Ειρωνεύονται πολλοί τον Π. Καμμένο τώρα που ουσιαστικά το κόμμα του διαλύεται στα εξ ών συνετέθη. Συνομοσιολόγος, σπεκουλαδόρος, ανεπάγγελτος, πολιτικός του σωλήνα, "ποιός τον φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια αρχηγό κόμματος" κλπ κλπ.
Καμία αντίρρηση επί ΟΛΩΝ των παραπάνω λεγομένων....
Προσέξτε όμως μία αντιστροφή των παραπάνω λόγων από εμένα προς τον κο Σαμαρά (Επίσης μπορείτε να αντικαταστήσετε το επώνυμο Σαμαράς και να βάλετε το επώνυμο Παπανδρέου δε θα αλλάξει κάτι σημαντικό):
--------------------------------------------------------------------------------
Ποιός φανταζότανε λοιπόν πριν μερικά χρόνια τον (πιτσαδόρο) αποστάτη Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος γύρισε παρακαλετά και έγλυψε εκεί που παλαιότερα έφτυνε, αρχηγό της παράταξης που εγκατέλειψε και Πρωθυπουργό της Ελλάδος;
Ποιόν; τον αρχηγό κάποιας "Πολιτικής Άνοιξης", αυτόν που άνοιξε τα σύνορα, αυτόν που "κρέμασε" τον μεγάλο πατριώτη Στ. Λάλα.
Αναφορικά στον ίδιο "πολιτικό", ο οποίος όοοοοοχι, προς Θεού, δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό τζάκι και σε καμία περίπτωση - θού Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου - ΔΕΝ είναι παιδί του πολιτικού σωλήνα...
Ποιός το φανταζότανε, ο από την εξέδρα του Ζαππείου, εχθρός του μνημονίου και υπέρμαχος της ανάπτυξης (με κάθε τρόπο), ο "πατριώτης" "επαναδιαπραγματευτής", να ξεστομίζει δουλοπρεπώς και ξαδιαντρόπως το "ΝΑΙ σε όλα" και να βάζει την ταφόπλακα στην οικονομία, την κοινωνία, τη δημοκρατία, την πατρίδα μας και στα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας.
Κάπου έλεγε ο Χριστός: Γιατί μου λές έλα να σε βοηθήσω να βγάλεις την αγκίδα από το μάτι σου, όταν εσύ ο ίδιος δε βλέπεις το δοκάρι που βρίσκεται μέσα στο δικό σου; ΥΠΟΚΡΙΤΗ;
Η αγκίδα είναι ο Καμμένος κύριοι.
Το δοκάρι ο Σαμαράς.