Δε θα επιχειρηματολογήσω κατά του έργου του κυρίου Γαβρά. Θα σας δώσω όμως 3 links με τις πιο εμπεριστατωμένες και εύγλωττες κριτικές:
- Η πιό εμπεριστατωμένη κριτική, κατά την άποψη πολλών, έχει γίνει από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου (Θεσσαλονίκη).
- Σε όσους δεν αρέσει να δίνουν σημασία στους παπάδες, υπάρχει η εποικοδομητική επιχειρηματολογία του περιοδικού manifesto.
- Τέλος από το χώρο των bloggers, μου άρεσαν τα όσα παρατέθηκαν στο Ιστολογιακό σημειωματάριο φιλαλήθους.
Αισθητικά και με δεδομένο το όνομα του κυρίου Γαβρά το αποτέλεσμα δε μου άρεσε. Μου θύμισε τους Μπόλεκ και Λόλεκ και σε καμία περίπτωση δεν ταιριάζει (κατά την άποψή μου πάντα) με το χώρο του μουσείου της Ακροπόλεως, το μεγαλείο και την καλλιτεχνική αρτιότητα των εκθεμάτων, αλλά και φυσικά του ιδίου του Παρθενώνα, τον οποίον παρεπιπτόντως παρουσιάζει (αν δεν κάνω λάθος) με λανθασμένες αναλογίες.
Ο κύριος Γαβράς εν συνεχεία κινούμενος από τις δικές του απόψεις και αντιλήψεις υπέπεσε σε πολλαπλά σφάλματα:
- Παρουσίασε σε 12 δευτερόλεπτα κάτι για το οποίο η ίδια η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ξεκάθαρη άποψη, δηλαδή την καταστροφή των μορφών της ανατολικής (εν προκειμένω, αλλά και της βορείου και της νοτίου) μετόπης από ρασοφόρους. Είναι γνωστές οι καταστροφές των μνημείων που έγιναν κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Όμως για την περίπτωση του Παρθενώνα οι γνώμες είναι πολλές και αντικρουόμενες και μάλιστα από επιστήμονες δεδηλωμένα άθεους (όπως και ο κύριος Γαβράς). Με λίγα λόγια, ο κύριος Γαβράς υπέπεσε στο σφάλμα της αντιεπιστημονικότητας.
- Με τα 12 επίμαχα δευτερόλεπτα, εκθέτει τη χώρα μας στο εξωτερικό, καθώς οι αναμενόμενες (και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας) αντιδράσεις και το κόψιμο των 12 επίμαχων δευτερολέπτων (ορθά και εις το όνομα της επιστημονικότητας κατά την άποψή μου) περνάνε προς τα έξω την εικόνα μίας Ελλάδας φονταμενταλιστικής, η οποία λογοκρίνει και φυμώνει τα παιδιά της (εν προκειμένω το όνομα του κυρίου Γαβρά προσδίδει μεγαλύτερο βάρος στην "κατηγορία" ενάντια της Ελλάδας). Επιπλέον ας μη γελιώμαστε, οι άσπονδοι φίλοι μας θα σπεύσουν να παρουσιάσουν το γεγονός στην υπερβολή του, σπιλώνοντας την εικόνα της πατρίδας μας.
- Μέσα στους σκοπούς του συγκεκριμένου πονήματος, είναι και η προπαγάνδιση από μέρους μας του αιτήματος για την επιστροφή των μαρμάρων στην πατρίδα τους. Κατά την άποψή μου, το βίντεο αυτό δεν υπηρετεί σωστά τον σκοπό αυτό, καθώς δίνεται πάτημα στους άγγλους λειτουργούς του Βρετανικού Μουσείου να τονίσουν ότι εμείς οι ίδιοι παραδεχόμαστε ότι καταστρέψαμε την κληρονομιά μας (αν το κάναμε και πότε - πριν πάνω κάτω 1600 χρόνια - είναι άσχετο γι αυτούς), οπότε καλά κάνουν και δε μας παραδίδουν τα μάρμαρα, αφού εκεί είναι αναμφίβολα πιό ασφαλή.
- Και τέλος κάτι που μάλλον πέρασε απαρατήρητο από όλους: Στην αναδρομή της ιστορίας του Παρθενώνα, ίσως θα έπρεπε να προυσιαστεί και η καταστροφή των παλαιότερων ναών που βρίσκονταν επί της Ακροπόλεως από τους Πέρσες που εισέβαλλαν στην Αθήνα, όταν λίγο πριν από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας οι αθηναίοι για να σωθούν από τη δολοφονική μανία των περσών, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους (σας υπενθυμίζω ότι ο κος Γαβράς στον ξερό βράχο της Ακρόπολης άφησε να φυτρώσει απότομα το μεταγενέστερο μεγαλοπρεπές κατασκεύασμα του Περικλή που όλοι μας γνωρίζουμε). Αν θέλετε να προπαγανδίσετε σωστά (υπέρ της Ελλάδος) κύριε Γαβρά, να δημιουργήσετε συναισθηματικό δέσιμο του ακροατή με την Ελλάδα και ευνοϊκή προδιάθεση υπέρ ημών, τότε πρέπει πάση θυσία να του υπενθυμίσετε τη μεγαλύτερη συμβολή του ελληνισμού στην παγκόσμια ιστορία (μεγαλύτερη και από τη Δημοκρατία, τη φιλοσοφία το θέατρο και τις επιστήμες) ήτοι την ανάσχεση των περσικών ορδών και την ελευθερία από τον περσικό ολοκληρωτισμό που χάρισε σε όλο τον κόσμο.
Αναρωτιέμαι εν τέλει μήπως υπήρχε δόλος από μέρος του κου Γαβρά. Τη δουλειά του πάντως δεν την έκανε καλά και πιστεύω ότι πρέπει να εισέπραξε ένα περίδρομο λεφτά (δικά μου και δικά σας), τα οποία δε σεβάστηκε.
--------------------------------------------------------------------
Ο προβληματισμός μου όμως δε στέκεται αποκλειστικά σε αυτό καθ' αυτό το γεγονός για το οποίο ήδη έχει χυθεί πολύ μελάνι. Το θέμα κατά την άποψή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και αυτό θα προσπαθήσω να σας παραθέσω:
Σε επίπεδο κοινωνίας επικρατεί μία πολυεπίπεδη αμορφωσιά – ημιμάθεια, η οποία κατά την άποψή μου πηγάζει από την ίδια τη δομή του κράτους και της εκπαίδευσης (;) που αυτό παρέχει.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, το ένα τροφοδοτεί το άλλο, δηλαδή η ημιμάθεια οδηγεί σε παρακμή το κράτος, το οποίο με τη σειρά του (η σειρά δεν έχει σημασία, παρά το τελικό αρνητικό αποτέλεσμα) με τις υπηρεσίες που παρέχει στους πολίτες (σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο πλέον τη παιδεία) υποβαθμίζει το ποιόν των πολιτών και της κοινωνίας και πάει λέγοντας…
Αποτέλεσμα της παραπάνω ημιμάθειας είναι να μην μπορεί κανένας (και το σημαντικότερο από όλα το ίδιο το ελληνικό έθνος) να προσδιορίσει – αποκρυσταλλώσει - διατηρήσει την πραγματική του ταυτότητα με ακρίβεια και φυσικά να μπορεί με υγιή τρόπο να υπερασπίσει τα πιστεύω του έναντι των επικριτών – πολεμίων του (εσωτερικών και εξωτερικών) οι οποίοι όμως διακρίνονται επίσης από την ίδια ημιμάθεια. Το μίγμα είναι εκρηκτικό και τροφοδοτεί με τη σειρά του τη γενικότερη σύγχιση ιδεών της κοινωνίας μας.
