Η Μπουμπουλίνα στο χαρέμι

Από το Real.gr

«Aπορώ πώς "μέθυσε με τ’ αθάνατο κρασί του ‘21", ο κ. Βερέμης, αφού -σύμφωνα με νεώτερες, αναστοχαστικές έρευνες- ήταν λεμονάδες», γράφει ο Στάθης στο σημερινό «Ναυτίλο» της Ελευθεροτυπίας, με τον τίτλο «Η Μπουμπουλίνα στο χαρέμι».

Και προσθέτει: «Επίσης, αφού από τους τέσσερις σκοτεινούς αιώνες της τουρκικής κατοχής, οι πρώτοι τρεις ήταν τόσο φωτεινοί, γιατί πήγαναν οι γκιαούρηδες, ρωμιοί, βλάχοι, αρβανίτες και γραικοί από εξέγερση σε εξέγερση και από σηκωμό σε επανάσταση; Λεμονάδες πίνανε και αγριεύονταν;».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ

Από τον «συνωστισμό» στη Σμύρνη στη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου.

Συγκοινωνούντα δοχεία! (όχι θερινής νυκτός! αλλά άγριας τοιαύτης και μακράς. Όπως η νύχτα των σκοτεινών αιώνων της Τουρκοκρατίας και της Ενετοκρατίας στην Ελλάδα).

Πάντως μικρό το κακό! Η (ως φαίνεται, κατά λάθος) σκλαβιά του Γένους στην (πολυπολιτισμική Οθωμανική Αυτοκρατορία) αποτυπώνεται στη φιλόδοξη ιστορική παραγωγή του ΣΚΑΪ, «1821», με όλη την επιστημονική ενάργεια που διαθέτουν οι δημοφιλέστατες άλλωστε στους Έλληνες τουρκικές σαπουνόπερες.

Αχ τζάνουμ, βάι-βάι, όπως στα σεβντά μελό τώρα, έτσι και στην Τουρκιά τότε, πήγαιναν οι μικτοί γάμοι σύννεφο – έπαιρνε ο φτωχός ρωμιός την κόρη του Πασά γυναίκα, κάνανε κι έναν-δυο γενίτσαρους, να το και το παιδομάζωμα. Έχουν γράψει για αυτά σπουδαίοι ιστορικοί, ο Φίνλεϋ, ο Κόκκινος και κυρίως ο Χομπσμπάουμ, όταν έβλεπε στον ξεριζωμό των Ελλήνων απ’ τη Μικρασία το «τέλος 3.000 χρόνων αδιάσπαστης ιστορίας του Ελληνισμού στην Ανατολία».

Όχι-όχι! μια χαρά τα λέει ο ΣΚΑΪ για τους Οθωμανούς τότε (και ο Economist, που είχε ένθετο χθες η «Καθημερινή» για τους νεο-Οθωμανούς σήμερα).

Κολίγοι δούλευαν τότε οι ρωμιοί στους κοτζαμπάσηδες (χριστιανούς) και τους αγάδες (μουσουλμάνους), για ένα πιάτο φαΐ κολίγοι δουλεύουν και σήμερα ορισμένοι στον «Ομιλο Αλαφούζου», αν κρίνουμε από το εκκαθαριστικό που έλαβαν κάποιοι συνάδελφοι εκεί ύψους 215 ευρώ τον μήνα.

Διότι ο πρωτοπόρος στα εργασιακά αυτός όμιλος (στον οποίον, ειρήσθω εν παρόδω, εργάζεται πλήθος εκλεκτών συναδέλφων και φίλων) εκτός από τις επιχειρησιακές συμβάσεις έχει βάλει μπροστά και την εκ περιτροπής εργασία κολίγοι τότε (επί Οθωμανών), ραγιάδες σήμερα (επί Νεοφιλελεύθερων).

Ευτυχώς όμως που τότε τουλάχιστον μαθαίνανε τα παιδιά γράμματα. Όχι σε «κρυφά σχολειά» κι άλλες αφηγήσεις», αλλά στα φανερά, στα σχολειά εκείνα για τα οποία ξελαρυγγιάστηκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός (κατά λάθος παπάς κι αυτός) ότι πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους οι Έλληνες (οι ποιοι;) ώσπου αποκεφαλίσθηκε (για να πάψει να ξελαρυγγιάζεται) σε μιαν ατυχή στιγμή της λαμπράς Οθωμανικής Διοικήσεως Ιωαννίνων Άρτας και περιχώρων, τον 17ον αιώνα.

Αλλά, εγείρεται το ερώτημα: Πώς ο Πατροκοσμάς γνώριζε το 1640 ότι είναι Έλληνας, αφού η κυρία Πόπη Διαμαντάκου μάς διαβεβαίωσε χθες στην τηλεκριτική της για το «1821» του ΣΚΑΪ, ότι το «Ελληνικόν έθνος γεννήθηκε το 1821»! Τόμπολα –και τζάμπα το έφαγε το κεφάλι του (γδαρμένο και πολυπολιτισμικά παλουκωμένο) ο Πατροκοσμάς για νια χαζή ιδέα, ότι ήταν ρωμιός κι ότι τα Ρωμιόπουλα έπρεπε να μαθαίνουν ελληνικά.

Ελληνικά ίσως όχι τόσο καλά, όσο του κ. Παπαχελά ο οποίοςστη νεκρολογία του για τον αείμνηστο καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο («Καθημερινή» 26-1-2011) δήλωνε ότι «οφείλει» (σ.σ. ο νεκρός) να γίνει θετικό πρότυπο...

***

Όπως και να ‘χει, ίσως τώρα, έστω και αργά, να καταλαβαίνουν ορισμένοι τι έκανε νιάου νιάου στα κεραμίδια, όταν η υφιστάμενη της κυρίας Γιαννάκου κυρία Ρεπουσέ έγραφε για «συνωστισμούς», ή όταν χορηγούσε ο κ. Σόρος πολιτικώς ορθές ιστορικές αφηγήσεις – με ευρώ τις χορηγούσε κι όποιος τα πήρε να βγει να το πει, όπως με ευρωλιροδολάρια χορηγήθηκαν και ορισμένοι υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν – ένα Μνημόνιο κι αυτό Συνεκμετάλλευσης της Κύπρου απ’ τους πάντες εκτός απ’ τον λαό της, Τούρκους κι Έλληνες...