωνσταντίνου, τι ευθύνες ιστορικές έχει πάνω στην πλάτη του, η κυβέρνηση έχει, έχει και οι βουλευτές της έχουνε, έχουνε. Πάνω τους εγώ είπα, όταν ψήφισαν τον νόμο αυτό για τις συμβάσεις, που είχε ψηφίσει ο Μεταξάς, τις συμβάσεις εργασίας του 1936-37, ο Μεταξάς τον είχε κάνει τον νόμο αυτό και έρχεται τώρα μια κυβέρνηση σοσιαλιστική και στην καταργεί. Λέω να γίνει στο Σύνταγμα μια κολώνα και να μπούνε όλα τα ονόματα των πώς των λένε, των βουλευτών που την ψήφισαν, έχουν συναίσθηση το τι κάνουν αυτή την στιγμή και νομίζουν ότι περνάνε τα πράγματα έτσι στην Ελλάδα, έτσι στην Ελλάδα, εδώ ένα τέτοιο να γίνει στην Ελλάδα όλα αλλάζουν. Είναι περίεργος ο ελληνικός λαός. Τι νομίζετε, είναι ήρωες, ο ελληνικός λαός είναι ήρωας; Αυτοί που κάναν την αντίσταση τι ήτανε; Ανθρωπάκια ήτανε, αλλά η κατάσταση τους έκανε ήρωες, αυτοί που ήταν στην χούντα και βασανίστηκαν ανθρωπάκια ήτανε και εμείς είμαστε ανθρωπάκια αλλά οι συνθήκες θα μας κάνουν να γίνουμε ήρωες και θα γίνουμε ήρωες. Να είστε βέβαιοι και αυτοί οι οποίοι σήμερα δήθεν κυβερνούν με ξένα κόλλυβα, διότι αν έλειπαν η εξάρτηση και οι Αμερικανοί θα σας έλεγα αν στεκόταν αυτοί σήμερα. Αυτοί θα μετανιώσουν σκληρά για αυτό που κάνουν σήμερα, όλοι τους.
Γιώργος Παπαδάκης : Δε νιώθω την ανάγκη να ρωτήσω τίποτα, ήταν λίγος ο χρόνος
που σας αφιερώσαμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, προσωπικά εγώ, οι συνεργάτες μου. Δεν ξέρω, νομίζω ότι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό μετά από όλα αυτά που έχουμε κάνει όλο αυτό το τελευταίο χρονικό διάστημα. Πριν ολοκληρώσουμε, είναι καλά η Μαργαρίτα με την περιπέτεια που είχε;
Μίκης Θεοδωράκης : Αχ, αχ, κοιτάξτε κάτι.
Γιώργος Παπαδάκης : Η Μαργαρίτα, που έδειξε μεγάλη ψυχή, γιατί σχεδόν 48 ώρες μέσα σε αυτό το ξεροπήγαδο κατάφερε να συνεργαστεί, να ανταποκριθεί. Μιλάμε για την κόρη του κύριου Θεοδωράκη, θα το είδατε και γραμμένο σε εφημερίδες. Δε μπορούσα να μην το ρωτήσω, υπάρχουν και ερωτήματα του κόσμου από προσωπικό ενδιαφέρον και όχι τίποτε άλλο, δε θα ήθελα να με παρεξηγήσετε, είναι καλά;
Μίκης Θεοδωράκης : Ξέρετε κύριε Παπαδάκη, η Μαργαρίτα δεν ήταν νύχτα, ήτανε μέρα, αλλά εκεί που πάτησε είχανε φύλλα από πάνω βάλει, είχανε κάνει μια τρύπα 8 μέτρα, 40 εκατοστά, ήτανε μόνο το πάχος και είχανε φύλλα. Καθώς βάδιζε, πάτησε τα φύλλα και έπεσε 8 μέτρα κάτω.
Γιώργος Παπαδάκης : Και έμεινε 40 ώρες μέσα;
Μίκης Θεοδωράκης : Και έμεινε 40 ώρες κάτω και μου έλεγε, “Μπαμπά, το μόνο που σκεφτόμουνα όλη αυτή την ώρα ήταν εσένα, όταν σε είχαν θάψει ζωντανό στην Μακρόνησο, αλλά τουλάχιστον τότε σου είχαν το κεφάλι απ’ έξω, ενώ εμένα το κεφάλι μου μέσα”. Έπαθε αφυδάτωση, ήταν θαμμένη, αν είχε νερά θα πνιγότανε, αν αργούσανε 5 ώρες, θα πέθαινε η κόρη μου.Γιώργος Παπαδάκης : Όμως όλα είναι καλά τώρα
Μίκης Θεοδωράκης : Όλα είναι καλά ευτυχώς, είναι ένα θαύμα πως δεν έσπασε τα πόδια της, κάτι να πάθει.
Γιώργος Παπαδάκης : Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας περαστικά!
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν έπαθε τίποτα, ευτυχώς.
