Διαβάστε ένα λιτό, αλλά πολύ καλό σχετικό άρθρο στο Αντίβαρο και για αρχή, ψάξτε να βρείτε μία ελάχιστη αναφορά στα ΜΜΕ.
Κατόπιν αναλογιστείτε το φρόνημα, τους αγώνες και τα βάσανα των παππούδων μας (αλήθεια το 1941 δε βρίσκεται τόσο μακριά από εμάς) και τι θα κάναμε εμείς στη θέση τους.
Τι έκανε ο φασίστας Μεταξάς και τι θα κάνανε σήμερα στη θέση του οι Άρχοντες (Ν.Δ.) και οι επίδοξοι αντικαταστάτες τους (ΠΑ.ΣΟ.Κ.). Διαβάστε επιπλέον άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο από το Αντίβαρο και ενημερωθείτε για τη βδελυρή ανθελληνικότητα των "Μήδων" εκπροσώπων της άλλης "αριστεράς" (ΣΥ.ΡΙΖ.Α).
Μέσα σε όλη τη μελέτη του θέματος μην πέσετε στην παγίδα και αρχίζετε και κλαίγεστε (δικαιολογημένα μεν) για τη συμπεριφορά των "συμμάχων". Στην προκειμένη περίπτωση, έχουν περάσει χρόνια, έχουν επουλωθεί πολλές πληγές, έχουμε ορθοποδήσει και έχουμε πλέον γίνει κράτος. Καλύτερα εν προκειμένω είναι να κάνουμε αυτοκριτική και να αναλογιστούμε τι κράτος (και κυρίως τι είδους πολίτες) έχουμε δημιουργήσει.
Έχω κουραστεί να εισπράττω αρνητικότητα και να μη γίνεται καμία αναφορά σε λαμπρά παραδείγματα που να δημιουργούν πρότυπα και να σφυρηλατήσουν μία εθνική υπερηφάνεια (δε ζητάω αλαζονεία μόνο περηφάνια).
Κάθε χρόνο βλέπω μία λυσσασμένη επίθεση ενάντια :
- στα αίτια της επανάστασης του 1821. Οικονομικά λένε και όχι εθνικά.
- στην ημερομηνία της επανάστασης. Φεβρουάριος του 1821, 21 - 22 - 24 Μαρτίου λένε και όχι 25 Μαρτίου, μήπως και συνδέσει ο λαός την εθνεγερσία με τη γιορτή του Ευαγγελισμού και την εκκλησία γενικότερα.
- στη συμβολή της εκκλησίας στον αγώνα. Προδότης ο Γρηγόριος ο Ε'. Δεν υπήρχε κρυφό σχολειό. Οι παπάδες ήταν με τους Τούρκους κλπ.
- Κάθε Πάσχα, βλέπω να προβάλλονται μέσα στη Μεγάλη εβδομάδα ντοκιμαντέρ με αντικείμενο τον υποτιθέμενο τάφο του Χριστού, ή με το ευαγγέλιο του Ιούδα, τα οποία είναι εμφανώς αντίθετα με τα μηνύματα των ημερών (Φέτος το ντοκιμαντέρ με τον "τάφο" του Χριστού "λάμπρυνε" τον - υπερβολικά ύποπτο στα δικά μου μάτια - ΣΚΑΙ).
- Κάθε χρόνο στην επέτειο του 1940 αναμασάται ανούσια το ερώτημα ο Μεταξάς το είπε το ΟΧΙ ή ο λαός;
- κλπ κλπ
Έχω φτάσει σε σημείο να βλέπω όλα αυτά στα οποία αναφέρομαι, ως κινήσεις εκ του πονηρού, με εμφανή σκοπό τους 2 από τους 3 πυλώνες της εθνικής μας ταυτότητας: Τη Θρησκεία και την Ιστορία (ο τρίτος είναι η Γλώσσα) και να θλίβομαι με την κατάντια μας.
Έλληνες, έρχονται δύσκολοι καιροί. Βαλλόμαστε πανταχόθεν από την παγκοσμιοποίηση (τόσο εμείς όσο και οι υπόλοιποι λαοί). Ξυπνήστε. Αντισταθείτε. Μην ξεχάσετε ποιοί είμαστε. Ο κόσμος χρειάζεται ελπίδα. Ας γίνουμε εμείς η ελπίδα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου