Ο μύθος του σπηλαίου και οι ευχές μου και το 2010

Πλάτωνος Πολιτεία 7ο κεφάλαιο.

• Πες, λέει ο Σωκράτης στο συνομιλητή του, πως η ανθρώπινη ψυχή μοιάζει με ανθρώπους που κατοικούνε μέσα σε μια σπηλιά, που έχει ολάνοικτη είσοδο προς το φως.
  
• Φαντάσου τους ανθρώπους αυτούς αλυσοδεμένους εκεί μέσα από την παιδική ηλικία στα πόδια και στο κεφάλι. Δε μπορούν να σηκωθούν, αλλά ούτε και το κεφάλι τους να στρέψουν δεξιά κι αριστερά. Κάθονται έτσι, ώστε να έχουν την είσοδο της σπηλιάς πίσω τους και είναι αναγκασμένοι να βλέπουν πάντα μπροστά χωρίς να μπορούν ποτέ να δουν ούτε δεξιά ούτε αριστερά, ούτε προς το φως, αφού δε μπορούν να κουνήσουν το κεφάλι τους.
  
• Υπόθεσε τώρα, πως πίσω τους καίει μια μεγάλη φωτιά και πως μπροστά απ' τη φωτιά περνάει ένας δρόμος, που ένας τοίχος τον χωρίζει από τους αλυσοδεμένους. Η λάμψη της φωτιάς πέφτει στο βάθος της σπηλιάς και φωτίζει καλά το εσωτερικό της. Βάλε με το νου σου, πως την ώρα αυτήν, περνάνε από το δρόμο άνθρωποι κρατώντας λογής-λογής σκεύη, αδριάντες και άλλα πολλά πράγματα της ανθρώπινης εργασίας, μετάλλινα, μαρμάρινα, ξύλινα. Οι άνθρωποι αυτοί, καθώς διαβαίνουν, κρατάνε τα αντικείμενα τόσο ψηλά, ώστε υψώνονται αυτά πάνω από τον τοίχο που χωρίζει τους αλυσοδεμένους από το δρόμο. Οι σκιές τότε των αντικειμένων, θα πέφτουν μέσα στο εσωτερικό της σπηλιάς.
  
• Οι αλυσοδεμένοι θα βλέπουν τις σκιές των αγαλμάτων αυτών, όμως τις σκιές των ανθρώπων που τα κρατούν δε θα τις βλέπουν, γιατί αυτές θα πέφτουν επάνω στον τοίχο που χωρίζει τους αλυσοδεμένους από τη φωτιά. Aν μάλιστα τύχει και έλθει κάποιος απόηχος από τις φωνές εκείνων που περνούν πίσω από τους αλυσοδεμένους, τότε αυτοί θα νομίσουν πως ο απόηχος αυτός έρχεται από τις ίδιες τις σκιές. Θα πιστέψουν, πως οι σκιές μιλάνε, αφού ποτέ δεν είδαν πραγματικούς ανθρώπους, ούτε κι άκουσαν λαλιά ανθρώπου.
  
• Αν τώρα κάποιος λυθεί καμιά φορά από τα δεσμά του και σηκωθεί και μπορέσει να γυρίσει το κεφάλι του προς τα πίσω και δει τη φωτιά, τότε θα θαμπωθούν τα μάτια του από τη φωτοβολία της και θα πονέσουν και δε θ' αντέξουν για να δουν τα αγάλματα, που αυτών πριν έβλεπαν τις σκιές. Aν μάλιστα βρεθεί εκεί κοντά του κάποιος, που έχει ζήσει μέσα στο φως και μέσα στον πραγματικό κόσμο και του πεί, πως όσα έβλεπε πριν, όταν ήταν αλυσοδεμένος, ήτανε σκιές και φάσματα, και πως αυτά που βλέπει τώρα, είναι τα πραγματικά, τα αληθινά, τότε θα παραξενευτεί, θα δυσπιστήσει σ' αυτά που του λέει ο άλλος και θα εξακολουθεί να πιστεύει, πως οι σκιές ήτανε πιο αληθινές από τα πραγματικά αγάλματα.
  
• Υπόθεσε τώρα, πως ο άνθρωπος, που έχει ζήσει μέσα στο φως και στέκει εκεί κοντά σ' αυτόν που λύθηκε από τα δεσμά του και σηκώθηκε, αναγκάζει τον άλλοτε δεσμώτη να ρίξει τα μάτια του προς το φως. Τότε αυτός που λίγο πριν ήταν ακόμα δεσμώτης, θα αποστρέψει το βλέμμα του από το φως και θα ξαναγυρίσει με τη ματιά του σ' εκείνα που έβλεπε πριν, δηλαδή στις σκιές, και θα πιστεύει, πως αυτές είναι πιο καθαρές από τα αγάλματα τα ίδια, που του δείχνει τώρα αυτός που έζησε μέσα στο φως.
  
• Και τι θα γίνει, αν θελήσει κανείς να εξαναγκάσει τον πριν δεσμώτη να βγει έξω από τη σπηλιά και να ατενίσει το φως της ημέρας; Τότε είναι δα που δε θα μπορέσει να ρίξει το βλέμμα του σε κανένα επάνω αντικείμενο, που το καταυγάζει το ηλιακό φως. Αυτός θα πρέπει πρώτα σιγά-σιγά να συνηθίσει το ηλιακό φως. Και πριν απ' όλα θα πρέπει να δει τις σκιές, που σχηματίζονται από τ' αντικείμενα με το ηλιακό φως. Έπειτα πάλι θα δει και θα γνωρίσει τις σκιές των ανθρώπων, των ζώων και των πραγμάτων, καθώς σχηματίζονται μέσα στα ήρεμα ύδατα. Και ύστερα πια θα δει τους ίδιους τους ανθρώπους, τα ίδια τα ζώα και τα ίδια τα πράγματα. Αργότερα ακόμα θα δει τον ουρανό - και τη νύχτα θα τον δει πιο εύκολα, γιατί το φως των άστρων και της σελήνης είναι απαλό. Και τελευταία πια θα στρέψει το βλέμμα του και προς τον ήλιο τον ίδιο.
  
• Και τότε θα καταλάβει, πως ο ήλιος είναι ο δημιουργός των χρόνων και των ορατών αντικειμένων, των πραγματικών και των εικονικών. Τη στιγμή πια αυτή θα θυμηθεί τη ζωή της σπηλιάς, θα αναλογισθεί τους άλλοτε συνδεσμώτες του, θα λογαριάσει τον εαυτό του ευτυχισμένο για την απολύτρωση από εκεί μέσα και θα αισθάνεται βαθύ οίκτο για κείνους που μένουν ακόμα δεμένοι εκεί μέσα στη σπηλιά. Και αν υπήρχαν εκεί κάτω μεταξύ τους τίποτα αμοιβές και έπαινοι και τιμητικές διακρίσεις για εκείνον που έβλεπε οξύτατα τις σκιές όταν περνούσαν, και θυμότανε ακριβώς ποιες περνούν πρώτες, ποιες μετά ή μαζί, και επομένως θα ήταν σε καλύτερη θέση από κάθε άλλον να πει από πριν ποια σκιά έμελλε να παρουσιαστεί σε ορισμένη στιγμή, τι λες, θα είχε μεγάλη επιθυμία γι' αυτά ακόμη, και θα ζηλεύει εκείνους που είχαν τέτοιες τιμές εκεί κάτω και υπερείχαν μ' αυτόν τον τρόπο απ' όλους τους άλλους ή θα πάθει αυτό που λέει ο Όμηρος για τον Αχιλλέα, και θα προτιμάει χίλιες φορές να ζει στον επάνω κόσμο και να είναι δούλος ενός φτωχού ανθρώπου και να υποφέρει οτιδήποτε άλλο παρά να εξακολουθεί να ζει όπως τότε εκεί κάτω, και να πιστεύει τα ίδια πράγματα;
  
• Και πρόσεξε ακόμη κι αυτό. Εάν αυτός ο άνθρωπος πήγαινε πίσω και έπαιρνε την παλιά του θέση, δε θα γινόταν πάλι σαν τυφλός από την ξαφνική αλλαγή από τον ήλιο στο σκοτάδι; Και εάν, ενώ ακόμη δε διέκρινε τίποτα, και πριν ακόμη αποκατασταθεί η όραση του, πράγμα για το οποίο θα χρειαζότανε όχι και λίγος χρόνος, εάν λοιπόν γινότανε ανάγκη να διαγωνιστεί με τους άλλους τους παντοτινούς δεσμώτες και να πει τη γνώμη του για τις σκιές που περνούν, δε θα τους προξενούσε πολύ γέλιο και δε θα έλεγαν γι' αυτόν ότι επέστρεψε από εκεί που ανέβηκε με χαλασμένα τα μάτια, και ότι δεν αξίζει τον κόπο να έχει κανείς την επιθυμία να ανεβεί στον πάνω κόσμο; Και αν κανείς επιχειρούσε να τους λύσει τα δεσμά και να τους ανεβάσει επάνω, δε θα ήταν ικανοί να τον σκοτώσουν, αν μπορούσαν να τον πιάσουν στα χέρια τους;
  

-------------------------------

Μέσα σε ένα αντίστοιχο σπήλαιο βρισκόμαστε όλοι δεμένοι αγαπητοί φίλοι και οι δεσμοφύλακές μας φροντίζουν να μας έχουν στο σκοτάδι, ενώ αυτοί πίσω από τον τοίχο κινούν νήματα και τροχούς καθορίζοντας τις ζωές μας.

Το σκοτάδι είναι η άγνοια και οι σκιές στον τοίχο του σπηλαίου το καλούπωμα και η πραγματοποιούμενη χειραγώγηση της σκέψης μας, ο αποπροσανατολισμός μας από την πραγματικότητα. Τα προβλήματα και οι κρίσεις που βιώνουμε είναι σκιές κούφιων ειδώλων που οι πονηροί δεσμοφύλακές μας κινούν μπροστά από μία φωτιά.
Ο ήλιος είναι η αλήθεια που παρέχει η γνήσια παιδεία και όχι αυτή η κάλπικη που το σύστημα μας παρέχει. Η λύση στα όσα ζούμε είναι η αλήθεια μέσω της γνήσιας παιδείας.

-------------------------------

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2010

• Ας εξαφανιστούν από προσώπου γης οι "καραγκιοζοπαίκτες", αυτοί δηλαδή που κινούν τα είδωλα μπροστά από το φως για να μας παρουσιάζουν μία εικονική πραγματικότητα, μία αλλωτριωμένη από την αλήθεια ζωή.
• Ας καταστραφούν τα είδωλα που ρίχνουν τις σκιές τους στον τοίχο του σπηλαίου.
• Ας σπάσουν τα δεσμά που μας κρατάνε δεμένους στα καθίσματά μας και τα μάτια μας καρφωμένα σε ένα σημείο.
• Ας σηκώσουμε τα μάτια μας κι ας κοιτάξουμε ψηλά (κατά κάποιους η λέξη άνθρωπος προέρχεται από το άνω θρώσκω που σημαίνει κοιτάω ψηλά) κι ας αναζητήσουμε το φως ακόμα κι αν πονέσουμε για λίγο.
• Ας γκρεμιστούν οι τοίχοι του σπηλαίου που μας κρύβουν το φως και ας λάμψει το 2010 ο ήλιος της αλήθειας για όλους μας.
• Και η αλήθεια έχει ένα όνομα: ΑΓΑΠΗ. Όλα τα άλλα είναι παροδικά κι εφήμερα και ως εκ τούτου ανούσια και άχρηστα.
  