Γιώργος Παπαδάκης : Θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ, γιατί τελειώνει ο χρόνος για αυτό, διαφορετικά μακάρι να είχα, αν και είμαι σίγουρος ότι ο Καραμέρος και ο Χαριτάτος, τα παιδιά που είναι μετά από εμάς, είμαι σίγουρος 100% ο Σπύρος και ο Γιώργος θα λέγανε “Γιώργο, αν περνάει από το χέρι μας, πάρε μια ώρα και ασε τον Μίκη να μιλάει”. Θέλω να σας ευχαριστήσω εγώ και η Μαριάννα, που της είπα “Μαριάννα, θες κάτι να ρωτήσεις τον κύριο Θεοδωράκη;” Μου λέει “Όχι, θέλω να τον ακούω, δεν θέλω να τον ρωτήσω τίποτα”. Τίποτα, όλα τα παιδιά εδώ.Μίκης Θεοδωράκης : Όλα είναι καλά ευτυχώς, είναι ένα θαύμα πως δεν έσπασε τα πόδια της, κάτι να πάθει.
Γιώργος Παπαδάκης : Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας περαστικά!
Μίκης Θεοδωράκης : Δεν έπαθε τίποτα, ευτυχώς.
Μίκης Θεοδωράκης : Δε μπορώ να μιλάω και πάρα πολύ εδώ που τα λέμε.
Γιώργος Παπαδάκης : Σας ρωτήσανε οι συνεργάτες μου πάνω στις διαφημίσεις ποιο τραγούδι από αυτά που έχετε γράψει σας εκφράζει σήμερα και είπατε ότι είναι το «Σου Είπαν Ψέματα Πολλά», που είναι μουσική και στίχοι δικά σας. Έχει τραγουδήσει την 1η εκτέλεση από τον Αντώνη Καλογιάννη και τη Μαρία Φαραντούρη. Με αυτό θα σας αποχαιρετήσουμε και με τον τρόπο που εγώ πάντα ήξερα στα νεανικά μου χρόνια να φωνάζω, “Γεια σου Μίκη, σ’ αγαπάμε!”.Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Η μισθοδοσία της ντροπής στον 9,84 και το ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αναδημοσιεύω από το tsantiri.gr Το tsantiri σας παρουσιάζει τη λίστα της ντροπής στον 9,84. Δείτε τα ονόματα των μεγαλοδημοσιογράφων που φιγουράρουν! Δείτε και πόσα λεφτά έπαιρναν, πόσο δούλευαν -όσοι δούλευαν! Να με ποιους εννοούσε προφανώς ότι «έφαγε» παρέα τα λεφτά ο Πάγκαλος! Πάντως όχι με εμάς… [Θα αναγνωρίσετε ονόματα που βγαίνουν στα κανάλια και το παίζουν τιμητές των πάντων!] Η οικονομική κατάσταση του ΔΕΠΑ 984 είναι τραγική. Το κόστος μισθοδοσίας των 384 εργαζομένων εκ των οποίων περίπου 250 δημοσιογράφοι ανέρχεται σε περίπου € 9,5 εκατομμύρια το χρόνο. Τα έσοδα του σταθμού ανήλθαν το 2010 στις € 400.000 , και η επιχορήγηση από τον Δήμο περίπου στα € 15 εκατ. Ο Δήμος αποφάσισε να επιχορηγήσει τον 9.84 με € 5 εκ. για το 2011. Έτσι κρίθηκε απαραίτητο ένα πρόγραμμα εξυγίανσης που περιλαμβάνει:
Επειδή ανέφερες τους μισθούς των αργόμισθων του 9,84 ίσως σε ενδιαφέρει και ένα κείμενο που κυκλοφορεί μέρες τώρα στα mail των συντακτών του Αθηναϊκού Πρακτορείου και έχει να κάνει με αυξήσεις (σαν στραγάλια) που έδινε ο προηγούμενος διευθυντής του Γ Ταμπακοπουλος (που τα έπαιρνε και από τον 9,84…) σε οποίους ήθελε ακόμα και τρεις μέρες πριν τις εκλογές αλλά και τέσσερεις μέρες μετά….. Πρόσεξε επίσης τις αυξήσεις στους συνδικαλιστές…. «Μαζί τα φάγαμε… στο ΑΠΕ – ΜΠΕ» Να λοιπόν πού πήγαν τα λεφτά. Επειδή κανείς ως τώρα δεν έχει πει την αλήθεια για το ΑΠΕ-ΜΠΕ και επειδή η αλήθεια λέγεται πάντα καλύτερα με αριθμούς και …νούμερα, ήρθε η ώρα να μάθουμε ποιος είναι ποιος εκεί στην Τσόχα και με τι πλάτες και μισθό μιλάει σήμερα.
- Δραστική μείωση των ελαστικών δαπανών έως και 80%. Σημαντική μείωση των υπόλοιπων δαπανών.
- Κρίθηκε επίσης αναγκαία η μείωση των δαπανών μισθοδοσίας και αμοιβών, καθώς με τα 5 εκ. επιχορήγηση ο σταθμός θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο σε 4-5 μήνες.
- Επιλέχθηκε η μείωση του προσωπικού με βάση τα ακόλουθα κριτήρια. 1. Η απόδοση, 2. Οι οικονομικοί λόγοι, η δυνατότητα εξεύρεσης άλλης εργασίας, Πολυθεσία 3. Κοινωνικοί λόγοι (Οικογενειακή κατάσταση, προβλήματα υγείας κλπ). Στόχος να μην βρεθεί κανείς άνεργος, χωρίς εισόδημα από άλλη πηγή.