Τρανταχτό παράδειγμα η περίπτωση με τα αντιεπιστημονικά και προκλητικά 12 δευτερόλεπτα από το βίντεο του κυρίου Γαβρά (θύμα κι αυτός του πασαλείματος των ιστορικών του γνώσεων, αλλά και των προσωπικών του στερεοτύπων τα οποία έχουν αναπτυχθεί στην αλλοδαπή) και η όλη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ 2 ημιμαθών (σε γενικές γραμμές – και φυσικά με φωτεινές εξαιρέσεις) πλευρών, οι οποίες επιπλέον διακρίνονται από την ανικανότητα να ακούσουν η μία την άλλη και να κάνουν έναν γόνιμο διάλογο ενώ με μισαλλόδοξες κραυγές – συνθήματα (κατά κύριο λόγο από την πλευρά των πολέμιων της εκκλησίας και οτιδήποτε χριστιανικού) πιστεύουν ότι υπερασπίζονται τις απόψεις τους και “κατακεραυνώνουν” οι μεν τους δε.
Όλα είναι θέμα παιδείας, η οποία είναι αναμφίβολα η ζωογόνος δύναμη της κοινωνίας.
Όμως στην παρούσα φάση και με προβληματικό ακόμα και το πολίτευμα, ένας άλλος τομέας ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει ζωτική σημασία για την επιβίωσή μας ως έθνος είναι η συμμετοχή.
Πρέπει να αποτινάξουμε από πάνω μας την αδράνεια και την αδιαφορία οι οποίες πηγαζούν από την κατανάλωση από μέρους μας δια μέσου των ΜΜΕ (και ειδικά της τηλεόρασης και δευτερευόντως όλων των υπολοίπων), τρόμου, υλισμού, εφήμερων ευκαιριακών προτύπων, ελαστικών ηθών και γενικότερα μίας σχιζοφρενικής θεώρησης των πραγμάτων.
Η συμμετοχή των υγιών στοιχείων της κοινωνίας στα κοινά είναι μονόδρομος αν θέλουμε
- να εξαφανίσουμε από τον πολιτικό χάρτη τους επαγγελματίες πολιτικούς οι οποίοι τόσο αναίσχυντα μας κοροϊδεύουν, έχουν ήδη καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό, έχουν ξεχαρβαλώσει την εθνική συνείδηση και συνοχή, ενώ τέλος εντελώς απροκάλυπτα μας απομυζούν και υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας,
- να αναστρέψουμε την καθοδική πορεία και να μετεξελιχθούμε σαν κοινωνία σαν έθνος αλλά και σαν πολίτευμα σε κάτι καλύτερο και όχι χειρότερο όπως διαγράφεται η πορεία αυτή τη στιγμή.
Οι κορώνες δεν οφελούν, καθώς εντάσσονται στο εκρηκτικό μείγμα της ημιμάθειας στο οποίο αναφέρθηκα παραπάνω.
Πρέπει μέσα σε απόλυτα δημοκρατικά πλαίσια να υπάρξουν νέα “κινήματα” με ιδεολογική καθαρότητα (και όχι τα σαλατοειδή μορφώματα των κομμάτων εξουσίας τα μέλη των οποίων βάζουν σε μεγαλύτερη προτεραιότητα από την πατρίδα και το κοινό καλό την εν είδει ναρκομανούς εξάρτησή τους από την κατάκτηση / διατήρηση της εξουσίας και των λοιπών οφφικίων), απόλυτα τεκμηριωμένες ιδέες, απόψεις και σκοπούς.
Πρέπει να υπάρξει σε αυτά τα “κινήματα” διάθεση θυσίας και ανιδιοτέλεια για το καλό του έθνους και της κοινωνίας γενικότερα και όλα αυτά σε πνεύμα ομόνοιας, εποικοδομητικού διαλόγου και όχι μισαλλοδοξίας.
Μόνο τότε πιστεύω ότι θα δούμε φως στο τούνελ.
Η φιλολογία και η διαμάχη τέλος γύρω από το βίντεο του Γαβρά είναι μάλλον το δέντρο από το χαμένο δάσος και η πρακτική εφαρμογή του διαίρη και βασίλευε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου