Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΟΥ ΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

Συνεχίζεται η τακτική που ξεκίνησε η κυβέρνηση με τη στοχοποίηση διαφόρων επαγγελματικών κλάδων.

Η λίστα με τους στοχοποιούμενους διευρύνεται.

Αυτή τη φορά στην εν λόγω λίστα έχει προστεθεί και ο γνωστός τραγουδιστής κος Τόλης Βοσκόπουλος, σύζυγος της υφυπουργού κας Αγγελικής Γκερέκου. Διαβάστε σχετικό δημοσίευμα στην Ελευθεροτυπία

Σε ό,τι έχει να κάνει με την ακολουθούμενη τακτική, είμαι σαφώς αντίθετος και το έχω δηλώσει. Το θέμα δεν είναι το ξεκατίνιασμα, αλλά η ορθή λειτουργία του κράτους το οποίο τόσα χρόνια εξέθρεψε αυτήν την κατάσταση με την αδιαφορία - ανοχή του.

Βέβαια από την άλλη μεριά, κάποιοι φίλοι με τους οποίους έχω συζητήσει το θέμα, θεωρούν απαραίτητη τη γιούχα και τη διαπόμπευση προκειμένου ο τραχύς έλληνας απατεώνας να αναγκαστεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, φοβούμενος όχι τόσο την ποινή που προβλέπει ο νόμος, όσο την κοινωνική (ευρύτερη και στενότερη, δηλαδή από το στενό του περιβάλλον) κατακραυγή. Εν προκειμένω η αρνητική άποψή μου στην ακολουθούμενη τακτική κλονίζεται ελαφρώς, αλλά δεν αλλάζει.

Στην παρούσα ανάρτηση όμως θα καταπιαστώ με κάτι άλλο και όχι με τα παραπάνω...



Όλα όσα περιγράφονται - αναλύονται παρακάτω είναι υποθέσεις και εκτιμήσεις του γράφοντος στηριγμένα σε δημοσιεύματα, φήμες, κουτσομπολιά και τον κοινό νου.



Ο κύριος Βοσκόπουλος ώς γνωστόν έχει τον τιμητικό χαρακτηρισμό "ο πρίγκηπας της νύχτας", χαρακτηρισμό τον οποίον δεν του αρνούμαι. Επί σειρά ετών τραγούδαγε πρώτο όνομα στις καλύτερες πίστες, με αστρονομικά νυχτοκάματα, τα οποία σύμφωνα με φήμες αγγίζανε τότε τα 3 εκ. δραχμές (εποχές REX για όσους ενθυμούνται στις αρχές της δεκαετίας του '90), ενώ παράλληλα διατηρούσε κατ' απαίτησην υψηλά ποσοστά από τις πωλήσεις των λουλουδιών, ποσοστά τα οποία μπορούσαν να φτάσουν και το 50%. Για το τι κάνει σήμερα σε ηλικία 70 ετών δεν το γνωρίζω μιάς και δεν ασχολούμαι καθόλου με τη νύχτα.


Σίγουρα η περιπέτεια που είχε με την πρώην σύζυγό του κα Τζούλια Παπαδημητρίου του κόστισε πολλά χρήματα. Ακούστηκε τότε το ποσόν του ενός δις δραχμών απ' όσο θυμάμαι σαν αποζημίωση για το περίφημο διαζύγιο!!! Αν κάνουμε μία απλή διαίρεση, το ποσόν αυτό αντιστοιχεί σε 333 νυχτοκάματα (χωρίς τα έσοδα από τα λουλούδια), δηλαδή αν το κέντρο του δούλευε 3 νύχτες την εβδομάδα (156 ημέρες το χρόνο) μιλάμε για τα έσοδα 2 ετών περίπου και δόξα τω Θεώ από τη δεκαετία του '80 που "άνοιξε" η δουλειά στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού (ΛΕ-ΠΑ, Άντελα Δημητρίου, Δημήτρης Κοντολάζος, Πίτσα Παπαδοπούλου, Ρίτα Σακελλαρίου) την είχε φτιάξει σίγουρα τη συρμαγιά του.


Από τότε περάσανε πολλά χρόνια. Ο Τόλης παντρεύτηκε το 1996 την όμορφη Άτζελα (σε έναν παράταιρο για εμένα γάμο, αφού αυτός ήταν τότε 56 ετών, η δε Γκερέκου 37), κάνανε ένα παιδάκι, η Άτζελα πολιτεύτηκε και έζησε μεγάλες στιγμές, έχοντας "κατακτήσει" το θώκο του υφυπουργού πολιτισμού στην τρίτη βουλευτική της θητεία (2004, 2007, 2009). Το αν κατέκτησε το συγκεκριμένο θώκο με το σπαθί και την αξία της, ή με άλλου είδους μέσα και πρακτικές, για τις οποίες μπορεί να ακούσει κανείς σαν κουτσομπολιό στους διαδρόμους κάποιων γραφείων στην οδό Ιπποκράτους είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Παρακάτω όμως θα ασχοληθούμε για το πως εξελέγη βουλευτής.


Ας επικεντρωθούμε στα εισοδήματα του Τόλη...


Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι φόροι (χωρίς τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις) που δεν έχει πληρώσει από το 1993 μέχρι και σήμερα (16 οικονομικά έτη) είναι λίγο περισσότερα από € 3 εκ. Δηλαδή € 187.500 κατ' έτος, όπερ μεθερμηνευόμενο σε εισοδήματα της τάξεως των € 535.000 κατ' έτος (ο υπολογισμός είναι χονδρικός με την παραδοχή ότι ο φορολογικός συντελεστής ανέρχεται σε 35% - αν στην πραγματικότητα ο συντελεστής είναι μικρότερος, τα εισοδήματα του κυρίου Βοσκόπουλου είναι πολλαπλάσια)!!! Δηλαδή στα 16 αυτά έτη, ο κος Βοσκόπουλος κέρδισε από τη φωνή του το ποσόν των € 8,5 εκ. πάνω κάτω, λεφτά τα οποία προέρχονται από τη σκληρή δουλειά του μεν, αλλά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τα δήλωνε σε εταιρείες που έστηνε, προκειμένου να μην τα δηλώσει όλα, να έχει άλλους φορολογικούς συντελεστες κλπ κλπ.Προσωπικά, πιστεύω ότι σε αυτό το ποσόν θα πρέπει να προστεθούν άλλα € 2-3 εκ. (20% με 30% επί των δηλωμένων εσόδων, ποσοστά στα οποία κινούνται οι περισσότεροι από όσους μπορούν να φοροδιαφύγουν), καθώς ο Τόλης δε μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση στον ελληνικό κανόνα και σίγουρα είχε έσοδα τα οποία δεν δήλωσε ποτέ.


Σύνολο εσόδων για τα τελευταία 16 οικονομικά έτη: € 10 εκ. περίπου.


Πάλι σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Τόλης δήλωσε αδυναμία πληρωμής, η οποία ΦΥΣΙΚΑ δεν έγινε δεκτή.


Εγώ όμως θα συμφωνήσω με τον Τόλη. Είμαι σίγουρος ότι δεν έχει αυτά τα λεφτά.


Γιατί;


Γιατί ο Τόλης φίλοι μου βρίσκεται σε μειονεκτική θέση:


  • Γεννημένος το 1940 (σήμερα 70 ετών), η φυσική φθορά (υποβοηθούμενη και από την πολυετή νυχτερινή εργασία και τις καταχρήσεις - ο νοών νοείτω) έχει αρχίσει να αγγίζει το σώμα και το πνεύμα του.
  • Διαθέτει λανθασμένη νοοτροπία, η οποία καλλιεργήθηκε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών της "δόξης" του, νοοτροπία στην οποία μπερδεύονται καλοσύνη, ανδρισμός - ιπποτισμός - μεγαλοπρέπεια, σπατάλη, επίδειξη, νταηλίκι, εγωισμός, ματαιοδοξία, αγάπη - έρωτας - υποταγή - δέσμευση. Σε όλα όσα αναφέρθηκαν, λογικά προστίθενται, με την επερχόμενη φθορά που φέρνει ο χρόνος και τα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας, δεδομένης και της μεγάλης ηλικιακής διαφοράς με τη σύζυγό του, η οποία επιπλέον δεν είναι μία συνηθισμένη γυναίκα όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από το βλέμμα της και μόνο.


Που θέλω να καταλήξω;


Ο Τόλης κατά την άποψή μου είναι γενικά έρμαιο των παθών του. Ένα από τα πάθη του είναι και η πανέξυπνη, φιλόδοξη και όμορφη σύζυγός του, την οποία δεν θέλει να χάσει από δίπλα του και (πάντα κατά την άποψή μου) έχει μεταβληθεί σε ένα πειθήνειο όργανό της. Στα πλαίσια της (χωρίς υπερβολή) υποταγής του στη σύζυγό του, όλα αυτά τα χρόνια είμαι σίγουρος ότι δε λογαριάζει περιουσία και χρήματα και έχει χρηματοδοτήσει όλες της τις πολυέξοδες προσπάθειες για προβολή και ανάδειξη.


Ενδεχομένως η κα Γκερέκου να μην ήξερε τα οικονομικά "κόλπα" του συζύγου της για κάμποσο καιρό. Μετά όμως από 2-3 χρόνια συμβίωσης σίγουρα θα τα είχε μάθει. Σίγουρα θα της τα αποκάλυψε ο ίδιος ο Τόλης στην προσπάθειά του να την δέσει δίπλα του με δέλεαρ το χρήμα. Το ψάρι (Γκερέκου) τσίμπησε το δόλωμα (χρήμα) και από εκείνη τη στιγμή άπλωσε το χέρι της μέχρι τον πάτο του τεράστιου σεντουκιού.


Δε νομίζω ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο ώστε να πιστέψει ότι η εν λόγω κυρία (δείτε το βιογραφικό της εδώ) θα ήταν σήμερα τόσο γνωστή από την ομορφιά της, την αξία της ως καλλιτέχνης, αρχιτέκτων, ή έστω ακόμα και από το γεγονός ότι είναι σύζυγος ενός ζωντανού Θρύλου όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος. Λεφτά ξοδεύτηκαν για να χτίσει όλη αυτήν την εικόνα. Λεφτά που πήγαν σε περιοδικά, κανάλια, 3 προεκλογικές εκστρατείες (εκλογικά κέντρα, τηλεφωνικά κέντρα, sms, χώρους εκδηλώσεων, οργανωτές εκδηλώσεων, διαφήμιση, γραφίστες τυπογράφους κλπ κλπ), image makers και λοιπούς παρατρεχάμενους. Λεφτά τα οποία βγήκαν από την τσέπη του Βοσκόπουλου. Αν όχι καλό θα ήταν να μας εξηγήσει η κα Γκερέκου, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές & πολιτευτές, αφ' ενός πόσο κοστίζει μία προεκλογική εκστρατεία και αφ' ετέρου πως βρίσκουν τα ποσά αυτά.




Με τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, τι συμπεραίνουμε και τι απορίες μας δημιουργούνται;


ΤΟΛΗΣ


  • Άλλος ένας που διαθέτει την τυπική ελληνική νοοτροπία που έφερε την πατρίδα μας στα χάλια που βρίσκεται σήμερα.
  • Καλός άνθρωπος φαινομενικά, μπεσαλής, με υπερανεπτυγμένη την αίσθηση του ανδρισμού, αλλά στο βάθος άλλος ένας άνθρωπος που δεν έχει αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και τις μελλοντικές γενιές.
  • Άλλος ένας άντρας που καθοδηγείται από τα πάθη του (έχει κεφάλι αλλά δεν έχει μυαλό).
  • Άλλος ένας άντρας που χάνει την υστεροφημία του στο φθινόπωρο της ζωής του εξαιτίας των γυναικών.


ΑΓΓΕΛΙΚΗ


  • Καιροσκόπος - αριβίστρια.


ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ


  • Τα πολιτικά κόμματα με ποιά κριτήρια βάζουν ανθρώπους στα ψηφοδέλτιά τους; Τον τελευταίο καιρό είμαστε μάρτυρες σε μία προσπάθεια που γίνεται ώστε να μπαίνουν άνθρωποι αναγνωρίσιμοι (Στην παρούσα βουλή χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι κ.κ. Βούρος, Γκερέκου, Πέμη Ζούνη, Εύα Καϊλή, Άννα Νταλάρα, Μάγια Τσόκλη, Γιάννης Ιωαννίδης, Νίκος Καντερές, Κώστας Κουκοδήμος, Αργύρης Ντινόπουλος, Φωτεινή Πιπιλή, Έλενα Ράπτη, Κώστας Καζάκος, Λιάνα Κανέλλη, Γιώργος Ανατολάκης, Βαϊτσης Αποστολάτος, Γρηγόρης Ψαριανός - χώρια στις παλαιότερες βουλές και στις δημαρχίες π.χ. Φασούλας), ενώ δεν αγγίζω το παλαιό αισχρό φαινόμενο της "μεταβίβασης" της βουλευτικής έδρας από πατέρα βουλευτή στα παιδιά του, το θέμα των προέδρων της ΓΣΕΕ, αλλά ούτε το αηδιαστικό φαινόμενο της μεταπήδησης από τον ένα πολιτικό χώρο στον άλλο προκειμένου να εξασφαλιστεί η βουλευτική έδρα και μία ενδεχόμενη θέση στην κυβέρνηση.
  • Για να βγεί κανείς βουλευτής δε χρειάζεται να είναι άξιος. Αρκεί να είναι είτε από βουλευτικό τζάκι, είτε αναγνωρίσιμος, ή ακόμα χειρότερα να χρησιμοποιήσει το σύστημα ξοδεύοντας πακτωλούς χρημάτων προκειμένου να καταστεί αναγνωρίσιμος. Αν όμως ένας άνθρωπος θέλει να εκλεγεί βουλευτής για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία ή τη φιλοδοξία του, δεν κάνει για βουλευτής. Ο βουλευτής πρέπει να έχει ως μοναδική του φιλοδοξία να υπηρετήσει τα συμφέροντα της πατρίδας και του έθνους.
  • Ένας βουλευτής που είναι απλά αναγνωρίσιμος αλλά όχι και άξιος, αποτελεί φύρα για τη δημοκρατία. Υποβαθμίζει το πολίτευμα και την κοινωνία που τον εξέλεξε και φυσικά μέσω της αναξιότητάς του δεν εξυπηρετεί σωστά τα συμφέροντα της πατρίδας και του έθνους.


ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ


  • Με ποιό κριτήριο τοποθετείται κάποιος στην κορυφή ενός υπουργείου ή έστω υφυπουργός; Λόγω αναγνωρισιμότητας, φιλίας, γνωριμίας, συμφερόντων, περιπτύξεων, προσφοράς στο κόμμα, ή διάθεσης για προσφορά στην πατρίδα, ικανότητας και αξίας;
  • Αν μία κυβέρνηση είναι το άθροισμα από ανθρώπους τέτοιας ποιότητας, τι καλό είναι ικανή να κάνει για την πατρίδα και το έθνος;
  • Υπάρχουν μηχανισμοί στα κόμματα και τη δημοκρατία γενικότερα, ώστε να αποβάλλονται από την πολιτική άνθρωποι σαν τους παραπάνω; Αν όχι, μήπως θα πρέπει να δημιουργηθούν τέτοιοι, όσο ουτοπικό (αλλά παράλληλα και πόσο σωτηριώδες) κι αν ακούγεται;


ΜΜΕ

  • Βρώμικο τμήμα ενός βρώμικου παιχνιδιού εξουσίας. Αντί να εξοστρακίζει τους ανάξιους ελέγχοντάς τους (αυτή τη λειτουργία του υπερπροβάλλει άλλωστε ο τύπος ως τέταρτη εξουσία), κατασκευάζει εκ του μηδενός και δίνει υπόσταση σε προσωπικότητες όχι απλά ανάξιες για να κυβερνήσουν την πατρίδα, αλλά και επικίνδυνες, εξαφανίζοντας παράλληλα τους άξιους, τους φιλότιμους, τους τίμιους κι εργατικούς, τους αληθινούς πατριώτες που θέλουν να προσφέρουν.
  • Μέσο πίεσης των ιδιοκτητών τους προς την εκάστοτε κυβέρνηση. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ γνωρίζοντας ότι αντί να υπηρετούν τα πλήθη, τα χειραγωγούν, εκμεταλλεύονται την ισχύ τους προς ίδιον συμφέρον, καταλύοντας κάθε ένοια δικαίου και δημοκρατίας.


ΚΟΙΝΩΝΙΑ

  • Νωθρή και αποχαυνωμένη. Επιλέγει να κυβερνάται από τους αναγνωρίσιμους που τους σερβίρουν τα ΜΜΕ κι όχι να συμμετάσχει ενεργά στις διαδικασίες της δημοκρατίας και μέσω αυτών να αναζητήσει και να ψηφίσει τους άξιους.

Τόλη σε ευχαριστώ που μου άνοιξες τα μάτια.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Πόσο λυπάμαι

Όχι, όχι δεν πρόκειται για το γνωστό στους πρεσβύτερους της blogoγειτονιάς άσμα της Βέμπο , αλλά για πραγματική λύπη που αισθάνομαι για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Όμως...

  • Πέραν από την απώλεια των 4 ψυχών στη Marfin της οδού Σταδίου, όπου και πάλι οι ταραχοποιοί (το λέω πολύ ευγενικά) δεν εμποδίστηκαν από τις αρχές, αλλά ούτε και από τους νομοταγείς, παρευρισκόμενους μπροστά στο περιστατικό, πολίτες.
  • Πέραν της αμετροέπειας των κυβερνώντων, οι οποίοι αρέσκονται (διαχρονικά) σε φανφάρες και εντυπωσιασμούς (π.χ έρχονται επενδυτές, ή απειλούνται με ξήλωμα 40 εφοριακοί, ή εφοπλιστής θα πληρώσει πρόστιμο € 40 εκ, κατεδαφίσεις αυθαιρέτου, εντοπισμός φοροφυγάδων ιατρών κλπ), τους οποίους αβαντάρουν τα αιχμάλωτα και σε νευρική κρίση - αγωνία για το αύριο ΜΜΕ (περι ΜΜΕ δείτε την αμέσως προηγούμενη ανάρτησή μου).
  • Πέραν από τη γενικότερη (εγκληματική) αδράνεια των κυβερνώντων, οι οποίοι κατ' εμέ κινούνται χωρίς γραμμή πλεύσης.
  • Πέραν από την προδιαγεγραμμένη με μαθηματική ακρίβεια και σε βάθος ενός με δύο ετών ισοπέδωση της κοινωνίας μας και την μετατροπή της Ελλάδας σε μία τριτοκοσμική επί της ουσίας χώρα (διαβάστε σχετική παλαιότερη ανάρτησή μου για το που οδεύουμε), με ισχυρό όμως νόμισμα, ως συνέπεια των ατυχών (και όχι δολίων θέλω να πιστεύω) ενεργειών της κυβέρνησης.
  • Πέραν από την εμφανέστατη απουσία οράματος, από ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο (κυβέρνηση και αντιπολίτευση), αλλά και τον απλό λαό ο οποίος αμήχανος περιμένει από κάποιον (σίγουρα όχι από τη Θεία πρόνοια) μία κάποια λύση.
  • Πέραν από την κατάλυση της Δημοκρατίας που συντελέστηκε με τη μεταβίβαση εξουσιών στο ΔΝΤ και των (ας μη γελιώμαστε) κάτω από το τραπέζι ανειλημμένων υποχρεώσεων από πλευράς Ελλάδος προς ΗΠΑ και Ε.Ε.
  • Πέραν από το γεγονός ότι έρχεται ο "Πρωθυπουργός" της Τουρκίας μετά αντιπροσωπείας για να δώσει ένα χέρι βοηθείας (sic) στην Ελλάδα, την οποία δεν θεωρεί απειλή.
  • Πέραν ότι όλη αυτή η κατάσταση μου φέρνει στο μυαλό κάτι από τις ημέρες πριν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (πλησιάζει και η επέτειος - εθνική εορτή των "φίλων" μας τούρκων).
  • κλπ

Περισσότερο από όλα λυπάμαι και βγαίνω από τα ρούχα μου που λίγο λίγο, λόγω των συνθηκών που γίνονται αφόρητες (και με τη συμβολή των ΜΜΕ και της κυβέρνησης, η οποία τις τελευταίες μέρες με τις στοχοποιήσεις διαφόρων επαγγελματικών κλάδων ρίχνει λάδι στη φωτιά) όλοι θα φτάσουμε να κοιτάμε με μισό μάτι και να μισούμε ο ένας τον άλλο.

Κανένα αίσθημα αλληλεγγύης δε θα υπάρχει σε λίγο.

Καμία αγάπη για το συνάνθρωπο.

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ

Ενώ η λύση (ή έστω η απάλυνση) στις δύσκολες επερχόμενες καταστάσεις, κατά την άποψή μου είναι η κοινωνική ενότητα, η αλληλοβοήθεια (θυμάστε τα παλιά έργα με τα σπίτια - διαμερίσματα που είχαν κοινή αυλή και ο ένας βοηθούσε τον άλλο; Κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου), η μοιρασιά, η κοινοκτημοσύνη, ο κοινωνικός εθελοντισμός, η φορά των πραγμάτων πάει, καθοδηγούμενα πιστεύω, προς την αντίθετη μεριά.

Όλοι θα κλειστούμε έτσι στο μίζερο καβούκι μας, θα φοβόμαστε, θα ζηλεύουμε και θα μισούμε ο ένας τον άλλο και θα γίνουμε παντελώς ξένοι και θα απολέσουμε και αυτήν την ανθρώπινη ιδιότητα, ομοιούμενοι πλέον με τα ζώα.

Τότε θα ηχήσει το τέλος του αγώνα.

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Πτωματοφάγοι

εν θα σχολιάσω το γεγονός του εμπρησμού.

Σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό ΑΠΑΙΤΩ να βρεθούν οι δολοφόνοι (κάτι στο οποίο δεν ελπίζω ωστόσο).

Θα σταθώ στην κάλυψη του γεγονότος. Στην σκύλεψη του πόνου του συζύγου της νεκρής γυναίκας.


Έτυχε λοιπόν το πρωι της Παρασκευής πριν φύγω από το σπίτι μου να κάνω ένα ζάπινγκ και να σταθώ στον Αφτιά, ο οποίος έλεγε:


"Δείτε το σύζυγο της γυναίκας που κάηκε" και βάζει ένα βίντεο στο οποίο ο καημένος άνθρωπος βρίσκεται έξω από το καμμένο κατάστημα και κοιτάει αριστερά και δεξιά σαν χαμένος, μιλάει στους πυροσβέστες και λέει "Eίναι η γυναίκα μου. Είναι η γυναίκα μου".


Σιχάθηκα! Μου ήρθε να κάνω εμετό.

Δεν ξέρω αν αυτό το βίντεο το έδειξε μόνο το Αλτερ, αλλά η προβολή του δεν είναι τίποτε άλλο από την αισχρή εκμετάλλευση του ανθρωπίνου πόνου από τα αιμοβόρα ΜΜΕ της εικόνας, εκμετάλλευση η οποία συντελείται σε καθημερινή βάση.


Στο μυαλό μου ήρθαν εικόνες από ντοκυμαντέρ στα οποία τα λιοντάρια έχουν στήσει φαγοπότι με το θήραμά τους και γύρω γύρω τους κάθονται οι ύαινες για να φάνε ό,τι σάρκα περισσέψει. Τέτοιοι είναι οι αφτιάδες και το συνάφι τους και όχι καλύτεροι. Ανερμάτιστοι, αμόρφωτοι, απολίτιστοι, ανήθικοι.


Πτωματοφάγοι. Όπως πτωματοφάγοι είναι οι ύαινες και τα σκουλήκια.


Και το χειρότερο είναι ότι θέλουν όσο τίποτε άλλο στον κόσμο να κάνουν σαν τα μούτρα τους εμάς και τα παιδιά μας (όπως η αλεπού που δεν είχε ουρά προσπαθούσε να πείσει τις άλλες αλεπούδες να κόψουν τις δικές τους). Ε όχι!


Τι περιμένετε έλληνες; Κλείστε τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνά σας.

Κάνετε εμπάργκο στις κρατικοδίαιτες παλιοφυλλάδες των συγκροτημάτων που μας ταΐζουν φρίκη, διχασμό, μας αποκρύπτουν τις αλήθειες, όπως επίσης και την όμορφη πλευρά της ζωής, λερώνουν την ψυχή μας και κατευθύνουν τη σκέψη μας εκεί που θέλουν τα πονηρά αφεντικά τους και οι συνεργάτες τους πολιτικοί.


Εμπάργκο! Να βαρέσουν πτώχευση μέσα σε 2-3 εβδομάδες και όχι περισσότερο. Να τους στείλουμε στον αγύριστο. Τη δύναμη την έχουμε και το όνομα αυτής είναι "κατανάλωση".


Δε χρειάζεται ξεκαθάρισμα μόνο το πολιτικό σκηνικό, αλλά και το σκηνικό των ΜΜΕ.


Οι επόμενες πορείες πρέπει να έχουν κατεύθυνση προς τα γραφεία των ΜΜΕ και όχι προς τη Βουλή.


Νισάφι πιά.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Γρηγορείτε!!!

Τέσσερεις νεκροί άνθρωποι (η μία από τις 2 γυναίκες ήταν έγκυος στον 4ο μήνα ).

Τρείς οικογένειες ορφανεμένες.

Τρείς άνθρωποι πήγαν για δουλειά το πρωί και δεν ξαναγύρισαν στα σπίτια τους.

Αυτά είναι τα πλήγματα ενάντια στο κεφάλαιο;

Αυτή είναι η διαμαρτυρία για τα όσα διαδραματίζονται σε βάρος μας;

Νομίζω ότι η κοινωνία μας βρίσκεται στο αποκορύφωμα της σχιζοφρένειας που τη διακρίνει.


Νομίζω ότι η Δημοκρατία μας περνάει τις δισκολότερες ώρες μετά το 67.

Κινδυνεύει ακόμα και η ίδια η υπόσταση της πατρίδας μας.

Προσοχή. Ο αφανής πόλεμος που σοβεί, όπως έχω γράψει και παλαιότερα είναι πολυμέτωπος:

  • Ανατολή εναντίον Δύσης.
  • Κεφάλαιο εναντίον Εργασίας.
  • Αυταρχισμός εναντίον Δημοκρατίας.

Η πατρίδα μας κι εμείς αυτή τη στιγμή είμαστε πειραματόζωα σε ένα τεράστιο πολυεπίπεδο πείραμα γύρω από:

  • Οικονομία,
  • Εθνική κυριαρχία (λίγα λίγα του ξεφεύγουν του Γιωργάκη),
  • Χειραγώγηση μαζών και έλεγχος αυτών,
  • Ποιός ξέρει ακόμα τι άλλο.

Αδέρφια μου Έλληνες και φίλοι αλλοδαποί που ζείτε και υποφέρετε μαζί μας. Οι καιροί είναι πολύ πονηροί. Προσέξτε!

  • Συγκρατήστε τον εαυτό σας. Μην κάνετε τίποτα ακραίο.
  • Σκεφτείτε δύο και τρείς φορές και κατόπιν πράξτε με σύνεση.
  • Μην παρασύρεστε από τα λόγια κανενός σε ακραίες πράξεις.
  • Μην αφήσετε κανέναν να μας διχάσει (ήδη είναι εμφανές ότι επιχειρείται κάτι τέτοιο).
  • Είμαστε όλοι στην ίδια μοίρα. Πλούσιοι (οι οποίοι σε όχι πολύ θα πάψουν να είναι πλούσιοι) και φτωχοί. Μορφωμένοι και αγράμματοι. Επιχειρηματίες και υπάλληλοι.
  • Μη δώσετε αφορμή σε κανέναν πονηρό (και στις μέρες μας οι πονηροί είναι πάρα πολλοί - πρώτα και χειρότερα τα ΜΜΕ - κλείστε τα αυτιά σας σε αυτά), έλληνα η ξένο να βάλει σε εφαρμογή τα σκοτεινά του σχέδια.
  • Διατηρείστε και αναπτύξτε το αίσθημα της ομόνοιας. Διαιρεμένοι θα εξαφανιστούμε. Ενωμένοι θα θριαμβεύσουμε.

Τη Δημοκρατία και τα μάτια μας.

Θα μου πείτε ότι η Δημοκρατία μας νοσεί.

Ναί θα σας πω, αλλά δεν είναι καιρός να τη χάσουμε. Ας την διαφυλάξουμε και ας τη διορθώσουμε όταν με το καλό περάσει ο κυκλώνας.


Γρηγορείτε!!!

ΥΓ

Σοφοί δε προσιόντων

Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων, σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.

Φιλόστρατος, Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον, VIII, 7.

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι παντών των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή

αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1915)