ΕΥΧΕΣ

Αφού γλυτώσαμε την καταστροφή της 21/12/12 και άλλαξε και με το καλό η χρονιά δε μας μένει τίποτε άλλο παρά να μοιράσουμε ευχές. Οι ευχές όπως όλοι μας γνωρίζουμε είναι δωρεάν και δεν πρέπει να τις τσιγκουνευόμαστε. Ειδικά τέτοιες μέρες.

Για το 2013 λοιπόν σας εύχομαι...

• Αγάπη.
• Υγεία.
• Ειρήνη.
• Ευτυχία.
• Σοφία.
• Πίστη.
• Ελπίδα.
• Αναγέννηση.
• Απελευθέρωση από το φόβο που καταδυναστεύει την ανθρωπότητα και ο οποίος μας κρατάει όλους δεμένους στη ύλη, γεννάει το μίσος, την περιχαράκωση, την αποξένωση και δε μας αφήνει να γίνουμε επιτέλους όλοι οι άνθρωποι αδέλφια.

Για την έρημη σκλάβα την πικρή ρωμιοσύνη, εύχομαι Ανάσταση και απελευθέρωση από το ζυγό της σκλαβιάς ο οποίος ουδέποτε αποτινάχτηκε από πάνω της.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ

ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

--------------------------------------------------------------------------------

ΚΑΙ ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ...

ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΤΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ, ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ.

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΔΙΔΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.



Άλλη μία ανόητη και ουτοπική συνταγή για την έξοδό μας από την κρίση.

Η συνταγή της επιτυχίας είναι μόνο μία:

1. Παίρνουμε το σύνταγμα και το απλώνουμε φύλλο φύλλο στον πάγκο.
2. Στα έδρανα της βουλής μας τοποθετούμε μία κάλπη.
3. Στη ζυγαριά μας ζυγίζουμε τους βουλευτές. Πρέπει να είναι 180. Παρακάτω όχι. Παραπάνω δε μας πειράζει.
4. Ανακοινώνουμε ψηφοφορία για αναθεώρηση του συντάγματος, χωρίς να προσδιορίζουμε τα άρθρα που θέλουμε να αλλάξουμε.
5. Με 180 "ΝΑΙ σε όλα" (θα επιτευχθεί από κεκτημένη ταχύτητα γιατί όπως όλοι μας γνωρίζουμε - "Η έξη είναι δεύτερη φύση" - "Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι" και φυσικά γιατί, όπως όλοι πλέον γνωρίζουμε, οι περισσότεροι βουλευτές δε διαβάζουν αυτά που ψηφίζουν) αποφασίζουμε θετικά στην αναθεώρηση του συντάγματος.
6. Εκ των υστέρων λοιπόν ανοίγουμε και το φάκελλο ο οποίος θα γράφει:

"Οριστικά και Αμετάκλητα
1. Καταργούνται τα άρθρα 61*, 85** και 86*** και η παράγραφος 2**** του άρθρου 29
2. Δημιουργούνται θεσμοί αυστηρής αξιολόγησης των υποψηφίων και των εν ενεργεία βουλευτών (τροποποιείται το άρθρο 55*****).
3. Αφήνουμε (εναλλακτικά χρησιμοποιούμε μαστίγιο) τη δικαιοσύνη να ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ
4. Επιστρέφουμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ισχύ που του είχε αφαιρεθεί".

Αν το ψήφισμα αυτό γίνει Παρασκευή βράδυ (όσοι ψήφισαν ΝΑΙ σε όλα θα τραβάνε τα μαλλιά τους περισσότερο από τους υπολοίπους συναδέλφους τους - ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ), το Σάββατο θα γίνει χαμός στο Ελ. Βενιζέλος από τις οικιοθελείς αναχωρήσεις των πάσης φύσεως λαμογιών (Ας πάνε στην ευχή του Θεού. Ας πάρουν ό,τι θέλουν μαζί τους. Δεν έχουμε καμία άλλη απαίτηση εναντίον τους) και τη Δευτέρα το πρωί η κρίση έχει λάβει τέλος. ΑΥΤΟΜΑΤΑ.

Η λύση είναι μόνο μία: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ή αν προτιμάτε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η σειρά εμένα δε με προβληματίζει.

Αυτά που ο τόπος μας δεν είχε ποτέ.

Όλα τα άλλα θα έρθουν σαν φυσιολογική συνέπεια αυτών των 2.

* Ανεύθυνο βουλευτών
** Ευθύνη υπουργών
*** Ειδικό δικαστήριο
**** Χρηματοδότηση κομμάτων
***** Προσόντα Εκλογιμότητας.

Υ.Γ.

• Πολύ θα επιθυμούσα επίσης να καταργήσω όλες τις πολιτικές νεολαίεες (βλέπε διαφθορείς συνειδήσεων) σε όλες τις κλίμακες της εκπαίδευσης.
• Αναλογισθείτε μόνο ότι ο βασικότερος παράγοντας της ανταγωνιστικότητας (την οποία απεγνωσμένα επιθυμούμε - λέμε τώρα) είναι το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιούνται οι εταιρείες και όχι οι μισθοί.
  
  

Η αγκίδα και το δοκάρι.

Ειρωνεύονται πολλοί τον Π. Καμμένο τώρα που ουσιαστικά το κόμμα του διαλύεται στα εξ ών συνετέθη. Συνομοσιολόγος, σπεκουλαδόρος, ανεπάγγελτος, πολιτικός του σωλήνα, "ποιός τον φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια αρχηγό κόμματος" κλπ κλπ.

Καμία αντίρρηση επί ΟΛΩΝ των παραπάνω λεγομένων....

Προσέξτε όμως μία αντιστροφή των παραπάνω λόγων από εμένα προς τον κο Σαμαρά (Επίσης μπορείτε να αντικαταστήσετε το επώνυμο Σαμαράς και να βάλετε το επώνυμο Παπανδρέου δε θα αλλάξει κάτι σημαντικό):

--------------------------------------------------------------------------------

Ποιός φανταζότανε λοιπόν πριν μερικά χρόνια τον (πιτσαδόρο) αποστάτη Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος γύρισε παρακαλετά και έγλυψε εκεί που παλαιότερα έφτυνε, αρχηγό της παράταξης που εγκατέλειψε και Πρωθυπουργό της Ελλάδος;

Ποιόν; τον αρχηγό κάποιας "Πολιτικής Άνοιξης", αυτόν που άνοιξε τα σύνορα, αυτόν που "κρέμασε" τον μεγάλο πατριώτη Στ. Λάλα.

Αναφορικά στον ίδιο "πολιτικό", ο οποίος όοοοοοχι, προς Θεού, δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό τζάκι και σε καμία περίπτωση - θού Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου - ΔΕΝ είναι παιδί του πολιτικού σωλήνα...

Ποιός το φανταζότανε, ο από την εξέδρα του Ζαππείου, εχθρός του μνημονίου και υπέρμαχος της ανάπτυξης (με κάθε τρόπο), ο "πατριώτης" "επαναδιαπραγματευτής", να ξεστομίζει δουλοπρεπώς και ξαδιαντρόπως το "ΝΑΙ σε όλα" και να βάζει την ταφόπλακα στην οικονομία, την κοινωνία, τη δημοκρατία, την πατρίδα μας και στα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας.

Κάπου έλεγε ο Χριστός: Γιατί μου λές έλα να σε βοηθήσω να βγάλεις την αγκίδα από το μάτι σου, όταν εσύ ο ίδιος δε βλέπεις το δοκάρι που βρίσκεται μέσα στο δικό σου; ΥΠΟΚΡΙΤΗ;

Η αγκίδα είναι ο Καμμένος κύριοι.
Το δοκάρι ο Σαμαράς.