Επιπροσθέτως, σημειώνεται πως με βάση τις δηλώσεις του Δημάρχου προεκλογικά και μετεκλογικά, ο 9.84 θα αλλάξει φυσιογνωμία και θα μετατραπεί σε ένα σταθμό της πόλης. Ένας σταθμός που θα ασχολείται με τα προβλήματα, αλλά και τη δημιουργική ζωή της Αθήνας. Ένας τέτοιος σταθμός δεν μπορεί να δημιουργηθεί με 19 πολιτικούς συντάκτες και άλλους τόσους παρουσιαστές εκπομπών, ειδικούς στο πολιτικό σχόλιο, την παραπολιτική και την πολιτική ανάλυση.
Με βάση τα παραπάνω αποφασίστηκαν οι παρακάτω αποχωρήσεις
- Γρ. Ρουμπάνης (3692 +2000) Ζάκυνθος ανύπαρκτος εδώ και δύο χρόνια –Παραιτείται)
- Άννα Παναγιωταρέα (2849 ευρώ/μηνα για 2 ωρες την εβδομάδα) καθηγήτρια στο ΑΠΘ
- Αρετη Σιδηροκαστρίτου (4339 ευρώ/μηνα – 1 ωρα τη βδομάδα με Τασσιόπουλο) διευθυντικό στέλεχος του ομίλου Κυριακίδη(φλαςκλπ) και υπάλληλος της ΓΓΤύπου.
- Γιώργος Βλάχος (2332 ευρώ /μηνα, πολιτικό σχόλιο , 1 από τους 19 πολιτικούς συντάκτες του σταθμού) με ελάχιστη συμμετοχή και εργάζεται στον Αλφα και είναι υπάλληλος στη ΓΓΤύπου)
- Γιώργος Ταμπακόπουλος (4384/μηνα ανύπαρκτος ,διευθυντής στο ΚΑΡΦΙ )
- Μαρία Σταματέρη (2421/μηνα – ένα δυο 10λεπτα , εργάζεται και στον ΣΤΑΡ) δήλωσε ότι ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ
- Φωτεινή Καλλίρη (2114 /μηνα,καλύπτει θέματα Δημόσιας διοίκησης-εργάζεται στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, και στο Γρ.τυπου Εθνικής Τράπεζας)
- Γιάννης Τασσιόπουλος (3879/μηνα, μια εκπομπή κάθε Παρασκευή, δ/ντης εκδηλώσεων, εργάζεται στο ΧΡΗΜΑ και άλλου τύπου εργασίες) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ μέχρι 5/2011)
- Αντώνης Ζησιμάτος (2239/μηνα -ΙΑΣΩ- δεν έκανε τίποτα , άδεια μετ αποδοχών για 14 μήνες)) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ
- Ολγα Προυκάκη (1324/μηνα – 15΄την εβδομάδα-ΑΝΤ1-με δελτίο))ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ
- Κώστας Ζούλας (3200/μηνα – εκπομπή Δ-Π 3-4 με Παπαγεωργίου) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΡΤ
- Νικόλαος Καρούτζος (2713/μηνα, μία εκπομπή με Κομίνη κάθε Π 6-7μμ, ΑΞΙΑ κ.α)
- Γιάννης Κουρτάκης (2255/μηνα, ωριαία εκπομπή Δευτέρα- Πέμπτη με τον Χρήστο Ράπτη- εργαζεται ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, ΑΞΙΑ ,σύμβουλος Μαρινάκη, παραπολιτικα.γρ)
- Γιάννης Σαραντάκος (1852/μηνα ένας από τους 19 πολιτικούς συντάκτες με ελάχιστη συμμετοχή, Εργάζεται στο ΕΘΝΟΣ και ΜΕΓΚΑ)
- Νικ. Στέφος (μουσικός επιμελητής, Εργάζεται στην ΕΡΤ-με άδεια άνευ αποδοχών) – Παραιτείται-ΣΥΝΤΑΞΗ τον Μάιο)
- Αμαλία Κυπαρίσση (εξαφανισμένη από 2003 γρ Ρουσσόπουλου, άδεια ανευ αποδοχών μέχρι τέλους του 2011-ζεί μόνιμα στην Ισπανία) δεν επικοινώνησε
- Στάθης Βαρυτιμιάδης (2174/μηνα . Σημετοχή ένα τηλ σε πρωινό Μαγκαζίνο. Εργάζεται στον Ελευθερο Τύπο και σε αθλητική)
- Φώφη Γιωτάκη (2016/μηνα, Μία από τις 19 πολιτικούς Συντάκτες του σταθμού, με ελάχιστη προσφορα. Είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού στο ΕΘΝΟΣ)
- Άγγελος Μόσχοβας (2438/μηνα. Πρωινό 7-8 με Λοβέρδο-πολλές απουσίες – Εργάζεται στο κέρδος ΚΕΡΔΟΣ) Ορισμένου Χρόνου
- Νίκος Ελευθερόγλου (1759,τίποτα, ανύπαρκτος free press δήθεν, εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)
- Φοίβος Καρζής (4018/μηνα –Εργάζεται στη Eurobank) Αποχώρησε μόνος του σε φιλικό κλίμα
- Δημήτρης Κατής (1840/μηνα,μουσικός , μία εκπομπή)
- Ελένη Κομίνη (1173/μηνα,μία εκπομπή με Καρούτζο κάθε Παρασκευή. Εργάζεται στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)
- Παναγιώτης Μουσάς Ένας από τους 19 πολιτικούς συντάκτες. (μόνο ένα πολιτικό σχόλιο-1278ευρώ//μηνα
- Σωτηρης Ξενάκης (παραιτήθηκε)
- Χάρης Παυλίδης (2658, /μηνα -ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ)
- Γιωργος Μητσικώστας (5856/μηνα, δεν χρειάζεται 10΄. Ακυρο το συμβόλαιό του)
- Λάμπρος Πέγκος (1623/μηνα . Γρ τύπου Δήμου. Εργάζεται ,σε διάφορες εφημερίδες)
- Χρήστος Ράπτης (2029/μηνα. Μία εκπομπή Δευτ- Πέμπτη με τον Κουρτάκη. Εργάζεται και στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)
- Μαρία Αντωνιάδου (1500/μηνα. Εργάζεται στο ΒΗΜΑ ανύπαρκτη)
- Αμέλια Αναστασάκη (1250/μηνα. Εκπομπή κάθε Παρασκευή) Εργάζεται στο. ΣΤΑΡ Ιωάννης Βασιλακόπουλος( 1167 ,απών, γρ Τύπου Βαρβιτσιώτη)
- Αλέξανδρος Βέλλιος (1332 /το μήνα, άφαντος)
- Ιωάννα Ζαρακέλη (1250/το μήνα . Πλημμελής παρουσία γρ Τύπου ΔΕΡΑ- Εργάζεται στο Κόντρα,)
- Ελένη Καλογεροπούλου 1500 /μηνα (Μία από τους 19 πολιτικούς συντάκτες. Εργάζεται στη ΓΓΤύπου, ΠΟΝΤΙΚΙ)
- Ηλίας Κανέλλης (ΝΕΑ, παραιτήθηκε, σε πολύ καλό κλίμα)
- Θυμιος Καρακατσάνης (1446/μηνα.Δεν έκανε τίποτα)
- Καρρερ Λουκίλα (θα έρθει δωρεάν)
- Ανδρέας Κάτσενος (Εξαφανισμένος.1000/μηνα)
- Χριστίνα Κοραή (2046/μηνα. Μία από τους 19 πολιτικούς συντάκτες . Συμμετοχή με ένα σχόλιο. Εργάζεται στην Ελευθεροτυπία κλπ)
- Άκης Κοσώνας (1501/μηνα. Ανύπαρκτος. Εργάζεται στο ΑΠΕ)
- Γιώργος Κουβαράς (2325/μηνα. Μία εκπομπή Δευτέρα- Πέμπτη. .Εργάζεται στον ΕΤ)
- Άλκης Κούρκουλας ανταποκριτής, με μηδενική προσφορά
- Δήμητρα Κουτουρίνη (Εξαφανισμένη)
- Βασιλική Κουτσούμπα(Εξαφανισμένη)
- Αλέξανδρος Κυριακόπουλος (Ελευθεροτυπία, 875/μηνα, ελάχιστη προσφορά)
- Λάζαρος Λασκαρίδης (παραιτήθηκε)
- Γιάννης Λοβέρδος (2341/μηνα +1260 Μυρτώ Λοβέρδου; Πρωινή εκπομπή με τον Αγγ. Μόσχοβα. Πολύ συχνά εγκατέλειπε την εκπομπη για να εμφανιστεί στην τηλεόραση, ως σχολιαστής. Έμενε η εκπομπή χωρίς παρουσιαστη συχνά μεταξύ 7.30 με 8.00. Απροετοίμαστος και όταν ήταν στην εκπομπη. Σχόλια εκ του προχείρου. Είναι δ/ντης της εφ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΡΑΔΥΝΗ, ενώ γράφει και σε ηλεκτρονικές σελίδες)
- Κώστας Μελισσόπουλος. Ενας εκ των 19 πολιτικών συντακτών
- Γιώργος Μαντέλας (1250/μήνα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
- Δημήτρης Νασιόπουλος (γρ Τύπου Δήμου )
- Βασιλική Νικολακάκη (Γρ τύπου ΠΟΔΑ)
- Αχιλλέας Οικονόμου (900 μουσική εκπομπή /Κυριακή 5-6)
- Κων Παναγιωτόπουλος (Bar-Bar) (2325/μηνα,μία εκπομπή την εβδομάδα)
- Παναγιωτοπούλου Στέλλα (γρ τυπου ΠΟΔΑ ,1300/μηνα)
- Γιάννης Παπαδήμος (γρ τυπου δήμου 1581/μηνα)
- Γιάννης Παργινός (15’ κάθε Δευτέρα . Εργάζεται στηνΑυριανή-Παρόν 1125/μηνα)
- Γιώργος Σιαδήμας. Ενας εκ των 19 πολιτικών συντακτών του σταθμού. Εργάζεται στο ΑΛΤΕΡ, 1250/μηνα)
- Παναγιώτης Σιάνης (1736/μηνα. Εκπομπή κάθε Παρασκευή, Εργάζεται και στο Κανάλι Βουλής και ΓΓΤ)
- Άρης Σκιαδόπουλος (μια εκπομπή κάθε Σάββατο, 1674/μηνα)
- Γιάννης Τζαννετάκος (2700/μηνα -σύμβουλος Προέδρου. Καμία συμμετοχή)
- Στέφανος Τζανάκης (1643//μηνα. Μία εκπομπή 16-17 Δευτέρα Πέμπτη με τον Κουβαρά. Εργάζεται στα ΝΕΑ)
- Γιάννης Χαραλαμπόπουλος (1500/μηνα)
Διαβάστε επίσης από το site του Δήμου Αθηναίων: 03-03-2011: “Συνέντευξη Τύπου του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη - αρχική ομιλία”
Σε συνέχεια του παραπάνω άρθρου έρχεται και το αμέσως επόμενο από το ίδιο site.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η λίστα με ονόματα-μισθούς του Αθηναϊκού Πρακτορείου
Ήταν να μην “σπάσουμε” το… απόστημα. Μετά την αποκάλυψη μας για τη μισθοδοσία του 9.84 , οι καταγγελίες που φτάνουν στο tsantiri.gr για παχυλούς μισθούς κρατικοδίαιτων δημοσιογράφων δεν έχουν τέλος. Προσπαθούμε να φιλτράρουμε και να διασταυρώνουμε τις πληροφορίες μας. Ωστόσο, στη σημερινή εποχή, που η δημοσιογραφική οικογένεια δέχεται την ολομέτωπη επίθεση των εκδοτών, εμείς είμαστε αλληλέγγυοι μόνο με τους άνεργους και εκτός συστήματος συναδέλφους μας. Σήμερα λάβαμε τη λίστα μισθοδοσίας του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων. Τη δημοσιεύουμε ως έχει και είμαστε διαθέσιμοι σε όποιον επιθυμεί από τους αναφερόμενους σ’ αυτήν να φιλοξενήσουμε απάντηση ή διάψευση τους. Συνεχίζουμε την έρευνα… άστεγοι και χωρίς εξαρτήσεις.
- Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ-
Επειδή ανέφερες τους μισθούς των αργόμισθων του 9,84 ίσως σε ενδιαφέρει και ένα κείμενο που κυκλοφορεί μέρες τώρα στα mail των συντακτών του Αθηναϊκού Πρακτορείου και έχει να κάνει με αυξήσεις (σαν στραγάλια) που έδινε ο προηγούμενος διευθυντής του Γ Ταμπακοπουλος (που τα έπαιρνε και από τον 9,84…) σε οποίους ήθελε ακόμα και τρεις μέρες πριν τις εκλογές αλλά και τέσσερεις μέρες μετά….. Πρόσεξε επίσης τις αυξήσεις στους συνδικαλιστές…. «Μαζί τα φάγαμε… στο ΑΠΕ – ΜΠΕ» Να λοιπόν πού πήγαν τα λεφτά. Επειδή κανείς ως τώρα δεν έχει πει την αλήθεια για το ΑΠΕ-ΜΠΕ και επειδή η αλήθεια λέγεται πάντα καλύτερα με αριθμούς και …νούμερα, ήρθε η ώρα να μάθουμε ποιος είναι ποιος εκεί στην Τσόχα και με τι πλάτες και μισθό μιλάει σήμερα.
- Ας αρχίσουμε από την «κορυφή», τον «επιτυχημένο» πρώην Γενικό Διευθυντή του Πρακτορείου, Γιώργο Ταμπακόπουλο, ο οποίος εισέπραττε το ταπεινό ποσό των 12.000 ευρώ μηνιαίως.
- Ο Νο 2 Νίκος Βουλέλης, μόλις 10.000 μηνιαίως,
- ο πρώην υπεύθυνος Λογιστηρίου κ. Χαμπίμπης 6.200,
- ο νυν Διευθυντής του Λογιστηρίου Βασίλειος Ριζάς μόλις 7.000 ( ο εκλεκτός και συμμαθητής του Θόδωρου Ρουσόπουλου έλαβε από την 1/9/2008 ως την 1/10/2009 (σσ. Οι εθνικές εκλογές διεξήχθησαν στις 4/10/2009) τρεις αυξήσεις των 500ευρώ έκαστη.
- Ο αρχισυντάκτης Νίκος Μεγαδούκας εισέπραττε 6.200 ευρώ, αφού έλαβε έξι αυξήσεις, συνολικού ύψους 2.500 ευρώ από 1/12/2004 ως 1/9/2009.
Οι συνήθεις ύποπτοι εργατοπατέρες αμείβονταν – και σε αυτό το μαγαζί – για τις συνδικαλιστικές τους υπηρεσίες και προφανώς για την εργασιακή ειρήνη που εξασφάλιζαν, με την αφωνία τους, στην Διεύθυνση.
- Έτσι, Μιχάλης Ψύλλος (εκπρόσωπος εργαζομένων στο ΔΣ του ΑΠΕ), από 3.204 ευρώ που έπαιρνε την 1/10/2007, έφθασε τις 5.500 ευρώ τον Ιούνιο 2009.
- Δημήτρης Κεφαλάς - (εκπρόσωπος εργαζομένων στο Μικτό της ΕΣΗΕΑ), με την τελευταία αύξηση 1200 ευρώ τον Οκτώβριο 2009, έφθασε τις 5400 ευρώ.
Ούτε κάποιοι συντάκτες ωστόσο δικαιούνται να έχουν παράπονο από την γενναιοδωρία του προηγούμενου Διευθυντή.
- Έτσι: Σ. Αραβοπούλου (500 ευρώ αύξηση επί ΝΔ) έφθασε τις 2.000 ευρώ,
- Ε. Βαρδουλάκης (φωτογράφος), με αύξηση 1400 ευρώ, έφθασε τις 4.000 ευρώ,
- Χ. Γιαννακίδης (Γρ,. Θεσσαλονίκης), με αύξηση 1400 ευρώ, έφθασε τις 5.000 ευρώ,
- Σ. Γκουτζάνης (προσελήφθη επί ΝΔ με εντολή Θ. Ρουσόπουλου), με 1.900 ευρώ. Έλαβε αύξηση τον Οκτώβριο 2009, έφθασε τα 2.900 ευρώ,
- Ν. Νικολακόπουλος – έλαβε αυξήσεις συνολικού ύψους 1.500 ευρώ και εισπράττει 4.200,
- Χ. Τζαννής – Με την τελευταία αύξηση του Οκτωβρίου 2009 των 650 ευρώ έφθασε τα 3.800,
- Στ. Τζίμας (Θες/νίκη) – από 2.200 που εισέπραττε το 2005, έφθασε στις αρχές Οκτώβρη 2009 τις 6.500 ευρώ,
- Ε. Χατζηιωαννίδου (προσελήφθη επί ΝΔ) και με τελευταία αύξηση 750 ευρώ έφθασε τις 7.250 ευρώ,
- Α. Καραλή (προσελήφθη επί ΝΔ) – (σύζυγος Αιμιλίου Λιάτσου και μητέρα του επίσης προσληφθέντος επί ΝΔ στο ΑΠΕ Βασίλη Λιάτσου ) – συνταξιοδοτήθηκε με τελικές αποδοχές 4.600 ευρώ,
- Θ. Κοκόλης (κλητήρας) – με αυξήσεις 700 ευρώ έφθασε τις 2.600 ευρώ,
- Α. Κοσώνας – με αύξηση 750 ευρώ τον Οκτώβριο του 2009 έφθασε τις 4.500 ευρώ,
- Α. Μανιατέα – προσελήφθη 1/1/2008 και έλαβε διαδοχικές αυξήσεις 1800 ευρώ, φθάνοντας τις 3.500 ευρώ, Μάντης (Τεχνικός Η/Υ) – Με τρεις διαδοχικές αυξήσεις έφθασε τα 6.000 ευρώ.
- Μ. Μαντούβαλου (της γνωστής πειραϊκής οικογενείας) –προσελήφθη επί ΝΔ και με αύξηση τον Νοέμβριο 2009 έφθασε τις 2.800 ευρώ,
- Β. Μούρτης – Με την αύξηση 350 ευρώ το 2008 έφθασε τις 3.100 ευρώ,
- Ι. Νάννος – Προσελήφθη επί ΝΔ με 2.100 και έφθασε τις 5.000 ευρώ,
- Π. Δημητρόπουλος – Ενώ έπαιρνε 1.900 ευρώ, σήμερα λαμβάνει 2.990 ευρώ.
- Και να μην ξεχάσουμε….Φ. Δουλγεράκη (σύζυγος Παπαγιάννη – του γνωστού από το Fimotro και το Extra) - λαμβάνει (από το σπίτι της) – 1.274,67 ευρώ.
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
Ερώτηση για το βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου στο οποίο τα Σκόπια φέρουν το όνομα Μακεδονία
Απόσυρση του χάρτη που παρουσιάζει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» από σχολικό εγχειρίδιο της Γ’ Λυκείου ζήτησε ο βουλευτής Βοιωτίας της Νέας Δημοκρατίας Μιχάλης Γιαννάκης σε σχετική ερώτηση που κατάθεσε προς την υπουργό ΠΔΒΜΘ κ. Άννα Διαμαντοπούλου . Στην ερώτησή του ο Μιχάλης Γιαννάκης τονίζει ότι «Σε μια χρονική περίοδο που γειτονικές χώρες αμφισβητούν τα εδαφικά μας δικαιώματα και καπηλεύονται την ιστορία, η χώρα μας δεν ελέγχει τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας που η ίδια εκδίδει. Επιπλέον ανέφερε ότι: « Η συγγραφή βιβλίων ιδιαίτερα όσον έχουν να κάνουν με τη μάθηση και τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, πόσο μάλιστα όταν έχει να κάνει με την εκμάθηση της ιστορίας στους νέους μας. Για αυτό το λιγότερο που απαιτείται αυτή την ώρα είναι η αφαίρεση του επίμαχου χάρτη από τα σχολικά εγχειρίδια της Γ’ Λυκείου». Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης: ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ : Υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων και Δια Βίου Μάθησης Αθήνα, 4 Απριλίου 2011 ΘΕΜΑ: «Σε Βιβλίο της Γ’ Λυκείου τα Σκόπια φέρουν το όνομα Μακεδονία». Κυρία Υπουργέ, Οι μαθητές της Γ΄τάξης του Ενιαίου Λυκείου σε όλα τα σχολεία της χώρας διδάσκονται το μάθημα της Ιστορίας με τίτλο «Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου» του Ιωάννη Κολίοπουλου, Κωνσταντίνου Σβολόπολου, Ευάνθη Χατζιβασιλείου, Θεόδωρου Νημά και Χάρη Σχολινάκη-Χελίωτη. Στο συγκεκριμένο εγχειρίδιο όπως οι συγγραφείς αναφέρουν στον πρόλογό του επιδιώκουν την προσέγγιση των διεθνών γεγονότων της νεότερης και της σύγχρονης εποχής με τρόπο συστηματικό και αντικειμενικό μακριά από αισθήματα φανατισμού ή μισαλλοδοξίας. Για το προαναφερόμενο εγχειρίδιο έχει επιμεληθεί πλούσιο εικονογραφικό υλικό από καταξιωμένους εκδοτικούς οίκους της Ελλάδος και του εξωτερικού, καθώς και από εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, εκδόσεις της Βουλής των Ελλήνων και άλλων φορέων του δημοσίου. Ωστόσο στο 5ο κεφάλαιο του παρόντος εγχειριδίου στη σελ 130 υπάρχει χάρτης της χώρας μας ο οποίος παρουσιάζει το κράτος των Σκοπίων με το ψευδεπίγραφο όνομα «Μακεδονία». Σε μια περίοδο που γείτονές μας συνεχώς αμφισβητούν εδαφικά κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας, η ηγεσία του γειτονικού κρατιδίου της ΠΓΔΜ συνεχίζει να καπηλεύεται το όνομα «Μακεδονία» και την ιστορία του βορειοελλαδικού χώρου, συνεχίζουμε ως χώρα να αγνοούμε τα σκοτεινά τερτίπια των γειτόνων μας. Ταυτοχρόνως εμείς οι ίδιοι υποσκάπτουμε την ιστορία μας νεότερη και σύγχρονη επιτρέποντας την κυκλοφορία και διανομή σχολικών εγχειριδίων στα ελληνικά σχολεία με τραγικά λάθη, προσβάλλοντας την κοινή γνώμη, υπονομεύοντας την εθνική εξωτερική πολιτική και εν τέλει συναινώντας στην προπαγάνδα που κάποιοι έχουν καταστρώσει εδώ και χρόνια. Η συγγραφή βιβλίων ιδιαίτερα όσον έχουν να κάνουν με τη μάθηση και τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, πόσο μάλιστα όταν έχει να κάνει με την εκμάθηση της ιστορίας στους νέους μας. Τέτοιου είδους εσφαλμένες αναφορές δεν εξυπηρετούν τους αντικειμενικούς στόχους της μάθησης μακριά από την μισαλλοδοξία και φανατισμό αλλά το λιγότερο που μπορούν να χαρακτηριστούν ως προπαγάνδα εναντίον της χώρας μας και της πραγματικής ιστορίας του έθνους μας. ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΤΟΥ ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ : -Πραγματοποιήθηκε ενδελεχής έλεγχος πριν δοθεί σε διανομή το συγκεκριμένο σχολικό εγχειρίδιο στα ελληνόπουλα όλης της χώρας; Σκοπεύετε να αποσύρετε τον επίμαχο χάρτη από το σχολικό βιβλίο αποκαθιστώντας το σοβαρό παράπτωμα που έχει διαπραχτεί; Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΗΓΗ: michalis-giannakis.blogspot.com
Σ.Θεοδωρόπουλος: Μύθος το υψηλό κόστος εργασίας
Της ΡΙΤΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ «Είναι μύθος η θεωρία σύμφωνα με την οποία το υψηλό εργατικό κόστος στην Ελλάδα αποτρέπει τις επενδύσεις», υποστηρίζει ο Σπ. Θεοδωρόπουλος, επικεφαλής της Chipita. Ο επιχειρηματίας, που διοικεί έναν από τους μεγαλύτερους διεθνείς ομίλους της χώρας, θεωρεί ότι οι ευθύνες για την επενδυτική άπνοια και για το σημερινό αδιέξοδο πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Επισημαίνει πως αν δεν αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτείας και επιχειρηματία, δύσκολα θα βγούμε από το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Ο Σπ. Θεοδωρόπουλος, παρά το ζόφο των ημερών, συνεχίζει να αναζητά επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόσφατα, μάλιστα, προχώρησε σε μία ακόμη επένδυση στον πρωτογενή τομέα: μαζί με συνεργάτες του ίδρυσε σύγχρονη μονάδα κηπευτικών στην Βόρεια Ελλάδα. «Σ ήμερα το πρόβλημα της χώρας, η απουσία επενδυτικού κεφαλαίου, δεν οφείλεται στον πολλαπλάσιο αριθμό ημερών εργασίας που απαιτούνται για να συσταθεί μία εταιρεία, ούτε στο ότι το κόστος εργασίας είναι υψηλό», λέει ο επιχειρηματίας. «Το κόστος του ανειδίκευτου εργάτη σε μια ελληνική επαρχιακή πόλη είναι όσο και στη Ρωσία. Και μόλις 40% υψηλότερο απ’ ό,τι στην Πολωνία. Στις χώρες αυτές όμως παρατηρείται συνωστισμός για νέες επενδύσεις. Πρέπει να καταρριφθεί επιτέλους ο μύθος του υψηλού εργατικού κόστους που αποτρέπει τις επενδύσεις. Σύμφωνα με το ΔΝΤ πρέπει να μειώσουμε το κόστος εργασίας για να βελτιώσουμε τις εξαγωγές. Αυτό όμως συνεπάγεται μείωση πόρων, που οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης. Οδηγούμαστε σ’ έναν φαύλο κύκλο διότι αν περικόψουμε τους μισθούς θα βυθιστούμε ακόμη περισσότερο. »Το κυριότερο σήμερα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στις σχέσεις Πολιτείας και επιχειρηματία. Και για να αποκατασταθεί αυτή η εμπιστοσύνη κατά τη γνώμη μου χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές που αφορούν την εξατομίκευση ευθύνης για παράνομες ενέργειες και τον καταλογισμό ευθυνών. Ώστε να νοιώσουν όλοι, πολίτες και επενδυτές, ότι ζουν ή επενδύουν σε κράτος δικαίου. Η γενική ατιμωρησία δεν αντέχεται άλλο και συγχρόνως διώχνει επενδύσεις. »Για το ελληνικό κράτος όλοι οι επαγγελματίες είναι εν δυνάμει φοροφυγάδες. Υπάρχει ένα κλίμα εχθρικό, ένα κλίμα αβεβαιότητας. Κυριαρχεί ο λαϊκισμός. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι βαθιά οικονομικό, η λύση όμως θα ζητηθεί πρωτίστως σε επίπεδο κοινωνικό και πολιτικό και, τέλος, σε επίπεδο οικονομικό. Το χρέος μπορεί να γίνει διαχειρίσιμο μόνο με ανάπτυξη. Η κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει ζητήματα που είναι απαγορευτικά για την είσοδο νέων κεφαλαίων στην αγορά, όπως το υψηλό κόστος ενέργειας, και οι ασφυκτικές σχέσεις συναλλαγής με το Κράτος». Αναφορικά με τη φορολόγηση ο κ. Θεοδωρόπουλος είναι ιδιαίτερα επικριτικός: «Είναι τόση η πίεση για επιπλέον έσοδα που η Πολιτεία θέσπισε νέους νόμους, όπως η καταβολή του 50% για προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια. Εφαρμόζοντας τον θεσμό των επανελέγχων κυριολεκτικά ‘εκβιάζει’ τις επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα η Πολιτεία δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στις επιχειρήσεις και οδηγεί την επιχειρηματικότητα σε ασφυξία, κάτι που συμβαίνει με την επιστροφή του ΦΠΑ. Το φορολογικό σύστημα της χώρας είναι το χειρότερο δυνατό. Για ποιο λόγο λοιπόν να επιλέξει ο επενδυτής να έρθει σε ένα τόσο αβέβαιο περιβάλλον για να βάλει τα λεφτά του. Και τα λέω αυτά ενώ μετέχω στο ΔΣ του investinGreece. Χρειάζεται να υιοθετηθεί ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, που θα στηρίζεται στην οικονομική εξωστρέφεια, στις ιδιωτικές επενδύσεις, στις φιλικές για τον επιχειρηματία συνθήκες και στο άνοιγμα των αγορών, και όχι στον κρατισμό, στην υπερκατανάλωση με δανεισμό και στο κλειστό οικονομικό περιβάλλον». Ο κ. Θεοδωρόπουλος παραμένει ένας επαγγελματίας που τριάντα χρόνια τώρα δίνει δυναμικά το παρών στην επιχειρηματική ζωή της χώρας. Καταρχήν με την Chipita, ακολούθως με τη Vivartia και με πολλές ακόμη θυγατρικές από τον κλάδο των τροφίμων. Σήμερα έχοντας ανακτήσει, με τη συμμετοχή και νέων funds, τον έλεγχο του Ομίλου Chipita, έχει δρομολογήσει σχέδια για τα χρόνια που θάρθουν. Διορατικός άνθρωπoς, εκ φύσεως αισιόδοξος, έχει επιτύχει όλα αυτά τα χρόνια να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα φιλικό εργασιακό περιβάλλον με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να κεντρίζει το ενδιαφέρον των θεσμικών για να ηγηθεί νέων επιχειρηματικών συνδυασμών τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε, στη συνέντευξή του δεν κρύβει το ενδιαφέρον του παρά τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες να προχωρήσει και νέα επενδυτικά σχέδια, πιστεύοντας ότι ο τόπος διαθέτει ισχυρό δυναμικό. Πώς όμως κρίνει την επιλογή του να παραμείνει στην Ελλάδα; «Είναι συνειδητή επιλογή να συνεχίσω τις επενδύσεις στον τόπο μας και δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Ωστόσο δεν θεωρώ ότι κάνω επένδυση , δεν μου αρέσει ο όρος ‘επενδυτής’. Πιστεύω ότι είμαι ένας παραγωγός, ένας επαγγελματίας που φτιάχνει δουλειές. Αν μιλάμε για διαρθρωτικές αλλαγές κατά την άποψή μου θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην εξατομίκευση της ευθύνης και στον καταλογισμό ευθυνών ώστε ο καθένας από εμάς να αισθανθεί ότι επενδύει σε ένα κράτος δικαίου». «Μαθαίνουμε μισές αλήθειες» Ο κ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ υπογραμμίζει εμφατικά ότι για να προχωρήσουμε στον κύκλο της ανάπτυξης, χρειάζονται σκληρά μέτρα και... αλήθειες! Συγκεκριμένα επισημαίνει: «Το νέο αναπτυξιακό πρότυπο απαιτεί κεφάλαια, και μάλιστα ιδιωτικά. Χρειαζόμαστε σκληρές αποφάσεις που να οδηγήσουν τους πολίτες και τους επενδυτές στη δημιουργία της αίσθησης ότι το κράτος καταλαβαίνει τα λάθη του που μας οδήγησαν εδώ και αρχίζει να τα διορθώνει. Αυτό που περισσότερο με κουράζει σαν πολίτη αλλά και σαν επιχειρηματία αυτής της χώρας είναι πως δεν μαθαίνουμε όλη την αλήθεια. Μισές αλήθειες ακούμε από μια κυβέρνηση που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στον χρόνο αδειοδότησης μιας επιχείρησης παρά στον τρόπο προσέλκυσης νέων επενδυτών». ΠΗΓΗ: ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)