Ας έρθει η αγάπη κι ας φωλιάσει στις καρδιές μας. Αμήν!

Πως το κράτος στρεβλώνει την αγορά και την κοινωνία.

Στο σημερινό δημοσίευμα του Capital με τίτλο Στο στόχαστρο του υπουργείου οι 1,1 εκατ. εργαζόμενοι – "φαντάσματα", διαβάζουμε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

• Τουλάχιστον 5 χρόνια έχουν να ελεγχθούν 8 στις 10 επιχειρήσεις, για το εάν ασφαλίζουν το προσωπικό τους, τηρούν την εργατική νομοθεσία και καταβάλλουν τις νόμιμες εισφορές τους.
• Εκτιμάται ότι η εισφοροδιαφυγή αγγίζει ή και ξεπερνά τα 8 δισ. ευρώ ετησίως.
• Τα τελευταία χρόνια, λόγω έλλειψης προσωπικού, έχουν σταματήσει παντελώς οι έλεγχοι των επιχειρήσεων από τα κατά τόπους υποκαταστήματα του ΙΚΑ, το 80% των επιχειρήσεων έχουν να ελεγχθούν πάνω από 5 χρόνια. Από τα 13 ελεγκτικά κέντρα, λειτουργούν μόνο τα 4 και αυτά, με λιγότερους από τους μισούς υπαλλήλους.
• Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έθεσε ως έναν από τους κεντρικούς στόχους της κυβέρνησης την υιοθέτηση της σχετικής οδηγίας, στο πλαίσιο της έναρξης του κοινωνικού διαλόγου για την έξοδο από την κρίση.

Προσπαθώντας να κάνω μία ερμηνεία "πίσω από τα γράμματα" έχω να επισημάνω τα εξής:

• Ξεκινώντας από το τελευταίο σημείο, ήτοι τα λόγια του ΓΑΠ, είναι ξεκάθαρο πιά ότι την διακυβέρνηση την έχει αναλάβει η Ε.Ε. και μάλλον θα έπρεπε να με ικανοποιεί αυτή η διαπίστωση, αλλά τελικά με θλίβει.
• Για τα τρία πρώτα σημεία, είναι εμφανές ότι:
• Το κράτος κοιμάται ύπνο βαθύ εδώ και πολλά χρόνια (όχι μόνο 5). Φροντίζει να έχει (αντιπαραγωγικές) υπηρεσίες, με προσωπικό που δεν έχει καρέκλες να καθίσει και γι αυτό το λόγο φροντίζει να μην πατάει στη δουλειά (κραυγαλέο παράδειγμα η ΕΡΤ) και παράλληλα να καλοπληρώνεται για την απουσία του αυτή. Από την άλλη πλευρά εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει πλεόνασμα προσωπικού (εν προκειμένω στα υποκαταστήματα του ΙΚΑ) προκειμένου να μη χάνεται ούτε μία δεκάρα εσόδων φροντίζει να υπάρχει ελλιπής στελέχωση.
• Το κράτος φροντίζει λοιπόν να μην εξυπηρετεί τα συμφέροντα του πολίτη και φυσικά να του παρέχει υπηρεσίες κατώτερες των φόρων που καταβάλλει, με αναμφίβολο αποτέλεσμα την υποβάθμισή του.
• Και όχι μόνο δεν εξυπηρετεί και δεν προασπίζεται τα συμφέροντα του πολίτη, αλλά φροντίζει να εκδικείται το σωστό και τον τίμιο. Με ποιόν τρόπο; Μα φυσικά όταν στο ταμείο θα του ζητηθεί να συνεισφέρει για αυτά που δεν φρόντισε να εισπράξει από τον ασυνεπή - πονηρό. Με λίγα λόγια πρόκειται για αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή στην υπερβολή του.
• Όταν ένας πολίτης νιώθει απροστάτευτος ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι από ανάγκη σκύβει το κεφάλι στις διαθέσεις οποιουδήποτε έχει δύναμη στα χέρια του, είτε εργοδότης είναι αυτός, είτε πολιτικός, είτε οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα έχει ο άλλος.
• Ξέρετε τι σημαίνει το σκύψιμο του κεφαλιού από ανάγκη; Καταστροφή για τη δημοκρατία, καταστροφή για τα δικαιώματα του εργάτη και του πολίτη, καταστροφή για τα ήθη και για την κοινωνία ολόκληρη.
• Το κράτος εξυπηρετεί την επιχειρηματικότητα. Και διευκρινίζω: Την επιχειρηματικότητα όχι του επιχειρηματία που επιχειρεί και προσπαθεί να προκόψει και να αναπτυχθεί με το σταυρό στο χέρι, του επιχειρηματία εκείνου που ακολουθεί τους νόμους, που καταβάλλει ΦΠΑ και εισφορές, του επιχειρηματία εκείνου που δεν παρανομεί (είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί φοβάται) και δηλώνει όλους τους εργαζομένους του στο ΙΚΑ και όλα τα έσοδά του στην εφορία (ναι υπάρχουν και τέτοιοι).
• Σαν αποτέλεσμα της παραπάνω στήριξης της επιχειρηματικότητας, στρεβλώνεται και η αγορά και η κοινωνία. Οι επιχειρηματίες που το κράτος "στηρίζει" με την αναποτελεσματικότητά του - αδιαφορία του, δε διαθέτουν επιχειρηματική νοοτροπία, αλλά νοοτροπία καιροσκόπου - σπεκουλαδόρου. Αυτοί οι επιχειρηματίες δεν κάνουν καλό στην οικονομία της πατρίδας μας, γιατί δεν έχουν όραμα, ικανότητες και προοπτικές. Είναι θνησιγενείς οι επιχειρήσεις τους γιατί δε βασίζονται στην ικανότητά τους να επιχειρούν, αλλά στην ικανότητά τους να κρύβονται από τις αρχές εκμεταλλευόμενοι α) τη γενικότερη διαφθορά και β) την υπέρμετρη οκνηρία τους.
• Οι παραπάνω επιχειρηματίες μπορούν με τις τακτικές που ακολουθούν και ανταγωνίζονται τους άλλους επιχειρηματίες (αυτούς που λέγαμε ότι πάνε με το σταυρό στο χέρι - ή έστω είναι νομοταγείς από φόβο) και όχι απλά τους ανταγωνίζονται, αλλά έχουν τη δύναμη να τους αφανίσουν από την αγορά.
• Δεν αποτελεί στρέβλωση για την αγορά αυτό; Δεν είναι στρέβλωση για μία κοινωνία όταν τον πλούτο διαχειρίζονται άτομα χωρίς ήθος;

Σαν επίλογο θα εκφράσω την απαισιοδοξία μου για το μέλλον.

Γράφω σε τακτά διαστήματα για την κατάντια μας σαν κράτος κι έθνος. Γράφω για την αλλαγή νοοτροπίας που επιβάλλεται κλπ κλπ. Ο νεοέλληνας όμως είναι, δυστυχώς, ποτισμένος με ιδιαίτερα ποταπά αισθήματα με χειρότερο από όλα τον υπέρμετρο εγωισμό, τον οποίο δεν μπορεί από τη μία στιγμή στην άλλη να υπερνικήσει προς όφελος του κοινού καλού. Απόδειξη των λεγομένων μου δεν είναι άλλη από την απόλυτα εγωιστική - αυτιστική στάση που κρατάνε τα συνδικαλιστικά όργανα των Δ.Υ. (δείτε σχετική ανάρτησή μου πατώντας εδώ), τα οποία αφ' ενός μεν δεν αναγνωρίζουν τη συμβολή τους στη δημιουργία του προβλήματος, αφ' ετέρου δε ζητάνε θυσίες από όλους τους άλλους πλην των ιδίων.

Αν δεν καταπολεμήσουμε άμεσα τα πάθη μας, είναι βέβαιο ότι εξίσου άμεσα θα καταστραφούμε.

Βέβαια από τις στάχτες της καταστροφής ίσως κάτι καλύτερο γεννηθεί...

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΗΣΥΧΟ ΠΑΤΕΡΑ

Ήθελα να γράψω...

• Ένα οργισμένο, από αυτά που συνηθίζω, άρθρο για τον πόλεμο που συντελείται ενάντια στα Χριστούγεννα.
• Για το τηλεοπτικό πρόγραμμα ανήμερα της γιορτής και το γεγονός ότι τα κανάλια επι της ουσίας σνομπάρουν τα Χριστούγεννα.
• Για τις ευχετήριες κάρτες που μόνο το πρόσωπο τη γέννηση του οποίου γιορτάζουμε δεν απεικονίζουν, παρα μόνο μία τάχα μου "ζεστή" επικρατούσα ατμόσφαιρα.
• Για τη μεταφύτευση, την προβολή και την επικράτηση ξένων χριστουγεννιάτικων εθίμων, υπό τη δική μας αδιαφορία - ραθυμία.
• Για τον "πονηρό" παράλληλο με τα Χριστούγεννα εορτασμό στις ΗΠΑ του "Χάνουκα" και του "Κουάνζα".
• Για τη σύνδεση με τη γιορτή καταναλωτικών προτύπων και την αποσύνδεση από το πραγματικό μήνυμά της.
• Για το γεγονός ότι σε αυτόν τον τόπο δεν παράγεται πλέον πολιτισμός.
• Για τη Χριστουγεννιάτικη λειτουργία που ξεκινάει νωρίς νωρίς το πρωί.
• Για το τι σημαίνει πραγματικά η γιορτή των Χριστουγέννων.
  

Κατέληξα όμως να σας πω επιγραμματικά μόνο τα παρακάτω πράγματα για να μη γίνομαι γραφικός και κουραστικός...

Ο Χριστός γεννήθηκε και αυτό είναι ιστορικό γεγονός και αναμφισβήτητο.

• Ο Χριστός δεν είναι φολκλόρ. Η γέννησή του δεν είναι ένας μύθος για τα παιδιά, ένα παραμύθι.
• Τα Χριστούγεννα δεν μπορούν να αποτελέσουν μία ημέρα όπως π.χ. η Παγκόσμια ημέρα του νερού (22/3 - τη θυμάμαι επειδή είναι τα γεννέθλιά μου).
  

Ο Χριστός σημαίνει Ελπίδα.

Η ελπίδα πρέπει να εκλείψει για να γίνουμε μία μάζα ανθρώπων χωρίς συνοχή, εύκολα κατευθυνόμενη και ελεγχόμενη (από ποιούς δε θα σας πω - βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας και μη συνδέετε κατ' ανάγκην την ελπίδα με το Χριστό).

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.

Να χαίρεστε όλους όσους αγαπάτε και εκείνοι να χαίρονται εσάς.

Να έχετε υγεία (πρώτα στα μυαλά και εν συνεχεία και στο κορμί σας).

Να έχετε προκοπή.

Και πάνω απ' όλα εύχομαι η αγάπη που δίδαξε ο Χριστός και για την οποία σταυρώθηκε να φωλιάσει στις καρδιές όλου του κόσμου και να δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Γιατί αυτή είναι η μόνη λύση.

Τέλος προσεύχομαι ο σαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού να συντομεύσει τις ημέρες των ωδίνων που ζούμε.

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

Διαβάστε το σημερινό άρθρο με τίτλο "ΑΔΕΔΥ: Όχι στη θυσία των Δ.Υ. για να εξευμενιστούν οι αγορές" και πείτε μου αν δεν βγαίνετε από τα ρούχα σας.

Το κλειδί στις όλες δηλώσεις είναι η ακόλουθη φράση:

"Το δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα εκτιμά ότι το φορολογικό είναι κλειδί για τα δημοσιονομικά, τη δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος, την υποστήριξη και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους με αιχμή την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία".

Ερμηνεία:

• Συνέχισε βλάκα που δεν είσαι ΔΥ να χρηματοδοτείς (θέλοντας και μη) την επιβίωση εκείνων που (οι περισσότεροι - όχι όλοι) με χρήση μέσου, ήτοι εκπορνευόμενοι, μπήκαν σε ένα γραφείο και ξέχασαν πως είναι να δουλεύουν κι από την άλλη έμαθαν να εκμεταλλεύονται τη θεσούλα τους για να εισπράττουν λαδάκι από α) τον κάθε κακομοίρη που έτυχε να μπλέξει μαζί τους και όχι μόνο αυτό αλλά να του συμπεριφέρονται και σαν σκουπίδι και β) από το κάθε λαμόγιο που θέλει να εξυπηρετήσει τα άνομα συμφέροντά του σε βάρος όλων των υπολοίπων ημών. ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ.
• Πλήρωνε τους υπεράριθμους ΔΥ που αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια μετάταξής τους σε θέσεις που είναι ελλειπώς στελεχωμένες. Ας προσληφθούν (κι ας τους πληρώνει ο άλλος κόσμος) σκλάβοι μέσω Stage ή όπως αλλοιώς θέλετε να το λέτε. Εμείς (οι ΔΥ) είμαστε βλάκες για να δουλεύουμε;
• Πλήρωνε για αυτούς που αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια των προϊσταμένων τους να τους βάλουν να δουλέψουν.
• Πλήρωνε να δουλεύουν όποτε και όσο θέλουν (οι περισσότεροι από αυτούς - όχι όλοι), να παίρνουν απεριόριστες άδειες (τόσο κανονικές όσο και από τη σημαία) και να μπορούν να είναι δίπλα στα παιδιά τους.
• Πλήρωνε αυτούς που όταν το αφεντικό τους τους λέει ότι η έδρα τους από την πλατεία Κλαυθμώνος θα μεταφερθεί στα (αναξιοποίητα) Ολυμπιακά ακίνητα στους Θρακομακεδόνες υψώνουν παντιέρα για να μη χάσουν τη βόλεψή τους. Εσύ ο βλάκας ο Ιδιωτικός Υπάλληλος μπορείς να πείς κάτι τέτοιο;
• Πλήρωνε αυτούς που αντιδρούν στη μηχανογράφηση του δημοσίου με απροκάλυπτο σκοπό να διαιωνιστεί η αιχμαλωσία του Εργοδότη από τον Δ. Υπάλληλο, η υπέρμετρη σπατάλη σε υλικά, η ανικανότητα να ελεγχθούν σωστά οι προμήθειες και οι πληρωμές του κράτους και η ανικανότητα να εισπραχθούν σωστά οι φόροι και οι εισφορές γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη στρέβλωση της αγοράς και την επιβίωση των πονηρών και όχι των ικανών επιχειρηματιών. ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ!
• Πλήρωνε αυτούς που σου μιλάνε σήμερα για διεύρυνση του κοινωνικού κράτους με αιχμή την παιδεία που οι ίδιοι με την αδιαφορία και την τεμπελιά τους έχουν διαλύσει.
• Πλήρωνε αυτούς που μιλάνε για κοινωνική ασφάλιση και έχουν φροντίσει (με την αμέριστη συνδρομή των πολιτικών προϊσταμένων τους ανεξαρτήτως χρωματισμού) να ρίξουν όλα τα ταμεία έξω και να αγωνιά όλος ο κόσμος για το αύριο.
• Πλήρωνε αυτούς που δεν έχουν συναίσθηση ότι φέρουν μερίδιο ευθύνης για την κατάντια μας και δεν έχουν το φιλότιμο να πουν "Ναι κύριοι θα βάλουμε κι εμείς πλάτη και θα δουλέψουμε και θα κάνουμε θυσίες για να γυρίσει ο ήλιος", παρά θέλουν θυσίες από όλους τους υπολοίπους πέραν του εαυτού τους.
• Πλήρωνε γι αυτούν που νομίζουν ότι μόνο αυτοί έχουν παιδιά και των άλλων να πάνε στον αγύριστο.

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ

Υ.Γ.

Για τη μειοψηφία των τίμιων και εργατικών και χαμηλόμισθων Δ.Υ. δυστυχώς έχω να πω ότι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά και ζητώ συγγνώμη από αυτούς για τα γραφόμενα, αλλά αναφέρομαι στην πλειοψηφία των συναδέλφων τους.

Υ.Γ. 2

Επειδή μου διέφυγε το θέμα της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου που επικαλούνται οι κ.κ. της ΑΔΕΔΥ (αλλά και ο ΓΑΠ) έχω να συμπληρώσω οργισμένα τα παρακάτω:

• Πλήρωνε βλάκα που δεν είσαι Δ.Υ. αυτούς που θέλουν να αναδιανείμουν "δίκαια" τον πλούτο που εσύ και οι γονείς σου (που τσοντάρανε από το υστέρημά τους όλη τους τη ζωή) με μόχθο και με το σταυρό στο χέρι κερδίσατε δουλεύοντας επί σειρά ετών στο αφιλόξενο περιβάλλον της ελληνικής πραγματικότητας, το διαμορφωμένο από τους ανίκανους πολιτικούς και τους ακόμα πιό ανίκανους λειτουργούς του κράτους. Κακώς μπορεσες να οδηγάς ένα αξιοπρεπές αυτοκίνητο. Κακώς μπόρεσες να μετακομίσεις από την πλατεία Αμερικής που η ανικανότητα του κράτους (δηλαδή των Δ.Υ.) και η αδιαφορία του για τον πολίτη μετέτρεψαν από αξιοπρεπή γειτονιά σε γκέτο, στη Νέα Σμύρνη για να μπορούν τα παιδιά σου να περπατάνε σχετικά άφοβα στο δρόμο βάζοντας χρέος για το υπόλοιπο της ζωής σου.
• Τι πάει να πεί αναδιανομή και γιατί την επικαλείται; Θέλει ο κυφήνας Δ.Υ. να βάλει ευθέως το χέρι του στην τσέπη μου; Δεν του φτάνει πιά τόσα χρόνια; Κοτζαμπάση στο βιός μου θα σε βάλω ΔΥ; Νισάφι πιά!
• Η μόνη αναδιανομή που δέχομαι είναι η σωστή διαχείριση του πλούτου που διαχειρίζεται το κράτος μέσω της συλλογής των φόρων, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και υπέρ των αδυνάμων. Μόνο αυτήν την αναδιανομή καταλαβαίνω. Να πληρώσω για τους φτωχούς, τους άστεγους, τις χήρες, τα ορφανά, τους ανάπηρους, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τους γέροντες. ΝΑΙ για όλους αυτούς να δώσω και τα ρούχα μου και τα ρούχα των παιδιών μου. Για τον χαραμοφάη δεν αισθάνομαι καμία απολύτως υποχρέωση. Αντίθετα, επιθυμώ την αναδιανομή του δικού του εισοδήματος προς όφελος δικό μου. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Ο πόλεμος έχει φτάσει στην κορύφωσή του.

Όπως όλοι οι ματαιόδοξοι bloggers, θα ευλογήσω κι εγώ τα γένια μου...

Δημοσιεύτηκε στο site www.sofokleous10.gr το άρθρο με τίτλο "Το σενάριο χρεοκοπίας του… ευρώ!" (αναδημοσιεύεται στο blog ο Καφενές του φίλου Γεροδήμου) στο οποίο επιβεβαιώνονται οι συλλογισμοί μου ότι η Ευρωζώνη έχει να χάσει πάρα πολλά από πιθανή κατάρρευση της ψωροκώσταινας (βλ. ανάρτηση Ας αλλάξουμε μυαλά... ).

Μπορεί η συμμετοχή μας στο Ευρώ να είναι ασήμαντη καθώς είμαστε μικρή περιφερειακή οικονομία, ο "ψυχολογικός" όμως παράγοντας που εκμεταλλεύονται, υπερμεγεθύνοντας και ερμηνεύοντάς τον κατά το δοκούν, τα απανταχού αρπακτικά μπορεί να επηρεάσει σφόδρα και τις υπόλοιπες οικονομίες και το ίδιο το Ευρώ (βλ. σημερινό δημοσίευμα "Με ελληνικό "χρώμα" η πτώση του ευρώ").

Τα τσακάλια (αλλά και η κυβέρνηση των ΗΠΑ - η οποία διαθέτει μία ενωμένη οικονομία κι όχι ένα κατακερματισμένο συνθύλεμα οικονομιών) παραμονεύουν (και επιπλέον λειτουργούν υποχθονίως) και το βλέπουμε. Το γνωρίζουν και όλοι οι εταίροι μας και σίγουρα τρομάζουν με τις διαγραφόμενες δυσμενείς προοπτικές, οι οποίες θα καταστρέψουν ό,τι καλό έχει επιτευχθεί με κόπο από αυτούς. Εν προκειμένω δεν υπάρχει καμία επιστημονική προσέγγιση για τα όσα τεκταίνονται. Ζούμε έναν πόλεμο εντυπώσεων, μία προσπάθεια χειραγώγησης των αγορών, των επενδυτών και των εθνικών οικονομιών. Μία τρελλή παγκόσμια διελκυνστίδα. Έναν Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως γράφει στις παλαιότερες δημοσιεύσεις του και ο κος Βιλιάρδος) για το ποιός θα υποτάξει τον άλλο, ποιός θα έχει τις μικρότερες απώλειες και εν κατακλείδι ποιός θα κυριαρχήσει τόσο σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, αλλά κυρίως την "επόμενη ημέρα".

Κατά την κρίση μου μέσα σε όλο το παιχνίδι - πόλεμο εντυπώσεων, τα σενάρια για πτώχευση (κι ας έχουμε επι της ουσίας πτωχεύσει) δεν θα επιβεβαιωθούν.

Επίσης εκτιμώ ότι το ίδιο ισχύει και για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Θα είχε τις ίδιες δυσμενείς συνέπειες στο Ευρώ με μία πιθανή χρεοκοπία μας.

Τι μέλλει γενναίσθαι; Άγνωστο. Ελάτε όλοι οι μεγαλόσχημοι οικονομολόγοι να με διαψεύσετε και να μου κάνετε ασφαλείς προβλέψεις.

Βρισκόμαστε στην κορύφωση ενός αφανούς πλην όμως αδυσόπητου πολέμου στον οποίο οι αντιμαχόμενοι δεν είναι μόνο 2, αλλά πολλοί (ΗΠΑ, Ε.Ε., Κίνα Ρωσία, Ιαπωνία, Ινδία, funds, George Soros κλπ) και ο καθέ ένας από αυτούς διαθέτει διαφορετικά βέλη στη φαρέτρα του και στοχεύει (χωρίς να ακολουθεί κάποιον πολεμικό "κώδικα τιμής") σε εντελώς απρόβλεπτους στόχους, ή ακόμα καλύτερα, όταν θα τοξεύσει, κανείς δε γνωρίζει που ακριβώς θα χτυπήσει το βέλος του και ποιές ακριβώς θα είναι οι συνέπειες στους αντιπάλους του, αλλά ακόμα και στον ίδιο τον εαυτό του.

---

Εμείς;

Στο μάτι του κυκλώνα. Ανύμποροι - ανίκανοι να αντιδράσουμε, βυθισμένοι μέσα στην παθογένεια που εμείς οι ίδιοι αναθρέψαμε επί σειρά ετών δανειζόμενοι από τις γενιές του αύριο των οποίων το μέλλον υποθηκεύσαμε (σε λεπτομέρειες δεν αξίζει να μπούμε επι του παρόντος).

Ελπίδα για εμάς; Μόνο οι θυμωμένοι (και ιδρωμένοι από την αγωνία τους - να είσαστε σίγουροι) μαζί μας ξένοι εταίροι και ο εαυτός μας που ωστόσο πρέπει να διορθωθεί όχι απλά σήμερα, αλλά ΤΩΡΑ.

Θα επαναλάβω τον εαυτό μου προτείνοντας:

• Ξύπνημα - επανάκτηση του χαμένου ήθους, της λεβεντιάς, της ομόνοιας, της συνεννόησης, της εργατικότητας και της μαχητικής διάθεσης των πολιτών και της πολιτείας για τη διόρθωση των κακώς κειμένων.
• Αποτίναξη από πάνω μας της μικροπρέπειας που μας διακρίνει, του Ωχαδελφισμού, της αδιαφορίας, της νοοτροπίας της εξυπηρέτησης του ατομικού μας οφέλους, του μέσου και του βολέματος και της εξυπηρέτησης των συντεχνιακών συμφερόντων σε βάρος των υπολοίπων συμπολιτών μας.
• Την ενεργή και μαχητική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις μελλοντικές γενιές.
• Σφυρηλάτιση εθνικής συνείδησης και στόχων.
• Λειτουργία της παιδείας με όραμα.
• Λειτουργία της Δημοκρατίας και της πολιτικής ζωής σε βάση ειλικρίνειας και με μοναδική πυξίδα το συμφέρον του πολίτη και της πατρίδας. Προσοχή! η δημοκρατία (έστω και αυτή η παρηκμασμένη που έχουμε) πρέπει να προφυλαχθεί και να ενισχυθεί πάσει θυσία. Ελλοχεύουν τρομεροί κίνδυνοι.
• Ορθή λειτουργία του δημοσίου σε όλους τους πιθανούς τομείς. Πραγματική εφαρμογή της αξιοκρατίας.
• Πραγματική καταπολέμηση της διαπλοκής.
• Αλλαγή της λειτουργία και της νοοτροπίας του επιχειρηματικού κόσμου αλλά και του τρόπου αντιμετώπισης του επιχειρηματικού κόσμου από το κράτος.
• Λειτουργία της κοινωνίας σε πραγματικά ανθρωπιστική βάση, εμποτισμένη με αισθήματα αγάπης, φιλαλληλίας, αποστροφής στην πλεονεξία και την νεοπλουτίστικη, σπάταλη και άκριτα καταναλωτική - καρκινική νοοτροπία που επικρατεί αυτή τη στιγμή.
• Έλεγχος και βελτίωση της λειτουργίας ενός πλήθους θεσμών με πρώτο το συνδικαλισμό τα ΜΜΕ κλπ.

Ζούμε δύσκολες εποχές.

Έχουμε μπροστά μας όμως ένα σταυροδρόμι.

• Ο ένας δρόμος είναι στενός και ανηφορικός και οδηγεί μέσα από την κάθαρσή μας (σε επίπεδο προσωπικό και εθνικό) σε πιθανά πεδία δόξης.
• Ο άλλος δρόμος είναι κατηφορικός και οδηγεί στη συνέχιση της Νεμέσεως την οποία βιώνουμε και στον όλεθρο του έθνους και τον προσωπικό μας.

Στα χέρια μας κρατάμε τη μοίρα μας.

• Δεν υπάρχει πεπρωμένο.
• Δεν υπάρχει κληρονομικότητα και μονοπάτια του DNA.
• Υπάρχει μόνο ελεύθερη βούληση, ατομικό και συλλογικό αίσθημα ευθύνης.

Έχουμε την ανεπανάληπτη ευκαιρία να κάνουμε τη σωστή επιλογή, η οποία θα μας εξασφαλίσει (με κόπο και θυσίες δίχως άλλο) ένα καλύτερο (και παράλληλα εντελώς διαφορετικό) αύριο όταν με το καλό περάσει η κρίση (γιατί θα περάσει).

Η επιλογή μας θα είναι σωστή αν πάψουμε να διυλίζουμε τον κώνωπα για το κάθε τι και αμβλύνουμε το οπτικό μας πεδίο, οξύνοντας παράλληλα την όραση και τη διάνοιά μας.

Υ.Γ.

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.

Ας αλλάξουμε μυαλά...

Το φωνάζω καιρό: Η ευρώπη (ευρωζώνη πιό συγκεκριμένα) έχει πάρα πολλά να χάσει από πιθανή κατάρρευση της ψωροκώσταινας (περί αποπομπής μας από την ευρωζώνη ουδείς λόγος).
Θα είμαστε το πρώτο ντόμινο στα πλαίσια μίας επακόλουθης μαζικής - Πανευρωπαϊκής κατάρρευσης στην οποία θα συνδράμουν μετα βουλιμίας όλα τα κερδοσκοπικά τσακάλια απανταχού της γης. Η Μέρκελ δεν το θέλει και φυσικά δε θα το αφήσει αυτό.

Για αρχή μας τραβάνε το αυτί και μας βάζουν στην πρίζα μπας και λύσουμε (έστω ας βελτιώσουμε αισθητά) τα προβλήματά μας μόνοι μας, αλλά βάζουν και πλάτη (δείτε τα 2 σημερινά δημοσιεύματα του Capital (1) (2) και πείτε μου αν δεν πρόκειται για εμφανή στήριξη).

Αν δούν ότι δεν κάνουμε τίποτα θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και θα δώσουν μόνοι τους λύση.

Δεν γνωρίζω μόνο ποιό από τα 2 παραπάνω σενάρια μας συμφέρει περισσότερο. Μπορεί η ξένη "αντιβασιλεία" να σεβαστεί περισσότερο το λαουτζίκο από τους ντόπιους βασιλείς.

Το θέμα είναι βέβαια να δράξουμε άμεσα την ευκαιρία (και δε μιλάω μόνο για τους κυβερνόντες ημας, αλλά και τον κάθε ένα μας μεμονωμένα) και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα σε τομείς όπως:

- Λειτουργία της παιδείας.
- Λειτουργία της Δημοκρατίας και της πολιτικής ζωής.
- Λειτουργία του δημοσίου σε όλους τους πιθανούς τομείς.
- Λειτουργία των ΜΜΕ.
- Λειτουργία θεσμών με πρώτο το συνδικαλισμό.
- Λειτουργία και νοοτροπία του επιχειρηματικού κόσμου - τρόπος αντιμετώπισης του επιχειρηματικού κόσμου από το κράτος.
- Διαπλοκή.
- Πανελλήνια αντιπαραγωγική νοοτροπία της ανευθυνότητας, της αδιαφορίας, της τεμπελιάς του μέσου και του βολέματος.
- Πανελλήνια νεοπλουτίστικη, σπάταλη και άκριτα καταναλωτική νοοτροπία.

Το θέμα είναι να αλλάξουμε μυαλά (προς το καλύτερο φυσικά) και τίποτα άλλο. Πάρτε το χαμπάρι.


Συμπλήρωμα (Update)
Συμφωνούμε πολλοί πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε κατάντια, ότι (φυσικά) δεν παράγουμε πολιτισμό, παιδεία, ότι δεν είμαστε αυτό που ήταν οι αρχαίοι πρόγονοί μας κλπ κλπ.

Το θέμα όμως δεν είναι να κλαίμε τον πεθαμένο σαν τις μανιάτισσες μοιρολογίστρες.
Πρέπει να μάθουμε να συμμετέχουμε ενεργά (το έχω γράψει πολλάκις) σε κάθε τομέα που μας αφορά. Μόνο έτσι θα "γυρίσει ο ήλιος".

Ίσως (λέω ίσως) αυτό που ζήσαμε κατά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και κατά την εκλογή του αρχηγού της ΝΔ να είναι ένα μικρό φωτάκι στην άκρη του τούνελ.

Ο δρόμος είναι σκοτεινός και ανηφορικός και τα εμπόδια (τα κακώς κείμενα που ονοματίζω παραπάνω) ίσως αξεπέραστα.
Το μέλλον θα δείξει.

Πάντως κατά βάθος πιστεύω ότι το ρημαδοέθνος μας έχει κάπου μέσα του ένα κρυμμένο δυναμικό το οποίο περιμένει να ενεργοποιηθεί.
Ας μην παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι κουβαλάει αυτούσια όλα ανεξαιρέτως τα κουσούρια που το χαρακτηρίζουν από τα πρώτα βήματά του (η ατράνταχτη απόδειξη ότι είμαστε 100% απόγονοι των αρχαίων ελλήνων).
Ίσως να κουβαλάει σε υπολανθάνουσα και εν υπνώσει κατάσταση και τις αρχαίες αρετές του.
Ο φίλος Ηρακλής (από το Capital blogs) λέει ότι τελικά γεννιόμαστε και δε γινόμαστε (εγώ διαφωνώ). Ίσως στο DNA μας τελικά και προς επιβεβαίωση του Ηρακλή, να κοιμούνται οι αρετές μας και να περιμένουν το κατάλληλο έναυσμα για να ξυπνήσουν (κάποιοι μιλάνε για κώδικα ΙΧΩΡ - προσωπικά τα θεωρώ παραμύθια για να μην πώ κάτι άλλο πιο βαρύ).
Ίσως πάλι αυτή η πολύπαθη (αλλά ακατανίκητη κατ' εμέ - κι ας μην την κατέχω ιδιαίτερα) γλώσσα να είναι αυτή που δημιουργεί αυτό το κοιμισμένο δυναμικό.

Η συγκυρία πάντως είναι η πλέον κατάλληλη για το ξύπνημα αυτού του δυναμικού. ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.